Vaak dacht hij nog aan die kus
die zijn lippen beroerde
maar niet haar hart.
Zij kwamen uit verschillende landen
maar spraken dezelfde lichaamstaal
en begrepen elkaars humor.
Niets zeggend en daarmee alles
zagen zij samen het ochtendgloren,
die vroege morgen aan de oever van een rivier.
Huilend van het lachen
vielen zij in elkaars armen
bij het zien van het gezicht
van een binnenvaartschipper
die zich duidelijk afvroeg
wat er in zijn koffie zat
toen hij hen half boven het water zag uitsteken
terwijl zij nog gekleed was in het kostuum
dat zij die avond op toneel droeg:
dat van een zeemeermin.
Meer lezen? Mijn verhalenbundels
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/
Dag 4768 – Morphine – Buena
1 uur geleden
dit heb je heerlijk geschreven, het werkt op mijn fantasie, het zijn niet zomaar woorden....
BeantwoordenVerwijderenIk wens je een fijn weekend en hier is een @->- voor U.
Off topic: Vreemd genoeg werkt jouw emailalert niet. Wat is hier aan te doen .... Vragende groet,
BeantwoordenVerwijderenIk zou óók raar kijken als ik jou zómaar in dat prachtige kostuum met die steek tegen kwam.
BeantwoordenVerwijderenJa, zoiets zie je ook niet elke dag natuurlijk, of eigenlijk dus helemaal nooit!
BeantwoordenVerwijderen