Een reaktie die ik bij een stukje van Merel plaatste riep herinneringen
op aan een heus avontuur.
Ik was jong, zij nog jonger. Zij was op vakantie en ik niet.
Een vriend gaf het laatste zetje waardoor ik het aandurfde een huurauto
in te schakelen om haar op te zoeken in Zuid-Frankrijk.
Dit ondanks het feit dat ik net luttele weken daarvoor kantje boord m'n rijbewijs had gehaald.
Maar goed, de goede vriend in kwestie had al iets langer zijn rijbewijs
en ik vertrouwde op zijn oordeel.
Had nog nooit zonder instructeur gereden en dan meteen zo'n end.
De situatie was een droom gelijkend:
We wisten al dat we geen geld hadden voor benzine voor de terugreis maar
in onze bravoure (domheid?) toch besloten de reis te wagen.
In de buurt van het vakantie-adres bleken wij het niet te kunnen vinden.
Ook mensen die wij onderweg aanspraken konden ons niet verder helpen.
In arren moede dan maar een kaartje verstuurd naar haar verblijfadres
vanaf een lokaal postkantoor opdat zij aan het stempel kon zien dat haar vriendje
bij haar in de buurt was geweest.
"Kijk, een auto met een Nederlandse kentekenplaat!" hoor ik mijn vriend nog zeggen
terwijl ik bij mezelf denk "Verrek, dat meisje naast die bestuurder lijkt wel op..."
En nog voor ik de zin in m'n gedachten kan afronden krijgt zij mij in de gaten.
U kent dat verschijnsel uit tekenfilms (of prefereert U de term "cartoons"?)
waarbij iemands onderkaak tot op den navel reikt? Welnu, dat was exact wat ik hier zag gebeuren.
Zij had daar zojuist een kaartje naar mij op de bus gedaan...
Het werd nog een gezellige dag gevolgd door een heerlijke nacht mede dankzij
de hartelijke ontvangst van de gastheer en -vrouw die ons vergasten
op hun zelfgemaakte wijn en ons onderhielden met hun prettige aanwezigheid.
We konden voldoende geld lenen voor benzine voor de terugreis dus het borden
wassen bij wegrestaurants bleef ons bespaard.
Hier nog wat dromen van vannacht.
Soms is de werkelijkheid absurder...

Waar of niet?
De lezer beslist of Metallica echt een band een proces aandoet
vanwege het gebruik van de F en E akkoorden in de volgorde die men
van voornoemde metalband gewend is...

De markt over in de regen is iets minder plezant. Vandaar dat het de bioscoop
is geworden. Knorretjes Grote Film valt een beetje in herhaling als je andere
Poeh-films gezien hebt maar is desalnietemin vermakelijk.
Films over vriendschap en trouw doen het bij mij altijd wel goed.
Bovendien werd "Het Grote Marslied" mede-ingezongen door Kick Stockhuyzen.
Wie kent hem nog? Alleen mensen van boven de dertig hoeven hierover na te denken.
Mensen van onder die leeftijd behoeven slegs den wenkbrauwen te fronsen.

Intussen is de Ferman ernstig content met zijn pas verworven Memory-card voor de
Playstation en heb ik mezelf verwend met de aanschaf van een DVD'tje over
het leven van "El Comandante", Ernesto "Che" Guevara.
Nu nog ff sparen voor een DVD-afspeelapparaat...
Na het eten nog een potje UNo gespeeld en daarna een potje schaak met Ferd om Dani te laten zien hoe het moet.
Werd wel enigszins afgeleid toen buurvrouw Angèlique kwam tonen wat zij nieuw had aangeschaft en nog verder afgeleid toen weinige minuten later een Australische vriend van haar uit Engeland bij mij aanbelde en zich, met mijn toestemming, toegang verschafte tot mijn ned'rig stulpje. Desondanks kreeg ik het voor elkaar m'n zoon schaakmat te zetten. Hij moet nog een beetje werken aan zijn eindspel maar legt een grote interesse en een goed inzicht aan de dag
in het verschuiven der stukken op een schaakbord. Dat wordt nog wel wat met die jongen...
Van onze logé heeft hij twee hoofdstukken voorlezen weten af te troggelen dus is hij met een blij gemoed afgedaald naar het land waar zijn dromen huizen. M'n strijkbout is inmiddels opgewarmd en de video staat op scherp.
Maak er een mooie nacht van y'all en laat U niet van de wijs brengen door het feit dat toenemende ongewenste zwangerschappen eerdaags zullen worden aangevallen. (Ik begreep'm eerst ook niet, hoor...)