Filmdag

Filmdag

"Er zijn zelfs kerels van boven de vijftig die blowen, wist je dat?"-"Zo, hé!"
Dit stukje conversatie tussen twee heren van onder de twintig pikten wij op in de metro vroeg op de avond. Wij kwamen terug van een bezoekje aan de bioscoop waar wij de film Harry Potter and the Goblet of Fire hadden bekeken. Daarvoor waren we op jacht naar een skijack voor ondergetekende. Eerder op de dag brachten wij een bezoekje aan de bioscoop voor de film "The Chronicles of Narnia: the lion, the witch and the wardrobe".

Bij thuiskomst ging er een kerstcadeau van de Ferman in de DVD-speler: het kijkschijfje "The Fantastic Four".

Het zal U wellicht niet verbazen dat mijn zoon doodmoe maar met een gelukzalige glimlach op het gelaat zijn nachtrust opzocht...Een dag die begon met het vinden van een uitgevallen tand door Ferdinand op het kussen van zijn bed bij oma en het aanschouwen van enige sneeuwval op derde kerstdag. Overigens wist de Islamische eigenaar van de croissanterie op de hoek mij onlangs nog "fijne kerstdagen" toe te wensen. Wie had het ook alweer over een gebrek aan integratie?

Veel mensen hebben een gebrek aan van alles en nogwat. Niet in de laatste plaats geld maar vaak genoeg gaat het ook om immateriële zaken zoals zelfvertrouwen, sociale vaardigheden, geduld of tijd. In mijn ervaring valt aan elk gebrek iets te doen. Al leert men maar ermee om te gaan.

Positief

Positief

Googlewhack:
breinbrekers onruststokers

Na het kerstdiner van gisteren was ik mooi op tijd thuis om buurvrouw Hetty voor de thee te ontvangen. Later op de avond (half twaalf!) kwam buurvrouw Johanna, Ferdinand's moeder, ondermeer even vragen of onze zoon al sliep. Blijkbaar ben ik niet de enige die het gevoel voor tijd een beetje kwijt is...

Vandaag ging de tijd volledig aan mij voorbij want op het werk was het een stuk drukker dan vooraf was gedacht. Je zou toch denken dat mensen op tweede kerstdag lekker een dagje thuis blijven, danwel naar ZIJN ouders gaan als ze gisteren bij die van HAAR zijn geweest of omgekeerd. Niets daarvan. Vooral veel Hollandse gezinnen bezochten vandaag The Amsterdam Dungeon. Is het trouwens wel een goed teken als je naar je werk gaat zodat je in ieder geval aan een beetje rust toekomt?

Met name dankzij mijn bijzonder toffe collegae is het een fijne plek om te vertoeven.

Een plek die mij minder fijn lijkt om te vertoeven is Afghanistan. Vandaag is er dan een Nederlandse militair gewond geraakt bij een aanslag. Dat kan gebeuren wanneer je je in een gebied bevind waarvan de bevolking zich in een staat van oorlog bevindt en dan moet je ook niet gaan zeuren. Wat je je wel mag afvragen is:"Waar bemoeien wij ons in godsnaam mee? In wiens opdracht en waarom? Wat is de toegevoegde waarde van het met geladen wapens rondlopen teneinde vrede te bereiken?" Vrede valt niet met geweld af te dwingen. Wanneer krijgen die sukkels dat nou eindelijk 'ns door? Stel je nu eens voor dat het produceren van wapens van de ene op de andere dag geen geld meer opleverde...zou dan ook het geweld afnemen? Wordt dat doelbewust in stand gehouden en aangewakkerd of is dat maar één van mijn hersenspinsels. Ik ben bang van niet.

Zolang er belachelijk veel mensen dagelijks sterven van de honger (zo'n 25.000 stuks heb ik mij laten vertellen!) valt het aantal doden door wapengekletter nog eigenlijk wel mee. Zo kun je iets ook postitief bekijken. Zie het maar als de uitslag van een HIV-test: die is ook altijd positief...;-)