Handig

Handig

Denk je lekker handig en voordelig je internationale treinkaartje via internet te kunnen kopen,
moet je een creditcard hebben of zijn aangesloten bij Rabobank Direkt betalen.
En dat vertellen ze je bij stap 7. Lekker handig van de NS.
Bovendien worden er steeds meer (ook internationale) loketten gesloten en kun je uit de automaat geen retourtje Parijs halen. Goeie service, hoor. Zolang je geen prijs stelt op klandizie, tenminste.

Kent U Charles Schwietert nog? In 1982 werd deze journaal-medewerker gebombardeerd tot staatssecretaris van Defensie. Even snel lid geworden van de betreffende politieke partij; even een CV'tje verzinnen en hoepla! Meneer had een topbaan. Totdat het grote publiek er achter kwam dat zijn gehele CV bij elkaar was verzonnen en de heer Schwietert onder druk werd gezet om af te treden. Wat hij dan ook deed na drie hele dagen in functie te zijn gewest. Uiteraard ging zijn vertrek gepaard met de overhandiging van een zeer behoorlijke oprotpremie. Even later werd Charles Schwietert directeur van de Nederlandse Kamer van Koophandel in Thailand. Ook een leuke baan. Toch lonkte blijkbaar het echt grote geld en benoemde hij zichzelf tot handlanger van Edwin van der B., een beruchte fraudeur. Lachen met die Schwietert.

Lachen was het ook vanmorgen toen Ferdinand keurig op tijd op de casting verscheen van een reclame-filmpje. Terwijl hij zich amuseerde in de studio hield Eva haar vader en een paar wachtende kinderen bezig met een potje knikkeren en een spelletje memory. Onderweg naar huis werden de kids getrakteerd op een portie kibbeling en al smullend vervolgden wij onze weg. Thuis even zelf croissantjes gemaakt om die mee te nemen naar het zwembad. Dankzij een paar vrijkaartjes werd dat een goedkoop middagje zwemmen in het Brediusbad. Van daar af dachten wij lopend snel bij een volkstuinencomplex te zijn voor een barbecue. Het complex was redelijk snel gevonden maar voor het vinden van het juiste huisje was helaas geen tijd meer dus toen wij een halte zagen van een voor ons bekende lijnbus zagen wij onze kans schoon om redelijk op tijd thuis te zijn. Daar kwamen wij gelijktijdig aan met vriend Erwin die in het Amsterdamse de nacht doorbracht. Een deel van de nacht werd gedeeld met een fles smaakjes-wodka en in het gezelschap van buurvrouw Angélique. Beregezellig maar de volgende morgen vroeg denk je daar met terugwerkende kracht toch iets genuanceerder over. Nietemin trokken de kinderen, m'n logé en ik de vandaag naar het Vondelpark om te genieten van het mooie weer. Onderweg kon ik het niet laten om op de lokale braderie een kleinigheidje aan te schaffen voor Eva en haar zusje. De dag werd voortgezet in onze binnentuin waar Eva en Ferdinand zich vermaakten met spelen in het water van een opblaasbad:"Ik ben een motorboot", zei Eva. "En dan ben ik een zuiveringsinstallatie", zei Ferdinand...

Werk

Werk

Gelukkig hoeven wij ons binnenkort geen zorgen meer te maken over een kwakkelende economie:
alle handen zijn dan nodig bij de wederopbouw van Amerika mocht dat besluiten Taiwan te "bevrijden" waarna China komt met een vergeldingsaanval met gebruik van kernwapens.

Vandaag mocht een twaalftal mensen, waaronder ondergetekende, opdraven voor een informatief gesprek op het CWI:
WW aanvragen, hoe doe je dat? Waarom moet je eigenlijk solliciteren? Hoe zit dat met het pensioengat? Wat te doen bij ziekte? Moet je het doorgeven als je weer werk hebt? Waarom moet je bewijzen van sollicitatie twee jaar bewaren, zelf als je al weer werkt? Kan iemand de suiker even doorgeven? En nog meer min of meer belangrijke onderwerpen passeerden de revue. Vantevoren had ik mij een soort van AA-bijeenkomst voorgesteld maar dat bleek gelukkig mee te vallen.
Wat in ieder geval duidelijk was was dat ook de medewerker van het CWI het vaak niet eens zijn over de interpretatie van de regels. Zo staan in een informatie-folder soms regels die regels op de website geponeerd tegenspreken. Praktisch. Bovendien werkt het CWI nauw samen met het UWV behalve dan op sommige punten. Al maakt men gebruik van hetzelfde computersysteem: aan beide instanties apart moet de uitkeringsgerechtigde meldingen van ziekte, vakantie of (part-time) werk doorgeven. Handig. Uiteraard komt er een papiermassa bij kijken die de ambtenaren in Brussel/Straatsburg jaloers maakt. Kortom: het onderhouden van de eigen uitkering lijkt verdacht veel op werken en dat kan toch niet de bedoeling zijn?
Om het verhaal compleet te maken: Ik belde vandaag met mijn contactpersoon bij de WW om te onderzoeken of al mijn drie laatste werkgevers inmiddels de werkgeversverklaring hadden opgestuurd want zoniet dan zou ik hen rappeleren. Bleek dat mijn verzoek om een WW-uitkering is afgewezen omdat ik verwijtbaar werkloos zou zijn. Nu is iedere werkloze in principe altijd verwijtbaar werkloos maar dat is hoogstwaarschijnlijk niet waar men op doelde. Vermodelijk heeft één der ex-werkgevers het nodig geacht om een kruisje te zetten voor het zinnetje "Het ontslag is ingediend door de werknemer."
Niet dat het een probleem is als ik geen WW-geld ontvang want een WW-uitkering plus geld via de toeslagenwet omdat ik onder het sociaal minimum uitkom is voor mij gelijk aan een bijstandsuitkering voor een een-oudergezin. Bovendien kom ik zodoende automatisch in het reïntegratie-project terecht wat dan weer betekend dat de GSD gedeeltelijk gaat opdraven voor de kosten van kinderopvang. Dus kan ik weer de belastingdienst gaan inlichten. Wat ik net heb gedaan om te vertellen dat de WW die bijdrage niet wil leveren en dat dus het Rijk haar plicht moet doen door de maandelijkse toelage te verhogen. Houdt U't nog een beetje bij?
Zelf begin ik een beetje het spoor bijster te raken.
Conclusie van deze redevoering: IK WIL AAN HET WERK!

Niet dat alles kommer en kwel is, hoor. Zo heb ik gezellig staan praten met buurvrouw Suzan, kwam ik buurvrouw Debbie nog tegen die bovendien goed nieuws had te vertellen en was er een feestje op de opvang van m'n zoon waar ik vermoedelijk iets te veel Rosé'tjes heb gedronken. Tenzij ik duizelig ben van de hitte...