Beste badkamerspecialist,
Na verschillende overwegingen heb ik uw bedrijf geselecteerd voor een bijzondere kans op meer omzet. U mag bij mij thuis GRATIS een douchecabine installeren. Inderdaad, u leest het goed: het kost u NIETS! Sterker nog: uw installateur ontvangt van mij een GRATIS kop koffie en mag GRATIS een collega meenemen!
Voor uw bedrijf is dit een uitgelezen kans om mijn vele vrienden (ik heb meer dan 3000 volgers op Twitter en bijna 1000 (!) Facebook vrienden) zich te laten vergapen aan uw vakmanschap. Ongetwijfeld brengt dit duizenden potentiële (en betaalde!) opdrachten met zich mee en wellicht vind ik uw werk zo goed dat ik de naam van uw bedrijf vermeldt op mijn website: mijn duizenden jaarlijkse bezoekers zijn in uw bereik!
Bovendien sta ik op het punt door te breken als artiest én als schrijver dus kunt u er later prat op gaan dat u voor mij heeft gewerkt en alleen al om dat feit nog meer betaalde opdrachten genereren. U zou toch gek zijn om deze kans te laten lopen?
Omdat ik weet dat u dolgraag ingaat op mijn bijzonder genereuze aanbod heb ik besloten dat u morgenochtend om 10 uur uw beste douchecabine door uw beste monteur bij mij thuis laat installeren.
De koffie staat klaar!
========================
Bovenstaande is mijn reactie op het 'aanbod' van sommigen om mij en collega-artiesten, kunstenaars, dansers en fotografen GRATIS voor hen te laten werken. Dit alles onder het mom van 'Ja maar, het staat goed op je CV als je voor ons hebt gewerkt, je mag iemand op de gastenlijst plaatsen, misschien plaatsen wij een foto van jou op onze website én je krijgt een GRATIS biertje! Nou, dat wil toch iedereen wel?'
Vandaag en gisteren was ik lekker bezig met mijn administratie en het huishouden en nam ik de tijd om leuke dingen te doen met mijn zoon die nu paasvakantie heeft.
Om geen enkele andere reden dan dat ik het een mooi nummer vind hier een liedje:
Vind blogstukjes van mij op onderwerp:
Elke zondag een persoonlijk weekoverzicht, elke dinsdag wat goed nieuws met een paar katten, elke woensdag een overweging en elke vrijdag een verhaaltje.
Mijn verhalenbundels zijn te koop via Bol.com én via Lulu.com!
Als u mijn stukjes de moeite waard vindt, kunt u een blogdonatie verrichten. Elke bijdrage is welkom!
Mijn verhalenbundels zijn te koop via Bol.com én via Lulu.com!
Als u mijn stukjes de moeite waard vindt, kunt u een blogdonatie verrichten. Elke bijdrage is welkom!
woensdag, april 23, 2014
maandag, april 21, 2014
Ik was er even niet
Tijdens het omkleden voor een act, gisteravond, zag en hoorde ik via de televisie hoe 'Fans' van Ajax zich vreselijk misdroegen aan het begin van de bekerfinale tegen Pec Zwolle. Zij scandeerden verschrikkelijke leuzen en waagden het bommen naar het veld te werpen. Richting hun eigen doelverdediger notabene! Een grote schande natuurlijk en de hoop is dat de daders snel worden gepakt en in de gevangenis worden geworpen. De enige die dat erg zal vinden is bierfabrikant Heineken...
Donderdagavond, anderhalve week geleden, spraken een paar van zijn docenten met mij over mijn zoon; met de vakken Latijn en Frans heeft hij wat moeite maar met de Bèta vakken springt hij er uit en bovendien is hij erg prettig in de omgang, zo bleek. Toch fijn om te horen! 's Avonds mocht ik met vriendin Ankie (en dankzij vrienden Heidi en Pui nagenoeg gratis!) genieten van een concert van Anne Clark.
Mocht u zich afvragen waar u die naam van kent: hier een liedje dat wellicht herinneringen oproept:
De afgelopen week heb ik niet gereageerd bij collega-webloggers. De reden daarvoor is simpel: wij waren op een plekje in de wereld met nauwelijks elektriciteit en slechts sporadisch internet-contact. Uiteraard heeft u nog een volledige fotoserie van mij tegoed maar hier een heel klein voorproefje:
In dat niemandsland hielden wij ons bezig met houthakken, wandelen, slapen, eten (de openlucht pizza bak oven deed het weer prima!), het ontwortelen van een stuk land en lezen. Sorry van Zoran Drvenkar is boek nummer 11 van dit jaar en is een intrigerende 'whodunnit'. Erg spannend maar ook wel verwarrend. Moeders zijn (soms) loeders van J. Verhulst is boek nummer 12 van dit jaar en geeft een overzicht van verschillende types moeders en probeert een verklaring te geven waarom sommigen van hen toch zulke loeders zijn. Herkenbaar. Niet vermakelijk. Wel eerlijk. Naar weetje uit dit boek: in de meeste gevallen van incest tussen vader en dochter kiest de moeder uiteindelijk partij voor haar partner. En dus niet voor haar kind! Al dan niet onbewust kiest de vrouw er meestal voor om degene te beschermen met wie zij de rest van haar leven moet doorbrengen en die haar beschermt en van geld voorziet. De misbruikte dochter gaat waarschijnlijk tóch snel het huis uit dus daar heb je niets aan...
Met mijn dochter bezochten wij de open dagen van de Esperanza en de Rainbow Warrior, de Greenpeace schepen die momenteel in de Amsterdamse haven liggen. Omdat mijn vriendin actievoerder voor hen is geweest mochten wij meedoen met het personeelsfeestje die avond!
Vrijdagmiddag maakten wij na onze vakantie een tussenstop bij het vakantiehuis van mijn schoonvader en diens vrouw en 's avond stopten wij even in Sint Niklaas, België waar ik die nacht mocht werken in een nachtclub. Zaterdagmorgen lagen wij om een uurtje of half zes in bed waarna de wekker om negen uur ging om aan te geven dat het tijd was mijn dochter op te halen. Met haar en mijn zoon hadden wij het weer erg gezellig. Ook de volgende middag bij mijn moeder waar wij ook mijn broer met aanhang zagen bij de traditionele Paaslunch nadat wij thuis al genoten van een Paasontbijt:
Die middag moest ik helaas vroeg weg om te werken in Raamsdonk en ook straks mag ik weer aan de bak. Ditmaal in Made. En zo zien ik en mijn collega's er dan uit:
De afgelopen week stonden wij stil bij het overlijden van passagiers van een veerboot in Zuid-Korea, Frits Thors, Gabriël Garcia Márquez en Mimi Kok.
Donderdagavond, anderhalve week geleden, spraken een paar van zijn docenten met mij over mijn zoon; met de vakken Latijn en Frans heeft hij wat moeite maar met de Bèta vakken springt hij er uit en bovendien is hij erg prettig in de omgang, zo bleek. Toch fijn om te horen! 's Avonds mocht ik met vriendin Ankie (en dankzij vrienden Heidi en Pui nagenoeg gratis!) genieten van een concert van Anne Clark.
Mocht u zich afvragen waar u die naam van kent: hier een liedje dat wellicht herinneringen oproept:
Geen warm water dus om jezelf op te frissen maak je gebruik van de inhoud van een regenton en als je het wassen beter wilt aanpakken spring je in een beek op anderhalve kilometer lopen waar het water ongeveer twee centimeter koud is. Bij het wroeten in de aarde (in ruil voor korting op de overnachtingen kun je klusjes uitvoeren) vond ik een antieke potscherf! Maar vooral omdat dat leuker klinkt dan 'ik vond een stukje blauw keramiek van een ontzettend lelijke vaas uit de Jaren'70.
Met mijn dochter bezochten wij de open dagen van de Esperanza en de Rainbow Warrior, de Greenpeace schepen die momenteel in de Amsterdamse haven liggen. Omdat mijn vriendin actievoerder voor hen is geweest mochten wij meedoen met het personeelsfeestje die avond!
Die middag moest ik helaas vroeg weg om te werken in Raamsdonk en ook straks mag ik weer aan de bak. Ditmaal in Made. En zo zien ik en mijn collega's er dan uit:
De afgelopen week stonden wij stil bij het overlijden van passagiers van een veerboot in Zuid-Korea, Frits Thors, Gabriël Garcia Márquez en Mimi Kok.
Abonneren op:
Posts (Atom)
Populaire berichten
-
Bezuinigen klinkt op zich prima. Dan geef je minder geld uit en hou je meer over voor leuke dingen. Dat is erg simplistisch gedacht. En past...
-
In Engeland spreken de meesten geen Nederlands. Hoewel mijn Frans na wat lessen iets beter is dan op 2 HAVO niveau, ben ik ongeveer net zo v...
-
Momenteel ben ik niet thuis maar aan het werk in een ander land. Alwaar ik - tijdelijk - ook woon. Dus in mijn huis wordt momenteel een mini...
-
Het gaat zó goed in Nederland dat wij bijna geen fysieke arbeid meer hoeven te verrichten om te kunnen eten. Wij eten zelfs zó veel dat wij ...