Elke zondag een persoonlijk weekoverzicht, elke dinsdag wat goed nieuws met een paar katten, elke woensdag een overweging en elke vrijdag een verhaaltje.
Mijn verhalenbundels zijn te koop via Bol.com én via Lulu.com!
Als u mijn stukjes de moeite waard vindt, kunt u een blogdonatie verrichten. Elke bijdrage is welkom!
'Nee, dat deed je dus niet. Maar je wenste nu dat je dat wel had gedaan.'
Goed nieuws is dat onlangs nóg een land is toegetreden tot de groep van landen die zich 'beschaafd' mogen noemen; mensenrechten gelden nu ook voor alle mensen in Nepal (klik). Met Nederland voorop, waar het 'al' sinds 2001 mogelijk is voor koppels van gelijke sekse om te trouwen, mag dat nu ook in dit land in Zuid-Oost Azië. Eigenlijk vreemd dat wij juichen wanneer een overheid erkent dat in de Verklaring van de Rechten van de Mens álle mensen worden bedoeld. Terwijl het normaal zou moeten zijn dat niet alleen maar (blanke) heteroseksuele mannen als 'mens' worden gezien. Dus eigenlijk best goed dat er in de Nederlandse pers (tik maar even 'Nepal' in in het zoekvenster bij NuPUNTnl of zo) absoluut geen enkel stukje aandacht voor was.
Voor wie gilt: 'Ja, maar homo's horen niet dezelfde rechten te krijgen als keurige mensen als ik!' 1) Je bent geen keurig mens; 2) Je bent gewoon dom wanneer je er bang voor bent dat andere groepen mensen dezelfde rechten krijgen als jij.
Heb even geen recente foto van een kat voorhanden dus hier is er eentje van een tijdje geleden van een van de vele tuinkatten in onze gemeenschappelijk binnentuin:
Mensen die makkelijk beïnvloedbaar zijn, laten zich onmiddellijk 'triggeren' door een krantenkop en baseren daarop hun 'mening'. Dus zonder enige kennis van zaken.
Dus toen een krantenkop luidde: 'Geen Janssen vaccin meer in Amerika', raakten zij direct in euforie: 'Zie je wel, het Janssen vaccin is verboden! Dus wij wappies hadden gelijk toen wij zeiden dat de anti-corona vaccins gevaarlijk zijn!'
Zouden zij het artikel daadwerkelijk gelezen hebben, dan zouden zij weten dat het Nederlandse bedrijf zèlf de Amerikaanse overheid heeft geadviseerd om de bestaande batch van hun vaccin niet langer toe te dienen. Omdat de houdbaarheidsdatum is overschreden en daardoor de kans op bijwerkingen toeneemt. Na onderzoek bleek dat op 18 miljoen mensen die het vaccin ontvingen, er 9 (niet '9 miljoen' of 9 duizend. Nee, 9) mogelijk zijn overleden aan bijwerkingen. Janssen vond dat teveel en besloot deze batch van hun vaccin te bestempelen als 'potentieel gevaarlijk'.
Natuurlijk is het makkelijk om een krantenkop te nemen en daar direct je 'mening' op te baseren maar mensen die écht geïnteresseerd zijn in de waarheid, lezen ook het bijbehorend artikel.
Dat voorkomt in elk geval dat je jezelf voor schut zet.
Hier is de krantenkop
En hier is het artikel (klik). Al in de eerste alinea staat dat de FDA de goedkeuring aan het vaccin terugtrok op dringend advies van Janssen zèlf. Dus.
Als Edwin het artikel gelezen had in plaats van het triomfantelijk te delen als bewijs met een tekst als 'De wappies hadden wéér gelijk!', had hij zich niet uit schaamte van mij af hoeven wenden door mij te 'blocken' op Twitter.
Helaas voor Edwin: alles wat je plaatst op internet blijft voor altijd bewaard en dus zal de hele wereld blijven weten dat hij gewoon een domme leugenaar is:
Doet u dat ook wel eens, een conclusie trekken, puur gebaseerd op de kop van een artikel?
Maandag een beetje brak wakker geworden. Heerlijk in een 'vers' bed. De dag ervoor had ik mijn matras en de randen ervan gekruimelzuigd, plankje met boeken en wekker schoongemaakt en ook een klein koffertje met daarin voorwerpen die ook wel eens in bed worden gebruikt (maar niet voor slapen) uitgeruimd en schoongemaakt. Oud spinrag ook verwijderd maar een vers web laten hangen: spinnen zijn namelijk net als ik anti-mug.
Ik werd wakker voordat de werklieden voor de deur de kans kregen mij te wekken. Ha! Niet dat het superleuk is om via de reflectie van een raam aan de overkant een vette straal zonlicht recht in je bakkes te krijgen en daardoor wakker te worden,
maar toch: ha!
Met een kopje koffie in de hand genoot ik intens van de nakomende reacties op een 'geëxplodeerde' tweet. Stomtoevallig kwamen vele Wilders-adepten met exact dezelfde manier om voor hun held in de bres te springen. Erg vermakelijk.
'Wilders en Kaag zijn geen collega's maar ambtsgenoten!' En dan wappies moeten uitleggen wat het woord 'synoniem' betekent. Vermoeiend. Maar ook wel grappig. Alsof je een dag lang 4-jarigen begeleidt op zomerkamp.
Ook erg grappig waren de reacties van dezelfde soort mensen op de val van het kabinet. Zij hebben duidelijk niet nagedacht over waar zij tegen gaan zijn als een rechstpopulist als van der Plas, Wilders of Baudet het voor het zeggen krijgt:
"Verdorie, mijn leven gaat naar de kl*te maar ik kan niet de regering de schuld geven want die heb ik zelf gekozen! Ik mis Rutte!" Het Volk gaat het nog zwaar krijgen mocht het plannetje van de VVD mislukken en niet Dilan Yeşilgöz de nieuwe Minister President van Nederland worden maar Caroline van der Plas.
Goed. Lekker aan de slag dan maar. Met het werken aan een stuk of acht 'gedachtentreintjes' tegelijk. Omdat dat kon.
Het schrijven van een Bouwstuk in Evernote, blogaantekeningen en 'verdichten' in Google Keep, twee verschillende kasboeken in Libre Office Calc, cabaretvoorstelling in Libre Office Writer, tabbladen open houdend voor informatie en extra inspiratie en de creatie van een paar memes, beantwoorden en versturen van e-mails en nog zo wat. En zomaar opeens was het al elf uur.
Een vriend kwam op de thee om mij - zoals elk kwartaal - het kasboek voor zijn bedrijf te laten bijwerken. Tijdens het gezellig bijkletsen met wat lekkers erbij
kwam ik een heel end maar ik miste nog wat stukken. Die zal hij mij per e-mail nazenden. Zo kan ik nog deze week het hele bestand doorsturen naar zijn accountant.
In ruil voor mijn hulp, hielp hij mij met een klusje: het verwijderen van mijn kapotte tuinopbergkast.
Na ruim twintig jaar was het definitief tijd voor afscheid van de kast die de laatste paar jaren zelfs windstoten van maar kracht 4 op de Schaal van Beaufort niet meer aankon. Kreunend en zuchtend onder de lasten van de ouderdom zakte het arme ding in elkaar. En steeds weer zette ik het weer in elkaar. Voelend dat de 'gewrichten' (de scharnieren) niet meer zo stevig en soepel waren als ooit.
Het zal worden vervangen door een opbergzitmeubel.
Na het eten keek ik even of er nog steeds wappi...pardon...andersdenkenden waren die met mij in gesprek wilden. Een paar nog maar. Concluderend na de bijna 200 conversaties op Twitter over Wilders en Kaag wil ik 'domrechts' een tip geven: Voordat je reageert, zoek even op wat de 'moeilijke' woorden in een tweet van mij en andere 'linksen' betekenen. Dat bespaart je een smadelijke afgang.
Het voorkomt sowieso dat ik een strijd met intelligentie als wapen moet aangaan met ongewapende opponenten.
Niet naar de Loge die avond want het is nog steeds zomerreces. Geen andere afspraken ook en hoewel er nog voldoende werk was, besloot ik een avondje voor mijzelf te nemen.
Dinsdag las ik via Instagram het verhaal van kapper Billy Dinnerstein (klik). Deze kapper uit New Jersey maakte het zijn specialiteit om mentaal uitgedaagde kinderen (of wat de juiste term vandaag dan ook mag zijn voor wat in mijn jeugd 'die mensen hebben een ongelukkig kindje' werd genoemd) te knippen. Terwijl andere ouders kinderen een standje geven wanneer zij niet doen wat er van hen gevraagd wordt, hanteert hij het motto: 'Don't punish your kids for sitting down, reward them for standing up'. 'Straf je kinderen niet voor het niet opvolgen van commando's maar beloon hen als zij voor zichzelf opkomen.'
Goed uitgerust aan het werk. Voor de bewonerscommissie, het kasboek van een vriend, dat van mijzelf, archiveren en werken aan een van mijn twee nieuwste projecten. Vorige week gaf ik u over één van die projecten de hint 'Shakespeare'. Laat maar weten wanneer u toe bent aan een nieuwe hint. 😃
Had op gegeven moment last van mijn ogen en voelde mij een beetje moe. Wat kon het toch zijn? Allergie natuurlijk want er zijn weer allemaal vliegende zaadjes, pollen en diertjes actief. D'oh! Ook waren mijn ogen wat droog. Dat duidt er op dat ik te lang achter een beeldscherm had gezeten. Goed excuus voor een wandeling.
Naar de wijze Waren Buffett deed ik een uurtje 'niets'. Oké, omhoog staren naar een boom en wolken en zo 'Want als je de tijd neemt voor rust en leuke dingen doen met vrienden en je gezin, kun je uitgeruster en efficiënter werken.' De goede man heeft gelijk natuurlijk. Niet voor niets krijgen ook de hardste werkers hun beste ideeën onder de douche, tijdens een wandeling en op vakantie.
Goed ook om met name mijn hoofd even wat rust te gunnen. Om u een idee te geven: in mijn hoofd gaat het er precies aan toe als bij deze man.
Maar dan niet met twee of drie associaties per gedachte maar een stuk of 20. Thuiswerken is dus een uitdaging voor mij. Vooral omdat het erg veel energie kost op mijn gedachten op één enkel onderwerp gericht te houden. Mede daarom hou ik van mijn werk als entertainer: dan kan ik lekker veel improviseren en - binnen bepaalde grenzen uiteraard - mijn gedachten hun ding laten doen.
Officieel kan ik geen ADHD hebben want dat kan alleen wanneer je dat als kind ook had. Punt is dat ik mij dat niet kan herinneren. Ik zal het mijn oudere broer eens vragen: Broer, als je dit leest, hield ik als kind al nooit op met het maken van 'gedachtensprongetjes', hoe onlogisch die voor anderen ook waren?
Werd uit mijn sluimering gehaald door een telefoontje: 'Ik ben bezig met het maken van het werkrooster van het nieuwe team en wil het af hebben voor de manager terug is van vakantie. Je zei dat je één of twee dagdelen niet kan worden ingeroosterd, toch? Welke waren dat ook alweer?' Lijkt mij geen vraag die je stelt als het sollicitatiegesprek niet succesvol was. Toch maar even een slag om de arm houden en niet al gaan juichen omdat ik weer een betaalde baan heb.
Thuis nog een paar uurtjes aan de bak voor ik ging staan strijken tijdens het kijken naar CNN. Waar het natuurlijk ging over een Amerikaanse ex-president die op het punt staat een veroordeeld crimineel te worden. Maar ook was er aandacht voor 'een speciale militaire operatie'. Stierenpoep natuurlijk want een land viel een soeverein land aan met grof geweld waarbij burgers niet worden ontzien. Gewoon een oorlogsdaad dus. Hier valt 'die prachtvent van een Poetin' Odessa aan.
Het is vast niet de bedoeling om burgerdoelen te raken. Dit geweldige Russische geschut is namelijk superslim en ziet zelf het verschil tussen een soldaat en een burger en het verschil tussen een militaire opslagplaats en een school of ziekenhuis. Vraag maar aan Thierry Baudet; zijn Russische held en groot voorbeeld kan niets verkeerds doen in zin ogen:
Baudet vindt dat hij Nederland kan leiden zoals Poetin dat doet en dat het dan allemaal geweldig wordt. Waarbij ik denk: 'Joh, laat die wijn en cocaïne eens een maandje staan'.
Toont wel nogmaals aan dat 'andersdenkenden' alles omdraaien: waarheid=leugen bijvoorbeeld. En in dit geval: Oorlog=vrede.
Woensdag werd ik uiteraard gewekt door de werklieden die vanaf vorig jaar november tot aankomend november bezig zijn met het volledig renoveren van de straat voor mijn deur. Momenteel wordt de waterleiding vervangen. Dus eerdaags een paar uurtjes geen water uit de kraan.
Nadat dit apparaat een paar uurtjes voor mijn deur had gestaan (grondwater wegpompend, gok ik), vond ik het helemaal niet erg dat-ie vertrok. Héél langzaam. Concentreren op computerwerk was erg lastig - ook met een koptelefoon met een fijn muziekje op. Toch maar sparen voor een 'noise cancelling' ding) en dus richtte ik mij die paar uren op het huishouden. Was vouwen en zo. En stelletjes maken van alleenstaande sokken:
Ook knipte ik wat haren weg:
Een buurvrouw kwam langs voor een babbeltje. Zij is introvert. En ik niet. Toch ben ik voor diverse introverten - naast hun eventuele partner en collega's - één van de weinige mensen met wie zij spreken. Geen idee waarom want ik klets hen de oren van het hoofd en zie hen - vaak terecht - zich ergeren aan mijn geklets en vele geassoccieer. Het zal.
Met haar haalde ik ons wekelijks 'gered pakket' aan voedsel op:
Terug naar mijn taken aan de computer dan maar. Maar eerst even op Twitter kijken natuurlijk. Daar bleek alwéér een tweet van mij 'viral' te zijn gegaan.
(Een halve dag later stond de teller op 50.000 'views'. Da's best veel)
Diverse mensen antwoordden: 'Misschien rekende zij in guldens?' Dat kan want zij doet dat vaker: euro-prijzen naar guldens omrekenen om aan te geven dat alles duurder is geworden en dat dat een schande is. Waarbij zij vergeet dat ook haar salaris is gestegen (klik):
De reacties waar ik het hardst om moet lachen waren in de trant van 'Waar maak jij je druk om? Ga wat nuttigs doen, man!' Op een paar daarvan (ik zou graag reageren op alle ruim honderd reacties maar ik heb een leven) reageerde ik met: 'En iets net zo nuttigs doen als jij? Reageren op berichten die je niet interesseren met 'waarom interesseert jou dit?' Ik vind dat grappig.
Beetje dom vond ik reacties in de trant van: 'Het CBS liegt want inkomens zijn helemáál niet gestegen!' Volgens wie? Jouw onderbuik?
Dezelfde mensen die reageerden met 'Jij liegt gewoon, vuile linkse rat!' en dat soort fraais, bleken zonder uitzondering 'realisten', 'pure bloods',
'kritisch denkers' en 'anti-WEF en weg met de EU!' mensen. 'Andersdenkenden' dus. Opvallend. En eigenlijk best triest.
Wat is er mis met je leven dat je in dit soort smadelijke nonsens gelooft?
Je bent echt ontzettend zielig wanneer je mensen die niet net als jij alle onzin van De Andere Krant en NineForNews gelooft 'smerige leugenaar!' noemt.
'Door de staat betaalde omroepen en politieke partijen kun je niet vertrouwen!' Klopt, Russia Today, de PVV, FvD en Ongehoord Nederland zijn verre van betrouwbare nieuwsbronnen.
Bronnen die écht betrouwbaar zijn, zijn er natuurlijk niet. Zijn er nooit geweest ook. Want mensen hebben altijd hun eigen inzichten en ideeën. Dat geldt voor journalisten en politici net zo goed als voor jou en mij.
Met mijn excuses aan de 150 mensen die nog graag een reactie van mij wilden, ging ik door met mijn leven.
Voor ik verderging met werken eerst even mijn talenkennis bijspijkeren:
Erg tevreden over mijn progressie in het Duits, wierp ik mij voor de lol op Roemeens. Met name vanwege de twee dames die - los van elkaar - uit Moldavië recent werden toegevoegd aan mijn vriendenkring.
Donderdag besteedde ik een paar uren aan het afronden van zoveel mogelijk werk en een beetje zwabberen en zo. In anticipatie op de komst van vrienden die een paar dagen zouden komen logeren.
Ondanks het lawaai van de werkzaamheden aan het raam van mijn werk- annex slaapkamer lukte het mij om veel af te krijgen. Ik kon alleen even niet werken wanneer een of ander groot apparaat op wielen achteruit reed.
De voortgebrachte 'piep...pieeep!' doet mij fysiek pijn. Ik ben daarop getest: bepaalde geluiden zorgen er daadwerkelijk voor dat het pijncentrum in mijn hersenen oplicht.
Had zó hard gewerkt dat er nog een beetje tijd was voor een blogrondje. Zo vond ik bij blogcollega Rob (klik) een stukje over 'agroforestry':
Zo kan het dus ook, gelukkig. Megastallen e.d. zijn helemaal niet nodig. Vreemd dat 'Big Agro' 55% van al het land in Nederland heeft (en hun 'steun de boeren!' fans maar klagen dat een paar hectare voor de opvang van asielzoekers wordt gebruikt) en verreweg het grootste deel van de opbrengst wordt gebruikt voor veevoer en/of export.
In een conversatie via Twitter kwam een briljant idee naar boven: een bepaalde groep mensen het volgende vertellen: 'Wist jij dat de EU en de overheid samenspannen om via de kraan een chemische stof te verspreiden die ook in bier en frisdrank zit?'
Omdat die avond de vrienden kwamen voor 'een weekendje Amsterdam', verkeerde mijn hoofd in de waan dat het vrijdag was en bedacht en publiceerde ik een dag te vroeg een vers 'verdicht' (klik). En negeerde dat ik op mijn Engelstalig blog een vers stuk had klaarstaan. Omdat ik dat niet op Facebook mag delen nadat iemand anoniem aan Facebook had doorgegeven dat mijn stukjes aanmatigend zijn, plaats ik het tegenwoordig óók op mijn Nederlandstalige blog. Vandaar kan ik het stuk wél delen op Facebook en is het op miraculeuze wijze opeens níet aanmatigend. Wie moeite heeft met Engels lezen, raad ik aan het stuk per alinea te 'knippen en plakken' in Google Translate. Dat werkt best aardig.
Superleuk om mijn Groningse vrienden weer te zien! In een buurtcafé dronken wij een welkomstdrankje en maakten kennis met de nieuwe barman.
Is het nog nodig te zeggen dat het een beetje laat werd?
Vrijdag werd ik een beetje brak wakker. Vreemd want ik had toch ruim vier uren geslapen. Waarom stond je zo vroeg op dan? Om een buurvrouw te begeleiden naar een woningbezichtiging. Zij had het adres al genoemd dus was het niet vreemd dat mijn vermoeden werd bevestigd: zij is een van de gegadigden om te komen wonen in de woning van mijn onlangs overleden biebjuf tevens buurvrouw van mijn moeder zaliger.
Bij de woning hoort een met opzet nauwelijks gecultiveerde tuin; net als mijn buurvrouw hield ook mijn biebjuf van 'zo natuurlijk mogelijk'.
In opperbeste stemming trakteerde zij mij een uurtje later op een bakkie koffie op een terras:
Tegen de tijd dat ik thuis kwam waren de vrienden inmiddels wat bekomen van hun lange reis de avond ervoor en prepareerden zich voor een gezellige dag terwijl ik een voortgangstelefoontje van het UWV verwerkte: 'Hoe gaat het met solliciteren?' 'Heel goed! Aangenomen is nog even een dingetje.' Gezellig een half uurtje zitten kletsen over hoe leuk de medewerkster haar werk vindt.
Terwijl de logerende vrienden in het stadscentrum een vriendin ontmoetten, werkte ik thuis aan een paar verschillende projecten. Om mij in de avond bij hen te vervoegen voor een heuse rondvaart. Een best bijzondere, ben ik geneigd te zeggen. Namenlijk die van Buddha Lounge (klik). Deze foto's doen wellicht vermoeden waarom die naam is gegeven:
Het heeft wel wat om 'mijn' stad vanaf het water te bekijken. En dan ook nog in kennelijke staat verkerend:
Om een indruk te krijgen van de sfeer aan boord is hier een filmpje:
Nog een drankje op de goede afloop en op huis aan.
Zaterdag was de enkeling uit ons groepje die voor tienen opstond alleen maar even op om een plasje te plegen. Onze dag begon traag en met een flink ontbijt.
Oké, lunch want het was inmiddels een uur of twee. Beetje jammer want waren wij voor het middaguur het centrum ingetrokken, hadden wij geen last gehad vanwege omleidingen van het openbaar vervoer. Die waren er in verband met de Pride Walk (klik):
Uiteindelijk wisten wij toch interessante plekken te bereiken. Zoals het in heel Amsterdam wereldberoemde Waterlooplein
Elfjes en draken, trollen en tovenaars, wierrook, tarotkaarten en steampunk kleding...Leuk! Voor wie daar van houdt en eens in Amsterdam is, zeker een bezoekje waard. Is het niet om wat te komen, dan wel voor de sfeer en aankleding van de zaak.
Terwijl de buitenstadse vrienden naar een restaurant wandelden voor het avondmaal, ging ik naar huis om voor mijzelf een hapje te bereiden en wat administratief werk af te ronden. Dat gaan nu eenmaal beter zonder afleiding, hoe leuk en gezellig dan ook. Voor mij dan.
Het was zaterdag en dus bedacht ik in de tramrit van een kwartiertje onderweg naar huis een Engelstalig stuk proza (klik).
Natuurlijk ving ik ook gesprekken op over 'pride'. Dit jaar zijn er twee organisaties die workshops, feesten, debatten en filmavonden organiseren. Dat betekent in Amsterdam dat de LGHBTQIA+-gemeenschap niet alleen tijdens de Canal Pride aandacht vraagt voor gelijke rechten maar twee weken achtereenvolgend. 'Waar moeet dat heen!?' kon ik domme mensen horen verzuchten. 'Eerst pakten die mensen een dag van het jaar aandacht voor gelijke rechten en nu is dat al twee weken! Voor je het weet willen homo's elke dag dezelfde rechten als hetero's!'
Andere gesprekken van deze dag gingen ondermeer over de slavernij en waarom wij het daar 'nu nog stééds!' over moeten hebben 'want het is zo lang geleden!'. Heel simpel: het is niet lang geleden maar mensen worden nog stééds uitgebuit en verplicht tot hard werken terwijl anderen er rijker op worden ten koste van mensen die zij minderwaardig achten. U wil een voorbeeld? Oké, Hier (klik). En nee, dat jij of jouw eigen voorouders nooit slachtoffer zijn geweest is geen reden om te zeggen dat anderen er niet zo moeilijk over moeten doen. Hou dan alsjeblieft ook eens op over verloren voetbalfinales van een paar decennia geleden, hoe erg het was in de hongerwinter of wat dan ook dat langer dan twee dagen geleden gebeurde. Oké?
Laten wij afspreken dat wie het niet meer over slavernij wil hebben (en de rol van de eigen voorouders daarin) ook nooit meer iets zegt over een akkefietje van 2000 jaar geleden toen een 14-jarig meisje in Bethlehem werd bezwangerd.
Wilde eigenlijk mijzelf na het versturen van mijn BTW-aangifte en zo overgeven aan een avondje 'Netflix & chill' maar besloot wat gedaan proberen te krijgen voor de Bewonerscommissie. Al krijg ik bijna de neiging de handdoek in de ring te gooien. Maar ja, dat is precies wat het commerciële bedijf Ymere van mijn collega's en mij wil.
Meer betaalbare huurwoningen in de stad; als koopwoningen in 'arme' wijken goed zijn 'want vermenging is goed', waarom past het volgens diezelfde logica van Ymere dan níet in het bestemmingsplan om sociale huurwoningen te realiseren in 'rijke' wijken?
Zomaar een van de vragen die ik alvast doorgaf voor een naderend overleg met leden van andere bewonerscommissies. Ook zij ervaren dat dingen gedaan krijgen van Ymere ontzettend lastig is; sinds woningcorporaties geen stichtingen zijn maar op winst beluste commerciële bedrijven, lijkt het bijna wel alsof het er niet meer om gaat om mensen aan een goede en betaalbare woning te helpen maar om zo veel en zo snel mogelijk woningen voor zo veel mogelijk geld te verkopen aan buitenlandse investeerders.
Mijn meest recente correspondentie met Ymere vindt u hier (klik).
De 'lach van de dag' was voor Stephanie: klimaatverandering vindt zij onzin 'want de mens kán het klimaat helemaal niet veranderen!' én zij is doodsbang voor projecten als HAARP en geoengineering 'want de mens verandert daarmee het klimaat en klimaatverandering is levensgevaarlijk!'
Altijd grappig wanneer mensen heilig overtuigd zijn van twee compleet tegenovergestelde overtuigingen.
Wilde iets na elven net beginnen aan een aflevering van een favoriete serie toen mijn visite thuiskwam van een gezellig avondje Amsterdam. Even bijkletsen voor het slapengaan gaat dan uiteraard voor.
Zondag na de koffie en een broodje mocht ik mijn bezoekers begeleiden naar het stadscentrum en natuurlijk kletsten wij wat onderweg. Ja, ook over politiek en zo. Kan ik erg van genieten: met mensen die anders in het leven staan dan ik van gedachten wisselen en zo nader tot elkaar komen. 'Vind je het dan niet vervelend dat vrienden het niet altijd met je eens zijn?' Nee, natuurlijk niet. Ik zou niet graag leven in een wereld waarin iedereen dezelfde ideeën heeft, dezelfde smaak, hetzelfde uiterlijk en dezelfde gedachten. U?
Wat deden jullie dan zoal in het centrum van Amsterdam? Nou, een beetje klagen over het herfstachtige weer (en waarschijnlijk óók geklaagd zouden hebben als het net zo bloedheet was als in Zuid-Europa (klik). Als ware Hollanders) maar ook intens genieten van een bezoek aan een plek waar ik ooit anderhalf jaar lang werkte: The Amsterdam Dungeon (klik).
Toen wij eenmaal weer levend en wel buiten stonden na een zeer vermakelijk avontuur, brak de zon door. Een beetje.
Het vroegere hoofdpostkantoor. Waar mijn lieve oma zaliger werkte
en waar ik ooit eens mocht meeliften in de heuse paternoster waarmee zij van de begane grond
naar haar werkvloer reisde.
De Groningse vrienden en buitenlandse vriendin liet ik achter om verder zelf te ontdekken wat de hoofdstad van Nederland hen verder zoal te bieden had en ik ging naar huis om lekker rustig aantekeningen uit te werken en mijn uitschrijving als bestuurslid van een stichting administratief in orde te maken.
Eerder had ik dat digitaal al gedaan maar ik ontving een brief met de opmerking: 'Stukken met een kopie van een handtekening kunnen wij niet accepteren; gelieve uw handtekening met pen in te vullen en het originele formulier per reguliere post te versturen. Kopieën worden niet geaccepteerd.' Twee alinea's verderop stond: "Uiteraard kunt u de stukken ook digitaal inleveren via kvk.nl/wijzigen. Helder. Altijd lachen met instanties. Lekker duidelijk ook: het mag én het mag niet.
Gelukkig mag fascist zijn tegenwoordig wel, om even een slecht 'bruggetje' te gebruiken.
Benito Mussolini ligt in zijn graf trots te zijn op de huidige premier van Italië, Girogia Meloni. Geheel in stijl van haar fascistische voorganger, zijn wat haar - en haar schaapjes - betreft mensen die niet heteroseksueel (klik) zijn geen mensen.
Is Georgia Meloni een fascist? Nee hoor, haar beleid voldoet alleen maar aan alle kenmerken van het fascisme. Hier zijn die kenmerken zoals Umberto Eco die vaststelde:
Hier zijn de kenmerken van het fascisme in iets meer algemene termen:
Achterlijke, conservatieve, hypocriete barbaren zijn die fascisten. Alsof in de Verklaring van de Rechten van de Mens de toevoeging staat: mensenrechten gelden voor alle mensen. Maar vrouwen, homoseksuelen, moslims en mensen met een donkerder huidskleur dan die van mevrouw Meloni tellen niet als mensen.' Waar zijn domme fascisten (leuk, een pleonasme!) zo bang voor? Dat zij niet meer uitverkoren zijn wanneer anderen dezelfde rechten krijgen als zij? Dom volk. Bah!
Domme mensen die betrapt worden op dom gedrag (klik) komen opvallend vaak met smoesjes als 'Ik schaam mij ervoor dat ik betrapt ben maar ik was dronken en het leek mij grappig.' Onzin; dronken of niet, je bent en blijft verantwoordelijk voor je gedrag, óók als dat crimineel en asociaal is. Deze mensen zijn zó dom dat zij bijvoorbeeld niet eens het verschil weten tussen PVV en VVD. Helaas hebben zij desalnietemin stemrecht. Vindt u dat iedereen moet kunnen stemmen of dat ook mensen die sociaal-economisch en politiek gezien te dom zijn om te poepen (klik) mogen meebeslissen over de toekomst van het land?
Mensen zoals de 'keurige, blanke Nederlander' Gordon Nelson (klik) uit Nieuwegein bijvoorbeeld. Deze twittertrol werd betrapt terwijl hij zich voordeed als nabestaande van 'MH17', puur en uitsluitend voor 'clout'. Dat is nieuw-Nederlands voor 'Mammie, ikke wil aandacht en ik weet niet hoe ik met meisjes moet praten! Wêh!'
Uiteraard werden de leugens van deze domrechtse leugenaar en fraudeur van harte geretweet en gesteund door mensen als Wierd Duk en Thierry Baudet. Die zijn namelijk dol op domme fascistjes van een jaartje of 27. Of van welk geslacht of uit welke leeftijdsgroep dan maar ook.
Dit vervelende sujet bleek met tientallen sociale media accounts fascistische uitlatingen te doen. Zich uitlaten op gamingfora kon hij niet meer want daar was hij door de moderators vanaf getrapt 'wegens ontoelaatbaar gedrag'.
Weer kom ik er op terug: één van de grootste problemen in de huidige samenleving is verveling.
'Stop je nu nooit eens met het afgeven op fascisten, racisten en andere domme mensen?' Ja, hoor. Zodra zij ophouden met dom en fascistisch of racistisch te zijn.
The New Stone Age van Orchestral Manoeuvres in the Dark is de muziek van deze week:
In de serie Onbekende Helden dit keer Javeno McClean (klik)
Deze week staan wij stil bij het overlijden van Nataniël 'Kapsalon' Gomes en Tony Bennett
Posts
