Vind blogstukjes van mij op onderwerp:

Elke zondag een persoonlijk weekoverzicht, elke dinsdag wat goed nieuws met een paar katten, elke woensdag een overweging en elke vrijdag een verhaaltje.

Mijn verhalenbundels zijn te koop via Bol.com én via Lulu.com!

Als u mijn stukjes de moeite waard vindt, kunt u een blogdonatie
verrichten. Elke bijdrage is welkom!

dinsdag, november 18, 2003

"Papa?"-"Ja, schat?"-"'t Is weer een mooie dag om wakker te worden!"-"Da's mooi schat."





Bijna was ik gaan bellen via UPC. Onder de naam Maxibel biedt het bedrijf telefonie aan voor een bedrag dat lager ligt dan dat van KPN. Dat leek mij wel wat, gezien mijn huidige financiële situatie. Aangezien de meneer die ik erover aan de telefoon had mij op het hart drukte dat mijn ADSL-abonnement van XS4ALL gewoon voortgezet zou worden ging ik op het aanbod in. Foutje. Kreeg van XS4ALL een brief waarin men mij vertelde dat het betreffende contract zou worden opgeheven en van KPN een brief met daarin de volgende zinsnede:"mocht U spijt krijgen van uw beslissing over te stappen naar een andere aanbieder en terug willen dan zullen wij alles in het werk stellen om u daarin te helpen."
Raden waar die "hulp" uit bestond..."U moet UPC bellen en ze zeggen dat ik heb gezegd dat ze alles weer terug moeten draaien." Bij de klantenservice van UPC een soortgelijk verhaal:"U moet KPN bellen en hun vertellen dat wij de zaken alleen kunnen terugdraaien als zij ons dat vertellen."
Jongens, waarom bellen jullie elkaar niet?


En noem het mijn regelmatig opkomende paranoïa maar bij UPC meende ik op de achtergrond dezelfde collega overleg te horen plegen met de telefonist als toen ik de mensen van KPN aan de lijn had...




Als je kind zo vrolijk aan je hand richting school loopt en honderduit kletst over de dingen die hem bezighouden vergeet je bijna dat dat niet normaal is.
Als je het woord "normaal" tenminste ziet als "datgeen wat in de gegeven omstandigheid gebruikelijk is voor het grootste deel van de wereldbevolking op dit moment in de geschiedenis van de mensheid."


Dan heb ik't niet alleen over de voor de hand liggende voorbeelden van kinderen in Bagdad die dankzij de Amerikanen geen school meer hebben. Excuses, dat was natuurlijk geen school maar een "opleidingsinstitut voor toekomstige terroristen. Weet je wat? We schieten ze af nu ze nog te jong zijn een geweer vast te houden dan hebben we toch mooi een terroristische aanslag over twintig jaar verijdeld. Goed he?"
Ik dwaal weer af, geloof ik. Anyways: houdt er nog iemand bij wat er gebeurt is in Liberia na het vertrek van Charles Taylor? De 100 Amerikaanse soldaten waren wel errug snel vertrokken nadat zakenman Gyude Bryant het stokje van Taylor overnam.
(Dan vraag ik mij meteen af wat zijn zakelijke connecties met Amerika zijn. Maar ja, dat ben ik.)




Zijn de VS-machthebbers louter uit op persoonlijk gewin of wel degelijk van zins een einde te maken aan terrorisme. Als dat laatste het geval is, waarom weigert men dan samenwerking met Moskou?

maandag, november 17, 2003

15 Jaar geleden zorgde Piet Beertema er volgens zeggen voor dat Nederland het tweede land werd dat aansluiting vond op het wereldwijde web. Het eerste was uiteraard de Verenigde Staten van Amerika.




Laat ik't 'ns hebben over vooroordelen. Vingers omhoog: wie heeft er nog nooit een vooroordeel gehad? Ze komen in soorten en maten. Net als leugens overigens maar dat is een geheel ander onderwerp. Zo vragen nog steeds mensen zich af of ik wellicht homosexueel ben. Dat vermoeden baseren zij op het feit dat ik ooit vrijwilligerswerk heb gedaan op het COC. Waar komt die vooronderstelling vandaan en waarom denkt men niet van een vriendin van mij dat zij bejaard is ondanks het feit dat zij als vrijwilligster in een bejaardentehuis heeft gewerkt. Als iemand zich geroepen voelt mij uit te leggen hoe de menselijke geest op dit gebied werkt...graag!




Momenteel werkt mijn geest beter dan mijn lichaam helaas. Vandaar dat ik het bezoek aan Penelope moest afzeggen vanochtend. Ook m'n moeder zit in de lappenmand. Dientengevolge kan ik niet naar de SP-bestuursvergadering van vanavond. Hoe spijtig ook, ik vind't erger dat m'n oppas...eh...m'n moeder ziek is. Beterschap ma!

Ondanks de fysieke zwakheden in de familie is Ferdinand gewoon naar karateles geweest. Dankzij buurvrouw Angélique lekker een tartaartje gegeten.




En nu voor iets geheel anders: van wie is de sleutelbos die al bijna een week op mijn bureau ligt!? Geen van de mensen die afgelopen week hier binnen is geweest heeft ze geclaimd. Spannend, hoor!


Bij de weg: niemand heeft nog het juiste antwoord gegeven op mijn vraag van vanmorgen. Bij deze zijn de regels ietwat aangepast: elke persoon mag 5 antwoorden geven en degeen die er het dichst bij zit mag én een cd én een video uitzoeken uit de daartoe bestemde tas. Succes!