Het Dak (Een verhaaltje)

Vanaf het dak had hij een magnifiek uitzicht
over de eeuwenoude stad bij zonsondergang
maar hij had geen oog voor het kleurenspektakel
dat zich voor zijn ogen ontvouwde,
noch voor het spel dat de vogels speelden
met de wind en elkaar.

Hij had alleen maar oog voor haar.

Zij glimlachte betrapt toen zij naar hem terug keek,
schreef wat op een papiertje
en gaf dat aan hem tijdens het gesprek dat volgde.

Het bleek haar telefoonnummer maar net toen hij haar wilde bedanken
rukte de wind het uit zijn handen en met een snelle beweging
greep hij net mis.

Verontschuldigend draaide hij zich naar haar om.
Alleen maar om haar melancholische blik in de ogen te zien
terwijl zij langzaam lopend achteruit stapte
van het dak.

============
Meer lezen? http://www.lulu.com/spotlight/Terrebel

De originele handgeschreven versie van dit verhaaltje winnen? Deel de link via Sociale Media en laat mij dat weten!

8 uren/dag voor élke kantoorbaan?

Lastig: vanavond is er een informatie-avond over de aankomende participatiewet (U weet wel: het idee dat werklozen zich nuttig moeten maken voor de maatschappij door gratis te gaan werken. Hè, maar als er werk is dat mensen doen is men toch verplicht hen minimaal het minimumloon te betalen?  Ja, dat klopt. Maar Rutte en Samsom denken daar héél anders over. En de wet? Wat is dat?) maar ik ben nu eenmaal penningmeester van de huurcommissie en die vergadert vanavond óók. Daar zal ik dus zijn terwijl mijn vriendin zich nuttig maakt op de Beroepenmarkt bij mijn zoon op school om jongelui te vertellen wat zij zoal kunnen verwachten als zij bijvoorbeeld later een eigen zaak willen beginnen.

Vandaag liep ik een oud-collega tegen het lijf uit mijn tijd als 'opvangjuf' in de tussenschoolse opvang. Dat was op de terugweg van een bezoek aan een KNO-arts. Die stelde vast dat ik inderdaad overgevoelig ben voor hoge tonen. Daarom krimp ik vaak een beetje in elkaar als iemand in de bestekla rommelt bijvoorbeeld. Niets aan te doen maar in elk geval weten wij nu waar het aan ligt. Vermoedelijk is het ontstaan in de tijd dat ik op een kantoor werkte en vlak naast een grote industriële matrix-printer zat. Helaas wilde de baas het apparaat niet in een andere ruimte laten plaatsen. Zou toch zonde zijn van die paar tientjes voor een verlengsnoer...Dan maar liever een paar werknemers half doof maken. Na een paar protesten ben ik daar maar weggegaan.

Ik vraag mij af: hoe dom kan een mens zijn?

Ik vraag mij wel eens dingen af. Gewoon, zomaar. Zoals: hoe zou de Albert Cuypmarkt in Amsterdam er uit zien als de Romeinen nooit waren vertrokken? En waarom schrijft de gemeente een prachtig beleidsplan over duurzaam beleid voeren maar voelt het absoluut niet de behoefte zichzelf aan dat plan te houden? Zie: http://www.amsterdamcentraal.nl/archief/2014/01/12/de-permanente-strijd-tegen-de-bladblazer Doet mij overkomen als de tiener die zegt: 'Ja maar, mama, ik was toch van plán om mijn kamer op te ruimen!' Intentie alleen is nooit voldoende...

Zou uw baas het accepteren indien u zei: 'Ja maar, ik was van plán om vandaag op tijd op het werk te komen!'? Ik denk van niet...Zelf was ik van plan mij te vervoegen bij een netwerkborrel in Arnhem vanavond: een avond van en voor schrijvers. Maar helaas gooide een gemene buikgriep roet in het eten en rust ik veel tussendoor bij het bonnetjes inplakken in mijn kasboek en netwerken via Sociale Media. In de loop der tijd heb ik geleerd te luisteren naar mijn lichaam want dat weet vaak prima wat het bij ziekte moet doen!

Ooit vertelde een baas mij wat ik moet doen maar sinds tweeëneenhalf jaar moet ik werken om werk te krijgen. 'Acquisitie' heet dat: mensen vragen of ze werk voor je hebben. Maar ook houd ik mij bezig met SEO (Search Engine Optimalisation): zorgen dat mijn website gevonden wordt door potentiële opdrachtgevers. Het daadwerkelijke werk (optreden in nachtclubs, lesgeven, acteren in korte filmpjes, model staan) bedraagt misschien maar een kwart van mijn totale werkzaamheden. 

Ambtenaren werken vaak ook heel hard. Dan heb ik het met name over politie-agenten, brandweerlieden en leraren. Van de ambtenaren die van 9 tot 5 (waarom echt iedereen blijkbaar het werk kan doen in exact 38 uren per week is voor mij altijd een raadsel geweest) is inmiddels duidelijk dat ongeveer een derde van het werk dat zij doen feitelijk overbodig is.

Voorbeeld uit mijn eigen ervaring aangaande kantoorwerk: met de kinderen van de naschoolse opvang waar ik werkte ging ik een ijsje halen. De baas verlangde van mij dat ik de Italiaanse rijdende ijsverkoper om een BTW-bon vroeg. Terug op het kinderdagverblijf moest ik mijn collega vragen 20 minuten in haar eentje op de kinderen te letten (wat volgens wettelijke regels helemaal niet mag) want ik moest met de boekhouder overleggen over de kostenplaats, daarna de bon in een enveloppe stoppen met een volledig ingevuld formulier erbij en een en ander noteren in een papieren kasboek. Een paar dagen na mij zou de boekhouder dat ritueel digitaal herhalen.  Uitgaande van ons uurloon en porto en dergelijke kost het verwerken van een bon van €25 de opdrachtgever ongeveer €20. Het is vele malen effectiever (en goedkoper!) om een kinderdagerblijf een paar honderd euro per jaar aan kasgeld te geven en dat eenmaal per jaar af te boeken als 'diverse onkosten'.

In een kantoorbaan werd van mij verlangd dat ik tot vijf uur bleef zitten 'want je wordt tot vijf uur betaald!' ondanks het feit dat er even geen werk was. Ik ben dus voor de tweede keer die week de potloden in het magazijn gaan tellen en heb de achtergrondkleur van een rekenblad gewijzigd. En dat terwijl een buurvrouw net uit het ziekenhuis was en wel wat hulp kon gebruiken. De baas was helaas niet te vermurwen.

Hoe overtuigen wij mensen ervan dat er nuttiger dingen kunnen zijn dan op kantoor zitten?

Het pleonasme van de dag is: 'Lastig dilemma'.

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Pete Seeger

Waarom willen wij onze kennis overdragen?

Afgelopen maand verstuurde ik 113 e-mailtjes en ontving ik er 1311. Mijn pogingen om te 'minderen' lijken dus te werken! De maand ervoor was dat namelijk 148 om 1748.

Het afgelopen weekend deden wij rustig aan: zaterdag op jacht naar cadeautjes voor een paar aanstaande jarigen en zondag ruimden wij tijd in voor een wandeltochtje in de duinen bij Soest:

Dat was nadat wij mijn dochter op een verjaarsviering hadden afgeleverd en voordat wij zelf op verjaarsvisite gingen.

Vrijdag mocht ik een nieuwjaarsborrel presenteren. Ik kreeg ervoor betaald en het was nog gezellig óók!

Donderdag verdiende ik wat geld met een kleine opdracht en voerde ik de spanning in mijn benen wat op met nieuwe oefeningen bij de kleine sportschool van de fysiotherapeut.

De spanningen in de Oekraïne lopen hoog op. Hoofdstad Kiev staat in brand. Letterlijk: http://ukrstream.tv/ En wij en onze leiders kijken toe maar doen niets. Vreemd eigenlijk. In welke gevallen doen wij eigenlijk wél iets? Als de mensen die in ellende leven onze taal spreken? Als wij als ouders worden aangesproken door beelden van een huilende vader met een deel van een dood kind in zijn armen? Hoe ver moet een situatie escaleren voordat wij meer doen dan de schouders ophalen en achteraf verbaasd zeggen: 'Goh, dat wist ik helemaal niet!?'

Het college dat wij vorige week dinsdag volgden

behandelde onder meer de vraag: 'Hoe kijken wij naar een bepaalde situatie en waarom?' En 'Waarom baseren wij ons oordeel op zo ontzettend weinig gegevens en kijken wij niet even verder voordat wij ons een mening vormen?' Het probleem lijkt deels te liggen in tijdsdruk: wij willen massaal nú resultaat en niet pas over tien jaar. Daarom worden vooroordelen snel bevestigd. Daarom heerst er tweedeling in de maatschappij. Wij nemen de tijd niet om dingen te onderzoeken of na te vragen maar trekken razendsnel conclusies. 'De buurman heeft als jongetje wel eens een appel gestolen en van een vriend heb ik gehoord dat zijn tante is beroofd door een jongen op een scooter. Mijn buurman en die jongen hebben beiden een vader die in Marokko is geboren. Conclusie: alle Marokkanen zijn criminelen.'

Maar laten wij eens de tijd nemen om te kijken naar de wereld om ons heen. Laat ons dat doen zoals kinderen dat doen...

Toen mijn zoon vijf was ging hij net naar school en kreeg hij voor het eerst zakgeld. Na een paar weken had hij voldoende gespaard om iets leuks te kopen. Hij kocht inderdaad iets leuks. Geen snoep, geen speelgoed en niet iets voor zichzelf maar voor zijn pasgeboren zusje. Een handmatige sinaasappelpers 'want sinaasappelsap is gezond en daar groeit ze goed van.' Een paar jaar ervoor lag hij in zijn babybedje en ontdekte hij dat hij zijn vingers kon laten doen wat hij wilde. Ik was daarbij en genoot van zijn verwondering.

U heeft zich vast wel eens verwonderd over de vasthoudendheid waarmee mensen hun gelijk willen aantonen. Op basis van hún kennis en op basis van hún ervaringen 'weten' zij dat iets waar is. En ze laten geen mogelijkheid onbenut om die waarheid te verkondigen. Ik ben er één van. En inderdaad: soms worden mensen een beetje tureluurs van mij en dan moet de rem er even op. Soms lukt mij dat uit mijzelf en soms moet de gesprekspartner (of een toehoorder) even ingrijpen. Nu is het zo dat ik het fijn vindt als mensen tegen mij ingaan. Maar dan wel beargumenteerd graag. Het argument 'Ja maar dat is gewoon zo want ik vind dat' is voor mij niet geldig.

En als iemand met goede argumenten komt waarom mijn waarheid betreffende het onderwerp niet helemaal juist is of kan zijn, dan steek ik mijn hand uit, zeg 'Dankjewel!' en stel mijn mening bij.

Zo zijn wij er heilig van overtuigd dat in Rusland de mensenrechten worden geschonden 'want ze zijn er tegen homo's!' maar weigeren wij te geloven dat het ook in eigen land goed beschouwd helemaal niet zo goed gesteld is met de rechten van veel mensen (In delen van ons land bestaan nog officiële en rechtsgeldige lijfstraffen bijvoorbeeld!) en asielzoekers stellen wij gelijk aan criminelen terwijl het meestal gaat om mensen zoals u en ik met als grootste verschil dat zij vreselijke dingen hebben meegemaakt. Zie: http://www.nu.nl/buitenland/3675865/rusland-hekelt-mensenrechtensituatie-nederland.html voor een overzicht...

Maar waar komt die drang vandaan? Waarom willen zij zo graag onze kennis delen? Waarom is onze mening belangrijker dan die van anderen en waarom willen wij onze mening zo graag aan anderen opdringen? Wellicht komt die drang voort uit onze behoefte om voort te leven. Voor hen die niet geloven in een Hiernamaals of reïncarnatie is het moeilijk te verkroppen dat het 'straks' allemaal voorbij zal zijn. Al onze kennis, al onze ervaringen...het zal niets hebben betekend als wij die niet overbrengen aan anderen in de wetenschap dat ons 'ik, wie wij zijn, wat ons heeft gevormd', dan voortleeft in anderen. Denk ik.

Wat zijn uw gedachten hierover?

Natuurlijk nog niet (Een verhaaltje)

Uit de nevelen komt een schim naar voren. De schim wordt een mens. Een jongen.
Mager. Ontbloot bovenlijf, een nieuwe broek en blote voeten.
Een leren schoudertas aan zijn rechterschouder met de riem schuin voorlangs over zijn borstkas
zodat de tas op zijn linkerheup steunt.

De blik in zijn ogen zegt niets. Net als hij zelf.

Met een handgebaar vraagt hij mij om hulp.
Waarom hij mij kiest weet ik niet want wij zijn hier nu in dit bos met tientallen.
Voor ons jaarlijks ritueel. Ik sta op het punt hem uit te nodigen mee te doen
maar mijn meester legt mij met een bezwerend gebaar het zwijgen op.

Ik kijk van hem naar de jongen en zie dat hij gehuild heeft.
Hoe ik dat zie? Door het vuil op zijn gezicht lopen sporen die een schone
lichtgekleurde huid laten zien.

Ik moet verder. De jongen blijft staan. Niet verbaasd, niet verwijtend.
Hij blijft gewoon staan. Daar waar ik hem voor het eerst zag.

Wij gaan verder over het pad richting De Plek.
De jongen zal ik nooit meer zien.
Tot jaren later.
Maar dat weet ik nu natuurlijk nog niet.

==============
Meer lezen? http://www.lulu.com/spotlight/Terrebel

Moet cannabis worden gelegaliseerd?

Vanmorgen was ik bij een vriend op de koffie. En passant hielp ik hem met een computerprobleempje. Niet dat ik veel van die dingen weet maar meer dan hij en ik ben helemaal voor het delen van de kennis die je hebt. Daarom ben ik blij met de Universiteit van Nederland van Alexander Klöpping. Gisteravond woonden wij een college bij van dr. Jan van Maarseveen. De chemicus vertelde over water: een bijzonder simpel element dat niet te begrijpen is. 

Hier één van de college's waar wij bij zijn geweest. Dan heeft u een idee van wat wij nu regelmatig in het echie meemaken:

U ziet het: drugs zijn helemaal niet nodig om je geest open te stellen!

Cannabis is sinds kort legaal in Colorado. Kort daarvoor was het kopen en roken van het goedje gelegaliseerd in Uruguay. De vraag is nu: welke landen zullen volgen? Nederland wellicht? Of blijft onze regering lekker halfslachtig zeggen: 'Ja, het is verboden en nee, wij zullen nooit optreden tegen gebruik.'? Wat ik zeker weet is de reactie van Minister President Rutte, mocht iemand die vraag aan hem stellen. Hij zal vriendelijk glimlachen en iets zeggen als:'Wilt u mij excuseren? Ik heb werk te doen.' en vervolgens weglopen. Zo reageert hij namelijk al jarenlang op élke lastige vraag. (Dat mensen nog VVD stemmen is mij een volledig raadsel. Maar dat terzijde.)

Lange tijd was wiet (en hasj) overal in de wereld verboden maar niet altijd. Maar alcohol is vele malen schadelijker voor mens en maatschappij! Waarom is dat dan niet verboden maar (het natuurlijk niet geheel onschadelijke maar in elk geval veel minder dodelijke) wiet wél? Door op deze link te klikken leest u een paar mogelijke antwoorden: http://www.mediwiet.nl/info/oorsprong-van-het-verbod-2/ 

Klein voorbeeld: ondanks ons gedoogbeleid heeft minder dan 20% van de Nederlandse bevolking ooit een jointje gerookt. In het bijzonder strenge Amerika is dat bijna 40%. 

Het pleonasme van de dag is: 'gratis cadeau'

Boeken lezen of films kijken?

Gisteren begon ik met het nieuwe regime van twee maal per week sporten onder begeleiding van een fysiotherapeut; loopband, crosstrainer, abductieflexplectradeluxeofzo-apparaat...u kent het wellicht. Ik voel mij er wonderwel bij en het is nog gezellig ook! Gezellig met een bejaarde mevrouw over de zin en onzin van Bowls en Curling gepraat en de kennismaking hernieuwd met de vader van een vroegere karate-maat van mijn zoon. Leuk, niet? En intussen ben ik één van de mensen die wellicht de Blogparel 2013 wint voor dát weblogstukje in het Nederlands taalgebied dat laat glimlachen én nadenken: http://www.blogparel.nl/index.php/de-jury-aan-de-slag/ 

En er gebeuren meer leuke dingen: zo mogen wij straks een lezing bijwonen over het element Water, gegeven door een heuse scheikundige en morgen volgen wij vijf colleges sociologie waarbij onder meer vragen worden beantwoord als: 'Leeft Elvis nog ergens en waarom geloven zoveel mensen dat zo graag?' Hoe dat met u zit weet ik natuurlijk niet maar persoonlijk word ik erg blij van leren! Zó blij zelfs dat ik het oprecht tof vindt als iemand mij betrapt op een vooroordeel of een taalfout en en dat (respectievelijk 'die') met argumenten naar het verleden verwijst.

Misschien wel het mooiste nieuws van het afgelopen jaar was het bericht dat Justin Bieber stopt met zingen na zijn eerstvolgende tournee. ;-) Maar er waren meer momenten waarop mijn hart een vreugdesprongetje maakte. Persoonlijk was ik er bijvoorbeeld zeer content mee dat het mij gelukt is minimaal twee boeken per maand te lezen. Ik kwam tot een totaal van 25.

De gemiddelde Amerikaan van boven de zestien leest één boek per jaar. Zelf schaam ik mij eigenlijk al wanneer het in een maand niet gelukt is om twee boeken te lezen. Wat zou het gemiddelde gelezen boeken per jaar per volwassene zijn in Nederland en België? Hoe dan ook: ik heb mijzelf voorgenomen om voortaan niet meer dan drie boeken tegelijk te lezen: eentje bij mijn vriendin thuis, eentje bij mijzelf thuis en eentje voor onderweg. Ik mag ook niet meer dan twee boeken tegelijk schrijven want dan komt er eindelijk eens wat af. Zo is het idee. Nu ik dit al een paar weken volhoud merk ik in elk geval dat het mij wat rust geeft. 

Ik controleer inmiddels ook maximaal twee maal op een dag of er nieuwe mailtjes zijn binnengekomen en als ik een idee krijg voor een blogstukje of een verhaal ga ik niet panisch op zoek naar een pen of toetsenbord maar probeer ik de gedachte bewust vast te houden. Lukt dat niet dan was het blijkbaar niet zo'n belangrijke ingeving. Ook dat geeft rust.

Lezen geeft mij meer rust dan films kijken maar toch doe ik dat ook graag. Hoe zit dat met u? Heeft u in uw leven meer boeken gelezen of meer films gekeken?

Blote tepels?

Eigenlijk is het discriminatie: waarom mogen mannen wél in het openbaar hun blote tepels laten zien en vrouwen niet? Sterker nog: in sommige delen van Amerika gaan vrouwen de gevangenis in wanneer zij in het openbaar hun baby de borst geven! Maar nog niet zo lang geleden was het in heel Amerika ook voor mannen verboden anderen te laten merken dat zij tepels hebben.

Van het management van Facebook mag je filmpjes laten zien waarin vrouwen het hoofd wordt afgezaagd (zolang in het betreffende (en helaas echte) Afghaanse filmpje maar niet haar tepels in beeld komen natuurlijk!) en spelletjesfabrikanten verkopen massaal spellen waarin mensen uit elkaar getrokken worden, neergeschoten en bruut overreden. Liefst allemaal tegelijk.

Via diverse media wordt kinderen verteld dat er niets mis is met alcohol drinken. Zolang je daar maar na je 18e/21e mee begint. Het is ook prima om een geladen geweer in huis te hebben maar een naakte vrouwenborst zien zou een verderfelijke invloed hebben. Overheden (en mensen in het algemeen eigenlijk) zijn maar raar. Wij denken wel eens dat wij vrij zijn maar let u maar eens op wat er gebeurt  wanneer u in uw eigen gemeente anderen laat zien dat ook u onder uw kleren naakt bent! (Hier het artikel waarop bovenstaande tirade is gebasseed: http://www.huffingtonpost.com/lina-esco/facebook-war-on-nipples_b_4548832.html (Engels))

En hier nog een absurd voorbeeld: het management van het Empire State Building eist een miljoen dollar van de man die een foto maakte van een topless dame op de 86e verdieping van het gebouw: http://www.huffingtonpost.com/2014/01/13/allen-henson-topless-photo-empire-state-building_n_4591701.html (Ai! Stelt u zich eens voor dat kinderen ontdekken datvrouwen borsten hebben! Dan eh...dan eh...ja, wat is daar eigenlijk zo vreselijk aan?) Notabene: agenten in New York hebben onlangs opdracht gekregen om vrouwen die in het openbaar een blote borst tonen (bijvoorbeeld bij het voeden van hun baby in de wachtkamer van een ziekenhuis) NIET meer gearresteerd mogen worden...

Sommige lezers weten dat ik al een tijdje een regeling heb met de gemeente: wanneer ik een maand te weinig inkomsten heb als zelfstandige krijg ik uit de gemeentekas een aanvullend bedrag om zodoende toch te komen tot bijstandsniveau. De regeling wordt verlengd zolang ik kan bewijzen dat ik die niet meer nodig heb en zodra ik dat kan bewijzen heb ik die niet meer nodig en krijg ik die dus ook niet meer. Kan ik niet bewijzen dat ik voldoende verdien om de regeling nodig te hebben dan ontvang ik die aanvulling ook niet meer. Heel logisch allemaal. Toch? Ofwel: opdrachten op het gebied van lesgeven, entertainment, schrijven en acteren zijn van harte welkom! Alsmede (tijdelijke) contracten voor werk in de kinderopvang, dan wel als assistent boekhouder, credit controller, salarisadministrateur, debiteurenbewaker, archivaris of data-typist. Liefst tussen de 8 en 38 uren per week. Dus mocht u iets weten...laat maar komen. Alvast bedankt!

Soms word ik er gestoord van

Gezellig staan kletsen met buurvrouw Winonah, examen gedaan voor de cursus 'stemburealid' en nog zo wat klusjes opgeknapt. Zaterdag vooral veel geschreven: in de loop van maanden schrijf ik nogal wat op in diverse boekjes en achterop kassabonnetjes. En soms graai ik die aantekeningen bij elkaar en maak ik er weblogstukjes, verhaaltjes of columns va. Nu ja, niet soms maar altijd...;-)

Zondag deden wij rustig aan: een paar afleveringen Star Trek kijken met lekker hapjes en drankjes erbij bij en met vrienden...

A Chrystal Age van William Henry Hudson is boek nummer twee van dit jaar en een lang geleden geschreven 'Rip van Winkle' (Het eerste verhaal over een man die wakker wordt in de verre toekomst) verhaal. In de toekomst leeft men in perfecte harmonie met elkaar en de natuur. Er is geen oorlog. Maar al deze tevredenheid heeft een prijs: er bestaat ook geen liefde.

Van nature houden mensen van hun kinderen. En gelukkig maar want anders zouden zij niet de behoefte hebben hun kinderen te beschermen en zouden er veel meer op jonge leeftijd sterven. Veel mensen praten ook tegen hun (jonge) kinderen en uit onderzoek is onlangs gebleken dat jonge kinderen tegen wie veel wordt gesproken een grotere woordenschat hebben dan kinderen waar de ouders nauwelijks mee praten. Goh, het is toch maar goed dat er wetenschappers zijn want wij gewone mensen hadden dat anders nooit geweten. Maar toch goed dat dat onderzoek is uitgevoerd want er zijn mensen die iets pas geloven zodra het wetenschappelijk is aangetoond. Eigenlijk geloven zij dus ook. Maar dan in de wetenschap.

Zou er al wetenschappelijk onderzoek zijn gedaan naar de kwestie: vinden mensen het wel of niet leuk om gestoord te worden? Zelf behoor ik tot de groep mensen die dat - in de meest voorkomende gevallen - niet leuk vindt (Kijk, als ik geconcentreerd een factuur zit op te stellen maar iemand van de loterij belt mij met de mededeling: 'Gefeliciteerd, u heeft 32 miljoen euro gewonnen!' dan wil ik die persoon best even te woord staan.). Wanneer iemand mij dus belt met de vraag: 'Stoor ik?' en ik geef het eerlijke antwoord:'Ja, je stoort.' dan verwacht ik niet dat die persoon zegt: 'Dan zal ik het kort houden.' Ik verwacht dan het antwoord: 'Sorry, dan bel ik later wel terug.' Of een variatie daarop. 

Ik vind het bijzonder onbeleefd wanneer mensen al weten dat zij mij storen en daar dan moedwillig en doelbewust mee doorgaan. Maar ja, dat ben ik. Hoe denkt u daar over?

Tot slot iets wat ik mij al een tijdje afvraag: waarom trekken wij eerst de voordeur achter ons in het slot en kijken wij daarna pas of de huissleutels eigenlijk wel in zak of tas zitten? O, en nog even schaamteloos reclame maken voor een vriend en collega: http://www.visueel-faciliteren.nl/

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Hiroo Onoda

Verwondering (Een verhaaltje)

Overal waar de koning kwam toonde men hem het respect dat hij verdiende.
Op verschillende manieren: de één nam zijn hoed af, de ander boog het hoofd maar het meeste werd er voor de koning gejuicht. Ziet u, hij was namelijk zeer geliefd! Eigenlijk vond hij het maar niets, al die loftuitingen en hij vond het vreselijk als men zich nederig opstelde. Hij vond namelijk dat iedereen gelijk was en het liefst zou hij zien dat elke burger in zijn land dat ook zou vinden. Maar hij wist dat dat een utopie was.

Hij maakte graag een rondje door de hoofdstad maar kon helaas niet elk plekje bereiken. Daar was zijn bakfiets eenvoudigweg te breed voor. Op die bakfiets was een troon bevestigd en vanaf daar wuifde, lachte en knikte de koning naar zijn onderdanen. Voortgestuwd door zijn trouwe lakei. Die in het geheim niet alleen zijn vader was maar stiekem zelfs de échte koning.

Maar op een dag was hij dood. Gewoon, zomaar.

Zo kwam het dat de koning tot aan het einde van zijn levensdagen op zijn troon zat. Op de bakfiets. Thuis in het paleis dat zijn vader speciaal voor hem helemaal met de hand had gebouwd.

Helemaal alleen en in alle stilte terwijl zijn onderdanen hun levens sleten in verwondering.

============
Opgedragen aan Wim Janssen, kunstenaar, prachtig mens en vader: http://www.rijksakademie.nl/NL/home/nieuws/wim-janssen-14-september-1954-28-december-2012

Over tabaksloze sigaretten en geweldloze actiefilms

Vanavond een vergadering van het bewonersplatform. Misschien wel de laatste (voor mij) want per 1 januari is de subsidie stopgezet. Ik werk er dus ook niet meer op kantoor want hoewel er een vrijwilligersvergoeding bestond tegenover de 12 uren per week dat ik er werkte valt ook dat kleine beetje geld weg en helemaal voor niets werken gaat ook mij wat te ver. Mijn herwonnen tijd besteed ik liever aan het binnenhalen van opdrachten die geld opleveren. Zo hoop ik wat geld opzij te zetten voor de studie van mijn kinderen, ons huwelijk volgend jaar en uiteindelijk voor mijn eigen pensioen. Een ander doet het namelijk niet voor mij...

Verder lekker bezig met formulieren invullen voor de gemeente, met een buurman staan kletsen over de huurcommissie en een bezoek gebracht aan de allergoloog die mij liet testen op vitaminetekort. Dat prikken gebeurde nota bene door een oud-collega! Een oudere Amsterdammer die ik vandaag sprak had het over het 'PHPD-syndroom': een pijntje hier en een pijntje daar. Komisch. Tsja, met de jaren komen ook de kleine gebreken...Mede daarom ben ik meer op mijn gezondheid gaan letten. Zo ben ik gestopt met roken, op mijn eten gaan letten en sinds kort meer gaan sporten. Alcohol dronk ik al nooit in grote hoeveelheden maar zelfs dat is nu nog wat minder geworden.

Wanneer u het navraagt in uw familie- en kennissenkring en vervolgens eerlijk antwoord geeft, wat heeft dan meer schade aangericht: vuurwerk of alcohol?

Vanaf 1 januari van dit jaar mogen jongelui van onder de 18 ook geen bier meer kopen en het zeker niet drinken. Een moeder die met haar 16-jarige zoon in de supermarkt stond mocht geen bier kopen 'want wie zegt ons dat u die blikjes niet stiekem door uw zoon laat drinken, mevrouw?' 

Dat gaat toch wat ver, zou je zeggen. Maar het is nu eenmaal de wet. De tieners die in Amerika klasgenoten overhoop schoten met semi-automatische wapens hadden die dingen ook niet zelf gekocht maar gekregen dan wel gestolen van hun ouders. In het Amerika van de jaren'30 was elke vorm van alcohol verboden. Gevolg? Men ging massaal stiekem drinken en de maffia bloeide op als nooit tevoren! 

Verbieden helpt dus niet. Voorlichten wel. Maar dat gaat langzaam en men wil nu eenmaal snel resultaat. Vooral politici want binnen vier jaar zijn er weer verkiezingen en 'iets bereikt hebben' levert nu eenmaal stemmen op. Maar dat het mogelijk is bewijst het Nederlands beleid op het gebied van tienerzwangerschappen. De overheid gaf scholen geld voor voorlichting en binnen enkele decennia kende ons land vrijwel het laagste percentage tienerzwangerschappen ter wereld! In Amerika is praten over seks op scholen veelal verboden 'Want waar kinderen van horen gaan ze doen!' Gevolg? Amerika kent zo ongeveer het hoogste aantal tienerzwangerschappen ter wereld!

Nóg een fraai voorbeeld: roken. Mede dankzij een langdurige overheidscampagne is roken niet meer 'hip'. De nadruk leggen op gevolgen voor de gezondheid werkt niet. Als mensen echt niet zouden doen wat slecht voor hen is zouden ze niet massaal de meest giftige en verslavende substantie gebruiken die er bestaat: alcohol. De tabaksindustrie doet momenteel wanhopige pogingen om mensen aan de e-sigaret te krijgen: een elektronisch apparaatje dat er uit ziet als een sigaret, nicotine ons lichaam in pompt en zelfs 'rookwolkjes' (in de vorm van waterdamp) produceert. Voor mij valt het ding in dezelfde categorie als die andere voor mij mislukte producten.

Zou een tabaksloze sigaret fijn zijn bij een alcoholvrij biertje met zoutloze chips, calorie-arme kaasjes en vleesloze bitterballen tijdens het kijken naar een geweldloze actiefilm terwijl je geniet van een liefdeloze relatie en na een droomloze slaap ontbij met caffeïne vrije koffie en sneetjes brood met cacao loze chocoladepasta en een vetloos spekreepje?

Zijn alle buitenlanders racistisch en opportunistisch?

Zo. Het kasboek is ook weer bij en hoewel het altijd beter kan ziet mijn financiële toekomst er redelijk goed uit. Vooral omdat ik met een rijke vrouw ga trouwen...;-) (Hai schat!). Onlangs ben ik begonnen met 'actieve acquisitie' of zoiets. In een poging aan meer opdrachten te komen stuurde ik onder meer een twitterberichtje aan kledingontwerper Hans Ubbink:

Zo rijk als deze mensen hoef ik niet te worden maar in mijn eigen onderhoud voorzien moet dit jaar toch echt wel lukken. Hoop dat mijn nieuwe website daarbij helpt! Beroemd worden lijkt mij ook niet leuk want dan komt mijn blote bierbuik al snel op TV en in diverse roddelbladen!

Albert Verlinde werkte voor diverse roddelrubrieken op televisie en wordt algemeen beschouwd als één van de grootste roddeltantes van het land. Hij schuwt middelen niet als verborgen camera's en het omkopen van bekenden van bekende Nederlanders om aan zijn smeuïge verhalen te komen. Des te hypocrieter natuurlijk dat hij het collega's kwalijk neemt dat die zijn man, Onno Hoes, de burgemeester van Maastricht, onder vuur nemen nu is uitgekomen dat die minstens twee jonge minnaars heeft weten te strikken via Grindr, een applicatie waarmee homoseksuele mannen eenvoudig contact kunnen leggen met elkaar. 'Niet aardig hoor om iemand's privéleven zo onder het vergrootglas te leggen!' - 'Maar Albert, dat doe jij toch zelf óók?' 'Ja maar, dat is heel wat anders want het is mijn werk en dus kan ik er niets aan doen.' Nee, Albert, je bent gewoon hypocriet. 

Net als al die mensen die buitenlanders Nederland uit willen hebben. Want hun auto is Duits, hun mobieltje Fins, hun pizza Amerikaans, hun kleding wordt gemaakt in India, hun favoriete voetballer is Italiaan en hun favoriete gadget is 'Made in China'. En wat waren zij blij in de jaren'70 toen duizenden Turken bereid werden gevonden om voor heel weinig geld onze asbakken te legen op kantoor. Eindelijk hoefden wij dat niet meer zelf te doen! Wat Nederlanders dus eigenlijk willen is dat buitenlanders onze rotzooi opruimen zonder dat wij hen in de ogen hoeven te kijken en 'dankjewel' hoeven te zeggen. Wat een vreselijk hypocriet volk zijn wij toch eigenlijk, niet? Uiteraard eisen wij ook dat onze vuilnisophalers binnen enkele maanden Nederlands spreken en zich volledig aanpassen aan onze cultuur. Ik vind dat wreed. Hoe durven wij van buitenlanders te verwachten dat die geld betalen om De Toppers live te zien optreden en gaan klagen over het weer? Het is ook niet aardig van ons dat wij van hen verwachten dat zij goed Nederlands spreken. Kijk maar eens naar discussies over het onderwerp: het stikt er van de taalfouten, gemaakt door 'echte' Nederlanders!

De mensen die wij hier haalden om onze vuile klusjes op te knappen hoefden niet eens Nederlands te leren. In de eerste plaats weigerden wij eenvoudigweg met hen te praten 'want zij zijn minderwaardig' en in de tweede plaats zou het maar voor één generatie lang zijn. Dan zouden onze kinderen oud genoeg zijn om in fabrieken en bij de vuilstort en als 'interieurverzorger' te kunnen werken. Helaas. Net als wij bleken ook onze kinderen zich te min te voelen om andermans troep op te ruimen. 'Maar mama, waarvoor ben ik dan naar de HAVO gegaan?'

Een nazaat van één van die gastarbeiders van toen (een in de vergetelheid geraakt synoniem voor 'tijdelijke slaaf') is heden te dage pizza bezorger. Een dag of tien geleden kwam ik hem tegen. Ondanks dat hij haast had (een pizza moet snel bezorgd worden) zette hij zijn brommer aan de kant, stapte af en kwam mij met uitgestoken hand een gelukkig nieuwjaar wensen. Heeft u dat wel eens een blanke 'christelijke' Hollander zien doen? Hoe het met u zit weet ik natuurlijk niet maar ik ben blij met zulke buren!

Trouwens: ik vind dat de meeste buitenlanders zich prima aan onze cultuur aanpassen want zijn de meesten van hen niet - net als wij - verschrikkelijk racistisch en opportunistisch?

Bezuinigen is slecht voor de economie

Een tas vol papieren uitzoeken, e-mails beantwoorden, naar de kleermaker, de badkamer schoonmaken, een uurtje fysiotherapie (Gewonnen via Facebook!), even een printer-probleem oplossen bij moeder thuis...het gaat ook maar door. Maar niet overal in de wereld. Bewoners van een sloppenwijk in Rio de Janeiro hébben geen tas vol papieren. Sterker nog: soms hebben ze niet eens een tas! Zij hebben geen computer of smartphone, laat staan een e-mail adres. Naar de kleermaker hoef je zelden als je maar één paar kleren bezit. En een badkamer? Daar kunnen zij alleen maar van dromen! Laat staan van de luxe om iemand een paar tientjes te betalen om je heup sterker en soepeler te maken.

Met een paar uur vliegen kunnen zij en wij bij elkaar op bezoek dus eigenlijk zit er maar een paar uur verschil tussen onze rijkdom en hun armoede...

Ik zelf vind het prachtig, al die verschillende culturen bij elkaar en door elkaar heen op de wereld. Geen beter manier om van elkaar te leren. Vooral om te leren om niet bang te zijn voor elkaar. De Olympische Spelen kunnen daar bijzonder goed aan bijdragen. Dat wil zeggen, als de politiek even wordt vergeten. Zo heeft Obama 'geen tijd' maar stuurt hij Billie Jean King, een bekend voorvechtster van homorechten en andere landen (Frankrijk, Duitsland, België,... boycotten de Spelen vanwege het officiële anti-homobeleid van de Russen. Nederland neemt weer eens een halfslachtig standpunt in: de delegatie gaat 'voor de sport' maar zal niet in het openbaar Poetin afvallen. Heel dubbel dus. Net als bijvoorbeeld het wietbeleid (Verkopen is illegaal, kopen niet.) En dat beleid is niet van de laatste tijd. Zo was het indertijd verboden om heks te zijn én werd hekserij niet meer bestraft. Maar dat allemaal terzijde.

Nu kan ik een ietwat sarcastisch stukje schrijven over de aankomende Winterspelen in Sotsjii maar dat heeft wlttr al gedaan. Zie hier: http://wltrrr.wordpress.com/2014/01/10/herhaal-wij-gaan-naar-sochi-toe/#more-1185 Naar het schijnt zijn er duizenden illegale arbeiders uit diverse buitenlanden bezig om Sotsji toonbaar de maken voor de buitenwereld en werken zij voor een loontje dat bijna gelijkstaat aan slavernij.

Wij kunnen als burgers bedrijven (en overheden) verplichten om mensen een salaris te geven in ruil voor verrichte werkzaamheden. Doen zij dat niet (maar hanteren zij - zoals de gemeente Amsterdam graag doet - een systeem van 'werkervaringsplaatsen' dan noemen we dat voortaan 'slavernij'. En dat is toch al een tijdje verboden. Dacht ik.)

Toch biedt uitzendbureau Careermaker banen aan voor 4 euro per uur (terwijl het wettelijk minimumloon ruim het dubbele bedraagt). Toen het bureau werd betrapt haastte men zich te zeggen dat het geen 'echt' werk betreft maar 'werkervaringsplekken' in opdracht van 'een sociaal bedrijf, gelieerd aan de gemeente'. Welk bedrijf zo graag de slavernij heringevoerd wil zien wil men niet zeggen 'vanwege de privacy'. Maar waarschijnlijk omdat slavernij illegaal is en het bedrijf een fikse boete riskeert. Denk ik. 

Kreeg het management van de kerncentrale van Fukushima eigenlijk een boete opgelegd wegens het in gevaar brengen van miljoenen mensenlevens in ruil voor een hogere eindejaarsbonus? Ik denk van niet. Wel heeft de Japanse overheid inmiddels 51 bedrijven aan het werk gezet om - na drie jaar - eindelijk eens de rotzooi op te ruimen. Wel vreemd want onderzoek toont aan dat van die 51 bedrijven er drie niet eens bestaan. Zou er gesjoemeld worden met geld en mensenlevens? Nee toch? Dat zou toch geen enkel bedrijf en geen enkele overheid ooit doen? Lees hier: http://www.fokt.nl/phpbb3/viewtopic.php?f=36&t=16255 

Een bedrijf runnen kost geld en wil je het goed runnen dan zul je daar goede arbeidskrachten een fatsoenlijk loon voor moeten uitbetalen. Biedt je uitsluitend 'werkervaringsplekken' dan merk je dat ook aan de kwaliteit van het werk. En de klant ook. Toch vindt de overheid het goed dat er op deze manier bezuinigd wordt. Wat aantoont dat onze leiders nooit hebben opgelet bij het vak Economie op school. Dan zouden zij weten dat mensen die nauwelijks geld krijgen nauwelijks geld zullen uitgeven en dat dus de economie zal instorten want er zullen minder goederen worden geproduceerd waardoor fabrieken mensen moeten ontslaan die dan werkloos raken, een uitkering ontvangen en dus verplicht vrijwilligerswerk moeten doen. Wellicht bij diezelfde fabriek. 

Nou ja, etcetera dus. Het alternatief? Óf wel zorgen voor een goede bedrijfsvoering dan wel subsidie aanvragen.

De aanrader van van de dag is de film A Beautiful Mind. Over Nobelprijs winnaar John Nash maar vooral over schizofrenie. Gaat dat zien!

Eenzaamheid is een zwaar onderschat probleem

Potje strijken, de nieuwe website bijwerken, onderhandelen, e-mails beantwoorden, een paar uurtjes kletsen en voor je het weet is de dag - zoals ook deze - weer voorbij. En de hele dag niets gekocht! En ik heb mij vandaag ook lekker niet geschoren...

Wanneer men aluin koopt als middel om scheerwondjes mee te dichten kost een blokje 3,95 euro. Koop je datzelfde blokje met daarop het opschrift 'Deodorant' dan betaal je er 7,95 euro voor. Oftewel: de prijs van een product hangt af van hoe het wordt genoemd. Kent u daar nog voorbeelden van? En heeft u nog bespaartips voor mijn lezers?

Overal moet worden bezuinigd natuurlijk. Maar om bejaarden een stofzuigrobot te geven in plaats van een werkster gaat toch wat ver. Maar toch gebeurde dat onlangs. Wat de manager van het verzorgingstehuis blijkbaar vergeet is dat het niet gaat om het verwijderen van stof maar om het bestrijden van eenzaamheid. Veel bejaarden kijken uit naar het bezoekje van de schoonmaakster. Helaas is die vaak hun enige contact met de buitenwereld want (klein)kinderen hebben 'geen tijd' meer voor een bezoekje of een belletje. 

Onlangs was er een dode vrouw gevonden in Rotterdam. Toen zij in haar huis werd aangetroffen was zij al tien jaar dood. En niemand had wat gemerkt. Niet de buren, niet de kruidenier en zelfs niet haar dochter. De overheid zet nu natuurlijk alles op alles om het probleem van eenzaamheid tegen te gaan en richt een taskforce op om dit soort excessen te voorkomen. Toch? Fout! De overheid eist nu tien jaar ten onrechte uitbetaalde pensioengelden terug. Ik weet natuurlijk niet hoe dat met u zit maar ik vind dat raar.

Het pleonasme van de dag is 'Ongezond gif'.

P.s. In verband met het testen van een nieuw systeem heb ik een verzoekje aan u: zou u in een eventuele reactie (In het reactiepaneel, via Facebook, Google+, LinkedIn of Twitter) het woord 'luek' willen vermelden? Dus met opzet verkeerd gespeld? Alvast mijn dank!

Zaken worden niet slechter maar anders

Mijn dochter werd vandaag opgehaald door haar zusje en een vriendin. Met de boot!

Vandaag liepen wij rond op de tentoonstelling 'Nasa: a human adventure' en raakten geïnspireerd door de verhalen over het veroveren van de ruimte.

(De overige foto's die ik maakte op de tentoonstelling komen nog in een album)

Gisteren lunchten wij bij mijn moeder en doken wij onderweg even een boekwinkel in.

Ook leuk en ook leuk was om te zien dat en hoe Ireen Wüst en Jan Blokhuijsen Europees Kampioenen werden op het langebaanschaatsen en om de dag te eindigen met een potje Yahtzee.

Vrijdagavond zaten wij in het publiek bij De Wereld Draait Door. Mooie muziek, interessante gasten en leuk om te zien dat zelfs een doorgewinterde presentator als Matthijs van Nieuwkerk nog klamme handjes heeft, vlak voor een live uitzending. En hij is niet de enige die 'bang' is voor de kijkers. Zo is van Wim Sonneveld later bekend geworden dat hij vaak last had van plankenkoorts. Dus als u oude filmpjes van hem ziet waarbij hij bijkans struikelend het podium op komt is dat niet bedoeld als grapje maar simpelweg omdat zijn manager hem letterlijk het podium op duwde!

Vrijdagmiddag schreef ik een stukje voor Amsterdam Centraal http://www.amsterdamcentraal.nl/archief/2014/01/12/de-permanente-strijd-tegen-de-bladblazer en verstuurde ik een aantal e-mail berichten.

O ja, tussen alle bedrijven door bouwde ik aan een nieuwe website: http://www.strikingly.com/terrebel

Vrijdagochtend waren mijn vriendin en ik voor het eerst sinds tijden weer eens te vinden in het zwembad voor een les aquajoggen. Wij bleken het nog niet verleerd! Ook informeerden wij naar lessen Pilates bij ons in de buurt maar de prijs schrikt wat af. Ondanks dat wij niet alles kunnen betalen hebben wij het nog steeds bijzonder goed met onze kachels (zelfs in de slaapkamer! Enig idee waarom mensen in de jaren'50 zoveel kinderen had? Er was nog geen verwarming in de slaapkamers dus je moest andere manieren bedenken om warm te blijven.), warm en koud stromend water, staafmixers, computers en koffiezetapparaten waarmee je - voor maar 40 cent per cupje! - heerlijke koffie kunt zetten.

Men klaagt steen en been dat alles steeds slechter wordt. Maar men vergist zich. Zaken worden niet zozeer slechter als wel anders. En dat is een heel andere instelling. Klaagde de stoker dat de stoomtrein werd vervangen door een model op diesel? Jazeker! Klagen kranten dat mensen steeds meer en vaker artikelen via internet lezen dan via het eeuwenoude papieren medium? Nou en of! En kappers klagen dat 'door de crisis' steeds meer klanten ervoor kiezen om voortaan maar zelf te gaan knippen. 

Maar echte ondernemers ondernemer en zitten niet bij de pakken neer. De stoker liet zich omscholen tot machinist of kaartverkoper, kranten verkopen advertentieruimte bij de massaal gelezen kleine internet-artikelen en kappers leggen zich er op toe om uitgaanspubliek te verwennen met een goede ouderwetse scheerbeurt of verkopen voortaan goede scharen en tondeuzes via een webwinkel, gepaard aan youtube-filmpjes met instructies voor het zelf knippen van je kinderen.

De aanname van de dag is: 'Je kunt een batterij het beste volledig laten leeglopen voordat je die weer oplaadt.' Ja, dat was waar. Maar nu, met de opvolger van de NI-Cd batterij, namelijk de Ni-mh batterij, zijn die tijden voorbij. U kunt dus rustig uw (redelijk nieuwe) mobiel aan de oplader hangen als er nog 'maar' voor 30% stroom in zit.

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Ariel Sharon

Meisjes (Een verhaaltje)

'Pap, mam, ik moet jullie iets vertellen.'
Gelukkig was de jongste al naar school.
De man en de vrouw keken elkaar even verschrikt aan,
knikten elkaar toe
en liepen langzaam naar de keuken.

De keukentafel was nog niet opgeruimd en de resten van het ontbijt
hadden wel iets van een slagveld. Een bang vermoeden rees.

Langzaam schoven zij - bijna simultaan - een stoel naar achteren
om er vervolgens op te gaan zitten en voorzichtig schuifelend
aan tafel plaats te nemen.
Nu allebei gezeten keken zij elkaar nogmaals aan,
glimlachten even naar hun tienerzoon
en namen zijn muziekkeus en zijn voorliefde
voor felgekleurde shirtjes in gedachten.

'Zeg het maar, jongen. Wij zijn er voor je. Altijd.
Wát meneer pastoor ook zegt.'
Het was duidelijk dat zij dit zinnetje hadden geoefend.
Gewoon, voor het geval dát.
Inmiddels was hun zoon ook gaan zitten.
Een beetje onderuitgezakt en verbazend rustig.

Zijn ouders waren even stil en in de stilte
grepen zij onder tafel elkaars hand vast terwijl
zij voorover leunden in afwachtende spanning.
Zelfs de jonge hond die zij sinds kort hadden
hield even op met kwispelen en leek de adem in te houden.
Het hoge woord kwam er uit:

'Papa, mama, ik val op meisjes.'
=====================
Meer lezen? http://www.lulu.com/spotlight/Terrebel

Zieke mensen zijn ook mensen!

Vanmorgen ging een afspraak niet door en dus kon ik klusjes doen die al maanden waren blijven liggen: aantekeningen verzamelen, een tas oude kleding uitzoeken, foto's sorteren, aangifte omzetbelasting doen en een keukenkastje uitruimen. Daarna mocht ik op visite bij een KNO-arts. Die gaf mij heftige neusdruppels mee en binnenkort zou ik van mijn reeds drie maanden verstopte neus af moeten zijn.

In een tijdsbestek van 24 uur ontving ik twee weken terug een paar minder leuke berichten: Oom Max lag zomaar opeens op sterven, de vader van een buurman overleed onverwacht met kerst en mijn webmaster bleek gediagnosticeerd met kanker. En ja, ik kreeg daardoor wat last van negatieve gedachten. Meestal houd ik die voor mij dus als ik ze dan uit, dan schrikken mensen. Alsof iedereen altijd alleen maar positief ingesteld moet zijn! Maar geen yin zonder yang, geen licht zonder duisternis en geen positiviteit zonder negativiteit. Of kan dat wel? Wat denkt u?

Moeten wij maar positief blijven wanneer jongeren doelbewust een brug blokkeren zodat mensen niet kunnen oversteken? En wat als ouderen die brug blokkeren? Moeten wij dat maar laten gaan omdat zij zo zielig en oud zijn en mogen doen waar zij zin in hebben omdat zij elk moment kunnen overlijden?

Hier ziet u het: als heuse 'Benidorm Bastards' blokkeren zij een brug met hun scootmobiel!

Natuurlijk wens je het niemand toe om langzaam af te takelen maar moeten wij mensen die dat overkomt anders behandelen dan anderen? Mag je niet boos worden als iemand met Alzheimer in de kroeg je biertje uit je handen stoot?

Eén van mijn favoriete schrijvers, Terry Pratchett, is al in 2007 getroffen door Alzheimer. Fans reageerden met 'Het zal Alzheimer nog spijten dat het Terry Pratchett heeft uitgekozen!'

Daar hou ik van: met humor omgaan met een naderend einde (dat hopelijk nog vele jaren op zich zal laten wachten!)

Mag een cabaretier racisten beledigen?

Gisteren waren wij aanwezig bij maar liefst vijf lezingen. Met name van Prof. Dr. Frank Linde, lid van het team dat in Cern het Higgsdeeltje ontdekte. Heerlijk hoe enthousiast iemand kan vertellen over Elementaire Deeltjesfysica. Wij hebben weer genoten! Wat zou het zonde zijn als op een dag mensen niets meer mogen zeggen vanaf een podium omdat zij een mening hebben waar anderen tegen zijn!

Reggea artiest Sizzla mag niet meer in De Melkweg spelen omdat hij tegen homoseksualiteit is. Maar mag je mensen wel verbieden iets te doen alleen maar vanwege een mening die in jouw ogen fout is? Mag bijvoorbeeld een zaalverhuurder Geert Wilders de toegang weigeren vanwege diens anti-islam uitspraken of mag een Amsterdams ziekenhuis John De Wolf weigeren te behandelen omdat de gewezen voetballer pro-Feyenoord zou zijn? 

Ik bedoel maar: waar ligt de grens, wie bepaalt dat en waarom? Mag of moet de Franse komiek Dieudonné M'Bala M'Bala de toegang tot het podium worden geweigerd omdat hij schijnbaar een hekel heeft aan Joden? 

Stel dat bij wet wordt vastgelegd dat mensen die bevolkingsgroepen beledigen dat niet meer in het openbaar mogen doen? Mag een cabaretier dan nog wel de bevolkingsgroep 'racisten' beledigen?

En gaan wij niet te ver met politiek correct gedrag? Een actrice die de rol van Sneeuwwitje niet kreeg vanwege haar donkere huidskleur klaagde de producent aan wegens  racisme maar krijgt een acteur de rol van Othello niet omdat de acteur in kwestie blank is dan moet hij niet zeuren 'want de figuur Othello is nu eenmaal zwart'.

En natuurlijk is het vreselijk wanneer er mensen worden vermoord door moslims omdat zij christenen zijn. En omgekeerd is het net zo erg. Dito als mensen worden vermoord omdat zij een andere taal spreken, een andere huidskleur hebben of omdat hun moeder het water voor haar gezin bij een andere waterput haalt. Kunnen wij niet gewoon afspreken dat het beledigen en vermoorden van mensen altijd verkeerd is? Dat lijkt mij mooi.

Is geloven een wetenschap?

Voor ik het vergeet: u mag op een stukje van mij stemmen in het kader van de Blogparel van 2013! http://www.blogparel.nl/index.php/fv-community-news/post/foute-grappen-maken-mag/

'Jezus is het levende bewijs dat de dood overwonnen kan worden.', 'Niemand heeft ooit een proton gezien en niemand heeft ooit een ziel aanschouwd. Toch geloven wij in beiden.', 'Geeft iets ons een prettig gevoel omdat wij er in geloven of geloven wij ergens in omdat het ons een prettig gevoel geeft?' en 'Gelooft u iets niet of wilt u er niet in geloven?' Zomaar een paar zinnetjes waar gisteren - onder meer door mij - over werd gefilosofeerd. Hoogst vermakelijk! Minder vermakelijk is stofzuigen, toilet schrobben en zwabberen en zo. Toch deed ik dat vandaag. Gewoon omdat dat praktisch is en narigheid kan voorkomen. Net als af en toe naar de tandarts gaan.

Zoals eerder medegedeeld was ik daar gisteren. De mijne is niet alleen een muziekliefhebber maar ook een muziekkenner. Wij spraken dus over onze liefde voor vinyl, een Everly Brothers tribuut van Norah Jones en het aankomende nieuwe Album van Bruce Springsteen. Ook doen wij een spelletje; wanneer hij in mijn mond bezig is en ik niets kan zeggen, neurie ik een wijsje. Hij moet dan raden welk liedje het is. En meestal heeft hij het goed! Zo wordt een bezoekje aan de tandarts bijna een feest. Bijna dus. 

Vroeger was naar het voetballen gaan een feestje maar de tijden zijn veranderd...

Voetbalclub Vitesse is in Abu Dhabi voor een toernooi maar zonder nieuwe speler Haim Magralashvili. Gewoon omdat hij Israëliër is en zijn land niet word erkend door de Verenigde Arabische Emiraten. De VVD vindt dat Vitesse het toernooi moet boycotten want een organisatie die buitenlanders niet welkom heet is racistisch en racisten zijn vreselijke mensen. Aldus de VVD. Des te vreemder dat diezelfde politieke partij er schande van spreekt dat enkele scholen in Amsterdam ouders hadden opgeroepen om met het jaarlijks kerstdiner rekening te houden met kinderen die halal eten. 'Je houdt toch verdorie geen rekening met buitenlanders!? Zij moeten rekening houden met óns!', aldus een verontwaardigde fractie. Een journalist vroeg waarom de VVD tegen buitenlanders is. Daarop werd de mening bijgesteld: 'Wij vinden het onzin dat mensen rekening moeten houden met de eetgewoontes van anderen.' -'Dus u wilt het scholen ook verbieden ouders op te roepen rekening te houden met vegetarische kinderen en met kinderen die allergische zijn voor gluten?' 'Dat is...eh...dat is...dat is héél wat anders!'

De onjuiste aanname van vandaag is: De laatste jaren neemt de criminaliteit in Nederland toe. Dat is pertinent niet juist. Die is namelijk gedaald: http://www.nrc.nl/rechtenbestuur/2011/01/31/objectieve-cijfers-over-criminaliteit-zeggen-niks-over-gevoelens-van-onveiligheid/ 

Het idee dat Nederland een fijn land is voor criminelen is dus vooral een gevoel, met liefde gevoed door diverse media. En volgens sommigen ook door de overheid. Want mensen die bang zijn kun je eenvoudig impopulaire maatregelen door de strot duwen. Telefoontaps (nog nooit is empirisch aangetoond dat er ook maar één terroristische aanslag door werd voorkomen), beveiligingscamera's (nog nooit is empirisch aangetoond dat er ook maar één terroristische aanslag door werd voorkomen), strenger drugsbeleid (nog nooit is er - waar dan ook in de wereld - ook maar één persoon overleden aan een overdosis wiet), hogere boetes voor 'hufterig' gedrag in het verkeer (nog nooit heeft een hufter zich ingehouden omdat hij bang was voor welke bekeuring dan ook), etcetera.

(Notabene; indien dit stuk werd geplaatst op populistische websites zouden mensen (anoniem uiteraard) reageren met 'Ja maar, dat zijn maar cijfers. De werkelijkheid zegt héél wat anders!' Maar dan met veel spelfouten.)

Verbieden helpt meestal niet

In december verstuurde ik 159 e-mails en ontving ik er 2315 (met name door een spam-aanval), verschenen er 80 afspraken in mijn agenda met een totale waarde van 169 uren en voerde ik 57 zoekopdrachten uit in zoekmachine Google. Vrijdag werkte ik aan mijn kasboek, sorteerde ik eindelijk de laatste foto's van ons bezoek aan Barcelona (hier de link!) en deed ik de was en zo. Zaterdag pleegde ik overleg met een opdrachtgever, kregen de goudvissen een schone waterbak en bezochten wij een filiaal van een Zweeds woonwarenhuis. Zondag stonden wij de hele dag op de Sunday Market en vandaag mag ik weer allergieprikken halen voor ik naar de tandarts ga en vanavond lekker mag filosoferen met een stel oude knarren...;-)

Hier een paar foto's van mijn vriendin (op de markt) en ik aan het werk:

De Sterkste Man

 Burlesque

 Beveiliging

 Kerstelf

Sunday Market Amsterdam Westerpark

Zo. De kruitdampen van het oude jaar zijn nagenoeg vervlogen en het nieuwe jaar is begonnen. Bibberende hondjes kruipen langzaam onder de bank vandaan. Nog steeds wat bang voor luide knallen. Maar zij hebben geluk want duizenden andere huisdieren hebben te maken met baasjes die elke dag dronken zijn (maar geen alcoholist zijn, hoor! Want zij drinken alleen maar voor de gezelligheid twee flessen wijn en twaalf biertjes per dag.) en daardoor wel eens vergeten de hond uit te laten, liever bier kopen dan hondenvoer dan wel het beestje schoppen als het zijn behoefte op de keukenvloer heeft gedaan omdat het baasje geen zin had om zijn luie achterwerk van de bank op te heffen. Maar dat is blijkbaar niet erg. Althans, ik heb daar geen petitie tegen voorbij zijn komen. U misschien wel?

Elk jaar kost alcohol de maatschappij zeker 2,6 miljard euro. De prijs van een fles of glas drank is dan nog niet eens meegerekend. In Nederland sterven jaarlijks ongeveer 3500 mensen door alcohol en door aan alcohol gerelateerde ziektes. Toch tijd voor een petitie die de regering oproept mensen te dwingen te stoppen met alcohol-consumptie, denkt u niet? http://www.scholieren.com/werkstuk/18428

Mijn jaar is goed begonnen. Namelijk met een groot compliment. U weet vast dat de leeftijd waarop men bier mag drinken in Nederland is verhoogd naar 18 jaar? De grens was 16 maar toen waren er nog te veel kinderen van 13 die aan comazuipen deden. Door nog eens extra te verbieden wat al verboden was zal het aantal kinderen dat in het ziekenhuis moet worden opgenomen met een alcoholvergiftiging vast vanzelf afnemen, toch? Vorige week sprak ik een EHBO'er over de kwestie 'Moet vuurwerk verboden worden?' Zijn bijzondere stellige antwoord was: 'Als er iets moet worden afgeschaft laat dat dan alsjeblieft alcohol zijn want vrijwel alle ongelukken - dus ook die met vuurwerk - worden door alcohol veroorzaakt.' Hij vertelde van een jochie van 13 met een alcoholvergiftiging. Vanuit het ziekenhuis belde hij de vader. Die reageerde met één enkel woord: 'Alweer!?'

Maar om terug te komen op het compliment aan het begin van deze tirade: terwijl ik bij de kassa stond met een paar blikjes bier vroeg de caissière: 'Meneer, mag ik uw legitimatie zien?' Ik stamelde 'Dankjewel', haalde mijn rijbewijs te voorschijn en zei tegen mijn zoon: 'Ik had nooit gedacht dat mijn nieuwe huidcrème zó goed zou werken want de dame schat mij op jonger dan 18!' -'Dat valt wel mee hoor pap', zei hij, 'Bij klanten die zij jonger dan dertig schatten moeten caissières verplicht om legitimatie vragen.' Nou, ik vind het alsnog heel leuk om zo jong te worden geschat als man van 46. Toevallig.

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Eusébio en Phil Everly

Barcelona

Hier dan eindelijk onze foto's van ons bezoek aan Barcelona van het weekend van 6 december. Niet allemaal bijgewerkt en er zitten er nog tussen die eigenlijk te slecht zijn maar ik had geen zin meer in verder sorteren. Sorry. Voordat ik u verwijs naar de albums eerst even mijn 'bewijs' dat de Nederlandse kunstenaar M.C. Escher zich naar alle waarschijnlijkheid liet inspireren door Gaudí:

Hagedissen van Gaudí

Hagedissen van Escher

Ruimte van Gaudí

Ruimte van Escher

Heel veel foto's van ons weekendje weg staan op Facebook: https://www.facebook.com/media/set/?set=a.10151935807893163.1073741841.606138162&type=1&l=cf59f8651c 

Maar wilt u liever een album doorbladeren waar iets meer over is nagedacht dan verwijs ik u graag naar dit album op Flickr: http://www.flickr.com/photos/terrebel/sets/72157639392805135/

Veel kijkplezier!

Een Gedicht (Een verhaaltje)

Hij was het soort man dat zijn haren leek te kammen met een tandenborstel en zag eruit alsof hij die morgen voor de tweede keer in een week tijd was afgewezen bij een sollicitatiegesprek. Vloekend en tierend - nu ja, in elk geval vloekend - schudde hij zijn laptop door elkaar. 

Wellicht in de hoop dat de internetverbinding in de koffieshop nu opeens wél zou werken. Wonderbaarlijk genoeg leek het te werken want de man zette met een verbaasde blik het ding voorzichtig voor zich neer op de kleine pootjes die niets meer waren dan rubber dopjes. 

Nog steeds voorzichtig zette hij zijn vingers weer op het toetsenbord en steeds sneller en met opzichtige vaardigheid tikte hij een bericht. Of een boek. Of een presentatie. Of wellicht een gedicht?

========================

Meer lezen? http://www.lulu.com/spotlight/Terrebel

En omdat het nieuwe jaar net begonnen is een klein cadeautje voor al mijn lezers: de handgeschreven versie van dit verhaal: http://terrebel.blogspot.nl/2013/12/dat-niet-een-verhaaltje.html

Een goed nieuw jaar vol compassie!

De Kracht van echte Mannen van David Deida is het eerste boek van dit jaar en werkt vast heel goed voor mannen die op zoek zijn naar een New Age dame als partner. Leg dit boek over het 'deblokkeren van je zonnevlecht' en tips als 'leef met je lippen op je angsten' op je nachtkastje en dames die graag Indiase kruidenthee drinken terwijl zij op blote voeten dansen in het gras onder het volle maanlicht en met tromgeroffel als begeleiding en succes is gegarandeerd! Tenzij de dame in kwestie ervan overtuigd is dat haar manlijke partner geen hoogtepunt mag bereiken omdat zij dan anders haar 'contact met het Al' verliest. Of zo. Het is duidelijk: ik behoor niet tot de doelgroep van de schrijver. Denk ik.

En opeens is het middernacht en komt het in je op om sommige dierbaren te bellen om vervolgens te bedenken dat er nog geen telefoonverbinding met het hiernamaals bestaat. Maar ons Oud & Nieuw was erg gezellig! Helaas niet voor hen die ruim voor twaalf uur onder de dekens kropen. Niet omdat zij ziek zijn of omdat Oud & Nieuw als feestje hen niets doet maar puur uit eenzaamheid...

Wij vierden het met goede vrienden, de nodige alcohol, oliebollen, appelflappen en (het kijken naar en afsteken van) vuurwerk. De volgende dag gingen wij bij mijn moeder en bij haar moeder langs, nodigden wij een vriend uit voor ons komend nieuwjaarsfeest en gingen op tijd naar bed. De volgende dag (vandaag dus) ging het lieve leventje namelijk gewoon weer verder: er moest kattenvoer worden gehaald en de administratie moet worden bijgewerkt.

Er was een kat verminkt op het randje van het oude jaar. Kinderen gebruikten vuurwerk om te laten zien dat zij slecht zijn opgevoed en zich te pletter vervelen. Het vreemde is nu dat velen het vuurwerk de schuld geven van het feit dat de arme kat zo moest lijden en uiteindelijk moest worden afgemaakt. Gek, want wanneer tieners een geit mishandelen met een boomtak roept men dan massaal dat bomen moeten worden afgeschaft? Nee, natuurlijk niet. De mishandeling wordt namelijk helemaal niet veroorzaakt door het vuurwerk of de boomtak maar door de daders. Kortom: ouders moeten weer leren om kinderen op te voeden en overheden moeten strijden tegen verveling. Bezuinigen op jeugdzorg en het sluiten van buurthuizen, voetbalvelden en jeugdhonken is niet de juiste oplossing.

Goed nieuws voor hen die - mede naar aanleiding van deze vreselijke dierenmishandeling - illegaal vuurwerk willen verbieden...dat ís al verboden! Het bijwoord 'illegaal' geeft dat eigenlijk ook al een beetje aan. Maar illegale dingen verbieden (doh!) is natuurlijk nooit de oplossing.

Als iemand je oma doodschiet, is dat dan de schuld van het pistool of van degene die de trekker overhaalde? Wanneer een dronken automobilist een fietsend kind doodrijdt, is dat dan de schuld van de auto, de alcohol of het onverantwoordelijke gedrag van die automobilist?

En waarom twitterde onze nationale Geblondeerde Gedoger wel: 'Hoera, van Gerwen wereldkampioen. Die man moet worden geridderd!' (Alsof een kwart miljoen Pond voor één potje darten niet voldoende is en wij als burgers graag een tonnetje of twee zouden willen ophoesten voor een ego-opkikker voor iemand die graag pijltjes in een bord werpt. Hoewel ik genoot van de wedstrijd. Maar dat terzijde.) En waarom twitterde hij niet 'Vreselijk wat er met die kat in Amersfoort gebeurde. Als het aan mij ligt worden de daders zwaar gestraft!' En zou hij dat bericht wél hebben verstuurd als de ouders van de daders in Marokko waren geboren en geen keurige Hollandse blanke christenen waren? Wat denkt u?

Terwijl wij ons druk maken over één enkele verminkte kat vraagt de bevolking van Syrië zich af waarom wij ons daar druk om maken. Als zij tenminste zouden beschikken over de luxe van een krant, radio of televisietoestel. Zij doen weinig anders dan hopen dat de revolutie die zij in 2011 begonnen snel succesvol zal zijn. Intussen zijn duizenden mensen gedood, gewond en ontheemd. Ja, het is vreselijk als een kat uit pure baldadigheid wordt gemolesteerd maar stelt u zich eens voor dat u door een bom uw huis, uw linkerarm en twee kinderen bent kwijtgeraakt en u hoort dat mensen geen zin en tijd hebben u te steunen want ze zijn zo druk bezig met het online ondertekenen van een petitie tegen vuurwerk.

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van James Avery en dat van Herman Pieter de Boer