Geldkwestie

Gisteren was ik eigenlijk nog moe van het weekend maar toch ging ik naar kantoor en 's avonds naar een interessante voorlichtingsbijeenkomt. Ook dinsdag mocht ik een paar uurtjes kantoorklerk spelen om daarna een oudergesprek te voeren over de voortgang van de Ferman en 's avonds was er de repetitie voor een verse entertainment-opdracht. Nadat 's ochtends m'n wekelijkse allergie-prik was gehaald en een bezoek was gebracht aan de huisarts.

Tussen de bedrijven door schreef ik het afgelopen weekeinde een verhaaltje-op-maat: ik kreeg drie woorden op en verwerkte die tot een verhaaltje dat ik komende vrijdag zal publiceren. Daarnaast begon ik een vers potje online schaken met een vriend van me en speel ik tussendoor tegenwoordig graag '4 pics, 1 word', een uitdagend puzzelspel dat de hersenen soms flink aan het werk zet.

Gelukkig kijk ik nauwelijks televisie want anders zou ik geen tijd hebben voor leuke dingen....En gelukkig zijn er spelletjes want erg veel gebeurt er niet in mijn leven...;-) Zeker niet als ik mijn leven vergelijk met dat van velen in Syrië, Irak, Mali of één van die vele andere buitenlanden.

Natuurlijk is het heel erg wat er in 'het buitenland' allemaal gebeurt. En dat die regeringen het allemaal verzwijgen! In Nederland zouden wij echt noooooit liegen in geschiedenisboekjes. Toch? Toch vreemd dan dat er in de geschiedenisboeken waar onze kinderen les uit krijgen niet staat dat duizenden Indonesiërs zijn vermoord in opdracht van de toenmalige regering. Hooguit valt te lezen dat de 'opstand' van de lokale bevolking werd onderdrukt met 'politionele akties'.

Minder dan twee jaar geleden bood de Nederlandse regering van VVD en PvdA officieel excuses aan aan de laatste (!) overlevende van het bloedbad bij Rawagede dat was aangericht door majoor Alphons Wijnen: op 9 december 1947 werden 431 mannen in koelen bloede doodgeschoten. In opdracht van ondermeer de KVP, één van de voorlopers van het 'christelijke' CDA. Maar pas nadat de Verenigde Naties Nederland in november 2011 (...) hadden veroordeeld. Als het aan de toenmalige minister had gelegen moest het hele 'incident' maar worden vergeten 'want het is al zo lang geleden.'

Ging de minister-president zelf naar Indonesië of stuurde hij zijn minister van Buitenlandse Zaken? Neen, men was zo laf om het aanbieden van de excuses over te laten aan de lokale ambassadeur.

Indonesië wilde soevereiniteit en Nederland wilde haar lucratieve kolonie niet kwijt. De slachtpartij, voornamelijk onder leiding van kapitein (maar feitelijk huurling én bedenker van wat de Amerikanen later 'Zippo-raid' zouden noemen: het levend verbranden van dorpelingen omdat één van hen een spion zou kunnen zijn) Raymond Westerling was dus simpelweg een ordinaire geldkwestie.

Als cadeautje aan de lezers vandaag een panoramafoto van de plek waar wij een groot deel van de afgelopen vakantie doorbrachten: de pistes van Svaty Petr bij Spindleruv Mlýn.

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Rik de Saedeleer en Hugo Chávez

Vluchten

Dinsdag waren wij uit eten, woensdag werkte ik een paar uurtjes extra op kantoor en donderdagavond hadden wij vrienden te eten. Donderdagmiddag wilde ik een zieke buurvrouw in het ziekenhuis opzoeken maar helaas ging de tram niet vanwege een storing. Vrijdag mocht ik lesobject zijn op een basisschool in het kader van lessen over vooroordelen. Erg vermakelijk!

Op een vermakelijk feestje vrijdag kwam ik nog een dame tegen met wie ik een paar jaar geleden samen werkte in Monaco. Tsja, het Nederlandse wereldje van entertainment is niet zo heel erg groot.

Zaterdag waren mijn vriendin en ik te vinden in de leukste winkelstraat van Nederland: de Haarlemmerstraat.  Wij bezochten daar kijkschijfjeswinkel Silverscreen, een winkel met authentieke jaren '70 huishoud produkten, een kaaswinkel en twee designwinkels. Op de terugweg naar huis kochten wij een verjaarsadeautje bij De Zoutkamer in de Spaarndammerbuurt.

Zaterdagavond waren wij te gast op twee verschillende verjaardagsfeestjes op twee verschillende lokaties en vandaag stonden wij met een kraampje (en met m'n dochter en met regelmatige visite) op de maandelijkse Sunday Market, spullen te verkopen van Rataplan Design.

Wij sloten het weekend af met een etentje in een lokale pizzeria, bedankten mijn zoon voor zijn hulp met het opbouwen en afbreken van de kraam en ontvingen als klap op de vuurpijl een verhuisdoos vol met boeken van de buren!

En zo gaat dat: de één zit op kantoor en anderen werken als entertainer of als importeur van sloophouten meubelen, bamboe en gerecycled plastic producten. Zo probeert iedereen op zijn of haar eigen manier een inkomen te verwerven.

Uit cijfers blijkt dat de meeste jongeren een lager inkomen hebben dan de meeste ouderen. De conclusie lijkt dus gerechtvaardigd dat de meeste ouderen het helemaal niet zo slecht hebben. Volgens veel van diezelfde ouderen is dat overigens die jongeren hun eigen schuld. Moeten ze maar niet zo lui zijn en werken voor hun geld!

Daarbij vergetend dat zij soms zelf nooit gewerkt hebben ('Maar huishouden doen en kinderen opvoeden is óók zwaar hoor!') en al jaren teren op het goede pensioen van hun man zaliger.

U leest het: ook ik weet iets af van vooroordelen...;-)

Neem nu het volgende voorbeeld: ik loop rustig op de stoep mij met m'n eigen zaken te bemoeien, word ik bijna geraakt door een scooter die heel hard (op de stoep dus!) de bocht om komt scheuren en word ik bovendien uitgescholden omdat ik niet zou opletten.

Heel veel mensen denken nu dat het hier een Marokkaanse islamitische jongeman betrof in een jas met bontkraag. Nou, niet dus. Het heerschap was dik in de dertig, blank en droeg een ouderwets leren jack.

Volgens de theorie 'het lijkt Marokkaans dus zal wel een Moslim zijn' was deze man als blanke westerling 'dus' een Christen.

Hoe het afliep? Simpel: ik was op het betreffende moment in een boze bui dus ik hoefde hem maar aan te kijken om hem verschrikt te laten vluchten.