Een toevallige passant
zou kunnen denken
dat zij hem in de ogen keek.
Maar hij zou zich vergissen.
Haar ogen waren naar binnen gekeerd,
naar een duister hoekje
van haar bewustzijn.
waarvan alleen zij het bestaan vermoedde
en waar alleen zij bang voor was
maar onweerstaanbaar naar toe werd getrokken.
Alsof je met iemand in gesprek bent
en je zintuigen je wijzen op
een toevallige passant.
=================================
Meer lezen? Mijn verhalenbundels
Posts
Maar het is wél een paar prachtige ogen dat je erbij hebt gezet.
BeantwoordenVerwijderenDan zijn het vast deze ogen niet geweest, want die kijken naar buiten.
BeantwoordenVerwijderenLove As always
Di Mario
je kan zoiets zo goed omschrijven dat ik er over nadenk, dat het me raakt
BeantwoordenVerwijderendat is kunst voor me
.Ik wens je een tof weekend en hier is een @->- voor jou.
Ik herken dit wel van mijzelf in het verleden, kijken, maar niets zien... Eigenlijk een rare gewaarwording, moet het zeker zijn voor de passant.
BeantwoordenVerwijderenX
Nou dat waren deze ogen dan vast niet want die zijn open en vriendelijk
BeantwoordenVerwijderenMaar snap je verhaaltje wel
Groetjes
Wie weet waar gedachten elkaar raken, allemaal pure fantasie.
BeantwoordenVerwijderenMooi.
BeantwoordenVerwijderen