Elke zondag een persoonlijk weekoverzicht, elke dinsdag wat goed nieuws met een paar katten, elke woensdag een overweging en elke vrijdag een verhaaltje.
Mijn verhalenbundels zijn te koop via Bol.com én via Lulu.com!
Als u mijn stukjes de moeite waard vindt, kunt u een blogdonatie verrichten. Elke bijdrage is welkom!
Over links gesproken: ja, dat ben ik maar voor verdieping staat er ook een aantal in mijn stukjes. Heb daar wat moeite voor genomen dus stel het op prijs als u de moeite neemt er op te klikken om de betreffende artikelen, onderzoeken en filmpjes te bekijken.
Heeft u na het lezen van dit blogstuk iets geleerd, wat gelachen of heeft het u aan het denken gezet, overweegt u dan een donatie voor de tijd en moeite die ik er in steek.
Just some random pictures from random times, taken in my hometown of Amsterdam:
Sunset as witnessed from a nearby bridge
The local night sky
A swan, swimming peacefully near the cemetery where I was for the funeral of my childhood library lady. She invested in me the love for reading, so the least I could do was pay my respects at her send-off:
A small square on my way to see my physiotherapist:
===============================
Here's a poem I wrote after a loving conversation with a dear friend:
Over links gesproken: ja, dat ben ik maar voor verdieping staat er ook een aantal in mijn stukjes. Heb daar wat moeite voor genomen dus stel het op prijs als u de moeite neemt er op te klikken om de betreffende artikelen, onderzoeken en filmpjes te bekijken.
Heeft u na het lezen van dit blogstuk iets geleerd, wat gelachen of heeft het u aan het denken gezet, overweegt u dan een donatie voor de tijd en moeite die ik er in steek.
"Autisme is van de laatste jaren!" Onzin. De medische wetenschap heeft progressie geboekt. Daardoor is de diagnose nu makkelijker te stellen.
Toch zijn er mensen die denken dat ook kanker vroeger niet bestond "Want in de tijd van Jezus kreeg niemand ooit de diagnose 'kanker'." Dat was vooral vanwege de staat van de medische wetenschap van toen; zelfs het woord 'kanker' bestond nog niet. Niet eens als scheldwoord. Sinds kort weten wij echter dat zelfs dinosaurussen kanker konden hebben.
Ook in Bijbelse tijden dacht men dat mensen stierven van ouderdom. Dat men gestorven kon zijn aan kanker, kwam niet in hen op. Zoals mensen in onze tijd weigeren te geloven dat ouderen kunnen sterven door Covid.
Voor wappies bestaat iets niet als je het niet kunt zien. Het corona-virus kun je niet met het blote oog zien en dus...Ook homo- en transseksuelen hielden zich vaak verborgen 'en dus bestaan alleen 'man en vrouw'!'
"Je ziet nu overal homo's en transmensen!" Alsof de wereld vergaat nu meer mensen voor hun identiteit durven uit te komen. Al durven zij dat vooral in beschaafde landen. Dus niet in bijvoorbeeld Noord-Korea, Hongarije of de Verenigde Staten. Ook in Nederland zijn mensen steeds minder vrij om te laten zien wie zij zijn.
Over links gesproken: ja, dat ben ik maar voor verdieping staat er ook een aantal in mijn stukjes. Heb daar wat moeite voor genomen dus stel het op prijs als u de moeite neemt er op te klikken om de betreffende artikelen, onderzoeken en filmpjes te bekijken.
Heeft u na het lezen van dit blogstuk iets geleerd, wat gelachen of heeft het u aan het denken gezet, overweegt u dan een donatie voor de tijd en moeite die ik er in steek.
Vaak ontlenen mensen hun identiteit aan hun taal. Maar taal verandert voortdurend. Praat maar eens met je grootouders. Die spreken bijvoorbeeld niet van 'poll' maar van 'enquête'. Beide zijn leenwoorden. De laatste dankzij een tijdje fysieke Franse overheersing en de eerste dankzij Engelse overheersing op televisie, radio en internet.
Ook veel 'echte Nederlandse!' woorden blijken dat niet echt te zijn. Zo werden 'langwerpig', 'wiskunde' en 'wijsbegeerte' bedacht door het Vlaamse multitalent Simon Stevin.
Houdt u krampachtig vast aan 'vroeger' of heeft u geaccepteerd dat verandering volstrekt normaal is?
'Met hun vreemde gewoontes en andere cultuur die zij naar ons land meenemen moeten wij ons inzetten voor het behoud van onze eigen waarden en cultuur!'. Nee, dit gaat niet over moslims maar dit zei 'de echte Nederlander' over joden. In 1938.
Populisten van alle landen en tijden krijgen het volk achter zich door hen bang te maken voor buitenlanders. Dat kan eenvoudig want mensen die niet zelfstandig kunnen nadenken (veelal racisten dus) zijn eenvoudig te manipuleren.
Gemiddeld is ruim 20% van de mensen niet in staat tot begrijpend lezen; zij denken onder het niveau van de gemiddelde 13-jarige. Ik bepleit een test bij verkiezingen: alleen mensen met ten minste enig politiek besef mogen dan nog stemmen. Om te voorkomen dat mensen stemmen op populisten met hun (variaties op) 'Stem op mij, dan krijg je gratis bier!'.
"Ja, maar het is niet democratisch als niet iedereen die in een land woont mag stemmen!"
Dan bent u dus voor stemrecht voor vluchtelingen, kinderen en demente bejaarden.
Het is een dilemma waar al eerder mee werd geworsteld; in de beginjaren van democratie betekende dat dat elk mens mocht stemmen. Dus uitsluitend rijke, oude, witte mannen werden toen als 'mens' erkend.
Vindt u dat iedereen die in uw land woont mag stemmen of ziet u graag groepen uitgezonderd?
Over links gesproken: ja, dat ben ik maar voor verdieping staat er ook een aantal in mijn stukjes. Heb daar wat moeite voor genomen dus stel het op prijs als u de moeite neemt er op te klikken om de betreffende artikelen, onderzoeken en filmpjes te bekijken.
Heeft u na het lezen van dit blogstuk iets geleerd, wat gelachen of heeft het u aan het denken gezet, overweegt u dan een donatie voor de tijd en moeite die ik er in steek.
Maandag voelde ik mij wat mistroostig. Dat een vriendin berichtte dat haar kat was overleden maakte het er niet beter op. Heb diverse malen mogen oppassen op het mooie dier als de vriendin niet thuis was en er dus ook een band mee.
Helaas hoort ook de dood bij het leven en is het niet altijd pret en jolijt maar gaat er ook wel eens iets niet goed.
Zoals met een buurman die ik deze ochtend op visite had. Hij kwam met een zeer warrig verhaal waar ik geen touw aan kon vastknopen. Dus ik gaf hem wat te drinken en hoorde hem aan. Uiteindelijk gaf ik hem het telefoonnummer van een hulporganisatie. Maar zijn telefoon doet het niet.
Bovendien lijkt hij geen hulp te willen. Althans, daar geen moeite voor te kunnen of te willen doen. Dan wordt hulp bieden lastig. Zeker als je zelf hulp nodig hebt. Er zijn weliswaar miljarden mensen die het objectief gezien een stuk minder goed hebben dan ik, maar dat neemt niet weg dat ik mij nog steeds wat gedeprimeerd voel. Wat zich uit in een gebrek aan lust en energie. Nergens zin in. Niets is leuk.
Maar het leven gaat door en ik dus ook. Het helpt ook mij dat wij het hartstikke goed hebben in Nederland, ondanks wat populisten graag beweren.
Zo stegen de lonen harder dan de prijzen. Maar doemdenkers kijken alleen naar de prijskaartjes in de supermarkt, niet naar loonstrookjes.
Zelf was ik deze dag ook een beetje een doemdenker. Niet zo gek als je leest dat Israël het bestand aan de laars lapt en gewoon doorgaat met het bombarderen van burgers in Gaza maar ook in Libanon.
Hun excuus is ook waardeloos: "Na elk bombardement respecteren wij het bestand, hoor!" Alsof je een roker hoort verklaren: "Stoppen met roken is helemaal niet moeilijk; ik doe het na elke sigaret."
En de wereld kijkt toe. Ook als het in Rusland niet goed gaat. Zo worden daar mensen gearresteerd 'vanwege het zingen van pro-Westerse liedjes'. De wereld keek ook toe toen Javier Milei dankzij een sponsorbedrag van tientallen miljarden Amerikaanse dollars van zijn vriendje Donald de tussentijdse parlementsverkiezingen won in Argentinië.
Goed om te zien dat in veel autocratische landen de burgers in opstand komen - zoals onlangs in Hongarije en Rusland - maar de betreffende dictators lijken zich er weinig van aan te trekken. Hooguit doen zij huilie huilie: "Links is tegen mij. Boehoehoe!"
Meer mensen zouden in opstand komen als meer mensen zouden lezen. Niet alleen geschiedenisboeken maar in het algemeen. Want lezen leert je beter denken, leert je je in te leven in de leefsituaties van anderen en toont je zaken van buiten je bubbel.
Het was voor mij dus geen verrassing te lezen (...) dat Caroline van der Plas nooit boeken leest.
"Geen tijd voor", claimt zij. Onzin. Zo had zij wel tijd om urenlang te feesten in een buurthuis. Terwijl op tv een A.I. gegenereerde videoclip een door A.I. gegenereerd liedje gezongen door een door A.I. gegenereerde artiest liet horen en zien. Toch blijft het volk op haar stemmen 'want de BBB van Lientje beschermt de echte Nederlandse artiest tegen bijvoorbeeld A.I.!'
Maar goed, domrechts heet niet voor niets 'dom'. Zo plaatsen zij doodleuk een overzicht van diverse crises uit het verleden met daarachter welke partijen daarvoor verantwoordelijk waren. Dat blijken vooral VVD en CDA.
Toch blijven de wappies volhouden dat het allemaal de schuld van links is. Shoot me but leak. Misschien leef ik in een alternatieve tijdlijn en heb daarom kabinetten met als regeringspartijen SP, BIJ1, DENK en de PVDD gemist. Want het is toch allemaal de schuld van links?
Het was mijn eigen schuld dat ik de laatste paar weken relatief weinig in huis heb gedaan. Als het al 'eigen schuld' is als je mentale energie tekort komt. Dus ik sleepte mijzelf vooruit om in elk geval het hoogstnodige in het huishouden te doen en reikte uit naar een vriendin die ervaringsdeskundige is op het terrein van depressies. Heel fijn om wat berichten uit te wisselen met iemand die begrijpt waar je mee zit en in januari spreken wij fysiek af om het erover te hebben.
Zo was het ook goed dat ik mij die avond in rokkostuum hees om met de Broeders van mijn vrijmetselaarsloge de Herfstequinox te vieren. Tijdens het ritueel staan wij stil bij het verlies van wat bloeit en groeit in de zomer en het afsterven ervan in de herfst. Wetend dat de duisternis van de winter komt, gevolgd door het nieuwe begin waar de lente voor staat.
Bij het een moment letterlijk stilstaan bij verlies bleek ik niet de enige met lekkende ogen; de ene Broeder stond wellicht stil bij een verloren relatie, een ander bij een onlangs verloren ouder terwijl weer een ander stilstond bij het afscheid van zijn jeugd.
Ruim de helft van onze lokale leden was aanwezig terwijl normaliter ongeveer een derde van de 40 leden er is op de maandagavond. Sommigen van ons wonen in het buitenland terwijl anderen soms werken op maandagavond terwijl weer anderen inmiddels zo oud en krakkemikkig zijn dat zij het wit in de ogen van de Walkures al kunnen zien en vanwege hun gezondheid zelden aanwezig zijn.
Niet alleen het ritueel maar ook het Broedermaal erna werd door mij ervaren alsof ik een film keek: alsof ik er niet aan deelnam maar alleen toekeek. Een gevoel dat ik al wekenlang ervoer; dat ik niet actief deelnam aan het leven maar dat aan mij voorbij zag trekken.
Hopend dat een goede nachtrust zou helpen dat gevoel van mij af te schudden en mentaal weer wat fitter te worden, lag ik iets na middernacht op bed.
Dinsdag las ik na mijn ochtendritueel dat het nog steeds niet goed gaat met de wereld. Zo blijven de VS opvarenden van boten uit Venezuela vermoorden met als smoes dat zij mogelijk drugssmokkelaars zijn. Een flagrante overtreding van internationaal recht en van de Mensenrechten; zonder enige vorm van proces is het niet juist om mensen te executeren. Alleen dictators doen dat.
Venezuela is helemaal geen grote speler op het gebied van de productie van cocaïne of fentanyl. Wat het land wèl heeft is een enorme oliereserve. Waar de sponsoren van het Trump-regime graag van zouden profiteren. Maar president Nicolás Maduro werkt niet mee. Dus wil men hem vervangen met een Trump-gezinde leider. Zij gingen al zo ver om te proberen de privépiloot van Maduro om te kopen zodat zij de president kunnen arresteren op verdenking van later te verzinnen gronden. Ook - het script van een James Bond film is er niets bij - werd een Amerikaanse aanslag op een eigen oorlogsschip verijdeld. Waarbij het plan klaarlag om daar de regering in Caracas de schuld van te geven.
Terwijl het regime Trump met ondermeer sociale media-acties probeert het volk op te jutten tegen Venezuela, loog PVV'er Maikel Boon dat hij (samen met zijn collega Patrick Crijns) achter een anti-Timmermans Facebook pagina zit en met A.I. foto's probeert de fractieleider van GroenLinks/PvdA te schaden. Voor de PVV-achterban zijn de nepfoto's met hun ophitsende tekstjes echt waardoor zij Frans Timmermans met de dood bedreigen. Domrechts is namelijk niet bepaald vredelievend.
Vredelievend is wel een zieke buurvrouw. Haar even vredelievende vriend mocht ik deze dag helpen met het schoonmaken en opruimen van haar woning. Omdat zij dat zelf voorlopig niet kan. Na afloop stuurde ik haar een foto van het resultaat en ontving het fraaie compliment: "Zo zag mijn keuken eruit vlak nadat ik die had gekocht!"
Het was voor mij niet alleen fijn om weer eens het gevoel te hebben nuttig en zelfs nodig te zijn maar ook een prima fysieke oefening: schrobben en boenen en meerdere malen drie verdiepingen aan trappen op en af klimmen.
Omdat ik aan het begin van de avond toch even boodschappen ging doen, vroeg ik een oudere buurvrouw of zij toevallig wat nodig had en kwam die paar boodschappen bij haar brengen. Samen keken wij een stukje van het lijsttrekkersdebat op televisie maar zagen ook hoe de inwoners van Jamaica zich schrap zetten voor 'de storm van de eeuw'.
Helaas is de huidige toename in aantal en kracht van stormen nog maar het begin: Moeder Natuur vindt de mens niet meer aardig en ons nog maar weinig kans om berouw te tonen voor onze pogingen de planeet te vernietigen met onze hebzucht naar steeds maar meer fossiele grondstoffen.
Ik verwacht weinig van de komende klimaattop in Rio de Janeiro en denk dat er nog vele mensen het leven moeten laten voordat regeringen eindelijk actie willen ondernemen om de gevolgen van klimaatverandering te beperken. Intussen vermoordde de politie in de Braziliaanse hoofdstad in de aanloop naar COP30 ruim 60 mensen. Naar eigen zeggen betrof het 'leden van de georganiseerde misdaad'. Dat cijfer werd later bijgesteld tot 132; de politie bleek meer mensen te hebben vermoord zonder voorafgaand de federale overheid in te lichten over de actie.
Als regeringen ècht georganiseerde misdaad wilden aanpakken door de criminelen standrechtelijk te executeren, zouden vele parlementsleden moeten vrezen voor hun leven.
Maar goed, intussen is er ook nog ander nieuws. Zo stelt de Nederlandse regering dat het in Afghanistan momenteel niet veilig is voor vrouwen.
En stelt diezelfde (demissionaire) regering dat het voor vrouwelijke Afghaanse vluchtelingen in Nederland in Afghanistan veilig genoeg is om er naar toe terug te krijgen. Tikje inconsequent. Maar goed, na decennia VVD- en CDA beleid zijn Nederlanders van hun regering gewend dat dat inconsequent handelt.
Met een goed gevulde maag dankzij een bakje eten dat ik eerder van een buurvrouw meekreeg, spoelde ik onder de douche het stof uit de woning van een andere buurvrouw van mij af en zocht tegen elven de rust van de nacht op.
Woensdag herinnerde ik mij ooit gelezen te hebben: "Je hebt net zoveel wilskracht als je denkt dat je hebt". In wezen een variatie op: "Fake it until you make it." Gewoon doorgaan dus, al denk je geen wilskracht te hebben en lijk je het vermogen om plezier te hebben kwijt te zijn.
Lezen dat Israël gewoon doorgaat met het vermoorden van Palestijnse burgers ondanks een bestand, helpt dan niet.
Wat wel wat lijkt te helpen is huishoudelijke taken uitvoeren; een schoon en opgeruimd huis draagt bij aan een opgeruimd gemoed. Voerde daarnaast nog wat andere handelingen uit waar ik tegenop zag; zo nam ik voor een vriend contact op met de Kamer van Koophandel om wat oude zaken af te handelen.
Dus laat Caroline van der Plas haar bijnaam Liegende Lientje maar waar maken en je wat minder druk maken over de staat van de wereld. Zet een prettig muziekje op en leef je leven. Al kost dat moeite en doe je dat met tegenzin.
Ben blij met vrienden die mij bijstaan en niet alleen vrienden zijn zo lang het leuk en gezellig is.
Zo kwam deze middag een vriendin mij motiveren. Waardoor ik - met haar fysieke maar vooral morele steun - in een paar uurtjes meer in huis deed dan in de afgelopen paar weken. Zo mocht een waarschuwingsbord 'Let op, overstekende koala's' mijn woning verlaten. Na bijna 30 jaar mocht het souvenir dat ik ooit kreeg van een zwager beschadigd en al naar de vuilstort. Nadat ik een foto had gemaakt van het voorwerp dat ik uitsluitend vanwege het sentiment al die jaren had bewaard.
Behalve aan opruimen besteedden wij ook tijd aan praten, koffie drinken en versgebakken croissants eten.
Bijna ritualistisch: het brood delen met vrienden. Maar het is een mooi beeld: je deelt met de mensen om je heen elkaars brood maar deelt ook in elkaars vreugde en verdriet. Je viert elkaars triomfen en treurt om elkaars verliezen. Vriendschap is een prachtige vorm van liefde.
Die ik ook deze dag mocht delen met een oudere buurvrouw. Samen deden wij onze burgerplicht: onze stem uitbrengen op een kandidaat van keuze in de Tweede Kamerverkiezingen.
Onderweg spraken wij met diverse buurtgenoten, ondermeer met de buurthuismedewerker die zo'n 20 jaar geleden coach was van de dartclub waar mijn zoon toen lid van was.
Beiden kozen wij goeddeels via een systeem van eliminatie. Dus niet op een kandidaat die soundbites roept maar nul werkelijke plannen heeft. In het huidige politiek klimaat blijven dan niet veel potentiële kamerleden over. Eigenlijk alleen maar links van het midden.
Dus ja, ik sloot partijen uit. Zoals partijen waarvan de leiders huilie huilie doen 'want antifa is tegen fascisme en dus tegen ons!' Geen wonder dus dat de VVD voor het eerst in lange tijd in de peilingen niet meer voorkwam in de top 3; dankzij de retoriek van partijleider Yeşilgöz stemden een aantal trouwe VVD'ers dit jaar op andere partijen. Toch verloor de partij die al sinds 1978 bijna onafgebroken aan de macht is maar één zetel.
Terwijl storm Melissa tientallen slachtoffers maakte op Haïti, bleken nog steeds veel stemmers rechtspopulisten te geloven die beweren dat het best meevalt met de gevolgen van klimaatverandering. Toch lijkt het erop dat veel 'klimaatontkenners' inzagen dat Geert Wilders zijn grote taal niet kan waarmaken en kozen voor partijen als JA21 en FvD. NSC hield van de 20 zetels welgeteld nul over en D66 bleek de redelijk verrassende winnaar. Wie weet krijgt Nederland dus Rob Jetten als Minister President. Wat zou zorgen voor een unieke situatie: dan heeft Nederland zowel een koning met een partner uit Argentinië alsook de premier. Wiens vriend geboren Argentijn is.
Vooral zionisten bleken nog op de hand van de tweede generatie immigrant uit Venlo met het gebleekte haar waarmee hij zijn Indische wortels probeert te verbergen.
Het viel mij bij deze verkiezingen op dat erg veel immigranten kozen voor anti-immigranten partijen: "Alle woningen gaan naar buitenlanders!" klagen rechts kiezende buitenlanders. "Nou, wat klaag je dan?", denk ik dan.
Opvallend was ook dat - voor zover ik weet - geen enkele partij 'vergrijzing' als punt naar voren bracht. Terwijl 28% van de kiesgerechtigden inmiddels ouder dan 65 is. 30 Jaar geleden was dat nog maar 18%.
Een handvol zetels kan nog anders worden verdeeld en ik ben benieuwd welke partijen uiteindelijk de nieuwe coalitie zullen vormen.
Had het daarover met mijn zoon (via tekstberichten) en met een buurvrouw (per telefoon) en keek een aflevering van See voordat ik enigszins vermoeid tegen half elf mijn bed in kroop.
Donderdag las ik tussen al het nieuws over de verkiezingen het bericht tegen dat een man in Vlijmen zijn vriendin had doodgeschopt. Zijn naam is Coen en niet Achmed en hij is ook geen transseksueel of asielzoeker. Op sociale media werd de zeer gewelddadige moord dus vooral genegeerd.
Het voelde fijn dat ik niet werd genegeerd; twee mensen uit mijn vriendenkring voerden via tekstberichten gesprekken met mij over de gevoelens waar ik mee zat en die ook hen niet onbekend zijn. Zo sprak ik met een ernstig zieke buurvrouw maar ook met een vriendin die ooit leed aan een langdurige depressie. Wij bedachten samen dat je voelt wat je voelt en dat gevoelens onderdrukken - hetzij door die te negeren of weg te drukken met alcohol of andere drugs - geen oplossing is.
Soms is er gewoon geen oplossing en moet je het er mee doen. Wat zeker geldt voor de zieke, bevriende buurvrouw; met medicatie en gezond eten valt met haar aandoening te leven. Zich inspannen werkt averechts en dus rust zij veel. Misschien werkt veel rusten ook voor mij: jarenlang leed ik een zeer ondernemend leven dus misschien probeerde mijn geest mij te vertellen dat ik het rustiger aan moet doen. Nog maar twee of drie afspraken per week in plaats van per dag bijvoorbeeld. Al voelt dat als een enorme stap terug en deprimerend. Had ooit regelmatig contact met ruim 20 verschillende buurtgenoten. Dat is er nog maar een. En dat is behoorlijk wennen voor mij.
Het liefst zou ik de hele dag op de bank blijven liggen treuren om wat ooit was, maar het leven gaat door. En ik dus ook. Dus ik haalde een paar bestelde kopietjes op als excuus om een stuk door Amsterdam te wandelen.
In de hoofdstad gingen de meeste stemmen naar een linkse partij: GroenLinks/PvdA.
Logisch, want Amsterdam is van oudsher multicultureel dus daar weten mensen dat je problemen samen moet aanpakken, ongeacht afkomst, religie of huidskleur. In gemeenten waar overwegend 'rechts' werd gestemd willen mensen óók wel in harmonie samenleven, maar dan alleen met mensen met dezelfde huidskleur.
Het werd een fijne wandeling. Waarbij het mij weer eens opviel hoeveel er veranderd is in de stad waar ik in 1967 werd geboren. De omgeving verandert, het landschap verandert, winkels veranderen en leefomstandigheden veranderen. Verandering is de enige constante.
Met die gedachte deed ik de luikjes toe.
Vrijdag had ik mij voorgenomen mij niet druk te maken om de staat van de wereld. Alleen maar Indonesische woorden leren via DuoLingo,
verder gaan met opruimen en mij voorbereiden op zeven weken wonen en werken in Engeland. Kon het helaas niet laten verkiezingsnieuws tot mij te nemen. Begrijpelijk dat men in het buitenland met verbazing naar Nederland kijkt: "Huh? Zoveel zetels voor een partij die het vrouwen, gehandicapten en bejaarden niet toestaat lid te worden van de partij?" Klopt. Van Geert Wilders mag alleen Geert Wilders lid zijn van de PVV.
De bekende immigrantenzoon kijkt vast met jaloerse blik naar Tanzania; de CCM van president Samia Suluhan Hassan is daar al sinds 1961 aan de macht. Ook de laatste presidentsverkiezingen won zij. Met een eenvoudige truc: grote oppositiepartijen was het eenvoudigweg verboden deel te nemen aan de verkiezingen.
In Soedan is de situatie nog erger: tienduizenden mensen werden al vermoord in een strijd om de macht. Zo is de stad El Fasher ingenomen door de RSF. Iedere burger die probeert de stad te ontvluchten wordt zonder pardon vermoord.
Intussen worden ook in Oekraïne nog steeds mensen vermoord om wie zij zijn. In hun geval: Oekraïener. Al vind je Poetin een prachtvent en dat Rusland het recht heeft om het Oekraïens graan, lithium en andere grondstoffen met geweld in te pikken, dan nog is burgers vermoorden niet oké.
Ook in Servië is het momenteel niet fijn om burger te zijn; De regering van president Aleksandar Vucic gebruikt geweld en intimidatie als wapen tegen iedereen die zich durft uit te spreken tegen de corruptie in de hoogste lagen van de overheid.
Vergeleken met de situatie elders valt het in Nederland best mee allemaal. Wij hebben alleen maar wat domrechts volk dat (meestal anoniem uiteraard) homofobe dingen schrijft over de mogelijk nieuwe premier van Nederland, Rob Jetten. Terwijl de hypocrieten zeggen Palestijnen te haten 'want dat zijn moslims en die haten homo's!' Terwijl hun Grote Leider ('Führer' in het Duits) Wilders huilie huilie doet omdat zijn eenmanspartijtje wat zetels is kwijtgeraakt 'en dat kan alleen als er stemfraude is gepleegd!' Terwijl het waarschijnlijker is dat zelfs duizenden wappies niet meer geloven dat je met uitsluitend schreeuwen dat het beter moet en alles de schuld is van de moslims een land richting kunt geven.
Gebeurt er dan helemaal niets wereldschokkends in Nederland? Zeker: bij een groot deel van het volk heerst verontwaardiging omdat de bekende Nederlander Marco Borsato mogelijk een paar maanden moet zitten vanwege onzedige handelingen met een jongedame van 15. De ene vindt die straf te hoog en de ander vindt die te laag.
Tjonge, nou, poe hé.
Wees blij dat wij geen president hebben die oorlogen uitlokt door bijvoorbeeld doelen in Venezuela te bombarderen en dreigt kernwapens te gebruiken. Of in elk geval de natuur te vernietigen door testen met kernwapens uit te voeren, in navolging van Rusland en China.
Even een vredelievende actie tegenover al de narigheid in de wereld: een vriend verder helpen met het opruimen van de woning van zijn vriendin, een buurvrouw van mij.
Na twee uren van stofzuigen en kasten schoonmaken was het tijd voor een kopje thee met een oudere buurvrouw
met wie ik ook samen boodschappen deed. Het was een heerlijke herfstavond en wij genoten van de emotionele steun die wij elkaar konden bieden.
Die avond kwam een vriend aan de deur met het voorstel om samen naar de kroeg te gaan. Maar ik was moe en verwachtte de volgende morgen vroeg op te staan. Het bleef dus bij een half uurtje praten. En ook dat is al fijn.
Voor het slapengaan op deze avond van Halloween, het uit de VS overgewaaide en nu ook in Nederland populaire verkleedfeest, had ik een positieve gedachte: binnenkort is de wooncrisis in Nederland opgelost. Immers: zeer veel wappies hebben beloofd Nederland te verlaten en gelukszoeker te worden als Jetten Minister-President wordt.
Zaterdag werd ik wakker met de voor mij afschrikwekkende gedachte dat ik zo'n typische oudere, alleenstaande man zou worden: tien uren per dag op bed liggen, twee keer per week de deur uit om wat magnetronmaaltijden te halen en de rest van de tijd voor de buis hangend, kijkend naar wie de derde plaats zal winnen in een regionaal kampioenschap waarbij twee Amerikaanse universiteitsteams strijd leveren tijdens een wedstrijd synchroon schoonzwemmen. Of wat voor sport er dan ook maar op dat moment op tv is.
Met het tegen mijzelf gefluisterde: 'Dat zal mij niet overkomen1', zette ik mij met zachte dwang over mijn gebrek aan mentale energie en aan het werk. Zo nam ik het script door voor een voorstelling waar ik eerdaags in speel en verrichtte ik wat administratie daarvoor; dankzij Brexit is het aanvragen van een werkvergunning voor het VK niet eenvoudig. De regels zijn nog zó nieuw dat ook zij die moeten toezien op het naleven ervan ze niet precies kennen. Bovendien is het een stuk duurder geworden. Net als het leven in Engeland.
Minder duur zijn de nieuwe vloeren voor mijn woonkamer en keuken. Deze morgen werden de vloerdelen afgeleverd: kurk voor de woonkamer en PVC voor de keuken. Het wordt vast prachtig. Bovendien zijn de vloeren warmteisolerend.
Warmte gaf mij ook een vriendin deze middag. Als je wat last hebt van emotionele lekkage is het fijn om iemand dichtbij je te hebben die een schouder biedt. Niet alleen omdat deze dag een herdenkingsdienst plaatsvond voor een bekende die de wereld mooier wilde maken maar die dat in haar ogen niet gelukt was en daarom besloot uit het leven te stappen. Kende haar niet heel goed maar zat er best mee.
Ook met een mapje met papieren uit mijn moeder's nalatenschap.
Met daarin ondermeer een kindertekening gemaakt door de nog zeer jonge ik, briefjes en kaarten die mijn indertijd nog jonge zoon aan zijn lieve oma gaf maar ook brieven van en aan mensen die haar levenspad kruistten en haar dierbaar waren. Want waarom zou zij anders de fysieke herinneringen aan hen bewaard hebben?
Deze dag was dus vooral gericht op mijzelf. Al vond ik het afschuwelijk om te lezen dat de hoogste advocaat van Israël gedwongen werd haar positie op te geven nadat zij bekende stiekem te hebben gefilmd hoe IOF-soldaten Palestijnse gevangen martelden. Waarop een paar soldaten werden ontslagen. En de lokale bevolking in opstand kwam. Om het recht van Israëliërs te eisen om Palestijnen te mogen martelen, verkrachten en vermoorden.
Het zal aan mij liggen maar ik begrijp niet waarom mensen het vervolgen en minachten van andere groepen mensen goedpraten. Ik probeer te begrijpen waarom hardcore zionisten zichzelf het uitverkoren volk vinden en daarmee vinden dat zij 'Untermenschen' slecht mogen behandelen. Neem nu de bekende extremist - en Israël's Minister van Defensie - Smotrich: "Internationaal Recht geldt niet voor joden. Dat is het verschil tussen Het Uitverkoren Volk en anderen."
Nee, ik zal rechtsextremisten nooit begrijpen. Zo vinden zij het opvallend vaak prima dat vrouwen niets te zeggen hebben en juichen zij het legaliseren van seks met kinderen toe. "Ja, maar alleen in achterlijke landen als Irak is seks met kinderen legaal!" Nope. Ook in Nederland en Israël is seks met 16-jarigen legaal. Als het aan diverse parlementsleden ligt, wordt dat in diverse landen14.
Vindt u seks met kinderen van 14 óók verwerpelijk? Of dat dat alleen mag in landen als Irak en Israël?
Bij het onderzoeken van de 'age of consent' in verschillende landen, schrok ik bij de ontdekking dat het voor meisjes van 12 legaal was om seks te hebben in een behoorlijk conservatief deel van de wereld: Vaticaanstad. Pas onder Paus Franciscus werd de minimumleeftijd omhooggeschroefd naar 18. Al mogen daar nog steeds meisjes van 14 seks hebben. Maar alleen met hun echtgenoot... In België streeft de partij Open VLD naar het verlagen van de minimumleeftijd waarop mensen van het vrouwelijk geslacht seks mogen hebben naar 14.
Seks met minderjarigen is nooit goed te praten, natuurlijk. Niet als het slachoffer Jezidi is, niet als het in Pakistan gebeurt maar dus ook niet in Israël.
Hoewel het meestal zo is dat de dader een man is en het slachtoffer vrouw, is dat lang niet altijd het geval. Ook vrouwen kunnen wreedheden begaan. Van minderjarigen verleiden tot seks tot aan moord. De soldaten die elke wens van Netanyahu uitvoeren? 1 Op de 5 is vrouw. Al zijn dat natuurlijk lang niet allemaal kindermoordenaars.
Niet dat alle mensen van Hamas zulke lieverdjes zijn - bepaald niet - maar qua aantal vermoordde burgers winnen de soldaten van Israël het ruimschoots.
Ook met de vriendin die deze dag een nieuwe lens van haar camera kwam testen met mij als model, had ik het over de Israël/Palestina kwestie. Waar vooral - aan beide zijden van het conflict - de burgers onder lijden. 3000 Jaar geleden al was er veel onmin in het gebied waar ondermeer het volk der Israëlieten woonde. Een jaar of tachtig geleden werd er olie op het vuur van de kwestie geworpen door de Britten die het betereffende gebied aan zowel de Palestijnen alsook de joden beloofden. Waardoor het voor de tweede keer in de geschreven geschiedenis van de mens Het Beloofde Land werd.
De vriendin en ik hadden elkaar een leuke middag beloofd en dus spraken wij niet alleen over kommer en kwel maar ook over haar pasgeboren kind en andere mooie zaken in het leven. Voor een paar uurtjes voelde mijn leven als vanouds, in de tijd dat mijn dagen veel meer 'gevuld' voelden dan tegenwoordig.
Had ik vijf jaar geleden (klik. Mijn blog van 27 september 2020. Toen ik nog een vriendin, een baan en een kat had) een leven dat meer voldoening gaf dan tegenwoordig of is dat omdat ik 'vroeger' romantiseer?
Voor de zekerheid las ik ook een weekoverzicht van mijzelf uit de zomer van 2022. Oké, ook toen had ik meer afspraken per week dan tegenwoordig. Te lezen uit dit citaat van toen: minimaal vijf dagen van de week visite hebben of op visite te zijn is de uitzondering. Voor sommigen is een of twee afspraken per maand al veel.
Misschien moet ik er maar aan wennen dat ik met 58 wat minder ondernemend ben dan ik met 53 was of zit ik alleen maar in een tijdelijke fase. Hoe dan ook: met een kort bezoek van een vriend later die avond, had ik toch maar mooi twee mensen uit mijn vriendenkring gezien. Had bovendien gebeld met een buurvrouw en ge-appt met een andere. Twee werkgerelateerde contactmomenten met mensen tel ik even niet mee.
Met hoeveel mensen heeft u op een gemiddelde dag contact, werk daargelaten?
Was nog steeds niet erg creatief maar wilde mijn vaste lezers niet teleurstellen dus publiceerde een eerder geschreven kort verhaal na het avondeten voordat ik nog wat kleine klusjes in huis deed en de dag beëindigde met het kijken van een aflevering van See.
Zondag was het Allerzielen en waren mijn gedachten bij een oudere buurvrouw die in de kerk de naam van haar man afgeroepen hoorde worden. Dus natuurlijk was ik wat bedroefd want hij was een goede vriend van mij. Eentje die ik zo'n tweemaal per week sprak. Automatisch dacht ik ook aan andere dierbaren die mij ontvallen zijn.
Het is een minder fijn aspect van ouder worden, vrienden die sterven. Het is één van de aspecten waardoor ik al een maand of twee mentaal niet erg fit ben. Een term die psychologen aan het gevoel geven is 'mid-life crisis'. Doorgaans rond levensjaar 49 komen bij mensen existentiële vragen op: "Waar doen we het allemaal voor? Wat heb ik eigenlijk bereikt? Wat is de zin van het leven?"
Het goede nieuws is dat deze mentale crisis slechts een nieuwe levensfase inluidt en zelden erg lang duurt. Een levensfase met meer rust en wijsheid. Het zal. Ik wil deze vervelende fase gewoon achter mij laten. Een betaalde baan zou helpen. Maar ja, tegenwoordig bepaalt A.I. of een werkgever je al dan niet in dienst neemt. Volledig automatisch worden je CV en motivatiebrief gescand op bepaalde steekwoorden. Staan die er niet of te weinig in, dan stuurt het algoritme jouw naam niet eens door naar de HR medewerker. Kansloos.
Je kunt van alles willen, maar als je de kans niet krijgt houdt het snel op. Dus ik deed maar wat ik kon. Zoals de dag beginnen met Indonesische woorden leren via DuoLingo,
ontbijten en fysieke oefeningen doen voordat ik mij ertoe zette om formulieren in te vullen, ondanks het gevoel 'waar doe ik het eigenlijk allemaal voor?' Over een paar miljoen jaar is de mensheid verworden tot niets meer dan een geologische laagje in de geschiedenis van de planeet. Tot die tijd moeten we er maar iets van zien te maken.
Wat is voor u de zin van het leven?
In elk geval ben ik blij niet in bijvoorbeeld een land als Kenia te wonen. Door overstromingen en aardverschuivingen hebben mensen niet eens de tijd om na te denken over levensvragen; zij zijn vooral bezig met overleven. Net als in de VS. Waar velen moeite hebben om financieel te overleven. Deels omdat de creditcard - en daarmee schulden - deel is gaan uitmaken van de cultuur. Amerikaanse migranten in Nederland zijn altijd erg verbaasd om te ontdekken dat het mogelijk is om te leven volgens het principe: 'Heb je het geld niet, koop het dan niet'.
Deze zondag gaf ik geen geld uit maar gebruikte ik alleen wat energie om te doen wat in mijn ogen gedaan moest worden. Mijn woning voorbereiden op het leggen van de nieuwe vloer die onlangs werd geleverd dus. En voorbereidingen treffen voor mijn werkverblijf voor zeven weken in Engeland. Even wat formulieren invullen om daar een vriend mee te helpen was binnen een half uurtje gebeurt en gaf een gevoel van voldoening.
Tijdens de lunch wilde ik eigenlijk iets leuks gaan doen maar mijn oog viel helaas weer op naar nieuws. Zo kwamen tientallen mensen om in het Mexicaanse Hermosillo bij een brand in een winkel. Nadat in 2009 al eens een kinderdagverblijf afbrandde met 49 dode kinderen tot gevolg. Een aantal dat veel lager had kunnen liggen als het brandalarm had gewerkt en de nooduitgangen niet waren afgesloten.
Ook in Engeland ging het goed mis: twee mannen staken in een trein diverse passagiers overhoop. De daders waren geen moslims, anders had de politie niet gemeld dat er geen terroristisch motief achter de actie stak.
Met een steek in het hart hielp ik ook deze middag haar vriend met het schoonmaken van de woning van zijn vriendin, mijn buurvrouw. Ofwel komt zij er zelf weer wonen - al is zij niet mobiel - danwel komt er via woningruil iemand anders in wonen. Hoe dan ook: het is dan fijn als de woning opgeruimd en schoon is. "Ze is nog lang niet dood, hoor.", stelde de vriend mij gerust toen hij merkte dat ik het even moeilijk had.
Ben de laatste tijd een stuk emotioneler dan ik van mijzelf gewend ben, dus als ik bij de vuilstort zie dat een woning wordt leeggeruimd, word ik daar wat mistroostig van.
Verderop in de straat werd een verhuiswagen uitgeladen ten teken dat de buurt nieuwe bewoners ontvangt. De cirkel van het leven op microniveau. Onderweg naar een weggeefkast waar nu overtollige spullen van mij en van een bevriende buurvrouw in staan, sprak ik een andere buurvrouw.
Wiens vrolijke bui afgaf op mijn gemoed; Ik voelde een sprankje hoop. Hoop die ik als energie gebruikte om een tas vol spullen te sorteren. Toi toi toi cadeautjes van voorstellingen waar ik ooit in speelde mochten weg. Net als half vergane ballonnen, een losse schoenveter, kromgebogen paperclips en nog zo wat. Maar afscheid nemen van het digitale fotolijstje dat mijn zoon en ik ooit aan mijn moeder gaven voor haar verjaardag lukte mij nog even niet. Omdat het voelt alsof ik dan niet alleen weer afscheid neem van haar maar ook van de mensen op de betreffende foto's, zoals mijn kinderen en mijn broer en diens kinderen.
Kunt u makkelijk afscheid nemen van spullen waar u een emotionele band mee hebt?
Over links gesproken: ja, dat ben ik maar voor verdieping staat er ook een aantal in mijn stukjes. Heb daar wat moeite voor genomen dus stel het op prijs als u de moeite neemt er op te klikken om de betreffende artikelen, onderzoeken en filmpjes te bekijken.
Heeft u na het lezen van dit blogstuk iets geleerd, wat gelachen of heeft het u aan het denken gezet, overweegt u dan een donatie voor de tijd en moeite die ik er in steek.
Triggeren, debunken, exposen, WEF-puppet, fake news, downplayen... Al die mensen met een (al dan niet omgekeerd) Nederlands vlaggetje in hun profiel die zich druk maken over verloedering van de Nederlandse taal, gebruiken meer Engelse termen dan mensen die zich niet hard maken voor behoud van de Nederlandse taal.
Stel: u bent garagehouder en heeft 'geheel per ongeluk' wat tweedehands accu's schoongemaakt en verkocht als zijnde nieuw. En bent betrapt. De rechter geeft u geen boete maar 'berispt' u. Roept u dan 'Hoera, ik ben vrijgesproken!'? Ik zou geen feestje geven want een berisping houdt in feite in dat u voor het leven bent getekend; boven de ingang van uw bedrijf wordt in steen gebeiteld: 'Hier iets kopen is voor eigen risico. De eigenaar van dit bedrijf is een notoire zwendelaar.'
Berisping is als een permanent stempel op je voorhoofd met het woord 'onbetrouwbaar'. Waarom Rob Elens er blij mee is, is een raadsel. Maar ja, waarom een arts Hydroxychloroquine en Ivermectine zou voorschrijven als behandeling tegen Covid-19 is dat ook. Temeer omdat volgens de aanhangers van deze arts corona helemaal niet bestaat, men er zeker niet dood aan gaat en het een dodelijk virus is dat Bill Gates maakte in een Chinees laboratorium in Amerika om de wereldbevolking uit te roeien, te beginnen met bejaarden. Wat verklaart dat de wereldbevolking de laatste jaren explosief is gestegen. Want dat is logisch.
Volgens de arts en zijn aanhangers zijn alle rechters corrupte, linkse boeven die worden betaald door Soros (die man heeft meer geld dan Gates, Musk, Bezos en Zuckerberg samen. Hij betaalt namelijk ook elke linkse leraar, politicus, politieagent...) en in dienst van het WEF. Behalve dan de rechter die huisarts Rob Elens vrijsprak. Wat de rechter overigens niet deed. 'Ja maar Rob Elens mocht van de rechter Ivermectine voorschrijven!' Klopt. In kleine doses is Ivermectine werkzaam tegen schurft. Dus logisch dat veel wappies het graag nemen.
Maar Ivermectine is schadelijk voor covidpatiënten en mensen met andere longaandoeningen. Het gebruik kan leiden tot duizeligheid (de New Age wappies die 'de oplossing in de sterren' zien? Voilà!), oogproblemen (wappies die 'het niet meer zien zitten?' Voilà!), maagpijn ('De overheid liegt! I feel it in my gut!'), huiduitslag met pus dat uit de poriën druipt (...), psychische problemen en falende motoriek. U dacht dat die wappie in dat ene filmpje gewoon dronken was? Nee dus. Ivermectine gehad van een 'arts' als Rob Elens.
Ivermectine verhoogt de kans op hartfalen. Die duizenden tantes en neven van wappies die plotseling naar de borst grijpen en spontaan dood neervallen? Niks 'vaccinatatieschade', gewoon Ivermectine gehad van een 'arts' als Rob Elens.
Over links gesproken: ja, dat ben ik maar voor verdieping staat er ook een aantal in mijn stukjes. Heb daar wat moeite voor genomen dus stel het op prijs als u de moeite neemt er op te klikken om de betreffende artikelen, onderzoeken en filmpjes te bekijken.
Heeft u na het lezen van dit blogstuk iets geleerd, wat gelachen of heeft het u aan het denken gezet, overweegt u dan een donatie voor de tijd en moeite die ik er in steek.
Scholen dienen kinderen voor te bereiden op hun latere leven. Zo krijgen zij kennis van talen, natuurkundige wetten, economische systemen, aardrijkskundige principes, en zo verder. Gek genoeg krijgen jongelui in veel landen nauwelijks tot geen seksuele voorlichting. Daarom lopen er, bijvoorbeeld op de Filipijnen, miljoenen volwassenen rond die hun grenzen niet kunnen aangeven en die van anderen niet respecteren. Met een hoop ellende tot gevolg.
"Ja, maar als je jongelui leert over seks gaan ze het doen!", huilen conservatieven graag. Best vreemd want conservatieven willen ook dat mensen veel kindertjes krijgen. Liefst met dezelfde huidskleur als die van conservatieve leiders. En hoe krijg je veel kindertjes? Juist.
Bovendien: wanneer je als samenleving bang bent dat jongelui later seks gaan hebben als je hen daarover vertelt, waarom leer je hen dan over oorlogen?
Over links gesproken: ja, dat ben ik maar voor verdieping staat er ook een aantal in mijn stukjes. Heb daar wat moeite voor genomen dus stel het op prijs als u de moeite neemt er op te klikken om de betreffende artikelen, onderzoeken en filmpjes te bekijken.
Heeft u na het lezen van dit blogstuk iets geleerd, wat gelachen of heeft het u aan het denken gezet, overweegt u dan een donatie voor de tijd en moeite die ik er in steek.
Maandag voelde ik mij wat verloren. Natuurlijk, elkaar een foto sturen van de ochtendkoffie
is een manier om te verbinden maar is toch echt heel anders dan fysiek samen zijn met de buurvrouw met wie ik twee à drie keer per week samen koffie dronk. Nu zij al enige maanden bij haar ouders in Hellevoetsluis ligt te herstellen van behoorlijk ziek zijn missen wij beiden een stukje vastigheid in ons leven.
Nog niet zo lang geleden werden mijn levensdagen nagenoeg automatisch gevuld. Niet alleen met koffie drinken met voornoemde bevriende buurvrouw, maar ook met regelmatig koffie drinken met een onlangs verhuisde buurvrouw, het wekelijks samen eten met een inmiddels overleden vriend en het een à tweemaal per week 's avonds koffie of een borrel drinken met een andere vriend die vijf maanden geleden overleed.
Nog iets verder terug in de tijd had ik een betaalde baan voor een aantal dagen in de week, vrijwilligerswerk en een vriendin en een klein sprongetje verder terug in de tijd woonde mijn zoon nog in bij zijn vader, hadden wij regelmatig zijn zussen een weekend bij ons en leefde mijn moeder nog die ik dagelijks belde en een à twee keer per week opzocht.
Voor het eerst in mijn leven moet ik noodgedwongen zelf invulling geven aan mijn dagen. Heb gelukkig nog wat levende vrienden met wie ik af en toe kan afspreken maar die hebben natuurlijk ook hun eigen leven. Net als mijn inmiddels volwassen kinderen.
Wat onverlet laat dat ik hen mis. Dingen die gedaan moesten worden (huishouden, administratie) deed ik ooit 'even tussendoor' of moest ik bewust inplannen. Nu denk ik vaak: "Ach, dat kan morgen ook wel." en blijf ik huishoudelijke taken (ramen lappen, badkamer schoonmaken, in de tuin werken, papieren opruimen) maar uitstellen en doe ik alleen het hoognodige.
Voortdurend afgewezen worden voor banen waar ik op solliciteer helpt niet om mijn gevoel van 'niet nuttig zijn' weg te nemen dus ik ben blij dat ik binnenkort een betaalde baan heb. Voor zeven weken slechts, maar toch. Het zorgt er weer even voor dat ik mij nuttig - en zelfs gewenst - voel.
Voelt u zich nuttig en gewenst?
Misschien mis ik gewoon wat reuring in mijn leven. Prima hoor, elke maandag filsosoferen met de Broeders van mijn Vrijmetselaarsloge, een paar keer per week thee drinken met de enige buurvrouw die ik nog wekelijks zie en af en toe eten of drinken met iemand uit mijn vriendenkring, maar momenteel (volgens een vriendin ga ik er aan wennen) voelt mijn leven saai. Al is de (tijdelijke?) rust misschien goed voor mij - wat zowel een psycholoog, een toenmalige levenspartner, mijn moeder en vrienden beweerden - ik vind alleen-zijn momenteel gewoon erg moeilijk. Vermoedelijk omdat ik nog nooit in mijn leven echt alleen ben geweest.
Het zou mij dus goed uitkomen als wij niet alleen in het universum blijken te zijn en buitenaardse wezens contact met ons opnemen. Misschien vervult object 31/Atlas die rol en blijkt het interstellaire stuk puin inderdaad een ruimteschip dat de mensheid eens flink opschudt. Wie weet vergeten de verschillende strijdende fracties hun geschillen dan wel! Al ben ik er van overtuigd van niet.
Zijn wij voorbereid op contact met een buitenaardse beschaving? Ik denk van niet. Wij zijn nog niet eens voorbereid op klimaatverandering, terwijl al decennia duidelijk is dat dat bestaat en het negeren ervan door onze overheden catastrofale gevolgen zal hebben.
Een hongersnood zoals momenteel in Nigeria bedreigt nu al de levens van ruim een half miljoen kinderen en in IJsland zijn voor het eerst sinds ooit muggen gesignaleerd. Dan weet je dat de opwarming van de planeet geen hoax is.
Ook al nemen onze overheden gisteren maatregelen, het zal voor tientallen miljoenen mensen te laat zijn; Moeder Natuur zal zorgen voor een aardige uitdunning van de populatie. Meer nog dan de pogingen van fascisten om grote groepen mensen het leven onmogelijk te maken.
Dus ik lach maar om de grapjes die mensen maken over domrechts volk en hun demagogen. Zoals deze: "Na het betalen van miljoenen Antifa-leden om mee te doen aan anti-Trump demonstraties, is George Soros failliet verklaard."
De buurvrouw bij wie ik mijn onlangs uitgeleende keukentrap kwam ophalen kon ook erg lachen om die grap en was het met mij eens: als je aanhangers van het fascisme niet van mening kunt laten veranderen, lach ze dan maar uit.
Wij deden een kopje thee samen, spraken over het leven van alledag, hoopten samen dat Nederland bij de komende verkiezingen niet op een van de (rechtse dus) partijen stemt die de rechtsstaat willen afbreken
maar natuurlijk ook over het grote verlies van haar echtgenoot die een goede vriend van mij was. Het biedt troost als je verlies kunt delen.
Gesterkt door het wederzijds gevoel gehoord te worden, pakte ik een huishoudelijke klus aan die al een tijdje in de wachtrij stond; het verder uitruimen van de boekenkast. Nu ik de keukentrap weer terug had, miste ik het excuus om de bovenste twee planken en de bovenkant niet aan te pakken.
Een stuk of dertig boeken mochten de kast en mijn woning verlaten. Ook boeken en dichtbundels die ik ooit van vrienden kreeg. Soms met een krabbel erin als 'Voor je verjaardag. 2008' en in een aantal gevallen was de betreffende vriend of vriendin overleden. Dan kun je uit sentimentele overwegingen de boeken houden maar dan? Na het lezen dienen zij nog hooguit als fijne woning voor kleine insecten en als stofvangers tot zij ooit in een vuilcontainer verdwijnen. Dan geef ik ze liever weg aan nog levende vrienden of gun ik ze een volgend leven via een buurtweggeefkast.
Een boek dat nog even mag blijven is een boek over de geschiedenis van de Vrijmetselarij in Nederlands-Indië.
In elk geval voor voorbereidend onderzoek naar de reis die mijn zoon en ik willen maken in 2027. Het zal interessant worden, dat reizen langs plaatsen in het land waar zijn oma was geboren.
Die avond kon ik Broeders van mijn Loge vertellen over de vondst van het interessante boek.
Wij spraken over ondermeer verdraagzaamheid en waren het eens dat je meer hebt aan compassie dan aan medelijden.
Dinsdag lukte het mijn weer eens om de dagelijkse Connection puzzel van de New York Times op te lossen zonder een enkele fout te maken.
Met een gevoel van voldoening rondde ik mijn ochtendroutine verder af voor ik mij bezighield met het laatste nieuws.
Waarbij mijn oog viel op het nieuws dat bekend is wie verantwoordelijk zijn voor de dood van Hind Rajab,
het Palestijnse meisje dat in een auto vol dode familieleden aan de telefoon was met hulpdiensten voordat ook zij werd vermoord. De auto - en de inzittenden - werd doorzeefd met ruim 300 kogels, afgevuurd vanuit een Israëlische tank. Ook toegesnelde hulpverleners werden geëxcecuteerd.
De Amerikaanse (voormalig) Navy Seal Sean Glass gaf de opdracht en de Argentijnse Israëliër Itay Sukirkov haalde de trekker over.
In eigen land worden racisten gestraft als zij mensen vermoorden vanwege hun afkomst. Doen zij dat namens Israël, dan worden zij daarvoor beloond.
Wat had de 6-jarige Hind Rajab voor iets verschrikkelijks gedaan dat zij het verdiende standrechtelijk geëxcecuteerd te worden?
Fascisten komen als excuus niet verder dan 'Ja, maar Hamas!'
Intussen juichen zij bij elke actie van hun favoriete Grote Leider ('Führer' in het Duits). Zo schreeuwde domrechts moord en brand toen Michelle Obama een groentetuin aanlegde bij het Witte Huis 'want dat doet afbreuk aan het symbolische bouwwerk!' Maar vinden zij het prima dat een dementerende bejaarde die graag zijn gezicht oranje verft het Witte Huis letterlijk afbreekt omdat hij een gigantische koninklijke balzaal wil. Je verwacht het niet, maar toen Trump zowel als zijn officiële woordvoerder verklaarden dat de nieuwe balzaal het Witte Huis niet eens zou aanraken en er absoluut niets gesloopt zou worden, logen zij.
Om de sloop van de East Wing sneller te laten verlopen, had Trump zijn maat Bibi kunnen vertellen dat er een lid van Hamas in de kelder zat. Maar - volgens sommige grappenmakers - koos hij ervoor illegale arbeidsmigranten in te huren omdat die goedkoper zijn.
De kosten, zo'n kwart miljard dollar, worden gedeeld door Trump's zakenvrienden van ondermeer Lockheed-Martin, Palantir, Google en Amazon. De benodigde pecunia storten zij in een fonds dat bedoeld is voor het onderhoud van historische gebouwen. Voor Zorg en Onderwijs is er in de VS geen geld, wel voor wapens en megalomane bouwprojecten.
Het aangezicht van de Amerikaanse hoofdstad zal verder worden vervuild met een triomfboog die Trump laat bouwen. In navolging van Romeinse dictators en Napoleon; een 'Arc de Trump'.
In Nederland zal het hopelijk niet zo ver komen dat een enkele megalomane idioot het land vormgeeft. Als men op 29 oktober tenminste verstandig stemt. Mijn stem gaat niet naar het CDA. En niet alleen omdat partijleider Bontenbal wil dat Vrijheid van Religie boven Gelijke Rechten wordt geplaatst.
Stemt u op een partij die de scheiding van Kerk en Staat wil terugdraaien of kunt u nadenken?
"Ja, maar Nederland is een joods-christelijk land!" Onzin. Ruim de helft van de Nederlanders is niet religieus, 17% is katholiek, 14% protestant en 6% islamitisch. Verder hangt 7% een ander geloof aan. Waaronder hindoeïsme, boeddhisme en jodendom. Momenteel telt Nederland 30.000 joden. Dat waren er meer maar de nazi's wijzigden dat aantal. Geholpen door de 'echt christelijke!' Geallieerden die de joodse overlevenden van de Holocaust op transport zetten naar het Midden-Oosten, zoals in 1938 op de Conferentie van Évian besproken en in 1933 afgesproken tussen de nazi's en de zionisten. Die zelfs trots een herinneringsmedaille lieten drukken om het Haavara-akkoord te vieren. Met op de ene kant een swastika en op de andere een davidsster.
De medaille was een initiatief van het nazi-blad 'Angriff' en werd uitgegeven na publicatie van een serie artikelen over 'Een nazi reist naar Palestina'. Best vreemd want volgens hedendaagse zionisten heeft Palestina nooit bestaan.
Omdat ik bij voorkeur pas mijn mening vorm na het aanhoren van verschillende kanten, ging ik op zoek naar informatie die weerlegde dat de eerste zionisten en de nazi's samenwerkten. Die vond ik in een artikel van The Jewish Chronicle, een krant die zelfs door een aantal van de eigen journalisten de rug werd toegekeerd toen bleek dat de redactie wel erg veel 'feiten' gewoon verzon.
Wie geschiedenisboeken leest in plaats van oneliners van fascisten begrijpt waarom echte joden niets moet hebben van het pas rond 1890 verzonnen zionisme. Zo kwamen onlangs in Manhattan 55.000 joods orthodoxen bijeen om te protesteren tegen Netanyahu en zijn 'morele' leger van stormtroepen.
Wie zeer belezen is, is de lieve tante met wie ik deze middag in een 400 jaar oud café had afgesproken.
Gelukkig was de koffie niet zo oud maar vers gezet.
Niet alleen vanwege haar algemene kennis was het fijn praten maar ook omdat wij familie zijn. Al weten wij dat nog geen twintig jaar en ontdekte mijn moeder zaliger dankzij stamboomonderzoek dat wij nog meer familie hadden aan de kant van de moeder van mijn moeder. Opeens had ik er twee tantes bij! Deze tante en haar tweelingzus.
Zij had geholpen met het redigeren van mijn kinderboek en dus had ik voor haar een gesigneerd exemplaar meegenomen. Attent als altijd had zij ook voor mij een cadeautje: een kleine knuffelpop als vriendinnetje voor mijn knuffelpop die de hoofdfiguur is van het kinderboek.
Al met al was ik iets na zeven uur 's avonds thuis en at ik maar een klein hapje voor het avondeten; het stuk appeltaart van die middag was behoorlijk vullend.
Wat huishoudelijke karweitjes, vrienden die het moeilijk hebben proberen morele steun te bieden via tekstberichten, een aflevering van See en bijtijds naar bed. Veel te verwerken.
Woensdag bereikte ik tijdens mijn ochtendritueel een mijlpaal op DuoLingo; klaarblijkelijk leerde ik inmiddels 1750 dagen ononderbroken nieuwe woorden in andere talen.
Niet dat ik al die talen nu vloeiend beheers maar ik kan nu in drie talen naast Nederlands en Engels krantenkoppen lezen en eenvoudige gesprekken voeren waarbij ik in elk geval gesprekspartners kan laten glimlachen vanwege de fouten die ik ongetwijfeld maak.
Mijn drie uren per week vreemde woorden leren zal niet de reden zijn voor mijn constante vermoeidheid. Ik ben ook niet de enige die zich vaak overweldigd voelt. Misschien dus maar goed dat ik sinds kort wat meer afstand neem van het wereldgebeuren, wat minder vaak aanwezig ben op sociale media en niet meer dagelijks spreek met buren en vrienden. Daardoor heeft mijn brein meer tijd en ruimte om te verwerken wat er in mijn omgeving gebeurt. En om keuzes te maken: "Welk stukje informatie is belangrijk en wat mag ik direct vergeten?"
De mens van 300.000 jaar geleden werd waarschijnlijk niet wakker met onmiddelijk werkkeuzes in het hoofd als: "Moet ik straks op kantoor eerst dat ene dossier opzoeken en doorsturen aan mijn collega, de afdelingsvergadering van 10 uur voorbereiden of dat mailtje beantwoorden van die grote klant?" Ook hoefde onze voorouder geen sokken of shirt voor die dag uit de kast te kiezen of te bepalen wat-ie als ontbijt zou eten.
Kortom: keuzestress is waarschijnlijk wat de moderne mens de constante druk bezorgt waardoor velen zich vaak moe voelen.
Wat mij een beetje energie geeft is even lachen. Bijvoorbeeld om het A.I. filmpje dat Trump deelde. Waarin hij als piloot van een jachtbommenwerper de inhoud van zijn darmen niet laat opvangen door zijn luier maar uitstort over de 7 miljoen weldenkende Amerikanen die meededen aan de No Kings demonstraties. Je ziet ook direct dat het fimpje nep is; de echte Trump past nooit in de cockpit van een jachtbommenwerper.
Ook hilarisch: een filmpje dat meneer John David Bowman (de echte naam van JD Vance. Wie zijn later gekozen naam gebruikt is woke) werd gedeeld. Hij is door Peter Thiel (van het spionagebedrijf Palantir. Dat alle informatie doorstuurt naar Israëlische informatiediensten) als vice president van de VS naar voren geschoven. In dat A.I.-filmpje zie je Trump zichzelf tot koning kronen en mensen als Kamala Harris voor hem knielen.
Fascisten maken er geen geheim meer van dat zij The Handmaid's Tale als blauwdruk voor een nieuw Amerika gebruiken en zijn vrouwen al 'gastlichamen' gaan noemen: uitsluitend geschikt om kinderen te baren en het huishouden te doen.
Terwijl een echte man natuurlijk zelf zijn huishouden doet. Niet dat ik als alleenstaande veel keus heb, maar toch. Ook al de jaren dat ik een levenspartner had, droeg ik mijn steentje bij aan het huishouden. Alleen watjes roepen dat het huishouden een taak van de vrouw is.
Dus ik maakte het toilet schoon en ruimde een kist vol diverse prullaria (een oud fototoestel, een wierrookhouder, een honkbalbal, een stukje stof...) uit: wat heeft er nog nut voor mij en wat kan er weg?
Bij die klus kwam ik een speeltje tegen dat ik ooit van een dierbare kreeg. Ik heb er al jaren niet mee gespeeld maar kan er toch maar geen afscheid van nemen.
Wat doet u met objecten waar u niets meer mee doet maar ooit van een dierbare hebt gekregen?
Dan heb ik het niet over objecten zoals de kostbare juwelen die onlangs uit het Louvre werden gestolen.
Zou niet weten wat ik moest doen met de 88 miljoen euro die de schat kan opbrengen. In elk geval zou er een leuk bedrag achterblijven voor geliefde nabestaanden: mijn kinderen. Zou ook zeker een deel uitgeven en weggeven. Zeer spaarzaam leven kan misschien een leuk bedrag opleveren maar wat heb je aan drie ton als je eenmaal bejaard en weinig mobiel bent en er bijna geen dierbaren zijn om je welvaart mee te delen?
Dus ik probeer te genieten van wat ik heb en deel wat en wanneer ik kan. Gelukkig heb ik maar twee kamers tot mijn beschikking dus kan niet al te veel spullen hebben. Al heb ik vele malen meer dan mensen 'vroeger'. Conservatieven bedoelen met 'vroeger' doorgaans het Nederland van de jaren '50. Toen het vrij normaal was dat een compleet gezin (de Pil bestond nog niet dus de gezinnen waren groot) op 19 vierkante meter woonde. Een toilet deelde met de buren en eenmaal per maand naar het badhuis ging. Als daar tenminste geld voor was. Had je geen geld voor kolen, dan was er een kans dat oma stierf van de kou.
Zou u terug willen naar de jaren '50 en begrijpt u waarom conservatieven zo graag roepen dat het leven van toen fijner was?
Is dat misschien omdat keuzestress minder vaak voorkwam omdat je gewoon stierf van de honger als je niet werkte? Volgens de VVD moeten mensen die te weinig geld hebben maar gewoon harder werken. Lekker simpel; de kinderen die voor onze electronica speciale metalen uit mijnen delven zouden dan allemaal miljonair zijn. Zelfs een groot deel van de traditionele achterban gelooft niet in dat VVD-sprookje en de VVD verloor veel (virtuele) zetels. Ook al kozen velen voor nóg rechtsere partijen dan de VVD, opgeruimd staat netjes.
Met een paar hoofdstukken lezen ruimde ik even wat glutamaat op in mijn hoofd voor het slapengaan.
Donderdag werd ik met een glimlach wakker want ik had in mijn dromen mijn kinderen gezien. Ook werd ik weer eens wakker in een lichaamshouding die anderen als 'niet normaal' zouden beschouwen: in foetushouding. Op mijn rug. Met opgetrokken benen in de lucht en daar mijn armen omheen geslagen. Wat wellicht het vaak moe wakker worden verklaard; ook in de slaap staat er spanning op de spieren. Niet ongebruikelijk bij mensen met ADHD, ontdekte ik. Ook bij de mevrouw in het filmpje begint het wakker worden bij het bewegen van de voeten. Pas minuten later wordt ook de rest van het lichaam wakker.
Bij mijn eerste kop koffie van de dag las ik dat Het Volk reden heeft tot juichen: de door rechts beleid doorgevoerde bezuinigingen op de NPO werpen hun vruchten af; De TV-serie Flikken Rotterdam stopt ermee. Nu zijn de wappies blij, toch?
In elk geval zullen zij weer massaal radicaal rechts stemmen. Want zij zijn dol op de debattrucjes en de persoonlijke aanvallen op elkaar van de diverse politici die de komende vier jaren het land moeten leiden. Tijdens de debatten vertellen zij zelden over realistische plannen voor een toekomstig Nederland. Beetje jammer.
Niet jammer was dat ik tijdens het boodschappen doen met een buurvrouw een bekende tegenkwam: de dame die via een weggeef-site mijn oude crosstrainer had overgenomen. Dat was nadat een vriend op de koffie was geweest. En oliebollen voor ons had meegebracht.
Nadat ik wat huishoudelijke klussen had gedaan en een lokale weggeefkast had gevuld met een aantal boeken,
ging ik 's avonds uit eten met diezelfde vriend.
Waarbij de gesprekken natuurlijk kwamen bij zijn zieke vriendin, een buurvrouw van mij. Een zieke in je vriendenkring wekt compassie maar doet je ook beseffen hoe gefortuneerd je zelf eigenlijk bent dat je nog redelijk gezond - en vooral mobiel - bent. Hele dagen op bed doorbrengen maakt eenzaam. Ondanks goede verzorging en berichten en telefoontjes van vrienden. Maar vrienden hebben is fijn. En iets dat volgens mij gemist wordt door mensen als Donald Trump. Hij heeft alleen 'vrienden' als zij een gunst van hem willen. En hij die verleent in ruil voor geld. Veel geld.
Zo verleende de oranje president gratie aan Changpeng Zhao, de crypto-oplichter achter Binance. Met de betreffende transacties - en ik citeer - zaten ook transacties waarbij terroristische organisaties als Al Qaida, IS en Hamas waren betrokken. Ook werd Binance gebruikt voor betalingen rondom kindermisbruik en illegale drugshandel.
Bovendien gebruikte Changpeng Zhao zijn geld en invloed om $Trump, de eigen cryptomunt van de familie Trump, waardevoller te maken. De meest corrupte president van de VS ooit werd mede daardoor een miljard dollar rijker. Geen wonder dat hij de Chinees amnestie verleende.
Ook zal hij waarschijnlijk Ghislaine Maxwell, de zakenpartner van Epstein, uit de gevangenis laten halen. Want met voldoende geld kan elke misdadiger zich door Trump laten vrijpleiten.
Persoonlijk zou ik graag vrij zijn van de mentale staat waar ik inmiddels een tijdlang in verkeerde. De symptomen ervan lijken verdacht veel op een depressie. In elk geval zorgt het voor ontzettend weinig wil en energie. Vroeg naar bed maar dus weer.
Vrijdag voelde ik mij nog steeds niet beter, helaas. Symptomen van een verkoudheid erbij waren ook niet gunstig voor mijn gemoedstoestand. Waardoor het een uur duurde voor ik na het wakker worden uit bed kwam en mijzelf verzorgde. Waarbij ik niet naliet wat Indonesisch te leren via DuoLingo. En duidelijk was dat ik mij niet goed kon concentreren; ik maakte meer fouten dan gebruikelijk.
Wilde graag weer zin krijgen in dingen doen en beleven. Het voelt niet fijn om rond te lopen met een onbrekende wil. Het was dus goed om even naar buiten te gaan. Al was het dan alleen maar om bij Guerilla Kitchen, Warriors against Foodwaste, een tas vol bijna-overdatum voedsel te halen. Dat ik deelde met een buurvrouw bij wie ik op de thee kwam. Vandaar dat er weinig van het pakket op de foto staat.
Omdat zij zich zorgen maakte over mijn staat van zijn, pakte zij er een medisch handboek bij en vermoedde dat het gegeven dat ik mij mentaal niet goed voelde wellicht een fysieke, medische oorzaak kon hebben. Iets om te delen met de huisarts eerdaags. Misschien dat een bloedtest uitkomst kan bieden.
Op zich heb ik voldoende fijne dingen om naar vooruit te kijken maar ik zag er al tegenop om mijn arm te moeten optillen om een hap eten naar mijn mond te krijgen. Geen fijn gevoel.
Voelt u zich wel eens mentaal uitgeput?
Met enige tegenzin maar omdat ik toch weer iets gedaan wilde hebben, schreef en publiceerde ik een vers stukje Skywatch and some Prose.
Zat nog wat vol van de pizza van de avond ervoor dus koos voor een broodje ei als avondmaal. Na het afzeggen van mijn afspraken voor het weekend, deed ik weinig meer dan kijken naar de seizoensfinale van The Walking Dead: Daryl Dixon. Waarin helaas verdriet en verlies de grote thema's waren.
Dat was dus misschien niet de beste keuze om mij even wat minder gedeprimeerd te voelen. Anderzijds, ook vrolijke filmpjes en muziekjes hielpen mij deze dagen niet vooruit. Kon mij niet eens meer druk maken over een zekere dictator die zijn held Hitler wil nadoen door een balzaal op zijn extra verstevigde bunker te laten bouwen. Volgens bouwkundig specialisten zijn de geraamde kosten voor Trump's 'fantastic!' balzaal voor meer dan alleen een dans- en eetruimte. Het kan niet anders dan dat ook de bunker onder de plek waar ooit de Oostelijke Vleugel van het Witte Huis was voordat die illegaal werd gesloopt als symbool voor de manier waarop Trump de VS sloopt wordt verbouwd.
Terwijl het voelde alsof mijn mentale ik was verbouwd door de mentale ik van Mohammed Ali, stelde ik het naar bed-gaan uit tot iets na elven. Teveel slapen is ook niet goed, had ik mijzelf laten vertellen. Zo kan hypersomnie leiden tot gevoelens van depressie.
Dus voor ik naar bed ging, lachte ik nog even om het gezicht van Jared Kushner
toen Steve Witkoff bij hun persconferentie per ongeluk verklapte dat Kushner en diens zakenpartners ruim twee jaar geleden al de plannen maakten om van Gaza een luxe woonoord voor de allerrijksten te scheppen. De uitspraak van Witkoff bewijst maar weer dat de zionisten een tijdmachine hebben; jaren vooraf wisten zij dat het IOF ooit Gaza zou platbombarderen. Of zou het toch gepland zijn geweest?
Niet gepland was het telefoontje van een vriend vlak voor ik mij wilde prepareren voor de nacht; wij gaan proberen elkaar nog te zien voordat ik eerdaags voor een aantal weken naar Engeland vertrek.
Zaterdag werd ik tegen de ochtend even wakker toen een buurman met wat vrienden samen terugkwam van het Amsterdam Drugs Event. Ook wel bekend als ADE: Amsterdam Dance Event. Behalve dat moment en de afgelopen nacht wat meer sirenes van ambulances gehoord te hebben, merkte ik weinig van het jaarlijks dansfestijn, bekend om de vele optredens van diverse artiesten een week lang en om de vele drugsdealers die glimlachend een flinke omzet halen die dagen. Terwijl ziekenhuizen en hulpposten extra personeel hadden aangetrokken vanwege het traditionele hoge aantal overdoses van diverse genotmiddelen.
Of misschien waren de buurman en diens vrienden op één van de vele evenementen geweest in het laatste weekend van de jaar lange viering van het gegeven dat Amsterdammers 750 jaar geleden voor het eerst belasting mochten afdragen. Toen nog aan Graaf Floris de Vijfde.
Ook voelde ik mij iets beter. Vooral mentaal. Had keurig iets meer dan acht uren geslapen en besloot dat proberen vol te houden. Dus niet de ene dag zes en de volgende tien, bijvoorbeeld. Dat blijkt niet goed voor mijn gestel.
Mij druk maken is dat ook niet. Mogelijk omdat ik zowel fysiek alsook mentaal lang niet meer zo fit ben als dertig jaar geleden. Wie al heel lang niet meer fit is (noch fysiek, noch mentaal) is de voormalig eigenaar van een modellenbureau en vastgoedmagnaat in New York die nog nooit zelf boodschappen deed: Donald Trump. Je kunt veel over hem zeggen maar komieken zijn dolblij met het gratis materiaal dat hij dagelijks levert. Zijn bewindslieden doen qua domheid nauwelijks voor hem onder. Zo beweerde de Minister van Gezondheid dat de Covid-vaccins 'het dodelijkste vaccin ooit!' zijn. Op de dag dat zijn Grote Leider een herhaalprik met datzelfde vaccin had ontvangen.
Het is geen geheim meer waarom 'domrechts' dom wordt genoemd. Zo blijven de wappies beweren dat 'links' gewelddadiger is dan 'rechts'. Terwijl al lang vaststaat dat het omgekeerde het geval is.
Volgens domrechts roepen Palestijnen dat zij 'het hele gebied willen, 'from the River to the Sea!'. Terwijl dat de leus was van de Likud-partij van Netanyahu en zijn mede-zionisten hard op weg zijn die natte droom waar te maken. Zo beheerst Israël momenteel 58% van de Gaza-strook.
Typerend voor zionisten en andere varianten op fascisten: elke beschuldiging is een bekentenis.
Zo schreeuwen zij dat zij bang zijn dat 'hun' volk plaats moet maken voor andere volken. Terwijl het door wappies toegejuichte kolonialisme onomstotelijk bewijst dat juist zij die zichzelf als 'het gekozen volk' superieur achten aan anderen die anderen hun taal en cultuur opdringen. Voor racisten zijn vreemdelingen uitsluitend welkom als goedkope arbeidskrachten en dienen zij niet te integreren maar te worden geassimileerd.
Zo kon het gebeuren dat 'echte Nederlanders!' graag shoarma eten en naar de Turkse slager gaan 'want die is lekker goedkoop' maar toch PVV stemmen omdat zij tegen buitenlandse invloeden zijn. En zeggen naar Hongarije te emigreren als er nog meer immigranten Nederland binnenkomen 'want Hongarije is tenminste anti-immigranten, net als ik!' Zonder te beseffen dat zij dan zèf immigranten zouden zijn. En dan verbaasd zijn dat domrechts 'dom' wordt genoemd.
Dom genoemd worden gebeurt nu eenmaal als je beweert tegen de elite en dictators te zijn maar hèt grote voorbeeld daarvan, Donald Trump, adoreert.
Met leden van het volk die zich op sociale media trots 'Strijder!' noemen, gaan we geen oorlogen winnen. Met hun gehuil dat links tegen wappies is: "Kijk, Frans Timmermans is tegen fascisme. Weg met hem!"
Met wappies komt het niet meer goed. Omdat het onmogelijk is hen verstand bij te brengen, is het beter hen te negeren of uit te lachen. Zoals met deze grap: "Volgens Trump is hij verantwoordelijk voor de vrede tussen de Klingons en de Federatie. Het Khitomer Akkoord was volgens hem zijn idee. Prachtige akkoorden. Niemand maakt ze beter dan Trump. Hij weigert nog steeds de Kanselier Gorkon bestanden vrij te geven." Als Star Trek fan kan ik hartelijk lachen om deze analogie.
Het weer deze dag in Amsterdam was niet zo om te lachen
- het was een kenmerkende, regenachtige herfstdag -
maar toch ging ik er even uit. Goudvissenvoer koopt zichzelf nu eenmaal niet. Natuurlijk is dat online te bestellen maar liever steun ik één van de weinige zelfstandige dierenwinkels die er nog in de regio zijn.
Koopt u liever online, of steunt u eigenaren van lokale winkels?
Voordeel van dingen kopen in fysieke winkels vind ik dat je dan nog eens een praatje kunt maken met een oude of nieuwe bekende. Zo kwam ik op de weg terug naar huis een mede-clubgenoot tegen uit de tijd - ruim 20 jaar geleden - dat ik wekelijks te vinden was in een buurthuis voor onderricht in de oude verdedigingssport pencak silat.
Met een kopje thee bij een buurvrouw warmde ik mijn koude botten. Wij deelden anecdotes, grapjes en het prettige gevoel dat het emotioneel weer iets beter met mij leek te gaan. Omdat zij een stukje ouder is dan ik, kijkt zij minder ver de toekomst in. Terwijl ik nog plannen maak 'voor over twee jaar', maakt zij liever geen plannen verder dan voor 'over twee weken'. Leven doe je nu, niet in het verleden en misschien ook niet in een niet te voorziene toekomst.
Zo kun je je het ene moment druk maken over een groot gokschandaal in de VS en het volgende moment dodelijk getroffen worden door een raket. Toch denk ik dat het belangrijk is om toekomstplannen te blijven maken, al is het - als het aan de overheden ligt - snel gedaan met de mensheid: door vrijwel niets te doen aan de gevolgen van de veel te snelle klimaatverandering worden nu al diverse kantelpunten bereikt en is het voor het milieu te laat: het is vijf over twaalf. Met het verdwijnen van diverse koraalsoorten storten complete ecologische systemen in. Leuk hoor, meer belastinggeld uitgeven voor nog meer wapens om nog meer mensen te vermoorden voor het bezit van nog meer grondstoffen, maar het is praktischer om de Aarde leefbaar te houden.
Dan heb je als lid van 'de elite' decennialang mensen bedrogen, uitgebuit en opgelicht en daardoor 2 miljard aan crypto maar wie gaat jouw 7 jachten en 3 privéjets bemannen als er niemand meer is door de gevolgen van klimaatverandering?
Met dit soort vrolijke gedachten at ik mijn avondeten, publiceerde een vers stuk proza en keek ik voor het naar bed gaan met een boek een aflevering van See, de serie over onze planeet, 500 jaar nadat een enorme catastrofe de wereldbevolking uitdunde tot 2 miljoen bewoners. Die leven zonder electriciteit. Mogelijk omdat het een Amerikaanse serie is, worden martelscènes in beeld gebracht met elk bloederig detail maar qua sekscènes mag het publiek het doen met een stel dat elkaar verliefd aankijkt en het volgende moment aan het ontbijt zit. De fysieke acties tussen die twee momenten mag de kijker zelf invullen. Geen wonder dat de VS zo'n enorm hoog percentage tienerzwangerschappen kent: seksuele voorlichting is nagenoeg onbestaand in 'het Land der Vrijen'.
Zondag was de Wintertijd ingegaan; de klok werd een uur verzet. Maar ik merkte er niets van want het gebeurde om drie uur 's nachts. Zelfs de meeste partijleiders die verwikkeld zijn in een strijd met als hoofdprijs 'Wie mag Nederland leiden?' sliepen.
Dat leiden gebeurt vooral in naam want in de praktijk zijn het de groot-industriëlen die de daadwerkelijke macht in handen hebben. Zo zijn het deels Big Oil en Big Tech die de VS leiden. Niet voor niets breekt de Trump-regering de weinige infrastructuur voor openbaar vervoer en fiets- en voetgangerszones af. Zodat de auto- en olieindustrie nog meer macht en geld kunnen vergaren.
Opvallend vaak hebben de leiders van een land sterke connecties met de top van het bedrijfsleven. Zo had minister president Colijn een hoge positie binnen fossiele grondstoffen-gigant Bataafse Petroleum Maatschappij, een olieconcern dat later zou opgaan in Shell. Zijn politieke partij, de ARP, zou later opgaan in wat wij nu kennen als CDA. Niet geheel toevallig een politieke partij met contacten in de top van het bedrijfsleven. Van oudsher zitten mensen uit de top van het bedrijfleven vaak in een regering.
Wat vindt u ervan dat - in elk geval deels - de top van het bedrijfsleven de politieke koers van een land bepaalt?
In mijn woning en in mijn leven wordt de koers door mij bepaalt. Al denk ik soms dat vooral omstandigheden de baas zijn. Is het een illusie dat wij ons eigen leven bepalen? Worden wij niet gedreven door instincten en bijvoorbeeld maatschappelijke druk?
Geen druk voelde ik bij het koffiezetten voor mijn visite deze middag:
een vriend van een vriend kwam kennismaken. Het geval wil dat ik iemand zocht die tijdelijk op mijn goudvissen en planten kan passen en hij tijdelijk op zoek was naar woonruimte omdat zijn badkamer wordt verbouwd en die verbouwing twee weken zou duren. Zo helpen wij elkaar. En dat is mooi.
Minder mooi is dat een zakenvriend van de regeringsleiders van Qatar, Donald Trump, een deel van het 'Huis van het Volk', Het Witte Huis, heeft laten slopen. Een van de ruimtes die plaats moest maken voor een megalomaan project (een kitcherige balzaal en de modernisering van de bunker waar hij zal schuilen wanneer een deel van het volk verhaal komt halen als hij na zijn tweede - en laatste - termijn als president - weigert op te stappen) is de in 1942 gebouwde bioscoopzaal waarin ondermeer Bill Clinton keek naar documentaires en sportwedstrijden.
Soms hebben landelijke verkiezingen wat weg van sportwedstrijden. In Ierland werd de race om het presidentschap gewonnen door Catherine Connolly, een links critica van de VS en van de EU en in Madagascar werd de titel 'President' verloren door Andry Rajoelina.
Ander nieuws dat mij opviel, en ik citeer: In een open brief zeggen voormalige Israëlische functionarissen, kunstenaars en intellectuelen dat ‘gewetenloze’ acties in Gaza neerkomen op genocide.
Ik schaar mij liever achter onafhankelijke denkers dan achter propagandisten. U?
Propagandisten zullen vast hebben gebaald van een grote, wereldwijde internetstoring. Door een klein software-foutje bij een enkele server van Amazon waren Fortnite, Ring, Alexa, Canva en ondermeer SnapChat niet tot nauwelijks beschikbaar. Het internet bleek weer eens zeer kwetsbaar. Zo konden veel mensen in Nederland urenlang niet bankieren door een storing bij Interpay, dat het betaalverkeer binnen banken regelt. Daar sta je dan met je bank-app maar je kunt geen latte machiatto kopen bij de hippe koffietent.
Hoe financieel gezond zijn wij echt als het internet uitvalt en wij niet bij ons geld kunnen komen?
Intusssen maakte ik mij weer eens zorgen om mijn mentale gezondheid; na het vertrek van de nieuwe vriend wist ik niet waar ik het zoeken moest. Terwijl ik veel te doen had, wist ik niet wat te doen. Is dat hoe 'verveling' voelt? Een depressie? Geen idee want het is voor mij een nieuw gevoel. Of in elk geval onverklaarbaar want lang niet hetzelfde als toen ik jaren eerder een paar maanden flink in de put zat nadat mijn zoon het ouderlijk huis verliet, mijn vriendin mij verliet en kort daarna mijn moeder het aards tranendal verliet. Toen leek het mij logisch dat ik mij verlaten voelde. Zoals een psycholoog toen zei: "Als je verlaten bent, zou ik mij zorgen maken als je je niet verlaten zou voelen."
Geen idee waarom sinds kort alles ontzettend veel moeite kost maar toch trots dat ik de lakens had gewisseld, de was had weggevouwen en het aquarium schoongemaakt.
Dat laatste mede om mijn tijdelijke huisoppasser daarin te onderrichten.
Was blij die avond de stem te horen van een vriendin die mij belde opdat wij elkaar even tot morele steun konden zijn. Dat is het soort ware vriendschap dat mij zeer dierbaar is: als wij niet op de wereld zijn om elkaar te steunen, waarom dan wel? "Ja, puur objectief gezien heb ik het momenteel moeilijker dan jij. Maar dat betekent niet dat jij niet verdrietig mag zijn en jouw pijn niet bestaat.", zei de vriendin.
Een live-versie van At Seventeen van Janis Ian is de muziek van deze week:
Deze week staan wij stil bij het overlijden van Selma van de Perre, Dave Ball, June Lockhart en Sirikit Kitiyakara
Posts
