Gemotiveerd

Vanmorgen mocht ik weer lesgeven. Daarna met m'n lief een broodje gegeten op een grasveld terwijl wij genoten van een stiekem lentezonnetje. Vervolgens in een loods gekeken naar kapotte boten en daarna thee gedronken in een meubelzaak. Toen even naar de berging geweest waar ik vanwege mijn slechte heup (Vier verdiepingen lang steile trappen op) vier jaar niet was geweest en toen op straat een buurman gesproken over het oprichten van een bewonerscommissie.

Ik kwam hem tegen onderweg naar een etentje van het lokale Bewonersplatform waar ik tussen de gangen door twee verhaaltjes schreef en een nieuwe column voor de bewonerskrant. Er werd ondermeer gesproken over de effecten van de lokale gemeentebezuinigingen.

Zoals ik onlangs schreef wordt er vaak op verkeerde manieren bezuinigd. Zo ook op onderwijs:

Onze kinderen wordt geleerd hoe zij moeten rekenen en schrijven; waar zij Mogadishu op een landkaart kunnen vinden en wanneer Caesar werd vermoord. Maar waarom wordt hen niet geleerd hoe zij zich kunnen uiten? Hoe zij met anderen kunnen omgaan? Hoe zij zich als mens kunnen ontwikkelen?

Het kweken van die vaardigheden laat de overheid over aan die enkele bijzonder gedreven juffen en meesters die daar ook nog'ns de tijd voor hebben. Nu is het zo dat zij die onze kinderen moeten voorbereiden op een toekomst enkele uren per week kwijt zijn aan administratie en andere bijkomende zaken.

Het is vast heel goed bedoeld van het huidige en de paar voorgaande kabinetten maar een juf die zit uit te rekenen hoeveel 'rugzak'-kindjes zij volgend jaar in de klas moet hebben om voldoende geld te kunnen krijgen voor atlassen waar de Sovjet Unie niet meer in staat, lijkt mij niet meer bijster gemotiveerd.

Als bonus krijgt u van mij een in proza verpakt verslagje van het etentje van vanavond:

Zij hadden elkaar nog nooit gesproken
en werkten al maanden samen
Het was druk in het kleine restaurant
De ober zweette pareltjes
en het spraakwater vloeide rijkelijk
Over de lange tafel kruisten zich hun blikken
Stilzwijgend spraken zij met elkaar
maar vooral met anderen