Buurvrouw A was gezellig even langsgeweest vanmiddag en verklapte dat zij de veroorzaker was van de verrassing die mij vanochtend ten deel viel:
Een keurig ingepakt cadeau in m'n brievenbus als ietwat verlaat verjaarsgeschenk.
Een heuse pizza-snijder siert nu het handige-dingetjes rek in de keuken.
Duizenden mensen in Amerika worden bedreigd door de
orkaan Isabel.
Staat zij nu ook op Bush's zwarte lijstje van personen en organisaties die met geweld moeten worden bestreden? Yeah! Let's nuke Isabel!
Het valt mij trouwens op dat de redactie van nu.nl het eindelijk heeft over de Amerikaanse
bezettingsmacht. Dat is overigens volkomen terecht. Tot voor kort werd de term echter angstvallig ontweken.
Omdat ik nog steeds lucht tekort kom heb ik de Pencak-les voor vanavond afgezegd.
In ieder geval heb ik gisteravond én vanochtend m'n oefeningen gedaan.
Wat een dicipline, he? Ferdinand was met z'n NSO-kameraden aan het buiten spelen
bij de kinderboerderij. Gelijk hebben ze, met dit fantastische weer.
Met hem samen even een waterplantje en een zakje grind gehaald voor Robin, de nieuwe goudvis en daarna een markeerstift gehaald zodat hij op onze nieuw maandplanner zijn afspraken kan aanmerken en vervolgens gaan avondeten met een hoofdletter M.
Mag het even worden opgemerkt dat er niet wordt gezanikt over het weer?
Niet in de tram, noch op de markt en ook niet op het werk. Wat een verademing!
Kunnen de mensen deze staat van niet-zeuren volhouden als de herfst zich echt aan ons vertoont? Ik waag het te betwijfelen.