Zijn tranen bij de begrafenis van de oude heer vanmorgen waren dus echt. Nu zat hij - samen met de jonge meester - bij de notaris voor het voorlezen van het testament.
... 'aan mijn zoon laat ik na: mijn bedrijf en mijn huis, inclusief de bijbehorende grond maar behalve mijn twee auto's. Die laat ik - omdat ik van hem hield als de zoon die hij ook was - na aan mijn butler.'
============================
Meer lezen?
Hij komt er misschien een beetje laat achter, maar hij weet het nu tenminste.
BeantwoordenVerwijderenLove As Always
Di Mario
Hopelijk waren het dure auto's die hij met een beetje winst kon verkopen *wink, big smile*
BeantwoordenVerwijderenMaar serieus nu, dit is zoals alle verhaaltjes van jou, weer iets om U tegen te zeggen lieve Terrebel!
Toch fijn iets te krijgen.
BeantwoordenVerwijderenDat zeggen kan beter in de tijd dat je nog leeft...
BeantwoordenVerwijderenGroetjes
Komt tie d'r eigenlik nog karig vanaf dus ;-)
BeantwoordenVerwijderenHij voelde zich er al thuis.. Zijn gevoel kwam dus niet alleen door zijn moeder,
BeantwoordenVerwijderenWat goed Ter, je verhalen bij Lulu/Bol!
BeantwoordenVerwijderenEen mooi verhaaltje, en dat voor kerst.
BeantwoordenVerwijderenMooi verhaaltje Ter. Het komt zeker goed met die zoon, hij hoort erbij.
BeantwoordenVerwijderenIk kom je ook hier, heel fijne feestdagen wensen. Liefs!