Elke zondag een persoonlijk weekoverzicht, elke dinsdag wat goed nieuws met een paar katten, elke woensdag een overweging en elke vrijdag een verhaaltje.
Mijn verhalenbundels zijn te koop via Bol.com én via Lulu.com!
Als u mijn stukjes de moeite waard vindt, kunt u een blogdonatie verrichten. Elke bijdrage is welkom!
'Opa, leefden mensen in jouw tijd ook in ondergrondse bunkers omdat ze niet op het oppervlak van de planeet konden leven?'
-'Niet allemaal, lieve schat. Alleen als er oorlog was leefden mensen in bunkers vanwege de vallende bommen. Die oorlogen gingen meestal om olie en andere grondstoffen die wij massaal aan de planeet onttrokken. Mensen wilden bijna allemaal liever geld dan een gezonde planeet.'
'Dus mensen wisten dat het slecht ging met het milieu maar bijna niemand deed er wat aan?'
-'Dat klopt, lieverd! Er gingen zelfs mensen dood door honger en dorst terwijl mensen geld bleven uitgeven aan vakanties en tandenborstels voor de prijs die voor de meeste mensen op de wereld stond voor een paar maanden salaris. Sterker nog: de verspilling was zó groot dat alle rijke mensen hun toilet doorspoelden met schoon drinkwater!'
'Maar opa! Klaagde er dan niemand bij de Wereldregering?'
-'Men wist nog niet dat die al eeuwen bestond, mijn lieve kleinkind. Die was nog geheim.'
'Hoe kunnen we ongevoelig blijven als massa's mensen sterven terwijl we over communicatiemiddelen beschikken waarmee we alles in de gaten kunnen houden?', is een citaat van de Italiaanse premier Matteo Renzi. Ik vraag mij ook af hoe de wereld zou reageren wanneer de bootvluchtelingen waar hij het over heeft blanke christenen zouden zijn. De media laat ons denken dat miljoenen Afrikanen pogen de oversteek te wagen naar het Walhalla dat 'Europa' heet. In werkelijkheid zijn er dit jaar (tot en met eind april dan toch) nog geen 26.000 bootvluchtelingen geregistreerd door een onafhankelijke organisatie. In dezelfde periode vorig jaar waren dat er zo'n 2000 meer. Dat het aantal bootvluchtelingen groeit is dus gewoon een leugen. Een feit dat u niet te horen krijgt via de reguliere nieuwsbronnen is dat vorig jaar in april 96 vluchtelingen verdronken bij hun oversteek. In april van dit jaar waren dat er 1780. Project Triton, een gezamenlijk project van diverse Europese landen bedoeld om met warmtezoekers, schepen, helikopters, infraroodkijkers en vliegtuigen proberen te voorkomen dat vluchtelingen het Europese vasteland bereiken lijkt dus prima te werken. Nou, geweldig. 'Geen cent naar het buitenland!' roepen veel mensen die ook graag roepen: 'Vol is vol!' en 'Nederland voor de Nederlanders!' Best vreemd eigenlijk dan dat veel mensen hun energie afnemen van NUON dat sinds 2009 volledig in handen is van het Zweedse Vatenfäll. Wie fan is van het verslavende spelletje Candy Crush zal niet beseffen dat het geld voor de virtuele muntjes betaald wordt aan...een Zweeds bedrijf! Door het kopen van een iPhone spekken wij de bankrekeningen van een paar Amerikaanse topmanagers en die van duizenden Chinese fabrieksarbeiders. Wij liggen in bedden waarvan de onderdelen zijn ingepakt door Afrikaanse kindjes. Dan maar iets kopen bij het oerdegelijke Kruidvat! Helaas, dat is sinds enkele jaren in Chinese handen. Onze goedkope kleding laten wij veelal maken in Bangladesh en Cambodja. 'Lekker goedkoop hoor, de Primark!' Onze schoenen worden massaal gekocht bij het Duitse postorderbedrijf Zalando. Omdat wij elke week een paar flessen wijn kopen (en leegdrinken!) worden managers in de Franse streek Bordeaux steeds maar rijker en zo kunnen wij nog wel even doorgaan.
Veel euro's naar het buitenland!
De vraag is dus: waarom vinden zo veel mensen het verschrikkelijk dat buitenlandse kinderen voedsel, onderdak, zorg en onderwijs ontvangen van 'onze zuurverdiende centen' via ontwikkelingshulp maar steunen zij met diezelfde zuurverdiende centen maar al te graag de dure hobby's van buitenlandse topmanagers?
Alleen blanke buitenlanders zijn welkom
Ook vinden zij dat Afrikaanse buitenlanders (Voor blanke buitenlanders gelden in de praktijk volkomen andere regels. Waarmee duidelijk is dat PVV-stemmers vaak racisten zijn) niet welkom zijn in Nederland maar hun sores (vaak veroorzaakt dan wel in stand gehouden door rijke westerlingen zoals wijzelf.) moet worden aangepakt. En dat kost geld. Veel geld. Geld dat hypocrieten niet bereid zijn te betalen. 'Geen cent naar het buitenland!' Tenzij het is om onszelf aan luxe te helpen en niet anderen aan eerste levensbehoeften.
Het pleonasme van de dag is: een domme racist.
'Racisme is aangeleerd, mensen. Mijn zoon van 2 haat dutjes. Meer niet.'
'Gozer, racisme is dom. Ik ben zwart, wit en Aziatisch.
Maar toch houdt iedereen van mij.'
En gewoon even een lekker liedje. Gezongen door heuse buitenlandse blanke dames. First Aid Kit met 'My Silver Lining'
Niet al de bezoekers van dit weblog kunnen rekenen...Bij dit stukje gaf iemand als commentaar: 'Ja maar die ruim 11 miljard per jaar voor HRA is een schijntje vergeleken met de 2,2 miljard die huursubsidie ons jaarlijks kost!' Volgens de anonieme reageerder kosten huurders de maatschappij dus meer geld dan huizenbezitters...erg vermakelijk! (En ronduit dom natuurlijk. Of gewoon glashard gelogen.)
Basisinkomen
Nog even over dat idee van een Basisinkomen voor iedereen waar ik het hier over had. Dat is dus een BASISinkomen. Wie dat kan en wil kan daarbovenop geld bijverdienen. Met werken. Of met het vangen van rente over het bedrag dat de ouders in een fonds hebben gestopt. Of door kamerlid te worden, of crimineel. Ik weet dat er mensen zijn die het niet (zullen) redden met een basisinkomen van €1000 per maand. Ik kan daar over mee praten want - met mijn zoon samen - mag ik het doen met €850 per maand. Met €77 aan zorgtoeslag en vaste lasten van €780 blijft er €147 per maand over voor voedsel, kleding, vervoer en hobbies. Minder dan €5 per dag. En toch redden wij het. Met name dankzij het gratis voedsel van de Voedselbank. Wrang is dat ik geen vrijwilligerswerk voor hen mag doen als 'dankjewel' want ik zit in de Participatiewet en met vast vrijwilligerswerk 'zit u uw eigen reïntegratie op de arbeidsmarkt in de weg und das ist verboten. Ordnung muss sein. Heil! Klack!'
Druk maken
'Ik weet dat je je graag druk maakt over het onrecht in de wereld en daar graag over schrijft maar je moet er mee ophouden en meer positieve dingen denken en schrijven.'
-'Jij wilt dus dat ik volledig voorbij ga aan mijn idealen, stop met denken wat ik denk en schrijven wat ik schrijf.'
'Ja, want ik word soms wat moedeloos van wat jij zegt en schrijft. Ik wil helemaal niet nadenken over al die ellende!'
-'Dus omdat jij het niet prettig vind moet ik mijzelf verloochenen?'
'Eh...'
Met alle respect voor mensen die graag leven met de kop in het zand: ik ga lekker door met mij druk maken over onrecht. Lekker puh!
Moordenaars zijn niet hetzelfde als moordenaars
'Mensen die los van de overheid besluiten andere mensen te vermoorden alleen maar omdat ze anders zijn kun je niet vergelijken met mensen die los van de overheid besluiten andere mensen te vermoorden alleen maar omdat ze anders zijn want je kunt geen appels met peren vergelijken.'
Doden uit ideologische overwegingen is niet hetzelfde als doden uit ideologische overwegingen.
Waar ging de discussie om? Om IS-strijders die 'slechte moslims en christenen' vermoorden omdat zij een bepaalde ideologie ('De islam is de beste religie') aanhangen versus blanke Amerikaanse politie agenten die vanuit een bepaalde ideologie ('Blanken zijn het uitverkoren ras') donker gekleurde burgers vermoorden. 'Ja maar IS vermoord mensen op een georganiseerde manier en die agenten niet!' Alsof dat de slachtoffers minder dood maakt. Klein feitje: alleen al in 2014 werden ruim 1000 Amerikaanse burgers ten onrechte doodgeschoten door Amerikaanse politie agenten. Ik noem dat geen 'incidenten'. Als één van mijn bronnen gaf ik de toonaangevende nieuwsdienst 'The Guardian' op. Mijn discussie genoot beriep zich op 'zijn gevoel'. Ik vroeg hem - best sarcastisch eigenlijk - waarom hij 'zijn gevoel' niet op de loonlijst van The Guardian wilden hebben. Zo'n goede journalist kunnen zij vast goed gebruiken!
Kun je appels met peren vergelijken?
'Je kunt geen appels met peren vergelijken!' is een vreemde uitdrukking want de betekenis is: 'Dat zijn twee totaal verschillende zaken!' Maar dat is helemaal niet waar in deze vergelijking. Appels en peren zijn beiden een fruitsoort en daardoor juist uitstekend te vergelijken. Twee identieke zaken zijn juist niet met elkaar te vergelijken omdat zij gelijk zijn aan elkaar. Er zit dus geen enkel verschil tussen de twee.
Hier dacht ik aan toen iemand in reactie op een stukje van mij verklaarde dat je bootvluchtelingen (uit Syrië) absoluut niet kunt vergelijken met vluchtelingen in boten (Nederlanders die voor het Nazi regime naar Engeland vluchtten.). In beide gevallen betreft het mensen die opzettelijk alles wat zij kennen achter zich laten op de vlucht voor een oorlogssituatie en in de hoop op een betere toekomst in een land waar ze de taal niet spreken. 'Vluchtelingen in boten kun je absoluut niet vergelijken met bootvluchtelingen!', probeerde de anonieme PVV-stemmer.
Hier een historisch stukje over appels met peren vergelijken door een PVV-kamerlid:
En om het geheel wat luchtig te houden hier een lekker zomer liedje van Will and The People: Lay me down
Maandag pleegde ik een paar telefoontjes in verband met mogelijk betaalde arbeid, ging ik langs bij de kleermaker om een paar shirts te laten verstellen, langs bij één van mijn favoriete winkels (Schaak & Go in de Haarlemmerstraat te Amsterdam) omdat ik dat leuk vindt, bij de enige echte zoutwinkel van Nederland (Salsamentum op de Spaarndammerstraat) om een praatje te maken met de eigenaar, bij de kapper om hem te bedanken omdat hij bij het thuis knippen van mijn moeder haar een kommetje soep bracht en bij de supermarkt voor een paar kleine boodschappen.
's Avonds met mijn vriendin even langs geweest bij een vriend die het momenteel wat zwaar heeft.
Een vraag die mij bezighield was: 'Hoe krijg je gras en modder uit een konijnenpak?' Na enige contemplatie en een uurtje werken kwam ik tot het volgende antwoord: 'Bijna niet.'
Dinsdag was het weer gezellig bij de tandarts en haar assistente en 's middags vertelde de pyschologe mij dat ik waarschijnlijk in mijn vroege jeugd een gebrek aan autonomie heb meegekregen. Een gegeven waardoor ik nog steeds weinig wilskracht heb, taken gewoon niet durf af te maken en het sowieso moeilijk vind om risico's te nemen. We gaan er aan werken! 's Avonds regelde ik een zogeheten cultuurpas van de Voedselbank: een paar keer gratis naar een voorstelling! Voordat u denkt 'dat wil ik ook wel!' bedenk even dat u dan niet meer dan €150 per maand mag overhouden na aftrek van vaste lasten voordat u in aanmerking komt.
Vijf mensen aan de telefoon gehad, met drie sms-berichten uitgewisseld, met drie Facebook berichten over en weer verzonden, 6 mensen een mailbericht gestuurd, een verhaaltje geschreven en vlekverwijderaar op een broek losgelaten.
Woensdag sorteerde ik ons vakantie foto-album nog wat verder, reageerde ik op twee mogelijke boekingen, hoorde ik niets meer van mensen die mij wilden inhuren om een tijd lang te werken in Griekenland, maakte ik een afspraak met een onderhoudsmonteur, plaatste ik wat foto's in FOAP, deed ik mijn administratie, vroeg ik een sms code aan bij mijn DigiD omdat ik anders geen declaraties meer kan indienen bij mijn zorgverzekeraar, betaalde ik een paar rekeningen, repareerde ik het kattenluik, verbaasde ik mij over de gemeente die mij ten onrechte aanmaningen stuurde voor de gemeentebelastingen (over drie verschillende jaren!), maakte ik afspraken met vrienden, herinstalleerde ik Skype om met een Vlaamse vriend te kunnen beeldbellen, deed ik een hand- en een machinewas, deed ik (natuurlijk) mijn oefeningen, volgde een Franse les, deed ik boodschappen, at ik bij mijn vriendin thuis met vrienden en deed ik het lekker rustig aan.
Donderdag begon met een bezoekje aan de fysiotherapeut die een zweepslag constateerde in het been waarmee ik de overstap maakte van ons komend huwelijksbootje via een andere boot, naar een andere boot vanwaar ik vanaf de boegspriet achterwaarts de halve sprong/halve stap maakte naar een keukentrap die op een andere boot stond vanaf welke wij makkelijk op de kade konden stappen. Zie hier:
(Het bootje achterin met het blauwe zeil is onze zelfgebouwde boot, daarnaast ligt nog een kleine boot en rechts op de voorgrond de boot met boegspriet (die witte buizenstellage) van waar af ik achterwaarts op de keukentrap hink-stap-sprong sprong.)
Daarna was ik als model aanwezig bij een fotoshoot en ging ik langs bij de kleermaker om een tweetal verstelde shirts op te halen. Natuurlijk sprak ik onderweg diverse mensen. Ik bakte wentelteefjes voor mijn zoon en mijzelf. Helaas waren ze al op voordat ik er een foto van kon maken. Sorry.
Vrijdagmorgen kwam mijn oudste dochter op visite. Met haar speelde ik wat gitaar, liet haar kennismaken met Iron Maiden en AC/DC en at wentelteefjes...Een buurvrouw kwam op de koffie en ik had telefonisch contact met een aardige meneer die mijn bedrijfslogo gaat 'restylen' voor een bijzonder zacht prijsje. Met mijn dochter, mijn zoon en mijn vriendin genoten wij de lunch bij mijn moeder waarna ik een bezoek bracht aan de dermatoloog. Die schreef een heftig zalfje voor tegen de jeukplekjes die mijn lichaam teisteren. Het zalfje kon ik ophalen bij de apotheek die helaas al dicht was. Maar het recept mocht ik al inleveren bij de balie-medewerkster met wie ik wederom een gezellig gesprek had. Evenals met de dermatoloog en zijn assistente trouwens. Vind ik leuk, kletsen.
Zaterdag was ik erg moe dus kletste ik wat minder dan anders. Wel brachten wij mijn fiets naar een fietsenmaker opdat ik eerdaags weer lekker de trappers kan rond krijgen en gingen wij (over de snelweg vlak na een bijzonder heftige storm die over het land raasde!) naar een buitensportwinkel. Waar mijn vriendin heen ging voor een goede regenjas (niet geslaagd) en ik voor goede wandelschoenen (niet geslaagd). Wel kocht ik er een goede zonnebril die zwaar was afgeprijsd en een paar lekkere koekjes. 's Avonds aten wij sushi en nam ik contact op met diverse mogelijke opdrachtgevers. Altijd leuk. Voor het slapengaan streek ik nog lekker wat bamboe sjaals voor verkoop op de markt. Word ik rustig van.
Toen de kanker zich openbaarde was zij nog veel te jong. Haar Liefde kon er niet tegen. De stoere mooie vrouw waar hij zo van hield haar levenslust, levenslicht en lichaamsgewicht te zien kwijtraken was voor hem ondoenlijk. Zij besloten uit elkaar te gaan. Zodat hij zich haar kon herinneren hoe zij was en zij in alle rust vrede met zichzelf kon sluiten.
Vrienden zeiden haar: 'Je moet sterk zijn!' Maar zij wilde helemaal niet sterk zijn. Zij had pijn, voelde zich ellendig en was nog helemaal niet klaar om dood te gaan. Vandaar haar uitspraak: 'Wie nog zegt dat ik sterk moet zijn sla ik op de neus. En hard ook.'
Het laatste wat zij wilde was weggedragen worden in een rode kist. Dus zo geschiedde. Maar liever dan sterven had zij hen die dat aangaat verteld: 'Had ik maar de kracht om jou de ogen te openen, dan pas zou je zien hoe zwak ik werkelijk ben.'
Bij de herdenking van 'MH17' zei een nabestaande: 'Ik begrijp niet waarom Rutte nog steeds spreekt van 'een ramp' terwijl het voor iedereen duidelijk is dat het hier ging om niets meer of minder dan een brute lafhartige moord.'
Premier van het volk
Premier Rutte is de premier van het volk. Althans, dat gedeelte van het volk dat minimaal €50.000 per jaar op de bankrekening ontvangt. Voor hen wil hij wel een goed woordje doen en soms zelfs iets meer doen dan de schouders ophalen, vriendelijk glimlachen, omdraaien en weglopen. De rest van de burgers wordt door hem getolereerd. Soms. Over mensen met een laag inkomen denkt hij hetzelfde als de persoon in onderstaand voorbeeld:
'Mensen die een laag inkomen hebben werken gewoon niet hard genoeg: ze zijn lui!'
-'Hoeveel verdien jij eigenlijk per maand voor het werk dat je doet?'
'1800 euro.'
-'Vind je dat veel?'
'Nee, best wel weinig eigenlijk.'
-'Jij vindt jezelf dus lui?'
'Eh...'
Opvallend vaak zijn dit dezelfde mensen die ontkennen dat het klimaat (voor 90% door toedoen van de mens!) verandert en beweren zij bij het lezen van dit soort berichten glashard: 'Ja maar cijfertjes, dat zijn maar feiten! Die hebben niets te maken met de werkelijkheid!' Eh...wel dus.
Wie is de grootste 'handophouder'?
Mensen zijn grappig! Zo vinden zij dat mensen niet meer hun handje moeten ophouden bij de overheid en zijn zij dus tegen 'uitkeringstrekkers'. Maar dan halen wij er even wat feitjes bij: de hypotheek rente aftrek (HRA, een subsidie voor mensen die veel te veel geld hebben betaald voor een koopwoning) kost alle Nederlandse belastingbetalers samen ruim 11 miljard euro per jaar. Het totale bedrag wat 'huizenbezitters' aan schuld hebben (en dus onttrekken aan de economie) bedraagt momenteel ruim €670 miljard.
'Die armoedige bijstandstrekkers' kosten diezelfde belastingbetalers 6 miljard euro per jaar. Welke groep is dus de ergste 'handjesophouder': de huizenbezitter of de bijstandstrekker?
En dan nog even dit filmpje dat afrekent met de mythe dat een Basisinkomen voor iedereen een slecht idee is:
(Engels)
Samenvatting: Voor politiek links: een einde aan armoede waardoor geen uitkeringen en voedselbanken meer nodig zijn! Voor politiek rechts: een einde aan armoede waardoor geen uitkeringen en voedselbanken meer nodig zijn!
Voor wij op vakantie gingen waren wij even langs bij Alfie, de nieuwe kat van mijn schoonvader en diens gade:
De poes van mijn schoonmoeder (Yoko heet ze. De poes, niet de schoonmoeder) kijkt recht in de camera
En hier omhoog
Maneki Neko en Zwarte Vlek liggen graag in bed. Aan mijn kant.
Wij hebben onze vermoedens over Zwarte Vlek maar vooralsnog zit hij graag in de kast. Scooby (hieronder) geeft graag kopjes tegen je hand en woont bij een buurvrouw van mijn vriendin:
Rond onze loods lopen twee katten rond. Hieronder ziet u Freya:
Deze mooierd kwamen wij tegen bij
ons bezoek aan Flavigny
Hierboven en hieronder ziet u de inmiddels 19-jarige en stokdove Chateautje, de 'huiskat' van ons vakantie adres die ondanks haar doofheid en leeftijd dagelijks nog steeds twee muizen vangt. En opeet.
Hier is Chateau met mijn dochter:
En omdat u zo lief bent nóg een foto van Chateautje:
En vooruit, nog ééntje dan:
En dit is de haan. Nog onwetend van het feit dat-ie eind van het seizoen als lekker hapje dient voor de eigenaar van het terrein en wie er ook maar helpt met het terrein winterklaar maken.
Omdat ik het niet kan laten mensen aan het denken te zetten deze prachtige bewerking van een wereldberoemde foto. Ik bedacht er de tekst bij: 'Voor de meeste mensen bent u een buitenlander.'
Meer foto's van onze vakantie in Frankrijk vindt u overigens hier.
Onze geweldige daadkrachtige (*AHUM*) premier Mark Rutte begrijpt het heel goed dat zijn Griekse ambtgenoot akkoord ging met nieuwe bezuinigingen om nieuwe leningen te krijgen van de EU en daarmee een verkiezingsbelofte brak. In zijn wereld is het verbreken van een belofte namelijk heel normaal. Zelf beloofde hij dat er 'geen cent' naar Griekenland zou gaan van Nederlands belastinggeld. Hij heeft wel een beetje woord gehouden want hij geeft de Grieken geen cent maar wel 70 miljoen euro. Per jaar. Van 'ons' geld. Nog steeds een schijntje vergeleken met de 670 miljard die het Nederlandse volk aan banken schuldig is maar toch best een hoop geld. Vind ik.
Bang voor wat eigenlijk?
En nu zijn mensen bang dat andere 'arme' landen het voorbeeld van Griekenland gaan volgen: 'Geef ons geld of wij verlaten de eurozone!'
Dat de 'rechtse subsidie' die Hypotheek rente aftrek (HRA) heet de belastingbetaler 12 miljard euro per jaar kost is niet te vinden in de mainstream media en dus is men daar niet bang voor.
Niemand is bang voor een klein beestje. Ten onrechte.
Mensen zijn pas ergens bang voor als ze weten dat het bestaat. De kredietcrisis bestond al twee jaar voordat de media er aandacht aan schonk. Toen pas vonden mensen het verschrikkelijk. Ruim voor 11 september 2001 werden al gebouwen opgeblazen en mensen vermoord uit naam van een ideologie maar pas sinds zo'n 14 jaar zijn mensen bang voor terrorisme. Een beetje terecht is dat wel want jaarlijks sterven wereldwijd zo'n 7000 mensen door terroristische aanslagen. Oei, oei, oei, wat eng! Maar wacht maar tot de media berichten over de 750.000 doden per jaar door...de mug! Overigens sterven 25.000 mensen jaarlijks door een aanval van...een hond!
Ik weet nu zeker dat er mensen zijn die hardop lachen. 'Bang zijn voor zo'n klein beestje als een mug? Of voor een hond? Kom nou!' Persoonlijk zou ik de dodelijke kracht van muggen niet onderschatten maar goed, als mensen willen lachen dan doen ze dat maar.
Waarom lachen mensen andere mensen uit?
Omdat ze bang zijn.
Waarom schelden mensen andere mensen uit?
Omdat ze bang zijn.
Waarom gebruiken mensen schuilnamen?
Omdat ze bang zijn.
Waarom zeggen mensen domme dingen?
Omdat ze bang zijn.
Waarom doen mensen domme dingen?
Omdat ze bang zijn.
Waarom komen mensen niet in opstand?
Omdat ze bang zijn.
Waarom roepen mensen zo hard dat ze niet bang zijn?
Boek nummer 10 van dit jaar is De Schaakmachine van Robert Löhr, een historisch verslag van een boeiend tijdperk én een fictieve roman in één. Echt ook zo eentje die je eigenlijk niet uit wilt lezen omdat je je wilt onderdompelen in het verhaal.
Boek nummer 11 van dit jaar is Stoner van John Williams, aangeprezen als een bijzondere roman over een bijzonder gewone man. En dat klopt.
Boek nummer 12 van dit jaar is Versleuteld van Donald Nolet, een lekkere 'Detektief' van vaderlandse bodem.
Boek nummer 13 van dit jaar is Sci fi and fantasy stories from 'The Sun' van Edward Page Mitchell en is een collectie van oude maar nog steeds tot de verbeelding sprekende buitengewone verhalen.
Boek nummer 14 van dit jaar is The First One van Herbert D. Kastle en verhaalt van een man die om een zeer bijzondere reden erg eenzaam is.
Boek nummer 15 van dit jaar is The Kite Rider van Geraldine McCaughrean en is eigenlijk geschreven voor de doelgroep 'jonge tieners' maar ook voor volwassenen een prachtig fantasievol verhaal, doorweven met feiten en legendes over een jongen die man wordt in het China van de elfde eeuw na Christus.
Misschien raadt u het al aan de hand van het aantal in korte tijd gelezen boeken maar wij waren op vakantie. Vandaar ook mijn afwezigheid op weblogs van collega's. Zelf had ik - speciaal voor de fans - een aantal stukjes in de toekomst geplaatst.
Woensdagavond kwamen wij terug na negen heerlijke dagen met belachelijk veel zon (geen spatje regen en vrijwel constant boven de dertig graden Celsius) en een gebrek aan elektriciteit in een klein verborgen deel van Frankrijk. Een plek waar je als mens niet veilig bent voor de talloze exemplaren van lokale flora en fauna die jeukende plekjes op de huid veroorzaken door te prikken, te bijten of te steken. Maar dat geeft niet. Waar geen televisie is. Maar dat geeft niet. Waar geen internet is. Maar dat geeft niet.
Wij bezochten de prachtige oude stad Flavigny-sur-Ozerain'. Bekend van een eeuwenoude abdij en anijs snoepjes. Misschien kent u het van de film 'Chocolat'?
Wij lieten een geluksballon op ter ere van 'Quatorze Juillet'. Op 13 juli zoals blijkbaar gebruikelijk.
En hier een deel van het terrein waar wij negen heerlijke dagen doorbrachten:
De omgeving van één van de huisjes. Zet de luidsprekers maar lekker hard en u begrijpt dat het voor een stadsmens als ik weer even wennen was.
Donderdag was dit mijn takenlijstje voor de dag:
Allergoloog langsgaan
A. via Linkedin en e-mail naar B.
Blog
Burendag regelen
Foto's vakantie
Foto's M.
Maçonniek Bal info
Podoposturaal therapeut langsgaan
Schroevendraaier buurman
R. Bellen
Scheren
T. Mailen
Verhaaltje blog
Zomerbijeenkomst info
Vooraf had ik stukjes ingeleverd bij opiniesite Amsterdam Centraal en vooral bij dit stukje over huurverhoging kreeg ik reacties. Tja, als een miljoenen euro's opslokkende corporatie gaat klagen dat men het zo slecht heeft dan kan men rekenen op reacties met een sarcastische ondertoon...
Vrijdag was ik naar de Voedselbank. En mijn zoon was mee. Verder was ik aan het regelen dat ik - in het kader van de Participatiewet - twee maanden GRATIS mag werken. Sterker nog: het is mij toegestaan mijn uitkering te houden! Inderdaad: in ruil voor maar 32 uurtjes per week werken (vier dagen per week vanaf zeven uur des ochtends) is het mij toegestaan mijn overheidstoelage van €850 per maand te behouden. Jawel. Natuurlijk mag ik weigeren op dit vriendelijke aanbod in te gaan maar dan mag men mijn uitkering met 30% korten en zal ik dus moeten stelen om mijn vaste lasten te kunnen betalen. 'Zie je wel, al die uitkeringstrekkers zijn dieven!' roepen VVD-stemmers dan graag. PVV-stemmers doen dat ook maar die zijn zó dom dat zij zelf niet beseffen dat zij ook zélf uitkeringstrekkers zijn en dus zichzelf stigmatiseren. Ik vind dat grappig. Mijn moeder was weer erg blij met de witlof die wij meekregen maar zelf niet lekker vinden.
MH17
Natuurlijk kreeg ook ik een brok in de keel bij het zien van de herdenking van 'MH17', het vliegtuig met ruim 200 mensen aan boord dat lafhartig en opzettelijk is neergeschoten door soldaten in dienst van de Russische president Poetin. 'De onderste steen moet bovenkomen' herhaalde onze bijzonder daadkrachtige minister president Mark Rutte nog maar eens. Dat roepen is ook het enige wat hij doet aan de zaak want Poetin daadwerkelijk verantwoordelijk stellen voor zijn wandaad durft hij niet.
Mijn takenlijstje voor vrijdag was verder:
9 Mensen mailen
4 Mensen bellen
1 Blog schrijven
1 Verhaaltje schrijven
Burendag
Keukendeur anti-slak maken
Stofzuigen
Scheren
Was draaien
Kostuum wassen
Foto's sorteren
Vakantievideo's uploaden
Franse les
Zaterdag werd ik ingewerkt op mijn gratis werkervaringsplek. Nu vind ik werken helemaal niet zo erg en ook voor gratis werken trek ik de neus niet op. Maar er moeten dingen op het dak van een busje worden gezet en ook in de loods zou ik veel boven mijn macht moeten werken. Met mijn nieuwe heup en geringe lengte is dat fysiek helaas allemaal niet mogelijk voor mij. Het ligt zeker niet aan de baas en de collega's! Die waren stuk voor stuk erg aardig voor mij. Het einde van de middag was voor een proefvaart met onze aankomende huwelijksboot:
Om een en ander te vieren gingen wij uit eten en genoten behalve van elkaar en het eten
ook van het uitzicht.
Wij waren getuige van een bijzonder verschijnsel: links ziet u niet een tweede zon maar de halo of aura van de zon! Althans, ik denk dat het verschijnsel zo heet waarbij op een andere plek een beeld van de zon zich manifesteert aan de hemel in kleinere vorm en in regenboogkleuren. Wie de juiste term kent nodig ik van harte uit dat in de commentaarsectie bekend te maken. Alvast bedankt!
Zondag stond ik met mijn vriendin en haar spullen van Rataplan Design op een ietwat regenachtige Museummarket op het Museumplein Amsterdam.
Voor de afwisseling gingen wij daarna uit eten. Een hele dag op de markt staan met alles erop en eraan is best vermoeiend. Daarna nog even in de keuken staan is dan geen fijn vooruitzicht.
Gewoon even een fijn liedje. 'Teardrop' van Massive Attack
Deze week staan wij stil bij het overlijden van Martin Vinke, Jules Bianchi en Rogi Wieg
Met angst vervuld keek hij toe hoe de gekapte figuur zich langzaam en dreigend van hem verwijderde en zich bewoog in de richting van de bosrand. De rand van het bos waarin hij zijn geheim bewaarde!
Hij bereidde zich voor op de ontdekking door een nieuw heenkomen te zoeken. Hij had de perfecte plek in gedachten maar er was één moeilijkheid: die was al bezet. Het meest voor de hand liggende scenario - het gebruik van excessief geweld - stond hem niet aan. Overleg plegen dan maar? Of zou hij zich verlagen tot het gebruik van list en bedrog? Hij kwam er niet uit maar er een nacht over slapen was geen optie. Al snel zou het te laat zijn en werd het besluit voor hem genomen. De rest van zijn leven zou hij boeten voor de fout, die ene fout die hij in zijn jeugd had begaan. Vorige week.
Voor de schaduwen die hem achtervolgden was hij niet bang. Hetzelfde kon niet worden gezegd van de oorzaak. Ooit kon hij zich verschuilen achter woorden maar die schoten vandaag te kort:
Wilders sprak zich fel uit tegen dubbele nationaliteiten. Hij bedoelde uitsluitend mensen met een Nederland en een Marokkaans paspoort want toen bleek dat er een Kamerlid was dat én de Nederlandse én de Zweedse nationaliteit heeft gaf hij aan daar geen enkel bezwaar tegen te hebben.
'Maar meneer Wilders, bent u nu vóór of tégen dubbele nationaliteiten?'
-'Mevrouw de voorzitter, zoals ik al eerder aangaf vind ik dat wij in Nederland ervoor moeten waken dat wij niet over een paar jaar onder de Sharia leven.'
'Meneer Wilders, dat is geen antwoord op de vraag.'
-'Ik heb u zojuist al mijn antwoord op uw achterlijke vraag gegeven. Ik ga mijzelf niet herhalen. Daar dient u het maar mee te doen!'
Met name rechts Nederland roept vaak en hard dat de Vrijheid van Meningsuiting nooit mag worden aangetast. Het is dus vreemd dat één van hun belangrijkste media-uitingen, The Post Online (Voorheen De Jaap, als satire op Joop, een door de omroep VARA gestarte opiniesite. En nee, ik ga niet flauw opmerken dat mensen als Bert Brussen en Bas Paternotte nog nooit een origineel idee gehad hebben maar per definitie een idee van een échte intellectueel nemen en daarna claimen dat zij het zelf hebben bedacht en dan 'huilie huilie' gaan doen als ze daarop worden aangevallen.) tegen diezelfde Vrijheid van Meningsuiting is.
Geen Vrijheid van Meningsuiting
Niet alleen vinden zij dat een Imam die blijkbaar iets tegen christenen heeft zijn mening niet mag geven ('Hij is in een ander land al geweigerd dus het is een schande dat hij in Nederland zijn mening mag uiten!' Zonder te beseffen dat Geert Wilders al op diverse plekken is afgewezen als spreker vanwege zijn racistische uitspraken en opzettelijke polarisatie. Maar niet geweigerd mag worden 'want iedereen heeft recht op Vrijheid van Meningsuiting.'), ook vinden zij dat lezers van hun stukjes het altijd met hen eens moeten zijn. In hun eigen Algemene Voorwaarden staat bijna letterlijk dat wie het niet met de schrijvers van hun vuilspuiterij eens is dat niet mag zeggen. Het is bijna grappig. Bijna. http://www.thepostonline.nl/regels/
Hypocrieten
De (doorgaans uiteraard anonieme) fans van de site zijn ook meestal hypocriet en zeggen dat zij tegen 'uitkeringstrekkers' zijn die maar de hele dag lui op de bank hangen te internetten...en wat doen zij zelf? Juist!
Nogmaals, het is bijna grappig. Bijna. Ik vraag mij af: zouden zij allemaal lid zijn van Burgernet, het overheidsinitiatief om burgers elkaar in de gaten te laten houden?
De Partij
Staat er in de geschiedenisboeken niet iets naars over een periode waarin mensen het aan de partijvertegenwoordiger doorgaven wanneer zij iemand iets hoorden zeggen of zagen doen wat in strijd was met het partij-beleid?
Afluisteren
Diverse overheidsdiensten betalen mensen om burgers in de gaten te houden, te volgen en af te luisteren. Uitkeringsinstanties en de Belastingdienst hebben mensen in dienst die Twitter, Marktplaats en Facebook afstruinen naar mensen die zich niet aan de regels van De Participatiemaatschappij houden.
Geen Jodenster
Hitler was zeer in zijn nopjes geweest met de huidige controle methoden! Wat ik doodeng vindt is dat veel van die mensen die fraude opsporen genieten van hun werk: 'Ha, wéér iemand aangegeven!' Een beetje als die mensen die blij waren dat die aardige Duitse meneer hen een zakmes gaf nadat zij vertelden dat hun ouders iets positiefs over joden hebben gezegd. Er zijn zelfs mensen (met name in dat geweldige 'vrije' Amerika) die ervoor pleiten om alle Amerikaanse moslims zich verplicht te laten registreren en met een zichtbaar pasje op de jas met een grote 'M' erop te laten rondlopen 'zodat je die baantjes pikkende terroristen' altijd herkent...
Ik denk echter niet dat de letter in de kleur geel zal worden uitgevoerd want men mocht eens denken dat het gaat om medewerkers van McDonalds...;-)
Voor zichzelf had hij besloten dat zij onbereikbaar was.
Niet dat zij zo'n uitzonderlijke schoonheid was, hoewel zij zeker mooie trekken bezat. Althans, afgaand op de foto in het lijstje dat aan de paal in het midden van de kring gespijkerd zat.
Opeens herinnerde hij zich de ogen van zijn moeder en de diep er in liggende angst die er soms in verscholen lag.
Pas jaren later begreep hij waar zij zo bang voor was en hoezeer die ene gebeurtenis de rest van haar leven had bepaald.
Doen vrouwen het beter in beroepen waarin communiceren heel belangrijk is, doen mannen het beter in beroepen die fysiek wat zwaarder zijn. Waar mannen afgaan op ervaring en wat ze verteld wordt zijn vrouwen veel eerder geneigd af te gaan op hun intuïtie. En zo zijn er nog wel meer algemene verschillen te vinden. Wat natuurlijk niet zegt dat er niet aan beide kanten enorm veel uitzonderingen zijn. Leuk feitje: onderzoek heeft aangetoond dat een auto inparkeren het beste wordt gedaan door...vrouwen! Al doen ze er wel een paar minuten langer over dan de gemiddelde man.
Hier is wat een vrouw vindt dat vrouwen beter kunnen dan mannen en hier is te zien wat een man vindt dat mannen beter kunnen dan vrouwen.
Weinig vrouwen in de top
Om een of andere reden werken in Nederland bijzonder weinig vrouwen in de top. Die keiharde Nederlandse zakenwereld blijkt toch vooral een aangelegenheid van 'wie heeft het hoogste testosterongehalte'. Net als bij de chimpansees dus eigenlijk.
Luie bijstandsmoeders
Wanneer een bejaarde mevrouw van 65 klaagt over 'die luie jeugd van tegenwoordig die weigert te werken' moet ik altijd erg lachen. Terwijl zij vertelt van 'die luie bijstandsmoeders die niets anders doen dan hun handje ophouden' vertel ik haar dat in de jaren vijftig (toen haar moeder dus in de bloei van haar leven was) bijzonder weinig vrouwen betaalde arbeid verrichten. 'Ja maar, mijn moeder zorgde voor de kinderen en dat is óók zwaar werk hoor!' -'U denkt nu opeens heel anders over die Bijstandsmoeders die u zojuist door het slijk haalde, begrijp ik?' 'Ach jongen (ik ben 47), maar jij hebt de oorlog niet meegemaakt.' -'Als u aan de Tweede Wereldoorlog refereert mevrouw, u ook niet want u bent geboren in 1950.'
Het lijkt wel eens alsof de meeste mensen de baan die zij hebben de meest stressvolle baan vinden van allemaal.
Vrijwel elk beroep is stressvol
Zelf heb ik diverse beroepen uitgeoefend (en dan bedoel ik voor langer dan een jaar) dus ik weet wat ik zeg wanneer ik zeg dat zowel credit controller alsook acteur, salaris administrateur, zelfstandig entertainer, schrijver, office manager, debiteuren beheerder, social media coach, fabrieksarbeider, sociaal raadsman, groepsleider kinderopvang alsook beoordelaar ziektewet en assistent-boehouder hun stressvolle momenten kennen.
Wat maak je er van?
Ik heb echter ook geleerd dat je er zelf wat van kunt maken. Hoe naar en zwaar het werk soms ook is, met een paar leuke collega's is het al prima te doen. Ook als je weet dat je thuis wordt opgevangen door een liefhebbend gezin. Of als je weet dat je het nog maar een paar maanden hoeft uit te houden tot aan einde contract en dan met het verdiende geld iets leuks kunt gaan doen. Je kunt ook besluiten dat het werk al de stress en ellende niet waard is en ontslag nemen. Op alle beroepen die ik heb uitgevoerd heb ik dat laatste uiteindelijk twee maal gedaan. En het was een bevrijding!
Hier een oude Afrikaanse vertelling over de reden waarom mensen moeten werken. Het gaat terug naar het begin van de mensheid, toen er nog bijna niets was...Zoals in dit liedje van Howard Jones:
In de rubriek 'wat ik vreemd vind' vandaag: Mensen die het heel normaal vinden om in de binnenstad tien minuten rond te rijden op zoek naar een parkeerplek maar 'geen tijd' hebben om tien minuten op de bus te wachten.
Maandag was ik het vooral bezig met bijkomen van het tweedaagse Business Bootcamp van Open Circles waar ik dat weekend aan deelnam. Ik kwam er (onder meer) tot de volgende inzichten: 'Be the big fish' (Wees de grote vis in de kleine vijver die jouw doelgroep is) en 'The Box does not exist' (Hoezo, 'buiten de gebaande paden denken? Stel je gewoon voor dat die niet bestaan!'). Stomtoevallig blijkt mijn klantmanager bij de gemeente de leraar van voornoemd bootcamp, Nisandeh Neta, en zijn vrouw persoonlijk te kennen! Met haar en een collega had ik een zeer prettig gesprek vandaag en donderdag komt daar een vervolg op: ik mag op gesprek komen bij een potentiële werkgever die mij dan - betaald! - werk zal aanbieden. Het blijft nog even spannend maar de hoop is weer verhoogd! Voor mijn zoon is het inmiddels minder spannend nu of hij wel of niet over is naar het laatste jaar van het gymnasium; met onder meer een heuse tien (hoger kan gewoon niet. Dus.) voor het vak Economie is hij over naar de zesde. Houzee ende hoera en zo!
Warm
Maandag was het ook erg warm dus ik deed nog een handwas, mijn administratie, werkte mijn LinkedIn pagina bij, verwerkte de tientallen visitekaartjes van evenzovele mensen in een databestand en deed het verder lekker rustig aan, onder meer met een gezellig tweepersoons etentje om mijn zoon te trakteren bij sneleetrestaurant 'De Gouden Bogen'. Boek nummer 9 van dit jaar is The Science of Getting Rich van Wallace D. Wattles die heel lang geleden schreef over The Law of Attraction. Mij gaat het niet om rijk worden in de zin van 'veel geld bezitten' maar wel over het aantrekken van geluk. Feitelijk is dat natuurlijk gewoon een 'mindset'. Nuttige tips!
Dinsdag was dit mijn takenlijstje:
-Huisarts
-Kasboek loge
-Zangles
-Mailen: 14 mensen
-Sms'en: 3 mensen
-Bellen: 2 mensen
-Kopen: Broodtrommel
-Afspreken met: tandarts, allergoloog en podo posturaal therapeut
-Les Frans
-Les Social Media
-Les Spreker
-Folders SP
Woensdag leerde mijn moeder mij (en haar thuiszorg hulp) loempia's bakken. En het bijbehorende sausje klaarmaken. Lekker!
Verder hield ik mij bezig met mijn administratie (het was weer de eerste van de maand), een en ander regelen voor de Bewonerscommissie als penningmeester, legde ik de laatste hand aan het kasboek van de loge, zette nog een stapel dvd's te koop op Bol.com, haalde de was binnen en ruimde wat op. Ook voerde ik een aantal kleine reparaties uit (een horlogebandje, een fotolijstje...)
Donderdag was ik wat nerveus voor een sollicitatiegesprek maar onterecht. Het gesprek met de directeur van een nieuw bedrijf en een dame van de gemeente erbij die voor mij bemiddelde ging zeer ontspannen en de uitkomst is dat ik over een paar weken (op proef dus 'met behoud van uitkering') 32 uren per week aan de slag kan als barista. De eisen waren: je moet van koffie houden, van mensen en een vlotte babbel hebben. Verdere opleiding wordt door het bedrijf verzorgd. Om het te vieren (en even uit te puffen) vervoegde ik mij bij mijn vriendin in het lokale zwembad en 's avonds gingen wij uit eten aan het strand van Wijk Aan Zee. Ook om te vieren dat wij inmiddels drie jaren, zeven maanden en een dag samen in een relatie zitten.
(Net een heus tropisch strand, niet? Mede dankzij het prieel met rieten dak.)
(Dat gekke ding zorgt er voor dat wat je fluistert tientallen meters verderop makkelijk gehoord kan worden)
(Prachtige wolkenformaties kondigen een naderend onweer aan. De weergoden hebben goed naar Bob Ross gekeken! Ziet u het vliegtuig hieronder?)
Op de weg terug zaten wij in het noodweer,
gingen wij even langs bij de vrouw van mijn schoonvader en naar de loods van Rataplan Design om wat zaken te regelen.
Voor vrijdag was dit mijn takenlijstje (naast natuurlijk reguliere taken als koken en zo):
-Teennagels knippen
-Twee artikelen schrijven en inleveren voor Amsterdam Centraal
-Een verhaal bedenken, schrijven en publiceren voor mijn eigen weblog
-Mailen: elf mensen
-Bellen: drie mensen
-Sms'en: twee mensen
-Kasboek afronden
-Zwabberen
-Folders verspreiden
-Kopen: speelgoed tbv verjaardag 2-jarige
-Foto's sorteren
-Kostuum passen voor mogelijk komende opdracht
-Uitgeleende elektrische schroevendraaier terughalen bij buurman (Bleek niet thuis te zijn)
-Cd's samenstellen en branden voor onderweg naar vakantiebestemming
-Les Frans
-Les Social Media
-Les Spreker
(Ik leer nu eenmaal graag en momenteel volg ik drie cursussen. Online.)
Ondanks de hitte (28 graden Celsius en volop zon in Amsterdam) heb ik het volledige lijstje kunnen afwerken en was dus best trots op mijzelf. Ook toen mijn weg werd geblokkeerd door een alfa-mannetje: op de stoep stond een brede man zichzelf nog breder te maken. Hij stond dwars op de stoep, armen in de zij en met de benen gespreid, verwachtend dat mensen - om hem te passeren - om hem heen over het fietspad zouden lopen. Hij kende mij nog niet, dat was duidelijk. Ik loop recht op hem af en speel 'chicken'. Terwijl ik recht op hem afloop doe ik alsof hij niet bestaat en ik zie zijn gezicht betrekken: 'O jé, wat nu? Deze situatie ken ik niet!' Op het laatste moment doet hij keurig een stap opzij en draait om zijn as zodat ik onbelemmerd mijn weg kan vervolgen. Was hij niet opzij gestapt dan was ik tegen hem opgebotst met de woorden: 'Sorry, ik vermoedde dat je je niet asociaal wilde gedragen door de hele stoep in je eentje te blokkeren. Fijne avond nog!' Om dan zijn reactie af te wachten.
's Avonds op straat sprak ik nog met twee buurmannen. Erg gezellig weer!
Wij aten brood met knakworst.
Zaterdag stuurde ik een bezwaarschrift naar de gemeente om te zorgen voor kwijtschelding van de gemeentelijke belastingen. Met €140/maand na aftrek van vaste lasten kan ik een bedrag van €360 eenvoudigweg niet betalen. Dus dan maar allerlei papieren opsturen en formulieren invullen. Ook was ik met mijn oudste dochter samen op de tweede verjaardag van het dochtertje van vrienden van ons.
(En ja, dat ben ik in dat lekker warme konijnenpak. Gelukkig was het maar 34 graden. In de schaduw.)
Ook startte de Tour de France vanuit Utrecht. Persoonlijk vind ik het jammer dat aangekondigde stiptheidsacties van de Politie geen doorgang vonden. Mij had het grappig geleken als de tourrenners waren gecontroleerd op drugs en ontbrekende achterlichten...
Onderweg er vandaan stonden wij op treinstation Amsterdam Rai:
's Avond moedigde wij een vriendin van ons aan die een serieuze poging onderneemt een wereldrecord te breken: het wereldrecord knuffelen!
(Sommige foto's zien er anders uit dan u van mij gewend bent. Ik ben nieuwe filters ontdekt. Zodoende.)
Zondag stond mijn vriendin op de markt in Rotterdam terwijl ik haar huis schoonmaakte in afwachting van de kinderen om met hen aan het zwembad te genieten van een heerlijke middag! Het weer gooide helaas roet in het eten...eh...water in het zwembad en dus brachten wij de middag gewoon thuis door. Ook gezellig! En ik had de tijd om het laatste deel van een online cursus te volgen.
Eigenlijk best grappig dat er nog steeds mensen zijn die ervan overtuigd zijn dat ik mij te pletter verveel 'want jij bent toch werkloos?' Eigenlijk zeggen zij alleen maar dat wanneer zij werkloos zouden zijn zij helemaal niets meer zouden doen. Wat een arm leven dan eigenlijk, zeg! Althans, in mijn optiek. Binnenkort hebben zij geen smoesjes meer om mij lastig te vallen met de klusjes waar zij zelf te lui voor zijn. Pardon...'geen tijd' voor hebben. Binnenkort werk ik namelijk 32 uren per week in een 'participatiebaan'. Dat wil zeggen dat ik vier dagen per week half zeven mag opstaan en acht uren mag werken. In ruil voor die inspanning (tenminste twee maanden lang) wordt het mij toegestaan mijn bijstandsuitkering (€852/maand) te houden. Ik mag ervoor kiezen dit aanbod te weigeren maar dan kan mijn uitkering met 30 procent worden gekort. Niet dat ik denk dat mijn klantmanager dat zal doen want zij is erg aardig. Maar toch vind ik het een rare wet die dwangarbeid gedoogt. De Europese Commissie heeft al geoordeeld dat het in voorkomende gevallen om een pure vorm van dwangarbeid gaat maar u weet inmiddels hoeveel onze regering zich aantrekt van internationale regelgeving.
Afgelopen week maakte ik ook tijd om foto's te sorteren. Veel weggooien bijvoorbeeld. Al is dat niet echt meer nodig met diensten als Flickr en dergelijke. Hier mijn album van april van dit jaar. Mei en juni volgen. Rechtsboven in het album ziet u een soort TV'tje als symbool. Hier op klikken start een diashow. Wel zo makkelijk!
Deze week staan wij stil bij het overlijden van Mitch Henriquez en Bob Smalhout
Predikant Martin Niemöller protesteerde tegen het feit dat indertijd de Duitse intellectuele elite niets deed toen de Nazi's Joden oppakten:
Toen de nazi's de communisten arresteerden, heb ik gezwegen;
ik was immers geen communist.
Toen ze de sociaaldemocraten gevangenzetten, heb ik gezwegen;
ik was immers geen sociaaldemocraat.
Toen ze de vakbondsleden kwamen halen, heb ik niet geprotesteerd;
ik was immers geen vakbondslid.
Toen ze de Joden opsloten, heb ik niet geprotesteerd;
ik was immers geen Jood.
Toen ze mij kwamen halen
was er niemand meer, die nog protesteren kon.
Elke stem telt
Ik refereer graag aan bovenstaande wanneer mensen mij vragen waarom ik mij druk blijf maken over het oppakken van mensen die ik niet persoonlijk ken. 'Jij hebt er zelf toch geen last van dus waarom zou je er tegen protesteren?' Prima dat mensen de kop in het zand steken. Hun keus. Veel mensen protesteren zelfs bewust niet wanneer zij onrecht tegenkomen. Waarschijnlijk omdat zij doodsbang zijn voor hun eigen hachje. Het is natuurlijk volkomen aan hen om te beslissen wat zij belangrijker vinden: televisie kijken of - op wat voor manier dan ook - hun stem laten horen.
Racisme
In de spannende jongensboeken van Karl May was racisme heel normaal: 'Ik schoot 7 mensen dood en bovendien twee negers en een indiaan.' Puur racisme. Net als wanneer iemand zegt: 'Die Turk op de markt probeerde mij op te lichten.' Wanneer iemand met een blank, 'westers' uiterlijk hen probeert op te lichten zegt men niet: 'Die Hollander probeerde mij op te lichten.' maar 'Wat een [CENSUUR] zeg, die groenteboer!' Puur racisme dus. Voor die mensen die nu overeind springen en roepen: 'Ik ben geen racist maar...' heb ik een woord in gedachten dat ik voor mij zal houden. Racisme houdt in dat men onderscheid maakt tussen (groepen) mensen, puur op basis van hun afkomst. Die definitie geldt óók voor hen die ontkennen dat dat de definitie is.
Onrecht laten gebeuren is ook een keus
Ik kies er voor om te blijven ageren tegen onrecht. Zelfs wanneer het mijn bloedeigen moeder is die onderscheid maakt op basis van ras. Maar ook bij de blanke jongeman in het Amerikaanse Charleston die in een kerk 9 mensen doodschoot, uitsluitend vanwege het feit dat de kleur van hun huid donkerder is dan die van hemzelf. Mitch Henriquez was van Arubaanse komaf. Alsof dat belangrijk is. Hij was een festivalganger die vermoord is door een politie-agent 'want hij verzette zich bij zijn arrestatie'. Nog niet alle details zijn bekend maar wat wel vaststaat is dat vijf blanke agenten een ongewapende man tegen de grond werkten, één van hen opzettelijk zijn knie op 's mans strottenhoofd plaatste en vier agenten de bewusteloze arrestant het politiebusje in sleurden. Letterlijk. 'Ja maar hij riep dat hij een wapen had!' Je gaat je door dit soort incidenten hardop afvragen wat er was gebeurd wanneer de festivalganger een blanke vrouw uit IJsland was geweest. Had de politie ook in dat geval bewust hardhandig opgetreden of was het dan met een sisser en 'Hé, effe dimmen hoor, mevrouwtje!' afgelopen? Dat zal altijd de vraag blijven.
En waarom heet het geen 'christen extremisme' wanneer een blanke man zijn ex-baas vermoord maar wel 'moslim extremisme' wanneer een licht getinte man zijn ex-baas vermoord? Ik verwijs naar de onthoofding van een man in Frankrijk, recent.
Kinderlijken
En bijvoorbeeld ook bij de brute moord op vier kinderen vorig jaar. Onlangs gaf Israël aan het onderzoek naar de gebeurtenis af te doen met: 'Tja, die kinderen waren daar nu eenmaal toen wij die bommen daar wierpen.' Dit keer ging dat om vier Palestijnse voetballende kinderen (WAARSCHUWING: explicite foto's van kinderlijken!) die door Israëli werden aangezien voor Palestijnse soldaten. Ik kan mij de vergissing voorstellen, hoor: vier soldaten met een tank zien er vrijwel hetzelfde uit als vier kinderen met een bal...Omgekeerd (Palestijnen die - heel dapper - Israëlische kinderen uit elkaar rukken van grote afstand door middel van verouderde raketten schijnt overigens ook voor te komen. Maar daar heb ik geen voorbeelden van kunnen vinden.)
'Eigen schuld, afgerukte ledematen! Sliep uit!'
Natuurlijk was het de schuld van die kinderen zelf. Ik bedoel: welk jochie van tien haalt het nu in zijn hoofd om aan het strand met een bal te gaan spelen? Dan vraag je er toch om om een bom op je hoofd te ontvangen? De internationale gemeenschap stelt - uiteraard - de regering van Israël in het gelijk 'want de Joden hebben al zo geleden met de Holocaust en zo'. O, en ze hebben 'sorry' gezegd. Dan is het goed. Via Twitter(Het oorspronkelijke bericht heeft 'de woordvoerder' zelf verwijderd maar deze staat er nog:
Today we struck 50 Hamas targets in Beit Lahiya, Shuja'iya, Zeitoun & other areas in N. Gaza from which we warned civilians to evacuate.
) waarschuwt de regering van de staat Israël bewoners die voor het bombardement gevlucht zijn om niet terug te keren naar hun huizen 'want over een paar uren gaan we gewoon lekker door met bommen werpen. Je bent nu gewaarschuwd dus als je zo dom bent om thuis te zijn en je krijgt een bom op je dak en gaat dood dan is dat gewoon je eigen schuld. Lekker puh! O, en morgen is het Falafel dag:
(Inderdaad schijnen er (volgens de Israëli) vanuit de betreffende wijk raketten te zijn afgevuurd richting Israëlisch grondgebied. Een goede reden om ziekenhuizen, psychiatrische instellingen en woonappartementen op te blazen, toch? Net als wij indertijd deden in Indonesië: je weet (althans, je hebt jezelf wijsgemaakt, al dan niet geleid door feiten) dat er in een dorp een 'vijand' (terrorist, Jood, communist, Palestijn) zit maar weet niet wie van de dorpelingen dat kan zijn. Dus vermoord je ze gemakshalve allemaal. 'Zippo-raid' (Dorp omsingelen en platbranden). Nederlandse uitvinding (Raymond Westerling). Yeah, wat zijn we goed...:-(
De bevolking neem ik hooguit kwalijk dat zij de ogen sluiten voor onrecht maar de overheden zouden beter moeten weten. Tenzij ook die zijn gevallen voor de leugens die zij zelf al decennialang verspreiden.
Moord vanwege afkomst
En ja, ik kan wat hard zijn in het ageren tegen onrecht maar laat ik u eens de vraag stellen: als u straks wordt opgejaagd vanwege uw huidskleur, uw muzieksmaak, uw geboorteplaats, uw geloofsovertuiging, uw seksuele of politieke voorkeur...vindt u dan nog steeds dat anderen maar moeten wegkijken 'omdat zij er persoonlijk geen last van hebben' of vindt u dat zij alles in het werk moeten stellen om er voor te zorgen dat mensen niet meer worden opgepakt omdat zij jood, moslim, homo, neger, Frans Bauer fan, communist, blank, Rotterdammer, gehandicapt, vegetariër, Belg of christen zijn?
Als ze u komen halen...
Kortom: vindt u het wel prima dat u niets doet terwijl anderen worden vermoord of verbannen? Wacht u totdat u zelf aan de beurt bent? Vindt u het dan oké dat anderen doen alsof er niets aan de hand is of gaat u dan opeens klagen dat niemand er wat aan doet? Ik kijk uit naar uw goed beargumenteerde commentaar!
('Met open ogen zien wij ellende voorbijkomen. En wat doen wij? Helemaal niets 'want het is lekker ver weg.')
In haar nagedachtenis zong men liederen. Eenvoudige liederen want de alcohol vloeide reeds rijkelijk. Eenvoudige liederen gezongen door eenvoudige lieden vertelden een verhaal dat niets anders kon dan verteld worden. Dat was duidelijk. Zelfs voor de eenvoudige toehoorder die ik toen nog was. De kring verwijdde zich en ik kreeg wat te drinken in mijn handen gedrukt terwijl ik gemaand werd plaats te nemen. In de schaars verlichte ruimte hoorde ik met stijgende verbazing de gezangen aan. Hoe kon het bestaan dat ik nog nimmer had gehoord van deze bijzondere vrouw!? En hoe bijzonder moest zij wel niet zijn geweest om zoveel mensen te bezielen?
Ik werd aangestoten. Dacht dat dat per abuis was. Werd nogmaals aangestoten en begreep dat het mijn beurt was om een lied aan te heffen. Alle ogen waren plots op mij gericht en zelfs een kaarsvlam hield de adem in in afwachting van de klanken die ik zou voortbrengen.
Mijn beker werd voorzien van verse inspiratie en na het nemen van een verse slok voelde ik dat een verhaal vanuit mijn binnenste wilde ontsnappen.
============================================
Meer lezen? Mijn auteurspagina
Zomaar opeens is Nederland in de ban van een hittegolf. Klonk het vorige week nog: 'Nou, wanneer wordt het nu eens echt lekker warm weer, deze zomer?' klinkt nu: 'Hijg hijg, puf puf, nou, van mij mag het best een beetje afkoelen, hoor!' Tsja, veel mensen zijn nu eenmaal nooit tevreden. Althans, zo komt het op mij over. U kunt (en mag!) daar natuurlijk geheel anders over denken! Wanneer ik bijvoorbeeld beweer: 'Iedereen die maandelijks meer geld uitgeeft dan er binnen komt vind ik dom.' dan bedoel ik daarmee: 'Iedereen die maandelijks meer geld uitgeeft dan er binnen komt vind ik dom.' Dat is dus een MENING en geen FEIT. Het is niet mijn gewoonte om mijn mening op welk gebied dan ook als feit te presenteren. Dat mensen dat wel zo interpreteren komt geheel voor eigen rekening. En ook dat mag natuurlijk. Net als feiten als mening zien. Een voorbeeld:
Nachtwacht
Oorspronkelijk heet het beroemde schilderij 'De Nachtwacht' van Rembrandt van Rijn helemaal niet 'De Nachtwacht'. De naam (Eigenlijk heet het doek: De compagnie van kapitein Frans Banning Cocq en luitenant Willem van Ruytenburgh) maakt zich gereed om uit te marcheren) berust op het misverstand dat de afbeelding een nachtelijk tafereel laat zien. Nadat het schilderij was schoongemaakt, echter, bleek het gewoon een scène bij daglicht te zijn. Van stoere mannen die bij nacht en ontij de stad beschermen tegen allerlei gespuis en schorriemorrie. Mis!
Luxe watjes
De afgebeelde mannen zijn heren van stand die broodschilder Rembrandt maar liefst 100 gulden per persoon betaalden om zich te laten afbeelden als stoere kerels in plaats van als de op luxe gestelde rijke watjes die zij werkelijk waren.
Wapenverkoop
Vergelijk het maar met Minister van Defensie Jeanine Hennis Plasschaert die een fotograaf betaalt (Of nou ja, de belastingbetaler laat betalen want persoonlijk kost de PR-actie haar geen cent) om zich te laten afbeelden als stoere militair die op ruw terrein naast een tank staat om de indruk te wekken dat zij in haar eentje met hulp van door haar persoonlijk gekocht wapentuig van Nederlandse makelij wel eventjes Islamitische Staat en andere schurken zal verslaan. Typisch gedrag van een macho alfa-mannetje (m/v). (Terwijl de waarheid is dat zij Nederlandse wapens verkoopt aan landen als Saoedi Arabië waarvan bekend is dat die IS steunen. Officieel verkoopt Nederland geen wapens aan Saoedi Arabië onder meer vanwege schending van de mensenrechten in dat land. Maar geen nood: Nederland leent - tegen betaling uiteraard - tanks uit aan een Duitse wapenfabrikant die vervolgens het wapentuig cadeau doet aan Saoedi Arabië: 'Zie je wel, wij verkopen helemaal geen tanks aan Saoedi Arabië!' Maar dat terzijde.)
Voor de parlementaire kamercommissie die ongetwijfeld gaat komen (over een jaartje of twaalf, schat ik) zal mevrouw Hennis verklaren: 'Ja maar tanks verkopen aan IS was goed voor de economie dus ik deed het in het belang van het land!' En dat dan nog menen ook...
Omdat ik vind dat u dat verdiend heeft een vrolijks zomers muziekje van Will and the People. Hier is 'Jekyll and Hyde':