Vind blogstukjes van mij op onderwerp:

Elke zondag een persoonlijk weekoverzicht, elke dinsdag wat goed nieuws met een paar katten, elke woensdag een overweging en elke vrijdag een verhaaltje.

Mijn verhalenbundels zijn te koop via Bol.com én via Lulu.com!

Als u mijn stukjes de moeite waard vindt, kunt u een blogdonatie
verrichten. Elke bijdrage is welkom!

maandag, september 21, 2009

Autochtone hangouderen

"Sintels en andere verhalen" van Robert Holdstock (een verjaardagscadeautje) is boek nummer 24 van dit jaar en biedt de lezer verschillende SF-verhaaltjes en toekomst-scenario's. De geschetste beelden zijn niet allemaal even rooskleurig...

De toekomst van Silvio Berlusconi is vooralsnog zeer rooskleurig. Zo is het kritische Italiaanse TV-programma "Matrix" van de buis gehaald "om technische redenen." Dat het programma net bezig was met een item over persvrijheid in Italië en de premier (mede-) eigenaar is van diverse kranten en tv-stations heeft uiteraard niets te maken met deze onverwachte beslissing van het managament van de betreffende omroep.

Voor de Nederlandse markt heb ik een voorstel voor een nieuw TV-programma. Wat dacht U van: "TV-kijker zoekt goed programma"? Want zeg nu zelf: het huidig aanbod is toch vrij bedroevend.

Er zijn echter -wat mij betreft- een paar uitzonderingen. Neem bijvoorbeeld het nieuwe consumentenprogramma "Weet wat je koopt". Dat is een veelbelovend TV-programma en in wezen een aardige aanvulling op programma's als Kassa, Radar en Kieskeurig. Het gaat over de zin en onzin van reclames en producten.

Neem die hype over anti-bacteriële zeep en de onzin van anti-oxidanten. Er is één wezenlijk verschil tussen de handen wassen met gewone zeep en water enerzijds en de handen wassen met anti-bacteriële vloeibare/gel zeep anderzijds: Die laatste categorie is stukken duurder. Bovendien kan geen enkele zeepsoort voorkomen dat je een paar minuten na het wassen weer net zoveel bacteriën op je handen hebt als daarvoor. Behalve als je handen echt bijzonder vies waren natuurlijk...

Natuurlijk is het fijn dat de overheid ons op gevaren wijst en adviezen geeft ten gunste van onze gezondheid. Maar dat is niet hetzelfde als paniek zaaien en ons onze geliefde euro'tjes laten afnemen door schurkachtige schurken van het Groot-Kapitaal produkten te laten verkopen die niets meer doen dan de burger een vals gevoel van veiligheid geven. En de directeur van Unilever een nieuwe auto. Maar dat terzijde. Bovendien blijkt een teveel aan anti-oxidanten juist de kans op het krijgen van kanker te vergroten. Maar dat vertellen de reclamemakers en de overheid ons gemakshalve niet.

Anti-bacteriële zeep en anti-oxidanten werken net zo goed tegen de Mexicaanse griep en kanker als camera-toezicht tegen zelfmoord-terrorisme of een samenscholingsverbod tegen hangjongeren. Terwijl tegen hangouderen -vanuit overheidswege dan toch- niets wordt gedaan.

Nooit last gehad van hangouderen, zegt U? Niet intimiderend of gevaarlijk...? Laatst in de bus kreeg ik een klap op m'n rug met een wandelstok omdat ik blijkbaar niet snel genoeg voor hem opstond naar de zin van de hangoudere in kwestie...Ondanks m'n versleten heup en eigen wandelstok was ik al van zins op te staan voor het heerschap en gaf dat zelfs al aan met een hoofdknik. Toch vond hij het nodig mij te slaan. Echt waar gebeurd! Het tuig...Zou Blonde Geert ze durven aan te pakken, die autochtone hangouderen?

De link van vandaag is naar m'n verslagje van de afgelopen Londen-reis (tevens weblogstukje van gisteren!) van een afvaardiging van de Rocky Horror fanclub Nederland.

zondag, september 20, 2009

Hoort (Een verhaaltje)

Verschillende van zijn zintuigen vertelden hem dat haar enthousiaste staat van zijn mede werd veroorzaakt door het gebruik van chemische hulpmiddelen. Toch liet hij zich de door haar gegeven hoofd- en nekmassage welgevallen. Zij zat in de theaterstoel achter hem en zij genoten samen met enkele honderden anderen van een bijzonder goede show waarbij het opviel hoeveel respect de acteurs en het publiek elkaar toonden.

Hij vroeg niet naar haar naam maar kreeg die wel een paar uur later van een dame in een nachtclub. Deze dame verkeerde duidelijk in kennelijke staat en hoewel zij hem lieve woordjes influisterde leek zij hem toch vooral als wandelstok te gebruiken; doen alsof je danst terwijl je feitelijk met weinig anders bezig bent dan voorkomen dat je op onzachte wijze met de dansvloer in aanraking komt. Hij vond het niet erg want de muziek was fijn, het gezelschap meer dan prettig en de drank alcoholisch.

Nog maar een dag eerder waren ze gearriveerd in de stad die door de Romeinen Londinium was gedoopt, hadden ze oude en nieuwe vrienden ontmoet in het centrum van deze wereldstad en hadden ze kostuumonderdelen en accesoires gekocht in verschillende winkeltjes en bij verschillende stalletjes in misschien wel het gezelligste winkelgebied ter wereld.

Bij de aanschaf van een blikje fris dacht hij onwillekeurig terug aan een reclame-boodschap van bijna 30 jaar geleden waarin een acteur de kijkers vertelt dat een kan Sangria en handtasjes toch wel heel erg goedkoop zijn in Spanje. In eigen land betaalde hij echt wel meer dan 80 cent voor eenzelfde hoeveelheid frisdrank!

De avond van de voorstelling zelf -die werd gegeven in een theater nabij de plek waar ooit Tom Okker en Richard Krajicek triomfen vierden- ontmoette hij in een restaurant een vriendin die hij voor het eerst had gezien toen hij net klaar was met studeren, zo'n 20 jaar terug. Inmiddels was het weer een jaar of vijf geleden dat zij elkaar hadden gezien op de begrafenis van een wederzijdse vriend van wie pas tijdens de herdenkingsdienst bekend werd in welk jaar hij was geboren.

Het gezelschap bestond uit mensen die elkaar weliswaar al kenden maar waarvan het vantevoren nog maar de vraag was of er een "klik" zou zijn die een probleemloos overnachten in een en dezelfde kamer en samen eten, drinken en reizen mogelijk zou maken.














Dat bleek wonderwel het geval. Er viel geen onvertogen woord en als vanzelfsprekend werd een ieder in zijn of haar waarde gelaten. Zoals het hoort.