Van een afstand zag hij hoe gelukkig zij was. Al had hij het liever anders gezien. Niet dat hij haar geluk misgunde maar liever was hij degene die het met haar deelde.
Tot aan zijn enkels in het water liet hij zijn regenlaarzen door de branding stappen.
Een stevige koude bries deed hem huiveren en hij sloot zijn ogen.
Hij was één met de lucht, het water en de aarde.
Verwaaid en verweven.
Hij wist dat zij ergens voor hem uitliep en dat zij niet samen waren. Maar het was goed zo want zij deelden dezelfde ervaring.
't Is weer vrijdag ;)
BeantwoordenVerwijderenJe bent een man van mijn hart Terrence , je doet me altijd nadenken en das goed vooe Ollie !
BeantwoordenVerwijderenEen ervaring rijker...
BeantwoordenVerwijderenen zo werd het weer eens weekend.
BeantwoordenVerwijderenIets samen delen is soms het mooiste dat er is, en soms is het ook heel troostrijk!
BeantwoordenVerwijderenJe zou niet alles moeten willen.
BeantwoordenVerwijderenLove As Always
Di Mario
het was goed,
BeantwoordenVerwijderenhet is goed
en het zal altijd goed zijn! :-))
fijn weekend, terrebel!
Zo'n moment om toch van te genieten. Ook al weet de ander dat niet.
BeantwoordenVerwijderenMooi geschreven, diep doorvoeld ook Terrebel... een pareltje!
BeantwoordenVerwijderenFijn weekend hoor, ook al is het met 'slechts' een glaasje water hihi.
Dat klinkt toch best OK.
BeantwoordenVerwijderenPrettig weekend!
Ook op zaterdag is ie nog steeds mooi...
BeantwoordenVerwijderenHet is hier anders nog lekker weer. 27 graden, zand tussen de teentjes. OF wel, genieten. PW.
BeantwoordenVerwijderen