Gij zijt een mens
een levend wezen dat droomt en vecht
en tot hen spreekt
die anders dan gijzelve omgang heeft
met die dromen en gevechten
Geen mens die luistert naar de woorden van een dwaas
want dat is die U bent
Doch zonder te beseffen dat men hoort noch ziet
wat U verbeeldt
verkondigt U het woord dat Gij ziet als zijnde het ware
Wie is de ware dwaas:
Hij die doolt in lege ruimtes
of hij die spreekt
zonder te spelen met de woorden van zijn naaste?
Wie is de ware wijze:
De denkende sterveling of de strijdende god?
Tot een strijd zal het komen
dan pas wordt bepaald
wat het antwoord is en wat de vragen zijn
Als die tijd daar is
verschijnt voor U het licht
dat opkomt en verdampt
U achterlatend in verwondering
en met de knagende leegte
veroorzaakt door het ontsnappen
van de laatste prooi.
Posts
Ik las net nog even dat topic na. De reacties dan. Sommige mensen begrijpen echt niet hoe het is in de bijstand, en die wens je dat dan ook zomaar ff voor een paar jaar.
BeantwoordenVerwijderenJe gedichtje is leuk! Ook jij een fijn w-end!
ik heb het ook ff gelezen en idd, solidariteit is soms ver te zoeken.
BeantwoordenVerwijderenmooi gedichtje al zal ik het nog een paar keer moeten lezen om de pointe te snappen.
Uitprinten dan maar en in bed nalezen.
De ware dwaas, nee dat kan nooit op een bepaalde lijsttrekker slaan *grijnz*
BeantwoordenVerwijderenFijn weekend Tb!
Je kunt beter dit gedichtje lezen dan naar een kinderachtig debat op TV kijken.
BeantwoordenVerwijderenEen gedicht is ook een verhaaltje, maar dan anders.
BeantwoordenVerwijderenKunst. Dat wel.
BeantwoordenVerwijderenBij het woordje ontsnappen dacht ik aan de politici die er net op tijd uit zijn gestapt haha.
BeantwoordenVerwijderenApart gedicht, heb hem wel even 2x moeten lezen.
Jee, ik heb het ook nog even nagelezen allemaal, jee... ja ik zeg het wel vaker, zullen we een paar maanden ruilen?
BeantwoordenVerwijderenDaarom keek ik ook graag naar dat programma over daklozen, een aantal 'rijken' met vooroordelen en die van de winter zo de Amsterdamse straten op zijn gegooid... en daarmee heel anders thuis kwamen, ik moet daar weleens aan denken, als het bij ons... één iets hoeft maar fout te gaan en dan...
Maar dat laat ik los en blijf doorgaan, en werk rustig door aan een betere toekomst voor ons, met name dat van mijn kind!
XXX
Mooi dat gedicht. Dicht bij het volk is ie zeker niet. Hij moet eigenlijk zijn excuses aanbieden omdat hij niet kan rekenen
BeantwoordenVerwijderen