Laat

En ik maar denken dat er geen geld was voor verbetering van de zorg of het onderwijs in dit land. Tot ik gistermorgen las dat Wouter Bos 4 miljard euro geeft aan een bedrijf dat door eigen toedoen in de problemen is gekomen. Zou zijn baas dat wel weten? Want volgens Balkenende moet iedereen zichzelf kunnen redden. Misschien heb ik het mis en geldt die regel voor alles en iedereen behalve voor banken die Fortis heten. De Nederlandsche Staat is nu voor 49 procent eigenaar van de bank die probeerde met aandelenzwendel en de verkoop van woekerpolissen aan nog meer geld te komen. Indirect -omdat de Nederlandse burger opdraait voor de rentelasten van de lening die Bos heeft afgesloten om aan die 4 miljard te komen- is dus de belastingbetaler eigenaar. Fortis is dus zo bezien in handen van U en ik. Daar kunnen we leuke dingen mee doen, denkt U ook niet?

Wat U waarschijnlijk nooit had gedacht (en ik ook niet) is dat er daadwerkelijk een namenfabriek bestaat die namen als Fortis, Corus, Mora, Flippo, NUON en dergelijke verzint. Big business voor een beetje brainstormen. Kan ik misschien ook wel. Wat dacht U van een fusie tussen twee bepaalde bedrijven zodat er één bedrijf is dat voedsel én energie levert: Nunilever of Union, mogelijke samenvoegingen van Unilever en Nuon.

Israel en Egypte kwamen ook samen. Met name door de inspanningen van Menachem Begin en Anwar Sadat en niet te vergeten Jimmy Carter. De verhalen gaan dat het vredesakkoord er bijna niet was gekomen. Volgens de ene anecdote was het een kleinkind van één der beide heren dat hen ertoe deed besluiten verder te praten en volgens een andere anecdote was het Jimmy Carter die door persoonlijke notities te schrijven voor Begin's kleinkinderen voorkwam dat die kwaad wegliep uit de besprekingen. Hoe het ook zij, Sadat en Begin kwamen erachter wat hun gezamenlijke passie was -namelijk: de liefde voor hun (klein)kinderen- en besloten verder te praten op grond van wat hen verbond en niet van wat hen scheidde.

Dat was ook een beetje de insteek van de Avond voor Belangstellenden bij de Vrijmetselaarsloge die een buurman en ik gisteravond bezochten. Het werd erg gezellig. En best wel laat.


Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Relus ter Beek

Bewoonbaar

"Waar je ook heengaat, je moet ergens beginnen" las ik vandaag in een Donald Duck-pocket. Zouden er nog ergens mensen zijn die beweren dat strips niets zinnigs te melden hebben?

De politie op Bonaire heeft nog niets zinnigs te zeggen omtrent de brute ontvoering van Marlies
van der Kouwe. Het zal je gebeuren dat een of andere idioot je zomaar van je fiets sleurt! Altijd weer als er iets ergs gebeurt zijn er mensen die zeggen dat het hen niet zal overkomen. Zij zeggen altijd goed op te letten en netjes alle voorzorgmaatregelen te nemen. Sorry, maar ook een curcus zelfverdediging én een busje traangas helpen weinig tegen het soort types dat er genoegen in schept meisjes van hun fiets te sleuren.

Je kunt natuurlijk altijd netjes je keukendeur op slot en zelfs op de knip doen maar als de een of andere onverlaat simpelweg je ruit intikt is je huis ook snel leeg. Bovendien kost het je een nieuwe ruit en duurt het even voor je alle scherven hebt opgeruimd. Ook de psychische. Bedrijven spelen handig in op de door de overheid en media gestimuleerde angsten door het aanbieden van alarmsystemen voor enkele tientjes per maand. Dat zal net zo gaan als met het auto-alarm: wanneer mensen dat midden in de nacht horen afgaan draaien zij zich geërgferd om in hun bed, hopend dat de eigenaar van het vehikel zich snel meldt om een einde te maken aan de herrie. Het inbrekersgilde weet dat.

Liever leef ik zonder angsten, luister ik met m'n zoon rustig naar zowel Cornelis Vreeswijk alsook Clan of Xymox en zeg ik trots tegen buren Linda, Winonah, Arjen, Linda, Hetty, Maleka, Vincent, Niels en Frank én m'n moeder afgelopen middag "Onze woning is weer bewoonbaar".

De link van vandaag verwijst naar een artikel over "clickjacking".

Verenigde Staten

Wanneer ik in Nederland een zaak binnenwandel verwacht ik in het Nederlands te woord gestaan te worden. Mogelijke uitzondering is bijvoorbeeld de Ierse pub maar ook daar verwacht ik van het personeel een basiskennis van het Nederlands. Je werkt tenslotte in een land waar dat de voertaal is. Zo niet bij de Burger King in de Amsterdamse Reguliersbreestraat. Daar sprak de baliemedwerkster geen Nederlands. Ook haar kennis van het Engels liet te wensen over. Het overtof nauwelijks het kennisniveau van m'n dochter van bijna acht. De bestelling moest dan ook vier keer worden doorgegeven voordat de medewerkster het goed had. Ik deed mijn beklag bij de manager, te meer omdat al het baliepersoneel niet veel meer deed dan stokstijf en met een nietsziende blik achter het apparaat staan dat middels symbooltjes bestellingen noteert en daarbij wacht tot een klant hen aanspreekt alvorens te reageren met "Huh?" of een soortgelijke opmerking. De manager vond dat ik lastig deed en maar moest begrijpen dat het merendeel van haar personeel geen Nederlands sprak. Uiteraard stuur ik een brief naar het hoofdkantoor van Burger King in Nederland want dit gedrag kan echt niet door de beugel.

Iemand "out there" vind blijkbaar dat mijn weblog wel door de beugel kan en stuurde mij een heuse "award": De Brillante Weblog premio-2008. Aan mij toegekend door Mededeler.












Ik voel mij uiteraard meer dan vereerd en zal hard gaan nadenken over wie deze beloning nog meer mag ontvangen. Binnen enkele dagen zal ik de beslissing hier publiceren. Bent of kent U een kandidaat, schroom dan niet dat mij te laten weten.

Nu kan ik de geachte lezer dezes alvast laten weten dat m'n zoon en ik naar de film "The Forbidden Kingdom" zijn geweest. In de hoofdrollen ondermeer Jackie Chan en Jet Li. U begrijpt dat het hier een actie/avonturenfilm betreft.

De filmzaal bleken wij te delen met ondermeer vriend Diederik en zijn kinderen. Eerder op de dag ontmoette ik al Fer's kleutermeester Floris benevens een dame van het lokale kerkkoor alwaar ik vanmorgen op visite was om wat zangtraining mee te pikken vanwege mijn aanstaande musical-auditie. Een medewerker van de bioscoop bleek een bekende; de zoon van een collega-lid van een dichterscollectief waar ik op een blauwe maandag lid van was. Op het treinstation onderweg naar vriend Hans had ik gisteren een hartelijk gesprek met oud-collega Peter van The Amsterdam Dungeon terwijl schoolmoeder Vera en haar zoon Nick eergisteren bij ons waren om wat kleding waar haar zoon uitgegroeid was over te dragen aan mijn zoon die ook hard groeit maar toch nog bijna een kop kleiner is dan zijn één jaar oudere vriend.

John McCain is meer dan één jaar ouder dan Barack Obama en zodoende vinden zij beiden dat de ander niet geschikt is voor de baan van president van de Verenigde Staten.

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Paul Newman

Bevoorrecht

Als tiener onderweg naar school zag ik wel eens zo'n mannetje op een bank zitten. Naast zich een boodschappentas. In zijn hand een sigaret. Op zijn gelaat een uitstraling van intense tevredenheid. Hij had alles al gehoord. Hij had alles al meegemaakt. Niets kon hem nog van zijn stuk brengen. Soms was ik dan een beetje jaloers. Vandaag was ik zelf zo'n mannetje.

Vandaag fietsten de tieners over het fietspad waaraan het bankje lag waarop ik zat. Naast mij een boodschappentas. In mijn hand een sigaret. Op mijn gelaat een uitdrukking van intense tevredenheid. Ik heb alles al gehoord. Ik heb alles al meegemaakt. Niets kan mij nog van mijn stuk brengen. Soms ben ik dan een beetje jaloers. Ooit was ik zelf zo'n tiener.

Het zijn tieners die hun leven geven voor vrede en democratie. De moeder van één van hen strijd tegen de zinloze oorlogen die jonge mensen het leven kosten. Haar eigen zoon is omgekomen in zo'n schijnbaar nutteloze strijd. Het is Cindy Sheehan, de moeder van een in Irak omgekomen soldaat. Cindy Sheehan vroeg haar president waarom haar zoon zijn leven moest geven. Het antwoord is hij haar nog immer schuldig. Cindy Sheehan heeft met haar akties bereikt dat miljoenen anderen overtuigd zijn geraakt van het feit dat een conflict niet met geweld moet worden opgelost. Wat velen nog klaarblijkelijk moeten leren is dat geweld alleen maar leidt tot meer geweld. Altijd.

Vandaag verliep voor ons meer dan vreedzaam. Terwijl buurman Vincent de laatste hand legde aan onze woonkamervloer zorgden vriend Hans en zijn auto ervoor dat mijn zoon nu een garderobekast en een bed van een groot Zweeds woonwarenhuis in elkaar aan het zetten is. Langzamerhand wordt ons huis weer echt bewoonbaar. Al heb ik nog wat spierpijn in m'n vingers van de laatstgeleerde gitaaroefeningen en zie ik een beetje op tegen m'n eerste zangles morgen, ik voel mij als mens zeer bevoorrecht.

De link van vandaag is die naar een Youtube-filmpje van een beroemde sketch van Abbott & Costello: Who's on first. Diverse variaties zijn uitgekomen waarvan één der bekendse er eentje is met een hoofdrol voor George Junior.

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Maurits van Nierop

Digital TV

De laatste tijd zijn er weer meer mensen die hun onvrede over de maatschappij uiten door anderen overhoop te schieten. Volgens mij is dat niet de juiste oplossing. Veelal gaat het om mensen bij wie een kortsluiting is ontstaan nadat zij zich maatschappelijk onbegrepen voelden of zich belazerd voelden door de (lokale) overheid.

Wij worden van alle kanten als consument en burger belazerd ende in de maling genomen. Mensen die betalen voor "Groene Stroom" bijvoorbeeld. Die denken dat zij betalen voor stroom die op een milieuvriendelijke manier is opgewekt. Of tenminste dan toch om investeringen daartoe mogelijk te maken. Blijkt niets van waar te zijn. Of misschien ook wel. Gedeeltelijk althans (lekker duidelijk is Minister Jacqueline Cramer allerminst). Veel levensmiddelen stijgen in prijs. Die produkten die niet in prijs stijgen staan in de schappen in kleinere verpakkingen dan voorheen. Stiekem dus ook een prijsstijging. Zo zijn er vast wel meer voorbeelden maar daar wil ik de lezer (en mezelf!) nu even niet mee bemoeien; ik heb't druk zat.

Zo probeer ik een toeslag los te peuteren bij het UWV aangezien m'n WW-uitkering onder het uitkeringsniveau van de Sociale Dienst ligt. Ook probeer ik hier en daar nog wat geld los te peuteren bij instanties die mij dat schuldig zijn. Zoals bijvoorbeeld het UWV (...) maar ook de verzekeringsmaatschappij bij wie ik mijn inboedel-verzekering heb lopen. De meneer van de technische dienst van de woningbouw vindt dat ik best zelf een drempel kan schilderen maar ik ben van mening dat hij dat moet doen omdat hij dat na de renovatie vergeten was te doen. Zijn bazin (is dat een politiek correcte term voor "baas van het vrouwelijk geslacht?) is het met mij eens. Natuurlijk is het in huis ook druk maar gelukkig hebben wij aardig wat hulp bij het herinrichten en verbouwen.

Daarnaast onderneem ik verschillende stappen (niet tegelijkertijd!) om zelfstandig ondernemer te worden, heb ik binnenkort een auditie waarvoor een liedje en een monoloog ingestudeerd dienen te worden en mag ik eerdaags verschijnen in een spelprogramma op de nationale televisie. Natuurlijk doe ik ook m'n best voor m'n zoon een zo rustig en stabiel mogelijke omgeving te scheppen. Wat niet altijd meevalt.

Al met al nog even geen tijd gehad om te genieten van de tientallen TV-zenders die wij opeens kunnen bekijken dankzij UPC Digital TV.

De link van vandaag is naar de column van Times-werkneemster Maureen Dowd die schrijft over de ontmoeting van Barack Obama met de (fictieve) president Jeb Bartlett. Geestig. Hier een reaktie op dat stuk.

Weekend

Nog even wat foto's van afgelopen weekend:

We hebben nog geen handdoekrekje of -haakjes














Een act tijdens het straatfeest














Hier wordt m'n zoon geïnterviewd voor het Jeugdjournaal














Bij het bloemschikken














Een lichtpeertje dat is omgewisseld voor een spaarlamp wordt een kunstwerk














Even chillen midden op de rotonde

Willen

Tientallen komen om bij terroristische aanslagen, honderden bij onjuiste beschietingen en bombardementen en duizenden door fraude met voedsel en medicijnen. Wie zijn dus de ware schurken op onze planeet? Het Europees bureau voor fraudebestijding, OLAF, heeft aanzienlijk minder te besteden dan het NCTB. Enerzijds worden de bomaanslagen in Algerije waarbij iets meer dan 50 mensen omkwamen scherp veroordeeld door de EU. Anderzijds zijn er mensen die verantwoordelijk zijn voor de moord op vier babies terwijl duizenden in levensgevaar zijn gebracht door melk doelbewust te vergiftigen met melamine om de winstmarge kunstmatig hoog te houden. Als reaktie hierop zal de EU mogelijk importbeperkingen opleggen aan frauderende bedrijven. Dat zal ze leren!

Gelukkig zijn mijn kinderen al lang van de babymelk af en kon ik gisteren met hen genieten van de Groene Zondag Milieumarkt. Niet alleen kon men daar doen aan bloemschikken en ingeleverde lichtpeertjes beschilderen maar vooral kon men genieten van een straatfeest in een straat waar maar liefst enkele uren lang geen auto's mochten komen. ik schrijf dit met enig sarcasme want ik herinner mij een referendum uit 1992 waarbij het merendeel der Amsterdamse stemmers zich uitsprak voor een plan om met name de binnenstad "autoluw" te maken. Het Platform Binnenstad Autovrij werd voorgezeten door ene Wijnand Duijvendak...

Uiteraard heeft de lokale overheid de wens van de meerderheid van de stemmers (mensen die niet stemmen hebben wat mij betreft geen recht van spreken; Thuis zitten mopperen helpt niets, opstaan en gaan stemmen misschien wel. Twee keer bewust niet komen stemmen betekent verlies van stemrecht voor altijd. Misschien een beetje hard maar wellicht dat dit die 30 procent van de klagende Nederlanders over de streep trekt.) naast zich neergelegd met de belofte " we zullen zien wat we eraan kunnen doen".

Ideetje: zet bijvoorbeeld op strategische plekken aan de rand van de stad parkeergebouwen neer en geef bezoekers van de stad een gratis tramkaartje op vertoon van hun parkeerkaart. Neem ook bijvoorbeeld een voorbeeld aan Londen. Het kan echt werken maar eerst moet de overheid het willen.

Heimwee

Van m'n dochters moest ik toch maar'ns een keertje Mega Mindy kijken. Inderdaad bleek een vriend van me gelijk te hebben en is politieagente Mieke leuker dan haar alter ego. Als tegenprestatie keken de kinderen op mijn aanraden een aflevering van "Pittige Tijden". Hoewel de serie veel fans kende (waaronder ik) kreeg die toch (met name vanwege het acteerwerk en de flinterdunne soap-parodie-verhaaltjes) veel kritiek.

Misschien dat Maxime Verhagen zich de eerdere kritiek aan zijn adres heeft aangetrokken. Met veel bombarie werd indertijd verkondigd dat hij via zijn website om de zoveel tijd live zou chatten met bezoekers. Maar wie er ook kwam tijdens het chat-uurtje...geen Maxime Verhagen. Sterker nog: via zijn site kon je hem niet eens een mailtje sturen. Er was zelfs niet eens een contactformulier of zelfs maar een postbusnummer te vinden! Het hosting-bedrijf in kwestie bleek zelfs een aparte service te hebben voor mensen die slecht tegen kritiek kunnen; voor een bedragje per maand meer filteren zij het gastenboek op reakties die de minister vooraf via bepaalde kenmerken heeft afgekeurd.

Daarom geloof ik ook niet dat de site http://www.hierisministerverhagen.nl/
een lang leven beschoren is. Hoewel zijn adviseurs hun best doen en speeches schrijven over "politici horen dicht bij het volk te staan", chatsessies bedenken en nu zelfs verzonnen hebben dat mensen via Google Earth en Twitter kunnen bijhouden wat de minister doet heeft dat alles weinig zin zolang Maxime Verhagen minachting toont voor het volk.

Ook rechtstreeks aan hem gerichte vragen, door mij gesteld via zijn tweede Kamer e-mail adres heeft hij volledig genegeerd. Voor mij is het volkomen duidelijk: Maxime Verhagen toont niemand respect.

Wie ik bijzonder veel respecteer is mijn zoon want ondanks de vele instabiele factoren in ons leven blijft hij een toonbeeld van stabiliteit. Natuurlijk is hij -net zoals zijn vader- wel'ns een beetje chagrijnig maar dat mag best. Vandaag hielp hij mee bij de terugkeer van Toos en Moos, onze goudvissen die gedurende de hele renovatie-periode bij buurvrouw Winonah hadden gelogeerd. Tot grote vreugde van zusjes Eva en Dayna kunnen wij nu ook weer een echte keuken gebruiken. Zodoende werd het zelf frieten snijden! De jongste las vandaag broer en zus voor uit "(Wij gaan op) Berenjacht" maar bleek later toch teveel last van heimwee te hebben om ook de nacht bij ons door te brengen. Tsja, wat zou U doen als zo'n 7-jarig hummel ontzettend last heeft van heimwee?

Illegaal

Natuurlijk heeft Wilders gelijk en moeten die Marokkaanse rotjongeren worden aangepakt. Maar dan die Friese jongeren ook. En die van Hongaarse komaf. En die van wej de grootouders zijn geboren en getogen in Almere. Voor de afwisseling was ik het eens met Balkenende: met dialoog bereik je vaak veel meer dan met grof geweld. De geschiedenis leert namelijk dat geweld ALTIJD alleen maar meer geweld uitlokt.

Hier in huis heerst alleen maar vrede. De cola die wij gisteravond dronken was koud. Het boterkuipje dat ik vanmorgen pakte was koud. De kipstukjes die wij vanmorgen aten waren heet. Het is geweldig om na vier maanden weer de beschikking te hebben over een friteuse maar met name een koelkast. Met name dank aan buurman Vincent die dezer dagen ons helpt met het ophangen van verlichting en diverse planken; het huis wordt weer leefbaar.

Hmmm..."Leefbaar Terrebel"...zou dat een goede naam zijn voor een politieke beweging? Let wel, in de stijl van Rita Verdonk's "Trots op Nederland" start ik geen...herhaal: geen politieke partij. Een beweging is heel wat anders. Wat mij betreft mag Der Rita nog één beweging maken; de deur uit uit de landelijke politiek.

Ongetwijfeld valt zij spoedig door de mand, net zoals recentelijk een aantal grote banken. Al jaren blijkt de wereldwijde economie te draaien op boekhoudtechnische kunstgrepen: "Ik leen jou 300 miljoen, dan leen jij hullie 280 miljoen en daarna lenen zij mij 250 miljoen; daarna draaien we het zaakje om en lobby'en we om de wetgeving aan te laten passen want wat wij doen is eigenlijk illegaal."

Window-dressing

M'n moeder is weer thuis! Nog ietwat onvast op de benen loopt zij weer vrolijk rond in haar eigen woning na een ziekenhuisopname van bijna drie dagen.

U zult begrijpen dat het wereldgebeuren mij momenteel weinig doet. Natuurlijk heb ik iets meegekregen van de Miljoenennota zoals gepresenteerd op Prinsjesdag. Zoals verwacht werden wederom beloftes gedaan waar men zich niet aan zal houden. Niemand zal er "in principe" op achteruitgaan. Behalve misschien dan ouderen, jongeren, (jong)gehandicapten en minima. Maar voor de rest bijna niemand. Een hele geruststelling dus weer. De mensen die erop vooruitgaan zullen niet echt klagen maar ook zij kunnen rekenen, denk ik.

Wouter Bos geeft op de begroting nu alvast het bedrag weer dat wij de komende drie jaren minder zullen uitgeven aan EU-contributie. Hij vergeet daarbij het detail dat je geld dat je niet hebt ook niet uit kunt geven. Weet je wat? Ik koop volgend jaar géén huis van drie ton; het geld dat ik daarmee uitspaar kan ik voor andere dingen gebruiken. Slim van mij he? Je kunt veel zeggen van Wouter Bos maar niet dat hij een goede boekhouder is. Terecht dat Gerrit Zalm zijn beklag doet over dit slechte staaltje zogeheten "Window-dressing."

Geld kun je maar één keer uitgeven en afgelopen weekend besteedde ik het voornamelijk aan drank. Hierbij de relevante foto's:

De dranktafel:











Barbecue











Vuur!











Gasten











Vrienden











Gitaarspelen (en zingen!)











(Bijna) alle geportretteerden zijn boven de achttien en hebben impliciet toestemming gegeven tot het plaatsen van deze foto's. Met dank aan vriend Erwin voor het nemen.

De link van vandaag is Mypip omdat ik zonder deze service niet op verschillende lokaties en computers de afgelopen vier maanden m'n favoriete links bij elkaar had kunnen houden.

Relatief

"Smells like teen spirit" van Nirvana speelde de band. Niet onverdienstelijk ook in aanmerking nemend dat de znageres in kwestie hooguit veertien lentes telt en de band verder bestond uit een gitarist, een drummer, een toetsenist en een trompetist.

Het was op het jaarlijks terugkerend "Kijk op de Wijk"-festival, een ontmoetingsplek voor de diverse culturele instellingen die stadsdeel Amsterdam-Westerpark rijk is.

M'n zoon en ik waren daar om bij te komen van een feestje door te genieten van de diverse aangeboden activiteiten en het fraaie na-zomerweer. Het was een leuk feestje zaterdag dat doorging tot zondagmorgen; aardige mensen, lekker eten en een meer dan redelijke hoeveelheid drank. Blijkbaar was uitgelekt dat wodka mijn favoriete drank is...Ondermeer de zes-tal wodka-flessen die mensen meenamen als house-warming- annex
verjaarscadeau zorgen ervoor dat ik er weer een weekje tegen kan (...) en helpen aardig bij het ophalen van herinneringen aan de voorbije 41 jaren.

Dezelfde nacht sliepen de Ferman en ik weer in ons eigen huis na bijna vier maanden op verschillende locaties gebivakkeerd te hebben. Vooralsnog op onze inmiddels vertrouwde luchtbedden en zonder (rol)gordijnen. Mensen die door de niet-geblindeerde ramen naar binnen spieken zijn vrij om ons te zien genieten van de slaap der rechtvaardigen.

Bovenstaand stukje zou gisteren worden geplaatst maar zonder internet-connectie wordt dat lastig. In plaats van een andere verbinding te zoeken ging ik liever naar het ziekenhuis om m'n moeder op te zoeken. Zij wilde er gisteren graag bij zijn als ik de spullen ontving die zijn overgebleven na de brand maar het lot besliste anders:

Op de tramhalte onderweg naar mijn huis werd zij onwel. Vandaag verwachten wij de uitslag van de tests.

Opeens is alles weer relatief.

Schamen

Reizen met het openbaar vervoer is duur. Daarom maken steeds minder mensen gebruik van deze manier van transport. Daarom gaat de prijs van een ritje met tram, bus, metro en veerpont volgend jaar met 4,5 procent omhoog. Soms kan ik de logica van onze overheid maar moeilijk volgen...

De logica van een 12-jarige is nog niet volledig ontwikkeld, zo ontdekte ik vandaag tot mijn grote schrik. Mijn zoon was zo lief om te proberen een lamp te installeren tijdens mijn tijdelijke afwezigheid. Gelukkig voor ons was er een buurman in de buurt om hem tijdig te waarschuwen dat voordat je zoiets onderneemt eerst de stroom moet zijn uitgeschakeld. Voorts nam hij zelf de schroevendraaier ter hand zodat wij nu in elk geval verlichting hebben in de woonkamer. Het woningbedrijf is van mening dat na een renovatie het aanleggen van verlichting en ondermeer het schilderen van drempels voor rekening is van de bewoners. Tegelijkertijd geven zij aan dat bewoners niet zelf aan de elektra mogen zitten maar dat moeten overlaten aan deskundigen.

Morgen maar eens bellen over deze tweeslachtige houding en hun eigen technische dienst de openliggende bedrading in ondermeer de badkamer aan te pakken. Anders huur ik gewoon een erkend electricien en presenteer hen die mijn huur innen de betreffende rekening.

Wie nu ook de rekening krijgt gepresenteerd is de gemeente Amsterdam die bij hoog en bij laag volhield dat de aanleg van de Noord-zuidlijn voor de metro geen huizen zou laten verzakken. Gisteren is dat andermaal tóch gebeurd en geeft men eindelijk toe dat wanneer je een tunnel onder huizen graaft deze kunnen verzakken. Terwijl ze dat de vorige keer dat het gebeurde nog glashard ontkenden.

Wat niet kan worden ontkend is dat onze planeet nog steeds draait. Ondanks de ingebruikname van de Large Hadron Collider, het passeren van een elfde september zonder noemenswaardige aanslagen, vrouwen die weigeren hun boerka in te ruilen voor westerse kledij, Obama die mogelijk mevrouw Palin vergelijkt met een varken, mensen die ambulancepersoneel "mogelijk vanwege hun cultuur" agressief bejegenen, ex-minister Herfkens die weigert teveel ontvangen gelden terug te geven aan de maatschappij, het UWV dat 83 miljoen heeft gestoken in een computersystem dat niet blijkt te werken en de komst van onze nieuwe (tweedehands) kachel. De woningbouw probeert ons al enige tijd centrale verwarming aan te smeren maar zij vergeten bijvoorbeeld dat de muren van onze woning van 39 vierkante meter dan niet meer kunnen worden gebruikt voor het plaatsen van bed, kast of bank.

Paratleten hebben doorgaans niet zoveel op de bank maar desondanks scoren "onze" paralympiërs ontzettend goed. Beter bijvoorbeeld dan het Nederlands voetbalteam dat met de hakken over de sloot het WK-kwalificatieduel van Macedonië won met een schamele 2-1.

Net als sommige militairen van de NAVO en de Verenigde Staten (5 tot 7 burgers zouden per ongeluk gedood zijn bij een aanval van Amerikanen op Azizabad. Het bleken er ongeveer 90 te zijn, onderwie zo'n 60 kinderen!) zouden zij zich diep moeten schamen.

Gedragen

De loodgieter was simpelweg vergeten een leertje aan te brengen. De man die vanmorgen de bedrading in de badkamer in orde moest maken was een wezenlijk onderdeel vergeten mee te nemen omdat hij pas toen hij bij mij aankwam op zijn PDA keek wat nu eigenlijk zijn orders waren. Op de stoep word ik bijna aangereden door een dame die het nuttig vindt om te zitten SMS'en terwijl zij op de stoep fietst. Een fietser heeft de fiets dusdanig in het fietsenrek geplaatst dat er verder geen fietsen meer bij kunnen. De baliemedewerker van het DWI maakt eerst zijn spelletje op de pc af vooraleer hij mij te woord staat. In een taal die ik -als Hollander- niet machtig ben. Gelukkig kan zijn collega vertalen.

Waarom vindt een loodgieter het niet nodig zijn (ik ken geen vrouwelijke loodgieters. U misschien wel?) werk goed te doen? Waarom check je je werkzaamheden niet voordat je de deur uit gaat? Welke levensbedreigende situatie ontstaat er wanneer je dat SMS-bericht een paar minuten later verstuurt? Hoe moeilijk is het om je in te leven in mede-fietsenrek-gebruikers? Hoe moeilijk is het om je sociaal op te stellen wanneer je werkt voor de Sociale Dienst?

Kortom: waarom vinden velen het zo ontzettend lastig om zich sociaal te gedragen?

Toren C

Het lijkt erop dat de druk op Nederlandse burgers en bedrijven wat afneemt voor zover het buraucratische rompslomp betreft. Zo behoort eindelijk de eerste dag-aangifte tot het verleden. Vooral voor uitzendbureaus ging het om volslagen nutteloos lopende band werk. De bedoeling was om het aantal illegalen in het Nederlands bedrijfsleven terug te dringen. Maar wat nu als een bedrijf een illegaal in dienst neemt en daar simpelweg geen aangifte van doet? Bovendien -zo bleek- gaat in de praktijk minder dan één procent van de bedrijven op dit gebied over de schreef. De personeels-administateurs...pardon...Human Resource Managers hebben nu dus nóg meer tijd om grafiekjes in te kleuren, spreadsheet-kolommen vol aardige maar compleet nutteloze gegevens aan te passen aan de nieuwste grillen van het hoger management en zo verder. Hoezo, verborgen werkloosheid.?

Ook Geert Wilders heeft last van de vervelings-ziekte getuige zijn nieuwst "ballonnetje": Niet alleen zogeheten veelplegers moeten het land uit maar ook hun ouders. Probleempje; welk land wil onze dronken agressieve Friezen en hun ouders in hun midden opnemen?

Misschien moeten al die mensen die zich zo erg vervelen dat zij zich genoodzaakt zien anderen bewust lastig te vallen maar eens een voorbeeld nemen aan "onze" paralympische sporters. Neem nu bijvoorbeeld Esther Vergeer. Door haar nimmer aflatende strijdlust en trainingsarbeid is deze toptennisster al bijna 350 wedstrijden achtereen ongeslagen! Wie doet haar dat na?

Ik in elk geval niet: een dagje naar Walibiworld met drie kinderen is voor deze jongen al een uitputtingsslag. Geen Chiptwister die daar tegen helpt...

Vanuit het reuzerad heb je een prachtig uitzicht over het park


















Voordat wij de wildwaterbaan op gingen nog even de poncho's aangetrokken die ik had overgehouden aan de tijd dat ik werkte bij The Amsterdam Dungeon


















Drie kinderen poseren in de jaren'50. De oudste zou zich twee dagen later uitstekend vermaken bij vriend Michiel terwijl hun vader uitgebreid en genoeglijk praatte met diens ouders














Trofee van de dag: een cola-beker


















Uitzicht vanuit de trein op de weg terug














Vandaag genoot ik samen met de schilder (Thanks, Billy!) van het eerste kopje koffie in onze gerenoveerde woning. M'n zoon geniet niet alleen van z'n zusjes of bezoeken aan vrienden maar ook van flauwe humor zoals die van de Lama's, Koefnoen, Monty Python of die van het nieuwe hilarische programma op de vrijdagavond Toren C.


Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Jos ten Brinke

Latijn

Boek nummer 19 van dit jaar is “De Waarheid heelt de Waan” van Franz Ruppert. Als je even de spelfoutjes van de vertaler over het hoofd ziet (persoonlijk erger ik mij aan spelfouten in boeken; in weblogs heb ik er echter geen enkel probleem mee) is dit een zeer leesbare verhandeling waarin wordt gepleit om geestesziekten niet meer als traditionele ziektes te zien maar als een “staat van zijn” die met aandacht en therapie verholpen maar in elk geval verlicht kunnen worden. Medicijngebruik is daarbij een hulpmiddel en niet de oplossing.

Een oplossing voor de logistieke nachtmerrie waar ik in gestort ben is nog even niet in zicht: contacten met UWV, CWI, Ondernemershuis en potentiële klanten strijden om een plekje in de agenda met “zoon opvangen uit school”, kachelmontage, schilderwerk, vloerlegger, koelkastleverancier, bij m'n moeder langsgaan, energie- en telecombedrijven lastigvallen en...verhuizen waarbij ik zorgvuldiger dan eerst de diverse contracten en polissen zal lezen want ik wil niet weer belazerd worden door bijvoorbeeld de verzekering.

Het blijkt dat niet de energieleveranciers maar de lokale overheden ons al jarenlang belazeren: Wij betalen per huishouden enkele tientjes per jaar teveel voor de levering van energie en laten de distributie-netwerken nu net in handen zijn van met name de provincies.

Als je geld tekortkomt om de energierekening te kunnen voldoen kun je natuurlijk gewoon een tweede hypotheek nemen via Liocorno en investeren bij Easy Life. Eigenaar John Wolbers belooft investeerders een jaarrendement van 9 procent en claimt dat te kunnen waarmaken. De truc is simpel: iemand “investeert” 50.000. Dat geld zet je zelf weg tegen 5 procent op de bank. Een andere sukkel geeft jou 100.000 om te investeren. Ook dat geld zet je op de bank. 5 Procent van 100.000 is 5000 euro. Dat bedrag keer je uit aan loser nummer 1. Minus een percentage voor de moeite, uiteraard. De 5 procent die je zelf vangt op de 50.000 hou je natuurlijk gewoon lekker zelf. Het woord verspreidt zich al snel onder gelovigen dat jij je vlotte babbel waar kunt maken en binnen no time heb je een jaaromzet van ettelijke miljoenen. Uiteindelijk ging John Wolbers -zoals zovelen- te gronde aan zijn eigen levensstijl en kon hij niet meer iedereen uitbetalen. Nu komt het zaakje aan het licht en is de arme ondernemer natuurlijk goudeerlijk en zelf slachtoffer van een gemene vroegere zakenpartner annex studievriend. Misschien moet de arme Wolbers zelfs zijn Bentley verkopen! Zielig he?

M'n zoon is zeker niet zo'n zielig type als John Wolbers en haalde een goede 7 bij zijn allereerste schriftelijke overhoring. Voor Engels was dat. Uit een eerdere test bleek al dat hij geen bijles nodig heeft in Nederlands of Wiskunde. De wiskunde-docent vertelde zelfs dat zijn klas het binaire stelsel het snelst door had van alle klassen totnogtoe. Het vak Frans vindt-ie totnutoe het minst leuke en het leukste vak is volgens Ferdinand Latijn.

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Willem “Pa Sem” Seymor

Vermijd stress

Maandag maar weer'ns contact opgenomen met de woningbouw omdat de datum waarop onze woning opgeleverd zou worden verstreek zonder dat wij ook maar iets hadden gehoord. In het betreffende mailtje werd duidelijk gemaakt dat uitstelsmoesjes niet meer worden geaccepteerd.

Gisteren ontvingen wij dan het verlossende telefoontje: het is klaar! Natuurlijk ben ik meteen met m'n zoon samen gaan kijken hoe ons huis na de brand is opgeknapt. Het ziet er inderdaad vrij goed uit maar...hoort de keukendeur los te leunen tegen een slaapkamermuur, gebroederlijk naast de deur die zou moeten leiden naar het toilet? Hoort de elektrische bedrading in de badkamer los uit de muur te hangen zodat je zo'n leuke vonkenregen krijgt als je het water laat kletteren? Hoort het keukenraam dichtgeschilderd te zijn zodat je het niet per ongeluk kunt openzetten en daarmee riskeert dat keukenluchtjes het huis verlaten? Noem mij maar ouderwets maar ik bel toch maar even met de technische dienst voordat ik “bed¨ intik in het zoekvenster op de site van een Zweedse meubelgigant.

Nog meer zoek-opdrachten:

Uit België:
hoe cocaine injecteren als je aders verspringen

Uit Amerika:
Een vertaling van een pagina van dit weblog;

Uit Nederland:
doe niet zakken met mensen die dommer zijn dan hijzelf

Er is slegs één conclusie mogelijk: sommige mensen die zoektermen intypen zijn...eh ja, wat eigenlijk?

Niet alleen mensen die informatie zoeken hebben moeite met taalgebruik, ook mensen die informatie leveren lezen vermoedelijk niet na wat zij zelf schrijven, zoals hier bij een stukje op een bekende nieuws-site:

De Telegraaf schreef donderdag in handen te zijn van een intern NS-rapport waaruit zou blijken dat geweld in treinen steeds vaker voorkomt en verhardt.

Natuurlijk is fouten maken toegestaan maar bewust grote rekenfouten maken om de burger op een dwaalspoor te brengen? Neem nu weer dat zwaar opgeblazen gedoe over asielzoekers; het zouden er weer'ns te veel zijn. Het zou gaan om ruim 7000 vluchtelingen. Rita en Geert en hun soortgenoten zouden zich moeten verheugen omdat dat aantal zo'n tien jaar geleden 20.000 bedroeg; een daling van ongeveer 70 procent!

Mijn stressgehalte verlagen door middel van ontspanning hoef ik niet. Op een gegeven moment ontdekte ik de perfectie manier van ontspanning die nog gratis is ook: vermijd stress!


Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Thomas Bata

Stralen

Een overheid die niet kan nadenken vind ik stom. Denken ze nu echt dat mensen meer gaan werken wanneer de kinderopvang duurder wordt, zelfs wanneer de kosten van kinderopvang vooral afhangen van het inkomen van de meest verdienende in het gezin? Als je thuis gaat zitten met een uitkering houd je dan meer over dan wanneer je én gaat werken én je kind in de opvang moet stoppen. Lekker handig bedacht. Maar niet heus. Zo verwacht men ook dat mensen met 12 kilo aan glas terug naar huis lopen wanneer ze erachter komen dat de glasbak volzit. Doet U dat netjes?

Ik ben niet bang de discussie aan te gaan met mensen die het kabinet in deze slim vinden. Natuurlijk kun je redeneren dat mensen die kinderen niet kunnen betalen er dan ook maar niet aan moeten beginnen maar soms heb je een situatie niet in de hand en sta je plotseling in je eentje voor de uitdaging een kind op te voeden. Bovendien kun je je via dezelfde redenatie afvragen waarom mensen die minder dan 200.000 euro op de bank hebben staan een huis kopen: je zit de rest van je leven met een gigantische schuld aan de bank!

Laatst hoorde ik op een terrasje een verhitte discussie: twee mensen zagen liever Mccain en twee anderen liever Obama als president. Obama heeft geen militaire ervaring en die van Mccain betaat eruit dat hij zich gevangen heeft laten nemen in Vietnam. Mccain is te oud en Obama te jong. Met de keuze van hun running mates geven zij aan hun eerdere woorden zelf niet serieus te nemen: Obama neemt iemand die nog ouder is dan Mccain en Mccain neemt iemand die jonger is dan Obama en die bovendien als enige militaire ervaring kan meetellen dat haar dienstplichtige zoon wordt uitgezonden naar Irak. Obama heeft laten weten dat wat hem betreft de troepen worden teruggetrokken uit Irak. Maar wacht even voordat je "Hoera voor Obama!" roept want hij wil dat de troepen worden verplaatst naar Afghanistan. Alsof het voor een soldaat uitmaakt in welk land de kogel wordt afgevuurd die een einde maakt aan zijn leven!

Wat ik miste in de discussie waren de mogelijkheden tot het verkiezen van één der andere kandidaten, want die zijn er ook!

Verrassingen zijn er ook, ondervond mijn moeder gisteren. Nadat wij zondag op verjaarsvisite waren geweest kwamen m'n zoon en ik op haar daadwerkelijke verjaardag nog even een extra cadeautje brengen. Dat ontlokte haar de uitroep: "Wat ben ik hier blij mee maar waarom al die cadeautjes? Ik ben toch niet ja...oeps!"

Op straat kwamen wij Alwan en Marijn tegen, vrienden van de Ferman en ondermeer tramvriendin Maya en buurvrouw Hetty. Ook zij zagen ons stralen.


Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Don Lafontaine