Is de ene angst 'erger' dan de andere?

Moest u ook zo lachen toen u las dat tankopslagbedrijf Odfjell een 'enorme boete' moest betalen wegens nalatigheid waarbij de levens van honderden mensen op het spel zijn gezet met als enig doel het behalen van meer netto winst? Die boete is namelijk uiteindelijk vastgelegd op 'maar liefst' 3 miljoen euro. Dat is 0.025 procent van de jaaromzet. Nou, daar zal men vast wel van schrikken! Als u jaarlijks 8,75 euro zou moeten betalen als boete voor het wekelijks illegaal dumpen van uw huishoudafval terwijl u 35.000 euro per jaar aan salaris ontvangt zult u dat voortaan ook uit uw hoofd laten, toch? U wilt toch zeker niet arm worden?

Maar liefst 7,6% van de Nederlandse bevolking zou 'arm' zijn en volgens de geldende criteria zit ik in die groep. Toch voel ik mij rijk. Met een inmiddels volwassen zoon thuis die lekker in zijn vel zit, met dochters die gezond zijn en houden van hun ouders en - ondanks de ruzies die zusjes nu eenmaal vaak hebben - van elkaar. Om nog maar te zwijgen over mijn moeder die mij altijd steunt, zelfs als zij het niet eens is met de beslissingen die ik neem. En dan zijn er nog fijne vrienden en natuurlijk mijn aanstaande echtgenote. Vanmorgen kwamen haar moeder en diens vriend een bakkie doen bij mij en maakten meteen mijn tuintje winter klaar en zorgden voor meer ruimte in mijn woonkamer door mijn oude PC mee te nemen. Ik heb daar in zes jaar tijd menig mailtje mee verzonden!

Afgelopen maand verzond ik 148 mailtjes en ontving ik er 1748. Verder stonden er 69 items in mijn agenda voor een totaal aantal uren van 163. Vergeleken met vorige maand gaat dat dus de goede kant op; ik doe het steeds rustiger aan!  Maar eigenlijk zijn statistieken natuurlijk nauwelijks meer dan conversatiemateriaal op feestjes...

Je bent op een feestje en praat over de dingen die je zoal bezighouden. Opeens zegt iemand: 'Mijn partner wordt uitgezonden naar Syrië.' Spontaan vallen de gesprekken stil en je ziet mensen denken: 'Shit! En ik maar zielig doen omdat mijn goudvis ziek is.' Natuurlijk, elk probleem is een probleem maar maandenlang bang zijn voor rondvliegende granaatscherven is toch van een iets andere orde dan een uurtje wakker liggen bij de vraag: 'Hoe vertel ik mijn kind dat de goudvis is overleden?' 

Met dat bang zijn bedoel ik niet het bang zijn dat mensen hebben als ze in Amsterdam zijn: 'Stel je voor dat er nu een terroristische aanslag komt!?' De kans dat je op je fiets rijdt en wordt doodgereden door een dronken of bellende automobilist is vele malen groter. Sterker nog: je hebt twintig maal meer kans om te worden omgebracht door een familielid. Maar toch zijn wij niet bang voor die ene gekke oom of een doorgedraaide oma maar wel voor wildvreemden. Terwijl zelfs de kans dat wij door eigen hand omkomen groter is dan de kans te worden vermoord door familie. Toch zijn wij niet bang voor onszelf.

Als extraatje nog even een foto van de taart die mijn vriendin voor mijn zoon zijn 18e verjaardag had gemaakt, vorige week...

Waarom gedragen mensen zich buiten eigen plaats zo dom?

Vanavond gaat mijn zoon naar een gemaskerd bal en zal hij wel laat thuis komen. Maar ik maak mij geen zorgen dat hij zich te buiten zal gaan aan alcohol of andere drugs en ook aan geldverspilling zal hij niet doen. Ik vertrouw hem volkomen.

Inmiddels weet u dat mijn vriendin en ik afgelopen weekend twee jaar samen waren. Dat vierden wij door op de bank te hangen en televisie te kijken. Voor ons iets heel bijzonders want dat doen wij zelden! Vandaag was nagenoeg routine: bij de kleermaker langs om vermaakte shirts op te halen, een paar uur werken op kantoor vervolgd met een vergadering. Vanavond zou ik weggaan maar besloot thuis te blijven om nog het een en ander aan klusjes op te knappen.

Zelf hou ik ervan om dingen te ervaren die ik nog nooit eerder ervaren heb. Daarom ga ik graag naar musea, lezingen en kroegen. Het liefst in steden waar ik zelf niet woon maar ook in Amsterdam zijn er interessante plekken te vinden. Wat mij vaak verbaasd is het gedrag van (mede-) toeristen.

Zo blijft blijft het verbazingwekkend om te zien dat toeristen een tram of bus binnen willen door de uitgang en die vervolgens blokkeren door er doodleuk te blijven staan. Gek genoeg doen zij dat niet in eigen land of stad. De vraag is: zijn wij mensen buiten eigen stad of land écht dommer dan daarbinnen? Ja, meestal wel. Denk ik tenminste. En u? Deelt u die ervaring?