Dit stuk is ook verkrijgbaar als samenvatting in de vorm van een podcast:
https://buff.ly/35tt8j5 (Nederlands)
https://buff.ly/ZHDmCiB (English)
=====================
Voor velen moeilijk voor te stellen maar ook in Nederland en België was het ooit oorlog. Meerdere malen zelfs. Over langere tijd ook. Altijd om macht. In de vorm van gebiedsuitbreiding, de controle over grondstoffen of over welke religie de bevolking moest worden opgelegd.
Behalve in achtergebleven landen als Afghanistan en de Verenigde Staten speelt religie nog nauwelijks een officiële rol in gewapende conflicten want wereldwijd is het geloof (...) in religies op z'n retour.
De huidige en aanstaande vijanden zijn zij die verdienen aan de handel in (fossiele) grondstoffen. De strijd om bezit van olie zal nog maar kort duren want de voorraad is beperkt. Maar wapenhandelaren verdienen voorlopig nog lekker aan de strijd om bijvoorbeeld het bezit van lithiummijnen.
Bij elk gewapend conflict geldt: "Kijk wie er aan verdient, dan weet je wie de oorlog begon."
Momenteel is de wereld een kruitvat en is het wachten niet op of maar wanneer het lont wordt ontstoken. Intussen bereidt ook het Westen zich voor op oorlog. Zweden, Polen, Frankrijk maar ook Nederland informeert burgers over wat te doen als de stroom uitvalt, als plotseling vele duizenden gewonden hulp nodig hebben...
Denkt u dat het verstandig is als Nederland goed is voorbereid op een eventuele oorlog of vindt u dat Nederland zich gewoon na een paar dagen gewonnen moet geven, net als de laatste keer?
=====================================
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/TerrebelAuthortainer
Over links gesproken: ja, dat ben ik maar voor verdieping staat er ook een aantal in mijn stukjes. Heb daar wat moeite voor genomen dus stel het op prijs als u de moeite neemt er op te klikken om de betreffende artikelen, onderzoeken en filmpjes te bekijken.
Heeft u na het lezen van dit blogstuk iets geleerd, wat gelachen of heeft het u aan het denken gezet, overweegt u dan een donatie voor de tijd en moeite die ik er in steek.
Meer lezen? Mijn verhalenbundels
Heeft u na het lezen van dit blogstuk iets geleerd, wat gelachen of heeft het u aan het denken gezet, overweegt u dan een donatie voor de tijd en moeite die ik er in steek.
Meer lezen? Mijn verhalenbundels
==========================================
Maandag werd ik uitgerust wakker uit een nachtrust die slechts eenmaal werd onderbroken. Door ruziënde mensen op straat. Nooit begrepen waarom mensen blijkbaar graag schreeuwen. Het liefst verwensingen. Opvallend vaak blijken dat mensen voor wie 'empathie' niets meer is dan 'een moeilijk woord'. Het is hen onmogelijk zich in te leven in een ander met onbegrip als resultaat. Onbegrip dat zich uit in frustratie en (verbale) agressie.
Niet voor niets zijn wappies op de hand van de zionisten. Ook zij voelen zich superieur aan andere groepen, zoals hun voorouders zich vereenzelvigden met de nazi's. Net als de nazi's toen, huilen zionisten en hun aanhangers graag dat 'het blanke ras' wordt bedreigd. Om die 'mening' te onderstrepen liegen zij er op los. "Waarom nemen Arabische landen geen Palestijnse vluchtelingen op?", liegen fascsisten...pardon...zionisten graag.
Maar ja, dat 'zijn maar feiten!' zoals aanhangers van het fascisme dan graag schreeuwen. Een bekend kenmerk van domrechts is dat feiten er voor hen niet toe doen. Verontrustend.
Dat was ook een belletje van mijn bejaarde buurvrouw: "Ik ben ziek dus vandaag samen theedrinken gaat niet door. Als ik wat nodig heb, laat ik het je dat weten." Wij zouden deze dag samen aan het werk gaan in de gemeenschappelijke binnentuin maar dat werk moet maar even wachten want ziek is ziek. Dus in plaats van een half uurtje bij de buurvrouw zitten en een uurtje samen werken, liep ik een rondje door de buurt. Ook omdat het zonde was om niet proberen te genieten van het mooie weer.
Er was niet zozeer sprake van wandelen alswel van sjokken want ik leed nog aan een tekort aan energie. Met name mentaal schortte het er nog aan maar ook fysiek begin ik te merken dat ik geen 18 meer ben. Zelfs niet 38. Met bijna 58 is mijn wil helaas fitter dan mijn geest en lijf. Lichtelijk frustrerend maar het zij zo. Mag al blij zijn in een land en tijd te leven waarin je met 47 niet hoogbejaard bent, zoals rond 1900. Toen het bar en boos gesteld was met de hygiëne en ook arbeidsomstandigheden een normale doodsoorzaak waren. Onbegrijpelijk, wappies die terugverlangen naar de tijd dat ouderdomsklachten niet bestonden omdat mensen niet oud werden.
Verlangt u terug naar 'vroeger' of leeft u liever in de huidige tijd?
Dankzij verworvenheden van de moderne tijd heb ik twee nieuwe heupen en kan ik dus dansen in een komende voorstelling waarover ik deze dag onderhandelde. Ook kan ik vrij moeiteloos online de lokatie opzoeken en uitzoeken hoe ik daar het best - en goedkoopst - kan komen en online niet alleen een afspraak maken met de illustrator van mijn kinderboek maar ook online de betreffende bestanden bewerken. Via diverse berichtenapps kon ik uitreiken naar vrienden die het even moeilijk hebben. Hoera voor het internet!
Dan kun je bijvoorbeeld gniffelen om Amerikanen die Trump verkozen tot hun Heiland en ontdekten door hem besodemieterd te zijn.
Hoewel het natuurlijk vreselijk triest is dat Amerikaanse boeren het nu ontzettend zwaar hebben, ondermeer vanwege de importheffingen van hun Grote Leider. Maar ook zijn zij dankzij deportaties van mensen met een kleurtje hun goedkope arbeidskrachten kwijt. Hoe zielig ook, het is ironisch dat Amerikaanse boeren nu hopen op flinke subsidies en dus vertrouwen op het door wappies zo verfoeide 'socialisme!'
Daarom is het ook ironisch dat rechts Nederlands schreeuwt dat hypotheekrenteaftrek niet mag worden afgeschaft en pleit voor behoud van die 'linkse subsidie!', rechtse Amerikanen trots 'Born in the USA' zingen zonder te weten dat het lied van Bruce Springsteen juist een aanklacht is tegen het Amerikaans kapitalisme en dat Britse racisten graag "We are the champions" zingen. Een lied dat werd geschreven door een immigrant met een kleurtje. Terwijl zij ook nog eens zwaaien met een buitenlandse vlag (die van Genua) die zij hebben geadopteerd als die van 'echte Britten!'
Hoewel wappies dat graag huilend mogen schreeuwen, is Nederland (nog) geen dictatuur te noemen. Zo kon ik ook deze dag in vrijheid wat aan mijn administratie en huishouding doen en mij voorbereiden op het begin van het 'seizoen' voor de Vrijmetselarij.
Te beginnen met een bijeenkomst via beeldbellen. Een verse traditie, speciaal ingesteld voor Broeders die ver weg wonen of voor wie een fysieke beperking het fysiek bijeenkomen lastig maakt. De Broeder die het Bouwstuk opleverde legde ons wat stellingen voor. Waaronder: "Wat als de strijdende partijen zich hadden gehouden aan de Oslo-Akkoorden en de vredesbepalingen tussen Palestijnen en Israëlieten niet teniet waren gedaan door de moorden op Rabin en Arafat?" Rabin werd vermoord door een zionist en Arafat werd vergiftigd met polonium, mogelijk door iemand die niet wilde dat zijn partij - Al Fatah - maar Hamas de dienst zou uitmaken in Palestina.
Ook legde de Broeder ons voor: "Stap eens uit je bubbel. Luister eens echt naar iemand met wie je het niet eens bent en lees eens een maandblad over een onderwerp dat je niet interesseert." Interessant was ook zijn bevinding dat mensen die lid zijn van de Vrijmetselarij (sinds vrij lange tijd niet alleen mannen maar ook vrouwen) bovengemiddeld vaker krantenlezers zijn en gemiddeld vaker dan andere groepen hebben doorgestudeerd na de middelbare school.
Vol nieuwe inzichten vond ik tegen elven dat ik naar bed mocht.
Dinsdag las ik mijzelf even bij over De Oranje Man en proestte het uit bij het lezen over één van zijn nieuwste leugens. Opeens geven zijn getrouwen toe dat hij wel degelijk bevriend was met Epstein en regelmatig op diens 'pleziereiland' was. 'Maar als FBI-informant om Epstein later te kunnen aanpakken voor zijn wandaden, hoor!" Later gaf Johnson, Voorzitter van het Huis van Afgevaardigden, toe 'misschien per ongeluk een beetje gelogen te hebben'. Hij besefte namelijk te laat dat hij eerder feitelijk zei dat zijn baas getuige was geweest van illegale praktijken (de definitie van 'FBI-infomant'). Waarvan de Trump-regering ontkent dat die ooit hebben plaatsgevonden.
Hoe verzint iemand die onzin bij elkaar? Hilarisch!
Niet hilarisch was het nieuws dat 19 Nepalezen zijn vermoord door de oproerpolitie toen zij protesteerden tegen het blokkeren van sociale media. Gevreesd wordt dat de overheid van Nepal de censuur op vrije meningsuiting nog verder zal inperken en nog meer mensen slachtoffer worden.
Het incident deed mij denken aan landen als de VS, Engeland, Nederland en Duitsland. Waar mensen gearresteerd worden omdat zij zich uitspreken tegen een genocide. Blijkbaar vinden autoritaire regimes het supererg als burgers aangeven tegen het vermoorden van tienduizenden burgers te zijn. In het VK werd zelfs een paspop gearresteerd omdat die een protestbord droeg.
Mijn moeder droeg een interessant verleden met zich mee. Zo bleek toen ik weer eens in de papieren dook. Zij had de oliecrisis van 1973 bewust meegemaakt, bleek uit de benzinebonnen die mijn zoon eerder in een mapje vond.
Ook vonden wij het visitekaartje van een arts die ooit in Indonesië haar leven redde. Van een oud zakdoekje van haar maakte ik een foto voor ik het wegwierp, vermoedende dat niet velen blij zullen zijn met het versleten stukje stof.
Nu ik toch in de stemming was, las ik een stuk uit een door mijn zoon aangeschaft boek over suikerrietplantages en kolonialisme in met name Indonesië. De stichter van de dynastie die onze familie een tijdlang was, wordt daarin 'De Napoleon van Jogjakarta' genoemd. Niet erg vleiend en zo verder lezend werd duidelijk waarom.
Pre-internet sociale media dus. Best lollig om die schrijfsels van rond 1989 terug te lezen. De tijd dat wij minder haast hadden. Haast hebben kòn ook niet want je wachtte minimaal een week op een reactie. Als er al een reactie kwam.
Net zo min als ik heeft ook een buurvrouw nooit haast. Ook deze middag wentelde ik mij even in de rust die bij haar thuis heerst. Een tevreden oude kat half duttend op een kussentje op een stoel,
kopje thee, fijne gesprekken met af en toe een grapje en een enkele traan bij het ophalen aan herinneringen aan verloren geliefden. Bijvoorbeeld toen ik haar een (nog goede) zakdoek van mijn moeder zaliger gaf, wetende dat zij liever katoenen dan papieren zakdoekjes gebruikt. Net als mijn moeder.
Misschien raar, maar sinds een paar maanden krijg ik een brok in mijn keel bij de gedachte dat de lieve buurvrouw ooit - over een jaar, over tien jaar - met mijn moeder een drankje gaat doen aan de hemeltoog. Dat komt waarschijnlijk ook omdat ik tot voor kort drie verschillende buurvrouwen vaak zag en nu nog maar eentje.
Terwijl zij aanstalten maakte om eten te verzorgen voor de kat en zichzelf, toog ook ik aan het werk. Voedsel kookt zichzelf niet, tenslotte en wordt ook niet bereid door te blijven staan kijken hoe mooi de kaardenbol in de gemeenschappelijke binnentuin erbij staat na een flinke regenbui waarna de zon doorbrak.
Volgens Tunesië - waar de boot op dat moment in de haven lag - was er absoluut geen sprake van een drone-aanval van bondgenoot Israël op de Global Sumud Flotilla maar betrof het incident 'een klein brandje, waarschijnlijk ontstaan door een brandende sigarettenpeuk'. Een flagrante leugen.
Tenzij het heel normaal is dat brandende sigarettenpeuken een steekvlam van een paar meter groot hebben en worden afgeworpen door een drone die boven ongewapende schepen hangt.
Ook bombardeerden de zionisten - met militaire ondersteuning van de VS en het VK - doelen in Doha, de hoofdstad van Qatar 'want daar zitten misschien mensen van Hamas die zich bezighouden met vredesonderhandelingen maar wij zijn tegen vrede!" Een grove schending van internationale conventies. Dat de Amerikanen de Hamas-onderhandelaars naar Doha lokten onder het mom van willen spreken over vrede en de Britten hielpen de aanval voor te bereiden maakt de situatie nog erger.
De (mislukte. De Hamas-leden leven nog) aanslag was een herhaling van de anti-vrede truc die zionisten uithaalden met het vermoorden van hun eigen premier Rabin die met de Oslo-akkoorden zich inzette voor een vredig samenleven van Israëliërs en Palestijnen.
Behalve door een paar grote zakenpartners *kuch*Nederland*Kuch* en fascisten, wordt wereldwijd de oorlogsdaad van de regering Netanyahu afgekeurd; Ook al zitten ergens heuse oorlogsmidadigers, dan nog kun je niet zomaar bommen gooien op het grondgebied van een soeverein land om hen zonder enig juridisch proces te liquideren. En onschuldige omstanders daarbij.
Voor wappies die dat een moeilijke zin vinden: als er nazi-officieren op Urk waren in 1943, mochten van jullie de Amerikanen dan zonder overleg het buurthuis waar zij in zaten opblazen?
Een bevriende Broeder belde met een paar ander soort vragen en met dat gesprek eindigde mijn totaal aan menselijke interactie van deze dag.
Na wat huishoudelijke karweitjes zoals het verplaatsen van spullen zodat eerdaags mijn woonkamer een nieuwe vloer kan krijgen, dook ik bijtijds mijn nest in. Moe maar tevreden en een tikkeltje verkouden. De zomer van 2025 lijkt definitief voorbij. Met herfstgesnotter als resultaat.
Woensdag bleef ik nog even in bed liggen na het wakker worden. Want ik hoefde er niet uit voor werk, mijn zoon is al jaren het huis uit dus ook voor hem hoef ik mijn bed niet meer uit, mijn kat overleed een paar jaar geleden en momenteel heb ik geen levenspartner. De enige verplichtingen die ik heb zijn die aan mijn goudvissen en planten. En aan mijzelf.
Merkte dat ik mij veel te druk maakte over wat er zoal in de wereld gebeurt en besloot er een beetje afstand van te nemen. Dus begon mijn dag met Indonesische les via DuoLingo:
Harvard-professor Arthur C. Brooks legt uit waarom verveling creativiteit stimuleert, een krachtig hersennetwerk activeert en je mogelijk zelfs beschermt tegen depressie. Ontdek hoe onze gedachten afdwalen – en waarom dat heel goed is.
Terwijl ik bezig was met mijzelf en mijn woning dwaalden mijn gedachten natuurlijk ook af naar het Israël/Palestina conflict. Tekenend vond ik dat zelfs het eigen Israëlisch Hooggerechtshof oordeelde dat Israël de ruim 10.000 Palestijnse gevangenen bijzonder slecht behandelt. Of je het uitmoorden van een volk wel of geen genocide noemt, dat het IOF op 7 oktober 2023 meer van de eigen burgers en soldaten ombracht dan Hamas, of wanneer of waarom of wie het conflict precies begon...het moet gewoon stoppen.
Dat vind sinds kort ook een meerderheid van de Nederlandse bevolking en zelfs onder de traditoneel pro-Israël achterban van het CDA vinden de meesten dat Netanyahu veel te ver is gegaan en zelfs Ursula von der Leyen roept de EU-landen op zich harder op te stellen tegenover Israël. Slecht een paar jaar nadat zij namens de EU een deal sloot met Israël over de levering van gas als alle Gazanen eenmaal 'vrijwillig' zijn vermoord...eh...verdreven...eh...vertrokken.
Intussen is ook Poetin lekker bezig. Niet alleen blijft hij opdracht geven om burgerdoelen in Oekraïne te bestoken, ook stuurde hij bewapende drones door het Pools luchtruim. Volgens eigen zeggen 'per ongeluk' maar waarschijnlijker om te ontdekken of de NAVO serieus is over Artikel 4. Dat omschrijft dat NAVO-lid andere NAVO-landen kan oproepen een veiligheidskwestie te bespreken. Feitelijk de fase voordat NATO-landen aangevallen bondgenoten militair te hulp schieten.
Een Nederlandse straaljager hielp met het neerschieten van een aantal Russische drones voordat die schade konden aanrichten. Waardoor direct de discussie ontstond: "Als je miljoenen uitgeeft om een aantal drones ter waarde van een paar duizend euro uit te schakelen, ben je snel door je financiële reserves heen." De NAVO is nog lang niet voorbereid op moderne oorlogvoering, dat is duidelijk geworden. Leuk, miljarden aan wapentuig. Maar hoe helpt dat als met simpel fikkie stoken een halve stad zonder electriciteit zit en een vijand heel eenvoudig het openbaar en economisch leven stil kan leggen?
Een Nederlandse straaljager hielp met het neerschieten van een aantal Russische drones voordat die schade konden aanrichten. Waardoor direct de discussie ontstond: "Als je miljoenen uitgeeft om een aantal drones ter waarde van een paar duizend euro uit te schakelen, ben je snel door je financiële reserves heen." De NAVO is nog lang niet voorbereid op moderne oorlogvoering, dat is duidelijk geworden. Leuk, miljarden aan wapentuig. Maar hoe helpt dat als met simpel fikkie stoken een halve stad zonder electriciteit zit en een vijand heel eenvoudig het openbaar en economisch leven stil kan leggen?
Ook dat gewapende conflict moet natuurlijk eindigen. Al komen er dan zo'n 150.000 uit gevangenissen gerecruteerde criminelen de Russische samenleving in. En honderden kansarme Afrikaanse jongeren kunnen dan geen kant meer op nadat Rusland hen soldij en staatsburgerschap beloofde in ruil voor meevechten.
Zeer spannend en interessant allemaal. Net als de Epstein dossiers. "Wat nu als niet alleen Trump maar ook bijvoorbeeld Bill Clinton seks met kinderen heeft gehad? Erg verdacht dat zij cryptische verwijzingen naar kinderen plaatsten op hun verjaarskaarten aan Epstein!"
Daar kun je eindeloos over speculeren maar dan moeten zij daar natuurlijk gewoon voor worden gestraft. Politieke- of huidkleur mag niets te maken hebben met een schuldvraag of de bijbehorende strafmaat.
Zeker geen straf was het om een uurtje op te trekken met een buurvrouw.
Bij het samen boodschappen doen raakte ik in gesprek met een oud- collega raadslid uit de tijd dat ik actief politicus was. Door die ontmoeting kon ik mijn buurvrouw vertellen over dat deel van mijn verleden. Fijn om iemand te hebben met wie je vrijwel dagelijks van gedachten wisselt, wederzijdse zorgen kunt uiten, herinneringen kunt ophalen aan overledenen die je beiden gekend hebt...Het is waar, soms heb je meer aan een goede buur dan aan een verre vriend.
Desalnietemin was ik blij telefonisch de stem te horen van een buurvrouw annex vriendin die momenteel ver weg ligt te herstellen na een ziekenhuisopname van een paar weken.
Het kan ons allemaal overkomen: het ene moment blaak je van gezondheid en heb je je zaakjes goed op orde en het volgende moment ben je ernstig ziek en besef je dat vriendschap en gezondheid belangrijker zijn dan carrière en geld.
Daarom besloot ik - nu ik nog enigszins gezond van lijf en leden ben - om flink te ontspullen. Stel bijvoorbeeld dat ik mij ooit in een rolstoel moet voortbewegen, dan is het fijn als daar in huis ook de ruimte voor is. En het scheelt mijn nabestaanden tijd en moeite bij het ontruimen van mijn woning als ik op een dag het tijdelijke voor het eeuwig inwissel.
Dus na een gezond avondmaal werkte ik mijzelf door een stapel ondergoed, sokken en t-shirts. Heeft een mens daar ècht tientallen van nodig? Ik ontdeed mijzelf van zoveel stuks tot de overgeblevenen gezellig samen in één la pasten van het oude dressoir dat ooit vanuit Indonesië door het Suez-kanaal de reis naar Nederland maakte in gezelschap van mijn moeder en haar oudste zoon. Zowel ik alsook mijn zoon zijn als baby nog verschoond op de antieke ladenkast.
Vol van mooie herinneringen besloot ik tijdig naar bed te gaan.
Donderdag zette ik pas na het middaguur de computer aan. De morgen was voor mijzelf en mijn huishouden. Met de dagelijkse puzzel van The New York Times had ik dit keer weinig moeite. Fijn voor de rust in mijn hoofd dat het gewoon een woordpuzzel is en daarom zelden gerelateerd aan nieuws.
Groot nieuws bleek de (helaas succesvolle) moordaanslag op de bekende spreekbuis van domrechts Amerika, Charlie Kirk. Lieveling van mensen als Trump, Wilders, Netanyahu en Orbàn. Als mensen die het fascisme een toffe regeringsvorm vinden jou een tof mens vinden, ben je dat dus niet. Net als zijn helden was ook Kirk een vrouwonvriendelijke, geweldpredikende, homo- en transfobe racist. Maar ook een vader met een jong gezin. Maar wel of niet met hem eens, zo'n levenseinde als hij kreeg verdient natuurlijk niemand.
Als groot beschermer van het recht voor elke Amerikaan om een geladen vuurwapen te dragen deed Kirk ooit de uitspraak: "Ik denk dat het de moeite waard is om elk jaar een prijs te betalen voor enkele vuurwapendoden, zodat we het Tweede Amendement kunnen gebruiken om onze andere door God gegeven rechten te beschermen."
Zijn moord was andermaal bewijs dat het 'heilige' recht om wapens te dragen 'want dan kun je jezelf en anderen verdedigen!' volslagen nonsens is: op de universiteit waar Kirk sprak, waren tientallen mensen bewapend met een vuurwapen. Toch kon niemand van hen voorkomen dat een kogel hem dodelijk in de nek trof. Noch kon de schutter direct na de aanslag zelf worden neergeschoten want hij kon vrij eenvoudig wegkomen.
Nu Charlie Kirk persoonlijk slachtoffer is geworden van vuurwapengeweld, ben ik benieuwd of zijn aanhangers nog steeds vinden dat iedereen een vuurwapen moet kunnen dragen en daar eenvoudig aan kan komen.
Een fervent aanhanger van de bekende rechtspopulist, Alex Clark, zal spijt hebben van haar uitspraak, een uur voor de moord op haar held:
Werd Kirk vermoord omdat hij wilde dat de Epstein-documenten zouden worden vrijgegeven? Omdat hij kritiek begon te uiten op Israël? De complotten vlogen ons weer om de oren en dus ontstond de complottheorie: "Kirk is gedood om ons af te leiden van de Epstein-zaak!"
Op dezelfde dag was er weer een schietpartij op een school in Amerika. Terwijl Trump alleen maar aandacht gaf aan de gewelddadige dood van de volksmenner die hem indertijd de verkiezingswinst in Arkansas opleverde. Sterker nog: Trump's bewind zal geen inreisvisum verlenen aan een iedere bezoeker van de VS die iets negatiefs zegt over zijn vermoordde pleitbezorger.
Het enige goede dat wellicht voortkomt uit de vroegtijdige dood van Charlie Kirk is dat nu opeens duizenden Conservatieven beginnen na te denken over betere wapenwetten.
Zoals ook deze laatste paar incidenten met vuurwapens aantonen, lijkt het erop dat de Amerikaanse christen-conservatieven ongelijk hebben: 'Thoughts and Prayers' voorkomen vuurwapengeweld niet.
In andere landen bleek dat wetten die het moeilijker maken aan een vuurwapen te komen schietpartijen weliswaar niet geheel uitbannen maar wel significant doen afnemen. In de VS hebben mensen hun gedachten helaas laten bepalen door de wapenlobby.
Niet dat wapenwetten voorkomen dat idioten vliegtuigen kapen en die kantoorpanden insturen...De aanslag die op 11 september 2001 ruim 3000 mensen het leven kostte werd deze dag - met name in Amerika - herdacht. Er is ontzettend veel gezegd en gezwegen over die fatale dag. Van wilde complotten tot aannemelijke theorieën en interessante feiten. Voor mij is het nog moeilijk te bevatten hoe de moord op 3000 (vooral) Amerikaanse burgers kon leiden tot de moord op ruim een miljoen Irakese burgers, gebaseerd op de leugen 'Saddam Hoessein heeft massavernietigingswapens!'
Wereldwijd was er deze dag nog veel meer aan de hand. Enorme onrust in Nepal na het aftreden van de president, bijvoorbeeld en op Bali vielen doden door overstromingen na hevige regenval. En in Nederland? Daar deden een paar domrechtse figuurtjes huilie huilie tijdens hun rechtszitting wegens het plannen van terroristische aanslagen. "Maar toen ik zei dat het parlement moest worden opgeblazen en details deelde over het maken van autobommen, was dat maar een grapje, meneer de Rechter. Echt waar! Wilt u alstublieft mijn moeder niet vertellen van die wapens in mijn huis en die grondstoffen voor het maken voor gifgas die ik thuis heb? Vertel haar maar dat ik dat spul had om een gezonde kookolie van te maken of zo. Oké?" Rare lui, die Soevereinen. Welk mentaal gezond mens verzint het om zich voor te bereiden op een gewapende revolutie door die zelf te starten?
Vanwege haar mentale gezondheid belde een ernstig zieke vriendin mij: "Ik wilde gewoon even een vriendelijke stem horen." Immer bereid. En nee, een oplossing heb ik niet. Maar wel een luisterend oor.
Zoals mijn bejaarde buurvrouw en ik later die middag voor elkaar een luisterend oor waren. Wij spraken over ziekte en dood, bespraken mooie stukken muziek, maakten voorzichtig toekomstplannen en beloofden elkaars mentale stabiliteit in de gaten te houden.
Hoe fijn je het misschien ook hebt in je eentje, ik denk dat menselijk contact een eerste levensbehoefte is. Eentje waar de ene misschien wat meer behoefte aan heeft dan de ander, maar desalnietemin een basisbehoefte.
Heeft u regelmatig contact met anderen of bent u liever alleen?
Net als ik was - zo vermoed ik - ook mijn moeder zaliger niet graag alleen. Een agenda uit haar nalatenschap doorbladerend zag ik wat ik al vermoedde: in haar laatste jaren op Aarde had zij minimaal twee keer per week een maatje via een of ander buurtproject op visite; met name een oudere weduwnaar die zij leerde koken en een studente met wie zij graag praatte en die met haar uitstapjes naar de markt maakte. Ik weet ook dat zij vaak diverse buren zag en als eerste reageerde als vanuit het buurthuis een bustocht naar bijvoorbeeld een orchideeënkwekerij werd georganiseerd.
Zij hield van mensen. En mensen hielden van haar.
Na het avondeten deed ik afstand van nog meer spullen in huis. Waaronder van het boekje 'Oosterse Wijsheid'.
Volgens een handgeschreven tekstje in de binnenkaft met kerst 1998 gekregen van een vriendin. Heb het in de loop der jaren regelmatig ingekeken en vaak landde ik op een wijsheid die paste bij mijn gemoedstoestand van het moment. Nu mag het naar een ander.
Misschien haalt die persoon er wel een tekstje uit dat slaat op de recente vondst van mogelijk leven op Mars. Microbacterieel en van miljoenen jaren geleden maar toch zeer bijzonder. Dat is ook het pas ontdekte interstellaire object 3I/ATLAS dat 'ons' zonnestelsel binnenkwam. Waarschijnlijk een ruim 3 miljard jaar oud stuk ruimtepuin en héél erg misschien het restant van een geavanceerde, buitenaardse beschaving.
Of het object ongehinderd aan de andere kant ons zonnestelsel zal verlaten of 'boem' doet op Mars weten wij volgende maand. Wie weet? Misschien stopt 3I/ATLAS wel bij de Aarde en klinkt een vertaalde stem: "Jullie hebben vijf aardminuten om ons een goede reden te geven de mensheid niet van de planeet af te vegen."
Kunt u drie goede dingen noemen die de mensheid de Aarde heeft gebracht of is de planeet beter af zonder ons?
Binnenkort telt de mensheid in elk geval één lid minder. Had een bekende aan de telefoon die mij vertelde dat zijn medische situatie uitzichtloos is. Mede gezien zijn hoge leeftijd deed hij succesvol een verzoek tot euthanasie, blij dat dat in Nederland mag.
Met vragen in mijn hoofd als "Hoe denkt u over euthanasie?" had ik behoefte aan wat luchtig tijdverdrijf en keek daartoe een aflevering van Star Trek: Strange New Worlds voor ik langzaam aftaaide naar het eind van de dag. Beetje jammer dat de aflevering ging over dood, lijden, verdriet en gemis. Maar ook over de kracht van vriendschap, misschien wel de mooiste vorm van liefde.
Vrijdag deed ik het kalm aan. Met het opschonen van mijn Gmail-account en mijn Dropbox kwam ik nog interessante bestanden tegen maar veel bleek overbodig en kon weg. Ooit was het vast nuttig om het nieuwe contract met een energieprovider te bewaren maar inmiddels zijn wij 9 jaar en twee providers verder.
De VS lijkt voorlopig niet verder te komen maar te blijven hangen in angst en achterdocht en het racisme en de schietpartijen die daar blijkbaar bij horen. Dat verzuchtte een Amerikaanse vriend van mij. Hij heeft het land zien afglijden van een plek waar kinderen veilig in hun eentje naar school konden fietsen tot een land waarin ouders zich dagelijks afvragen of hun kind levend van school zal thuiskomen. Het is nu zó erg dat dit soort conversaties normaal zijn geworden: "Heb je het gehoord van die schietpartij vanmorgen?" "Welke?" "Op die ene school." "Welke?"
Deze conversatie op sociale media geeft prima weer wat er mis is met de VS:
Trump-aanhanger: "Hoe had een zinnige vuurwapenwet de moord op Charlie Kirk kunnen voorkomen?"
Normaal mens: "Dan had de schutter geen vuurwapen gehad."
Het amendement dat Amerikaanse burgers toestaat zich te wapenen en te verenigen in een goedgereguleerde militie om te kunnen vechten tegen een tyrannieke overheid lijkt verkeerd begrepen; het volk schaart zich juist achter die tyrannieke overheid.
Blijft apart, die keuze van het 'weg met de elite!' volk om altijd weer die elite een hand boven het hoofd te houden. Zelfs nu blijkt dat de man die Charlie Kirk vermoordde een rechts-extremistische Trump-aanhanger is en Kirk vermoordde omdat hij de bekende racist ("Als ik ontdek dat de piloot zwart is, hoop ik maar dat hij gekwalificeerd is") niet 'rechts' genoeg vond, blijven zij achter de miljardairs staan die het land verder hebben verrechtst. Met als tragisch gevolg dat steeds meer ontspoorde, jonge gamers als Tyler Robinson denken dat het recht aan de kant staat van geweld en hun gelijk.
Ook in Nederland lijkt het die kant op te gaan. Onderstreept door bijvoorbeeld de 20-jarige man uit Heemskerk die dreigde scholen op te blazen. Je kunt hen blijven wijzen op de leugens van rechtspopulisten maar zo'n 20% van de burgers blijft hen vereren en hun daden goedpraten.
Zij blijven graag asielzoekers de schuld geven van hun eigen - vermeende - ellende 'want volgens mijn Grote Leider is dat zo!' dus van het feit dat het aantal asielaanvragen - met name van Syrische vluchtelingen - begin dit jaar met 23% is gedaald wordt doodleuk door hen genegeeerd.
Deze avond werd ik niet genegeerd. Sterker nog: ik was te gast in een radioprogramma waarin ik mocht praten over mijn debuut als kinderboekschrijver (klik. Het interview). Behalve dat het fijn is om te praten over een favoriet onderwerp, was het ook fijn om te praten met de andere gasten van Red Light Jazz Radio en de commentatoren. Een heerlijke mix van gasten was er deze avond: een dichter uit een kunstenaarsdorp, een vrouw die columns schrijft over dromen, een gospelzanger, een vrouw wiens stichting hulp biedt aan moeders wiens zonen dreigen te ontsporen...en een verse kindeerboekschrijver dus.
Het interview vond plaats in een voor mij bekend buurtje: de Zeedijk, op de grens van De Wallen. Waar het er iets anders uitzag dan toen ik er als kind met mijn moeder kwam en er als jonge twintiger een tijdje werkte. Logisch, want verandering is wellicht het meest consistente dat bestaat. In mijn jongere jaren was kraken nog een gebruikelijke manier om een woning te krijgen en nog maar een week eerder kwam ik langs de roemruchte Billiardfabriek Wilhelmina. Speciaalzaak voor met name het oude driebandsbiljarten. Leverancier voor buurthuizen, café's en toernooien maar de laatste jaren deden de bijna bejaarde eigenaren eigenlijk alleen nog maar aan onderhoud en werpen nu de handdoek in de ring: er is vrijwel geen vraag meer naar nieuwe biljarttafels. Is dat jammer? Ja. Maar ook net zo natuurlijk als het verlies van beroepen als lantaarnopsteker, kruier en parlevinker. De markt van vraag en aanbod verandert voortdurend en wie niet zeer conservatief is, gaat met de tijd mee.
Mijn eerste kinderboek gaat over een reis door de tijd: de moderne geschiedenis van Nederland, gezien door de ogen van een knuffelpop.
Popje, mijn oude knuffel en hoofdfiguur van mijn kinderboek, was mee:
Een wijntje op de goede afloop, thuis een hapje eten en een zieke vriendin bellen en al iets na tienen tevreden gaan slapen.
Zaterdag bleek ik ruim negen uren geslapen te hebben, tussendoor alleen even gewekt door een autoalarm in de straat. Met meer - vooral mentale - energie dan ik in weken had gehad, zette ik een afspeellijst met opzwepende muziek op en ging aan het werk. Met name om mijn woning voor te bereiden op de komst van een half dozijn vrienden als verjaarsvisite de volgende dag.
Omdat ook een buurvrouw boodschappen nodig had, deden wij die gezellig samen. Met een ander samen boodschappen doen voorkomt ook nog eens dat je impulsaankopen doet. Al moest ik natuurlijk een taart aanschaffen als voorbereiding op de komst van mijn verjaarsvisite de volgende dag.
Wij moeten ons voorbereiden op ernstige gevolgen van klimaatverandering want zo lang hebzucht en egoïsme heersen is er geen hoop voor bijvoorbeeld het Amazonewoud. Ook in Nederland zijn nu al de gevolgen van inactie duidelijk: door de weigering van de overheid om verstedelijking aan te pakken komen overstromingen in steden steeds vaker voor.
Mooi dat het plaatsen van hypermoderne, metalen, zeilen op bestaande (vracht)schepen een brandstofbesparing van zeker 10% oplevert maar het zal niet genoeg zijn. Omdat de moderne mens nooit genoeg lijkt te hebben. Waarbij ik de hand in eigen boezem steek: waarom heb ik zoveel boeken, kleren, serviesgoed, langspeelplaten en andere luxe?
Dus ook vandaag deed ik wat daarvan weg via een buurtweggeefkast.
Konden wij ons ook maar zo makkelijk ontdoen van ellende. Zo werden duizenden Joden met geweld uit hun huizen gehaald en door de nazi's gedeporteerd. Alleen ging het om Palestijnen en zionisten. Als je de vergelijking maakt, dan ben je volgens aanhangers van het fascisme een antisemiet. Nou, dan ben ik dat maar. Al vinden èchte Joden van niet. Ook zij keuren de daden van het regime van Netanyahu af.
Net als vele tienduizenden soldaten (en hun moeders) van het IOF. Ook zij zijn ervan overtuigd dat je geen einde aan oorlog maakt door doelbewust jonge kinderen van veilige afstand door het hoofd te schieten. Er zijn nog maar zo'n 12.000 Hamas-leden over. Kunnen de half miljoen zwaar bewapende, dappere soldaten van het Israëlische leger die dan ècht niet uitschakelen? Of willen de legerleiders dat eigenlijk helemaal niet? Zonder Hamas is er immers geen officiële reden meer om steden als Gaza-stad plat te bombarderen. Met de laatste paar Israëlische gijzelaars er nog in.
Kent u informatiebronnen die 100% betrouwbaar zijn? Daarom raadpleeg ik standaard - net als vroeger - graag verschillende bronnen voordat ik mij een mening vorm.
"Hoe deden wij dat vroeger eigenlijk, een adres opzoeken zonder handige kaartleesapp op de mobiel?" vroeg ik mij af bij aankomst met de trein in Zaandam deze avond, terwijl ik onderweg in de trein even een vers stuk proza had gepubliceerd.
En dacht terug aan toen ik - in 1989, dus pre-internet - de VS per bus en te voet doorkruiste. Na vooraf - per brief! - te hebben afgesproken met diverse (pen)vrienden en familieleden. "Ik kom waarschijnlijk op die dag aan op dat busstation in jouw stad. Zou fijn zijn je te zien!" Kreeg ook wel eens een brief terug: "Kan je helaas niet oppikken van dat grote busstation. Maar als je vanaf daar die lokale bus neemt en uitstapt bij die halte, linksaf de weg oversteekt en bij een groot kruispunt komt, zie je daar een diner waar ik vaak zit na mijn werk."
Wonderbaarlijk genoeg werd ik in bijna alle gevallen opgewacht door een breedlachende vriend of familielid. Zo niet, dan wandelde ik een of twee dagen op mijn gemak door de betreffende stad voor ik een nachtbus nam naar een andere stad. "Nachtbus? Waarom?" Omdat het toch al gauw enkele uren rijden en dus slapen was tussen de verschillende steden en ik zo hotelkosten uitspaarde. Met een budget van 10 dollar per dag had ik ook niet veel keus. In een enkele stad sliep ik overdag een paar uurtjes in een stadspark en vermaakte mij met het lokale nachtleven. 'Mensen kijken' was een favoriete hobby voor het mobieltjes-tijdperk. Voor mij nog steeds, eigenlijk.
Vertrouwt u nog steeds op eigen kunnen en de mensheid of vertrouwt u inmiddels meer op de informatie op uw mobiele telefoon?
De vriendin die de bescheiden samenkomst in Zaandam organiseerde was zo lief om een bericht in te spreken in het appgroepje met aanwijzingen hoe op de locatie te geraken vanaf het treinstation. Met als gevolg dat wij met z'n viertjes een drankje en een hapje deden.
Fijn, nieuwe vrienden maken. Één van de vriendinnen van de dame die mij had uitgenodigd bleek zelfs een woordje Indonesisch te spreken en wij voerden fijne gesprekken.
Had eigenlijk nog wat in huis willen werken toen ik iets na tienen thuiskwam maar besloot te gaan slapen om fris en fruitig de eerste dag van mijn 58ste levensjaar te kunnen doormaken.
Zondag was er helaas weer een hoop ellende in de wereld die ontdekte dat er een groep mensen bestaat ter rechterzijde van neo-nazi's, zogeheten 'Groypers'. Blijkbaar is de moordenaar van Charlie Kirk zo'n racistische, vrouwonvriendelijke, homo's- en moslimshatende extreemrechtse gast. Het zeer extreemrechtse clubje vindt fascisten niet rechts genoeg en wil dus gewelddadig polariseren. Iedereen links van de Ku Klux Klan willen zij gewoon dood hebben. Daar doen rechtsextremistische gekken niet geheimzinnig over.
Hij kon niet lang blijven maar nam toch even de tijd voor een drankje en een babbel. Hij had wat lekkers mee als cadeautje èn bood spontaan aan te helpen met het tijdelijk verplaatsen en weer terugzetten van meubilair als eerdaags zowel in de woonkamer alsook in de keuken een nieuwe vloer wordt gelegd. De schat.
Nadat mijn zoon was vertrokken, verzorgde ik de planten en de goudvissen en bereidde ik wat hapjes
in afwachting van de verjaarsvisite die ik verspreid over de rest van de dag verwachtte. Als er eentje was geweest, dienden zich twee verse aan
en zo had ik de hele dag aanloop. Inclusief van een lieve buurvrouw. Bovendien hing ik een kwartiertje aan de telefoon met mijn broer die zijn broertje feliciteerde. Een zeer geslaagde dag, derhalve. Had acht mensen uitgenodigd en er kwamen er zeven. Een keurige score.
De visite liet mij gewoon vergeten dat het ooit normaal was dat ik mijn verjaardag op zaterdag vierde, de eerste gast op vrijdagavond kwam en de laatste maandagochtend vertrok. Toen ik twintig mensen uitnodigde en er dertig kwamen opdagen. Deels partners en huisgenoten maar deels ook: "Ja, mijn neef uit Noorwegen is een week in Nederland dus ik dacht, die neem ik gezellig mee." "Prima, welkom!"
Andere tijden. Niet per se beter of slechter maar gewoon anders.
Geeft u wel eens een feestje?
Het pleonasme van de week is: naar het buitenland emigreren.
Rome levert met Swords to Rust Hearts to Dust de muziek van deze week:
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Een reactie wordt zeer op prijs gesteld. Mits die netjes blijft. Dus zonder beledigingen en scheldpartijen en zo. Bedankt!