Relaties

Relaties

Een vrouw, staande bij het stoplicht, houdt haar hand op. Niet omdat zij voorbijgangers verzoekt haar financiële nood te ledigen maar om zich ervan te vergewissen dat het goedje dat vanuit de hemelen nederdaalt daadwerkelijk natte sneeuw betreft.

Met m'n zoon onderweg naar school lekker lopen kwebbelen over de herkomst en betekenis van taal. Taal moet vooral een manier leveren om een gevoel over te brengen was onze conclusie. De jongelui in de klas boven die waar hij inzit zijn vandaag de CITO-toets begonnen naar aanleiding waarvan onze toekomst een leeradvies krijgt.

Velen hadden de overheid geadviseerd een onafhankelijk onderzoek te laten uitvoeren naar de Nederlandse betrokkenheid bij de oorlogshandelingen in Irak. Het ziet er echter naar uit dat de burger moet vertrouwen op de goede wil van 's lands leiders want die weigeren inzage te geven in de rapportage. De twijfels over het integer handelen van met name de betrokken ministers wordt nu dus verder aangewakkerd. Zou dat de bedoeling zijn?

Het is ook de bedoeling dat wij terugglijden naar het niveau van normen en waarden uit een ver verleden. Telsell helpt mee door slakkenslijm aan te raden als middel tegen cellulitis. Peter Jan Balkenende zal er blij mee zijn dat commerciële bedrijven met hem meedenken. Als nu ook nog het algemeen prijsniveau omlaag wordt getrokken naar de tijd dat kippenstront werd aangeraden als haargroeimiddel...;-)

M'n kinderen hebben dat voorlopig niet nodig maar waar zij wel behoefte aan hebben is liefde en aandacht. Die kregen zij zondag ondermeer van buurvrouw Hetty die met een paar kleine cadeautjes een glimlach toverde op de elfengezichtjes: Voor Fer en Eef had zij zo'n piepklein opgepropt handdoekje dat gedrenkt in water een volwaardig gezichtshanddoekje wordt. Kent U ze nog? Voor Dayna had zij een mooi doosje met daarin een paar fraaie knikkers op een kussentje van mooi papier. Lief he? Buurvrouwen Claudia en Wynona lachten ook al zo vriendelijk vanmorgen. Zo moeilijk is het niet om vriendelijk te zijn en ik heb dan ook medelijden met hen die voortdurend negatief in het leven staan. Van alles zien zij wel de schaduwzijde.

Misschien moeten zij ook maar'ns "Vriendin in coma" van Douglas Coupland lezen. Dit voor mij derde boek van het jaar (Dat overigens niets te maken heeft met het liedje "Girlfriend in a coma" van Morrisey) handelt over het einde van de wereld en de pogingen van een groep vrienden om zelfs temidden van het Armageddon de zaken positief te blijven zien. Al is het maar in hun onderlinge relaties.

Arbeit macht frei!

Arbeit macht frei!

Gisteren combineerde ik werk en vrije tijd vanwege het eerste lustrum van de Nederlandse Rocky Horror fanclub. Om meerdere redenen, die lezer dezes verder niet aangaan, was het een goede dag, die volgde op een goede nacht. Had zowaar weer dan zes uren achtereenvolgend geslapen! De positiviteit eindigde niet bij het uitgaan van mijn nachtkaarsje gisteravond maar zette zich vanmorgen voort met de verrassing dat een bijna 5-jarig meisje graag met haar oudere zus meeging naar papa en broer.

Wij waren mooi op tijd thuis om buurvrouw Johanna telefonisch te laten verkondigen dat zij "iets later" zou komen. Wij wachten nog immer op de natuurlijke moeder van Ferdinand die langs zou komen voor de lunch. Wij misten haar niet want oma's aanwezigheid tijdens het croissantjes verorberen maakte meer dan goed. Zij was er getuige van dat Eva's nagels werden geknipt en heur haar gevlochten. Ook zag zij haar zoon in de weer met een kappersset en haar kleinzoon. Zij was net huiswaarts gekeerd toen een oppas van Fer even langskwam en zag dat ik ook Dayna's haardracht aanpastte aan de nieuwste rage in ons huis, zoals vanmiddag ontstaan: het dragen van een paardestaart die uitloopt in drie afzonderlijke kleine vlechten.

Niet alleen thuis maar ook in de tram oogsten de kinderen veel bewondering. Diverse mensen waren er getuige van dat het goed komt met de wereld zolang je elkaar in je waarde laat. Kinderen zijn ook maar mensen en net als U en ik willen ook zij erkenning, aandacht en respect. Geef ze dat dan ook!

Wie dat ook nog even moet leren is de directie van het GVB. Zo hanteert het Gemeentelijk Vervoerbedrijf nieuwe regels over het vervoer van kinderwagens in de tram:"Bij plaatsgebrek dient de kinderwagen te worden ingeklapt." Bijna had ik geroepen "Ordnung muss sein, Herr Fuhrer!" toen de tramconducteur vond dat een meneer zijn meegebrachte kinderwagen moest inklappen. Die had hij netjes op de daartoe aangegeven plek geparkeerd, met medeneming van zijn kind naar een zitplaats. Volgens de conducteur gedroeg de perplexe man zich asociaal omdat hij bewust een staplek innam met de kinderwagen. Enigszins beduusd keek de man om zich heen om te constateren dat er nauwelijks meer dan een tiental zitplaatsen bezet was en welgeteld nul mensen gebruik maakten van een staplaats, doorheen den ganse tram! "Ach", moet je dan maar relativeren, "ook tramconducteurs zijn maar mensen en binnen elke groepering heb je nu eenmaal mensen die zich uitstekend zouden hebben thuisgevoeld in het Duitsland onder Hitler": Lekker je buren aangeven en daarvoor nog beloond worden ook, wetend dat je je altijd kunt verschuilen achter het staatsburgerschap:"Ik deed slegs mijn plicht!" Regels zijn regels. Ausweis bitte! Ordnung muss sein en Arbeit macht frei...