Natuurlijk herkende hij haar nog na al die jaren
want haar glimlach was niet veranderd.
Na een paar minuten bijpraten overhandigde zij hem
haar ziel en zaligheid op papier.
Hij had hun gesprekken gemist. En genoot.
Van de koffie, van haar verhalen.
En het gezelschap van haar man.
=====================
Meer lezen?
Auteur's website
Posts
Dag 4768 – Morphine – Buena
36 minuten geleden
Nog steeds verliefd!
BeantwoordenVerwijderenJe kunt het voelen.
BeantwoordenVerwijderenLove As Always
Di Mario
Jij weet het ondertussen al, ik kijk elke week weer uit naar je schitterende verhaaltjes en dat is deze keer niet anders! Gelukkig heb ik in de tussentijd al je andere interessante logjes waar ik ook van geniet, dus bedankt lieve Terrebel!
BeantwoordenVerwijderenErg leuk geschreven. op de helft verwacht je nog het einde niet.
BeantwoordenVerwijderenSuper dus :)
fijn w-end
Wat kan het veel met je doen, als een warm bad. Mooi!
BeantwoordenVerwijderenEchte liefde ( of vriendschap ) roest niet :)
BeantwoordenVerwijderenmooi om zo verliefd te blijven op elkaar.
BeantwoordenVerwijderenOf eh.... was het de zoon die zijn moeder terug zag na een verbroken contact na de scheiding van z'n ouders.... waarbij haar nieuwe man (de oorzaak van de scheiding) uiteindelijk reuze meeviel......
BeantwoordenVerwijderenJa de glimlach en de ogen liegen niet..
BeantwoordenVerwijderenSmaakt naar meer...groetjes