Onderzoek heeft aangetoond dat zowel een klap op de neus als afgewezen worden hetzelfde gebied in de hersenen activeert. Een "steek in het hart" doet dus wel degelijk echt pijn en is geen inbeelding. Da's fijn om te weten. Niet dat het de pijn doet afnemen maar toch...




Toch maar weer even zes bekenden tegen het lijf gelopen vandaag. Ik had Ferdinand opgehaald en was samen met hem naar een verweg winkelcentrum afgereisd omdat ik daar een bankpasje moest afhalen. Nadat wij bij het betreffende postkantoor een nummertje hadden getrokken hebben wij bij de ernaastgelegen boekhandel enig leesvoer aan onze bezittingen toegevoegd. Zo kwam het dat Ferd op de grond zat onder het tafeltje dat ik als leestafel gebruikte: ik met de nieuwste Spiderman en hij met een bundel van de Griezelclub. Het blijkt errug lollig om de reakties van mensen te zien als je met je zoon van acht grafschriften bedenkt in navolging van een karakter uit één der verhalen in voornoemde bundel. In hetzelfde winkelcentrum een nieuwe gieter, een lasergun en een video van "Kunt U mij de weg naar Hamelen vertellen?" buitgemaakt. Zo koel!




We lagen nog steeds mooi op schema toen de tram voor de deur van de winkel stopte alwaar m'n zoon met de van zijn tante Mary verkregen pecunia voor zichzelve een zogeheten "hittepit" kocht en voor oma een zeepje. Daarna even een patatje gesmikkeld en op naar de vuurwerkwinkel. Daar wachtte ons een verrassing: geen rij!
Dankzij een aantal oefeningen die Superfer mij toonde viel de reis naar huis met de kilo's aan leuk verpakt kruit minder tegen dan was voorzien.
Zo kon ik hem zonder last te hebben van spierpijn weer bij m'n moeder afleveren om vervolgens verder te gaan met klussen in huis. Ik verveel mij niet. En U?

Regoned heeft flink gebruik gemaakt van onschuldige mensen door hen te laten denken dat er een heuse inventarisatie van illegalen in Nederland plaatsvind. Eén der vragen luidt:""Wilt U deze (vermoedelijke) illegalen aangeven?" Bij een aantal mensen (waaronder buurvrouw Debbie die mij op het bestaan van deze "organisatie" wees) is de aktie in het verkeerde keelgat geschoten. En terecht. Dit is niet leuk. Wat mij echter zorgen baart is dat er echt mensen bestaan die bereid zijn gratis en voor niets hun buren aan te geven.


Mocht ik ooit Pasja zijn dan worden juist déze mensen op transport gezet. Zo.




Nadat ik een beetje had doorgeslapen een begin gemaakt met het voorbereiden van de slaapkamer op de aankomende schilderbeurt. Ik bedoel maar: na zo'n tien jaar hier gewoond te hebben zit ik nog steeds tegen het woningbouw-behang aan te kijken.
In de loop van de middag kwam buurvrouw Janine mij een presentje brengen en kwam Sebastian mij namens een paar anderen uitnodigen voor een verlaat ontbijt/diner. Gezien het feit dat buurvrouw Angélique net op de thee was verschenen en ik nog vrij veel (huishoudelijk) werk voor de boeg had heb ik hem verzocht de rest mijn groeten over te brengen en zonder mij te dineren.




Terwijl ik met een half oog naar "Falling Down" kijk begint de omvorming van de slaapkamer gestalte te krijgen.