Dit stuk is ook verkrijgbaar als samenvatting in de vorm van een podcast:
https://buff.ly/Aihtl7W (Nederlands)
https://buff.ly/XHOBGv0 (English)
Deel 2:
https://buff.ly/mVWIagV (Nederlands)
https://buff.ly/6Itt60T (English)
===================
Tijdens het (door Oranje verloren) EK-kwalificatieduel tussen de vrouwen van Frankrijk en die van Nederland, beheerste het voetbalduel sociale media.
Alsof het een persoonlijk verlies betrof wezen duizenden beschuldigende vingers naar mogelijke schuldigen.
Terwijl zij het niet erg vinden om rond Koningsdag of voetbalevenementen doodgegooid te worden met uitingen van meeleven zoals oranje tompoucen, vindt 'de echte Nederlander!' het verschrikkelijk als zij tijdens een Pride evenement ergens een regenboog zien.
Ziet u graag openbare uitingen van meeleven of alleen als u toevallig persoonlijk meeleeft met het betreffende gebeuren? Juicht u als u iets van oranje ziet en huilt u bij het zien van een regenboogvlaggetje?
Waarom is het 'leuk' als het ene tijdelijk overal gezien wordt en 'een ramp' als het andere tijdelijk overal gezien wordt?
===============================
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/TerrebelAuthortainer
Over links gesproken: ja, dat ben ik maar voor verdieping staat er ook een aantal in mijn stukjes. Heb daar wat moeite voor genomen dus stel het op prijs als u de moeite neemt er op te klikken om de betreffende artikelen, onderzoeken en filmpjes te bekijken.
Heeft u na het lezen van dit blogstuk iets geleerd, wat gelachen of heeft het u aan het denken gezet, overweegt u dan een donatie voor de tijd en moeite die ik er in steek.
Meer lezen? Mijn verhalenbundels
Heeft u na het lezen van dit blogstuk iets geleerd, wat gelachen of heeft het u aan het denken gezet, overweegt u dan een donatie voor de tijd en moeite die ik er in steek.
Meer lezen? Mijn verhalenbundels
==================================
Maandag las ik dat men een paar dagen eerder in het Europees Parlement stemde over het feit of Recht op Abortus moet worden gezien als grondrecht. Ofwel: moet abortus worden opgenomen in het Handvest van de grondrechten van de Europese Unie?
Vindt u dat vrouwen zelf mogen beslissen over hun lichaam of dat mannen vrouwen moeten opleggen wat zij met hun lichaam mogen doen?
Polen en Malta hebben hun keuze gemaakt: abortus is er verboden. Punt. Slowakije en Hongarije staan op de Ladder van de Beschaving net een sport hoger: daar is abortus toegestaan onder zeer strenge voorwaarden.
Wie 'pro-life' is zou pro-abortus moeten zijn. Immers: in landen waar abortus verboden is, hebben (vooral jonge) vrouwen minder kennis over seks, zijn voorbehoedmiddelen moeilijker te krijgen en komt dus (illegale) abortus vaker voor. Met alle extra gezondheidsproblemen (en zorgkosten) van dien.
Bijna grappig was het stemgedrag van de VVD-fractie.
Als onderdeel van de Europese fractie Renew Europe (waar ook D66 in zit), stemden twee van de vier VVD-parlementariërs vóór en twee tégen de motie. Symbolisch voor hoe ambivalent de meest succesvolle Nederlandse partij sinds 1978 is: "Stem op ons want wij zijn voor èn tegen!" Iets uitgebreider:
"Wij zijn voor individuele vrijheid en willen iedereen onze normen opleggen. Die voortdurend veranderen, afhankelijk van wat ons marketingbureau zegt dat Het Volk wil. Daarom: stem @VVD als ook u een einde wil aan decennia VVD-beleid!"
Zo werkt in principe natuurlijk èlke populistische partij: "Zijn jullie voor of tegen meer geld voor Defensie/Armoedebestrijding/Zorg/Fietspaden/Grensbewaking?" Antwoord: "Ja".
In de Verenigde Staten geeft rechts nu hetzelfde antwoord op de vraag: "Moet de klantenlijst van Epstein en Maxwell wel of niet openbaar worden gemaakt?"
Vooraanstaande rechtspopulisten als Rogan O'Handley, Alex Jones en zelfs Laura Loomer geven Trump en zijn Minister van Justitie Pam Bondi de wind van voren: "Jullie hadden beloofd de lijst te openbaren. Bondi zei zelfs dat die al op haar bureau lag!" "Haar woorden zijn verkeerd begrepen", luidt nu de officiële lezing (noot van de redactie: eerder deelden Bondi en de FBI al bewijs van bestaan van de betreffende klantenlijst). Intussen weigert de tweede man van de FBI, Dan Bongino, nog de steeds wisselende en elkaar tegensprekende leugens van zijn bazen te herhalen.
Vindt u dat de regering Trump de klantenlijst van Epstein moet openbaren zoals Trump beloofde te zullen doen of gelooft u opeens de officiële lezing die zegt dat Epstein nooit minderjarigen verhandelde aan 'de elite' zoals Prins Andrew, Bill Clinton en Donald Trump?
Trump huilde al dat mensen nou echt eens moeten ophouden over die Epstein, hoor! We doen ook een heleboel andere goeie dingen!
Goede dingen die ik deze dag deed waren uitgerust opstaan, ontdekken dat een ingediend bezwaarschrift succes had en ik alsnog een deel van de zorgkosten rond mijn recente psychotherapie krijg vergoed, dat ik een vriend kon helpen met een computer-akkefietje
en op straat een half uurtje bijkletste met een vriendin.
Een jaartje of 40 geleden raakten wij bevriend. Af en toe verloren wij elkaar een paar jaar uit het oog maar steeds weer vonden wij elkaar. Gebruik van sociale media als Facebook maakt contact houden een stukje makkelijker.
Zij was zo lief mij op een vacature bij een bedrijf te wijzen dat volgens haar een werknemer als ik zou kunnen gebruiken. Zo kwam het dat ik deze middag in totaal twee sollicitatiebrieven verstuurde. Na het beantwoorden van een aantal berichten en het vegen van de vloer, mocht ik van mijzelf een uurtje aan de waterkant gaan liggen. Topless.
"Wat!? TOPLESS!? Maar dat kàn toch helemaal niet. Hoe kùn je! Ik zou mijzelf nooit zo laten zien in het openbaar. Is het eigenlijk wel legaal? Stel dat kinderen je zouden zien!"
Geen vreemde reactie. Als je een vrouw in Nederland bent. Maar ik ben een man dus kreeg die reactie niet.
Bent u preuts en kunt u zich nog herinneren dat niet alleen mannen maar ook vrouwen topless op het strand en in het park lagen?
Helaas zijn veel Nederlanders nagenoeg Amerikanen geworden en weer bijna net zo conservatief als De Pelgrims die zij een een paar eeuwen eerder uit Nederland hadden verjaagd nadat de Puriteinen door Koning Jacobus de Eerste al Engeland uit waren getrapt. Met hun rare ideeën over kerst een heidens feest vinden, dansen des duivels en bloot-zijn gelijkstelden aan seks hebben.
PVV-stemmer Els vat mooi samen hoe Nederland de laatste decennia dommer en hypcrieter is geworden met haar instelling: "Vrijheid van religie zou voor iedereen moeten gelden! Die Christen is."
Intussen streeft haar Grote Leider Wilders naar een Nederland dat over 3 generaties uit 8 miljoen inwoners bestaat in plaats van de huidige 18 miljoen terwijl 2 miljoen burgers dan 70+ zullen zijn. Hoe de economie dan moet draaien en wie de dan hoogbejaarde Els gaat helpen in de zorginstelling waar zij dan woont...? Domrechts heeft ook daar haar standaard oplossing voor: "De problemen die wij veroorzaken mogen anderen oplossen.'
Met het huidig geboortecijfer van 1,49 en de grenzen dicht, zoals rechts Nederland wil, hoe ziet u het Nederland met 8 miljoen inwoners - waarvan een kwart 70+ - over 75 jaar voor zich?
Met het huidig geboortecijfer van 1,49 en de grenzen dicht, zoals rechts Nederland wil, hoe ziet u het Nederland met 8 miljoen inwoners - waarvan een kwart 70+ - over 75 jaar voor zich?
Zo oud ben ik nog niet maar ik ben wel op een leeftijd dat ik wat sneller moe ben dan ik werd als jongeling en was dus tegen elven toe aan mijn dagelijkse schoonheidsslaapje van een uurtje of acht.
Dinsdag was ik al lekker een paar uurtjes aan het klungelen in huis (beetje opruimen en schoonmaken, beetje sorteren, beetje computeronderhoud, beetje e-mails en appjes beantwoorden, beetje Franse les
beetje nagels knippen, beetje ergeren aan lawaai voor de deur...
toen er werd aangebeld; Een vriend meldde zich voor de koffie. Broodje erbij en er ontstond spontaan een prettige onderbreking van mijn dag. Sowieso is babbelen met een vriend leuker dan tijdens het zoeken van betaald werk verplicht te luisteren naar de zang- en pianovorderingen van de bovenbuurman:
Aardige vent maar hij is geen Farrokh Bulsara, de artiest die je niet bij zijn later gekozen naam Freddy Mercury mag noemen omdat je anders 'woke' bent:
"Kijk, geen politiek getinte vlaggen en toespraken op Live Aid 1985!", huilen conservatieven.
"Wanneer kwam politiek in de muziek?", vragen zij zonder enig historisch besef. Waardoor zij niet weten dat Live Aid een bewust politiek statement was.
Om die vraag van conservatieven te beantwoorden creëerde ik een meme:Muziek draagt vaak een politieke boodschap uit sinds minimaal de 14e eeuw voor de huidige - westerse - jaartelling. In de eerste hymnen werd al gezongen van de grootsheid van de leiders van de regio.
Ik stel voor dat muzikanten stoppen met politiek in muziek stoppen, zodra politici stoppen met het laten schieten van kogels in kinderschedels. Deal?
Toch kan de VS nog niet zonder de Britten die hen in 1776 op eigen benen lieten staan. Zo ontwierp de Boston Consulting Group een vrij uitgewerkt plan over de toekomst van Gaza. Met van die prachtige stranden en schitterende wolkenkrabbers. Precies zoals in het A.I. filmpje dat Trump trots deelde. Met hem en zijn opdrachtgever Bibi cocktails slurpend aan de rand van het zwembad van een chic hotel.
Deze dag stond ik ook weer op een klantenlijst. Die van Guerilla Kitchen, Warriors against Foodwaste. Dus - voor mijzelf en een buurvrouw - haalde ik een tas vol bijna-overdatum voedsel op die door de vrijwilligers was gevuld via lokale winkels en dankzij boeren die anders aardappelen die lastig te schillen zijn moeten weggooien.Op de weg terug
Ik stel voor dat muzikanten stoppen met politiek in muziek stoppen, zodra politici stoppen met het laten schieten van kogels in kinderschedels. Deal?
Persoonlijk vuur ik liever vragen af dan kogels. Tijdens een sollicitatiegesprek, bijvoorbeeld. Heb er nog niet veel gehad dit jaar - blijkbaar omdat ik te senior ben want als potentiële werkgevers mij te oud noemen is dat discriminatie - dus richt mij ook op kansen om aan de bak te komen als zelfstandige.
Al is het maar zodat ik dan geld heb om voor mijn bovenbuurman zangles te betalen. In Groningen bijvoorbeeld. Lekker ver weg van mijn woning in Amsterdam. Misschien kan ik geld vragen voor het aan het werk houden van tientallen gemeente-ambtenaren (een Bijstandsuitkering van €1300 uitbetalen, kost de gemeenschap zo'n €3500) die maandelijks mijn uitkering berekenen en de tientallen Senior HR-managers die dankzij mij een paar keer op een knop mogen drukken zodat een gestandaardiseerde afwijzingsbrief in mijn e-mailbox terechtkomt.
De vroegere dame van personeelszaken heet nu - blijkbaar in goed Nederlands - Senior HR-manager. Met de tijd meegaand, zal ik mijzelf dan niet meer werkloze noemen maar Senior Employment Seeker?
Om even wat rust op te zoeken, dronk ik een kopje thee bij een buurvrouw,
ruilde wat statiegeldflessen in voor een toetje bij het avondeten, sprak op straat met een buurman en diens nieuwe vriendin en met een buurvrouw (het is nog geen vijf minuten lopen naar de supermarkt maar het is uitzonderlijk als ik er in minder dan 20 minuten ben. Spreekt u regelmatig buurtbewoners?) over de geneugten van het in Nederland wonen in een moderne tijd. Waarin bijvoorbeeld tuinslangen zichzelf uitrekken als er water doorheen loopt.
Om gas te vervoeren heb je een ander soort leidingen dan een tuinslang nodig. Adviseurs van EU-landen en Egypte en Israël weten dat maar al te goed. Zie je, in 2022 sloten de Europese landen een deal met met name Israël voor de afname van gas. Klein probleem indertijd: Israël had de benodigde piijplijn illegaal aangelegd, dwars door gebied dat toebehoort aan een buurland: Palestina. Oplossing: maak dat land snel Israëlisch en je voorkomt een enorme boete en een gigantisch internationaal, diplomatiek schandaal.
Het is overigens de schuld van Rusland. "Huh?"
Ik citeer: Het memorandum van overeenstemming werd in juni 2022 ondertekend, enkele maanden na Ruslands illegale invasie van Oekraïne en de EU op zoek ging naar alternatieve energieleveranciers.
Nu weet u waarom Europese overheden het 'zorgelijk' noemen dat zeker 50.000 burgers zijn vermoord en waarschijnlijk nog ruim een half miljoen dood onder het puin liggen maar nooit verder zullen gaan dan de status van hun houding te veranderen in 'zeer zorgelijk'. Anders krijgen zij hun kostbare gas niet en hun sponsors geen miljarden.
Behalve een gevoel van voldoening kreeg ik er niets voor om die avond voor het slapengaan een aflevering van een favoriete serie te kijken terwijl ik op de bank zittend een bak vol spullen sorteerde op 'kan weg' en 'mag blijven'.
Woensdag werd ik wakker van regengekletter. Niet het slechtste geluid om mee wakker te worden en geruststellend; Nederland dreigde te droog te worden. Het tekort is met één enkele regenbui natuurlijk niet ingelopen maar het geeft hoop.
Hoop die een miljoen mensen moesten ontberen. Zij stierven - langzaam en pijnlijk - van honger. Een bezettingsmacht gaf hun voedsel aan anderen. Met opzet. Andere landen grepen niet in want de bezetter was een rijke en machtige handelspartner. Bovendien - zo was de consensus - was het lijdende volk een minderwaardig ras mensen, een 'Untermensch', zo je wilt. Ratten, kakkerlakken en andere termen waarmee volken werden (en worden) ontdaan van hun menselijkheid zodat zij zonder gewetensnood afgeslacht kunnen worden.
"Heb je het nu weer over Israël en wat dat land Palestijnen aandoet?" Oh, sorry voor het misverstand... bovenstaande alinea gaat over wat de Britten de Ieren aandeden.
De Britten zijn er trots op verantwoordelijk te zijn voor de meeste onafhankelijkheidsvieringen ter wereld; er is maar een handvol landen dat niet ooit door de Britten gewelddadig is aangevallen en/of bezet. Vaticaanstad meegerekend.
De Britten deden dat eeuwen lang. Tot de VS het stokje overnam. "Ja, maar Iran is óók eng, gevaarlijk en gewelddadig, hoor!" Oké. Noem landen die sinds de Tweede Wereldoorlog door Iran zijn gebombardeerd of gesaboteerd of waarvan Iran probeerde de regering omver te werpen. Dat zijn er welgeteld 0. Zoek nu dezelfde cijfers op voor de VS. Dan tel je er ruim 40.
Toch kan de VS nog niet zonder de Britten die hen in 1776 op eigen benen lieten staan. Zo ontwierp de Boston Consulting Group een vrij uitgewerkt plan over de toekomst van Gaza. Met van die prachtige stranden en schitterende wolkenkrabbers. Precies zoals in het A.I. filmpje dat Trump trots deelde. Met hem en zijn opdrachtgever Bibi cocktails slurpend aan de rand van het zwembad van een chic hotel.
"Ja, maar wat hebben de Britten daarmee te maken?" Goeie vraag. Er werd aan de natte droom van zionisten meegewerkt door het Tony Blair Institute (ja, van díe Tony Blair).
Een van de voorgestelde oplossingen van het Palestijnenvraagstuk is: "Geef een half miljoen Palestijnen elk $9000 om vrijwillig te vertrekken, dat is een stuk goedkoper dan hen vermoorden."
Zowel de Israëlische zakenmannen die opdracht gaven tot het bedenken van de plannen, alsook de Amerikaanse overheid zien het wel zitten, dat exploiteren van GazaRivièra.
Zou u vrijwillig vertrekken (of anders worden vermoord) als iemand zegt dat op de plek waar uw familie al generaties woont, prachtige hotels en casino's worden gebouwd waar u vervolgens zelf niet mag komen?
Al decennia mogen Palestijnen (vaak in hun eigen land!) niet wat anderen wèl mogen: boodschappen doen in bepaalde winkels, bepaalde wegen gebruiken, bepaalde beroepen uitoefenen en hebben zij niet dezelfde rechten als anderen. Toch houdt Israël vol geen Apartheidsstaat te zijn.
Uiteraard zijn zionisten bijzonder snel in huilie huilie doen als zij zèlf eens niet mogen wat anderen wel mogen. Vliegen met Kuwait Air bijvoorbeeld. Een restaurant dat weigerde een stel Israëliërs te bedienen kan - nadat het betreffende filmpje viraal ging - de klandizie niet meer aan: je uitspreken tegen de brute moord op kinderen blijkt goed voor de zaken. Internationaal hebben Israël en de VS enorm ingeboet aan populariteit.
Lang niet elke Israëliet vindt het tof dat kinderen worden afgeslacht, natuurlijk. Zo was er een demonstratie waarin Israëlische burgers door Tel Aviv liepen met de foto's van vermoordde Palestijnse kinderen boven de hoofden geheven.
Als u wist dat uw eigen regering doelbewust kinderen afslachtte, zou u dan denken 'Goed zo, want zij hebben een andere huidskleur dan ik!' of zou u uw regering daarop aanspreken en afrekenen?
Als uw regering doelbewust een regime steunt dat kinderen afslacht...? Bijvoorbeeld door - tegen internationale regelgeving in - wapens te kopen met het predikaat 'Getest op het slachtveld'? Dat doet de Nederlandse regering namelijk. Inclusief wapenhandel, drijft Nederland voor tientallen miljarden euro's per jaar handel met Israël.
De Krant van Fascistisch Nederland (De Telegraaf) kon niets beters verzinnen als argument tegen sancties tegen Israël dan: "De prijs van pistachenoten zou dan wel eens kunnen stijgen!"
Met een vriend die mijn buurvrouw kwam helpen met het leegruimen van de woning van haar overleden man sprak ik ondermeer over geschiedenis en hoe veel mensen ervan zouden kunnen leren. Beiden uitten wij onze zorgen: waarom vinden mensen de aanschaf van een nieuwe tuinmeubelset belangrijker dan leren van de fouten uit het verleden?
De woning van de overledene was een klein museum op zichzelf:
vol met boeken over tientallen verschillende oorlogen en hun ontstaan, filsosofieboeken, modellen van militair materieel en authentiek militair materiaal, nagenoeg antieke gereedschappen...en alles keurig onderhouden en gecatalogiseerd.
De man met wie ik ruim twintig jaar bevriend was is nu zelf deel van de geschiedenis. Blij dat ik herinneringen kan delen met zijn weduwe en een vriend van de middelbare school die al net zo'n groot fan is van geschiedenis.
Samen spraken wij af anderen te blijven informeren over gebeurtenissen uit het verleden. In de hoop dat de mensheid vooruit komt door te leren van fouten daaruit.
De buurvrouw en ik deelden de avondmaaltijd en verwerkten samen de nieuwe herinneringen en met een vol hoofd ging ik vroeg naar bed om voor het slapengaan nog even in een luchtig boek te lezen.
Donderdag werd ik verkwikt wakker en maakte ik gebruik van het momentum om direct wat zaken te regelen die al een tijdje lagen te wachten. Heeft u veel taken die u eigenlijk zou moeten volbrengen maar die u maar blijft uitstellen?
Mijn recent en doelbewust besluit om wat minder te schrijven, zorgde ook misschien wel voor meer ruimte in mijn hoofd voor andere zaken. Al zou ik het natuurlijk nooit helemaal kunnen laten om te schrijven over onrecht en ben ik blij te merken dat steeds meer groepen mensen zich afkeren van fascisme, mensen die fascisme faciliteren en mensen die fascisme als hun favoriete staatsvorm beschouwen.
Zo werd de vergelijking met de Vietnam-oorlog duidelijk gemaakt door Israëlische jongeren die gevangenisstraf riskeren door te weigeren in dienst te gaan, doen zionisten huilie huilie omdat Superman een militair oppermachtige staat die met Amerikaanse steun ongewapende kinderen opblaast, aanpakt omdat zij denken dat hùn oppermachtige staat wordt bedoeld en spraken zelfs oud-premiers Ehmud Olmert en Yair Lapid zich uit tegen de door het regime Netanyahu uitgevoerde genocide: "Yo, Bibi, je moet niet gek opkijken als mensen Israël met nazi-Duitsland vergelijken als je letterlijk mensen in concentratiekampen stopt omdat je hen Untermenschen vindt."
Alleen nog fans van het fascisme staan nog achter de brute moord op tienduizenden burgers in Palestina en wie nog 'Ja, maar Hamas...!' durft te mompelen wordt gewoon lachend terzijde geschoven. O, en Amerikaanse zakenlieden, dito politici en combinaties daarvan staan nog achter Bibi. Wie niet beter wist zou bijna kunnen denken dat Epstein niet loog toen hij opschepte dat hij en Ghislaine Maxwell voor de Mossad werken en Israël te voorzien van compromiterende beelden van Amerikaanse leden van de elite in gezelschap van kinderen.
Mijn zoon is al een tijdje de deur uit en dus gebruikte ik de lunch in mijn eentje. Daarna genoot ik even van het mooie weer aan de waterkant. Mijn waterfles vulde ik met heerlijk vers, koel water uit de keukenkraan. Blij dat ik in een land leef waar het kraanwater zich qua kwaliteit makkelijk kan meten met flessenwater. Wist u dat veel burgers in de Verenigde Staten nog steeds zelf een waterput moeten slaan bij hun woning? Ook is het niet ongebruikelijk - met name in meer landelijke gebieden - er een gierput aan te treffen. Die de bewoners zelf moeten uitmesten. Ik zag het zelf bij familie in Illinois. Terwijl zij maar twee uren rijden van Chicago vandaan wonen.
In Nederland zie je water- en gierputten alleen nog maar op foto's en in een enkel openluchtmuseum over hoe Nederlanders woonden in de 18e eeuw.
Zou u graag - zoals onze grootouders en miljoenen Amerikanen nog steeds - voor vers water afhankelijk zijn van een eigen waterput? Of bent u blij dat de dagen voorbij zijn van de familiegraven met daarin veel kinderen van onder de drie?
Zoals in het West-Ierse plaatsje Tuam. Bij een katholiek tehuis dat daar rond 1930 stond, zijn honderden (resten van) babylijken gevonden, veelal gedumpt in de lokale gierput. Daar lig je dan, als ongewenst kind, letterlijk in nonnenstront. Bij andere katholieke kloosters, kerken en opvanghuizen was het al net zo erg. Geen erg christelijke actie van de katholieke dames, als ik zo vrij mag zijn dat op te merken. Het was in de tijd dat abortus streng verboden was (en dus uitsluitend stiekem voorkwam) en het vrouwen hun eigen schuld was als zij werden verkracht.
"Ja, maar dat is eeuwen geleden, hoor!" Nee. De kwalijke praktijken gingen door tot minstens 1961.
Zelf leef ik iets langer dan die duizenden door katholieke nonnen vermoordde babies en hoop nog wat langer te leven. Maar je weet maar nooit, voor je het beseft kan het voorbij zijn en knal je bijvoorbeeld met je hoofd tegen de vangrail op je 19ste, of word je dodelijk door de bliksem getroffen op je 49ste of hebt op je 59ste plotseling last van de zwaartekracht tijdens het paragliden.
Dus maar even genieten van het mooie weer
en onderweg wat overtollige huisraad lozen in een lokale weggeefkast.
Altijd weer een verrassing wat je daar aantreft want het zijn al lang niet meer alleen boeken. Je kunt er ook drumstokjes in tegenkomen, een frisbee, koffiemokken, een sjaal of bijvoorbeeld een externe USB-hub. Alsof alle restanten die overbleven na een verhuizing werden samengepakt in die ene kast.
Terwijl even verderop de èchte restanten van een huisleegruiming bij het grofvuil lagen. Altijd triest om te zien, een compleet mensenleven op straat. Iemand heeft op dat oude bankstel liggen dromen. Wellicht met een kat aan de voeten. Iemand heeft ooit een bord afgewassen en in dat afdruiprek laten drogen.
Dit soort beelden - samen met het leegruimen van de woning van de overleden vriend - spoorden mij aan om ook nog wat meer op te ruimen in huis. En ja, dan kom je herinneringen tegen; Herinneringen aan wat was en aan wat had kunnen zijn.
Als u eens goed om zich heen kijkt in huis en even nadenkt: hoeveel van de spullen die u ziet heeft u ècht nodig? Persoonlijk heb ik aardig wat spullen 'met een verhaal'. Omdat het mij niet trekt om op de kaft van een woonmagazine of in een IKEA-showroom te leven. Het lijkt mij helemaal niets om te leven in een dystopische wereld, ontdaan van emoties.
Bewaart u veel spullen die een herinnering opwekken?
De 298 mensen die omkwamen toen Rusland een Boeing met vluchtnummer MH17 neerhaalde boven Oekraïne (precies 11 jaar geleden deze dag) hadden vlak na de lancering van een BUK-raket helemaal niets meer nodig. Gerechtigheid misschien. Die krijgen zij niet als het aan 'radicaal rechts' Nederland ligt; Geert Wilders liep na een bezoek aan het Kremlin trots rond met een Rusland/Nederland vriendschapsspeldje op het revers en Thierry Baudet vindt Poetin nog steeds 'een prachtvent!'
Terwijl hij ontkende dat hij of zijn partij politieke aanwijzingen uit het Kremlin ontvingen was het al snel duidelijk dat Baudet de telefoonnummers van adviseurs van Poetin (Vladimir Kornilov en John Laughland) in zijn telefoon heeft en onlangs werd bekend dat de hooggeplaatste FvD'er Ralf Dekker regelmatig videobelde met Moskou. Onder andere over de vraag hoe het 'gevaar' van de NAVO beteugeld kan worden.
Heeft u liever dat de economie en de verdediging van Europa (waaronder Nederland) in handen is van een organisatie in Brussel of van eentje in Moskou?
De muzikanten die die avond op mijn afspeellijst stonden, kwamen niet uit Brussel of Moskou maar uit Italië. Fijne muziekjes hoor, van Walden Robert Cassotto en Concetta Franconero. "Huh, wie?" Bobby Darin en Connie Francis. Maar als je van mensen niet hun geboortenaam noemt, ben je volgens conservatieven 'woke'.
Noemt u mensen altijd bij hun geboortenaam of gebruikt u een later gekozen naam, ondanks dat u volgens conservatieven dan 'woke' bent? Bijvoorbeeld: zegt u Yeshua ben Jozef of heeft u het over Jezus Christus?
Als onderdeel van een vers experiment ging mijn wekker deze avond om tien uur: tijd om af te maken waar ik mee bezig was en naar bed te gaan, al dan niet met een boek.
Vrijdag werd ik wat verward wakker uit een droom; Ik had mijn sleutels toch laten liggen in het huis waar het feest was? Bovendien was het kleine landhuis - met inwoners en al - al lang weer onderweg terug naar Terschelling. Hoe was ik dan toch mijn huis ingekomen?
Even de spinnewebben verjagen onder de douche en een kopje koffie later kon ik weer enigszins helder nadenken. In tegenstelling tot de directeur van Astronomer, een groot data-verzamelbedrijf, en diens hoofd Personeelszaken. Zij dachten gezellig anoniem hun heimelijke liefde voor elkaar te vieren op een openbaar concert en dachten dat de tientallen professionele camera's en duizenden mobiele camera's hun fysieke affectie voor elkaar niet zouden opmerken.
Het 'Kiss-cam' incident tijdens het Coldplay concert was in elk geval een uitstekend leermoment: "Al heb je tientallen miljoenen in aandelen en op je bankrekening, dat maakt je niet automatisch erg slim". Bovendien hebben zij de klus makkelijk gemaakt voor de echtscheidings-advocaten van hun wederzijdse huwelijkspartners: die hebben lekker veel beeldmateriaal om de echtscheidingszaken juridische grond te geven. Extra grappig was dat de multimiljonair de band wil aanklagen voor het openbaar maken van een privé-moment. "Ik wilde gewoon in het geheim mijn minnares zoenen terwijl wij omringd werden door duizenden camera's op een openbare plek, Edelachtbare!", zei de man die zijn medewerkers contractueel verplicht geen romantische relatie (die term is hoe conservatieven 'seks' noemen) aan te gaan met een collega. Maar misschien heeft Andy Byron gewoon humor en wil hij de rechter lekker laten meelachen.
Ook fijn dat even iets grappigs (grappig voor iedereen behalve voor vier mensen: Coldplay bracht al een tijdje geen nieuwe single uit. Maar in één minuut produceerde de band er vier) het wereldnieuws haalde. Een ander stukje nieuws dat even lucht gaf tussen alle oorlogen en hongersnoden door, was het nieuws dat Coca Cola in de VS misschien eerdaags maissuikerstroop als zoetmaker in al haar frisdranken zal vervangen door rietsuiker.
Van mij mag Trump claimen dat de moloch dat deed na een telefoontje van hem (hint: dat 'feit' is net zo waar als dat zijn oom John ooit lesgaf aan Ted Kaczynski, die - tien jaar na het overlijden van de oom - bekend zou worden als 'The Unabomber') maar als hij ècht het beleid wil uitvoeren dat zijn Minister van Volksgezondheid, RFK Jr. zegt voor te staan, zal hij nu vast de importheffingen op rietsuiker - dat niet in de VS wordt verbouwd - opheffen, toch? Want MAHA (Make America Healthy Again).
In elk geval leidde ook deze ophef weer de aandacht even af van het nieuwe Kuifje-avontuur: Epstein en de Verdwenen Klantenlijst.
Ook al is de liefde tussen Poetin en Trump tijdelijk bekoeld omdat die laatste duidelijk de kant van Poetin's aartsvijand Netanyahu koos, Trump zei die lijst openbaar te willen hebben 'want Clinton staat er op als klant van Epstein!' maar gaf de Republikeinen in de Senaat plotseling opdracht openbaarmaking van de niet-bestaande lijst te blokkeren. Waarom veranderde Trump opeens van mening en wil hij nu opeens Bill Clinton en andere leden van 'de elite' in bescherming nemen? En hoe blokkeer je de openbaarmaking van een klantenlijst die volgens jou niet bestaat?
Wilt u weten wie er klanten waren van Epstein en Maxwell? Ook als de kans bestaat dat een voor u favoriete persoon er op staat? Mensen die 'woke' zijn, zeggen doorgaans 'ja'; mensen voor wie fascisme de favoriete staatvorm is zeggen meestel 'nee'.
Mijn virtuele DuoLingo docent Frans houdt zich blijkbaar óók mentaal bezig met de Epstein-zaak en grapte over Pam Bondi die de lijst openbaar zou maken en later glashard loog dat die lijst nooit bestaan heeft: "Elle a perdu la liste de ses contacts", Zij raakte zijn contactenlijst kwijt.
Deze dag stond ik ook weer op een klantenlijst. Die van Guerilla Kitchen, Warriors against Foodwaste. Dus - voor mijzelf en een buurvrouw - haalde ik een tas vol bijna-overdatum voedsel op die door de vrijwilligers was gevuld via lokale winkels en dankzij boeren die anders aardappelen die lastig te schillen zijn moeten weggooien.
liep ik een andere buurvrouw tegen het lijf. Wij hadden elkaar een tijdje niet gezien en besloten bij te kletsen; Eerst een uurtje bij mij thuis, daarna een uurtje bij haar thuis.
Waarna ik een deel van het voedselpakket langsbracht bij de buurvrouw met wie ik dat normaliter deel.
En opeens was het etenstijd. Tijdens het eten bekeek ik een aantal YouTubefilmpjes die al een tijdje in de wacht stonden en probeerde er niet aan te denken dat dat er nog zo'n 5.000 zijn. Heeft u veel YouTubefilmpjes staan onder de noemer 'later bekijken'?
Deze week staan wij stil bij het overlijden van Muhammadu Buhari, Felix Baumgartner en Connie Francis
Bijna vergat ik dat het vrijdag was maar net op tijd herinnerde ik mijzelf eraan dat het dus tijd was voor het publiceren van een vers 'Skywatch and some Prose' stukje.
Rond acht uur was het nog aardig licht en kon ik bij daglicht nog een uurtje verder gaan met opruimen (een kilo of 3 aan kantoorartikelen mocht er aan geloven; Zonder printer heb ik weinig aan printerpapier, zo'n 80 enveloppen mochten werden bedankt, wat te doen met ruim 100 insteekhoesjes in het digitale tijdperk en tientallen fysieke, kartonnen tabbladen?)
in huis voor ik naar bed ging met één van de tientallen tijdschriften van de stapel 'nog te lezen'.
Zaterdag gonsde het internet nog na van een akkefietje op muziekfestival Glastonbury: de helft van een duo riep een modern equivalent van 'Weg met de nazi's!' ("Death to the IDF!") en dat kan natuurlijk niet, in het openbaar je mening uiten. Tss! Wat dacht die gast van Bob Vylan wel niet!? Nee, alles moet kunnen worden gezegd in deze tijd van vrijheid van meningsuiting. Zo lang die mening maar niet in gaat tegen die van mensen die grof geld verdienen aan het met duizenden tegelijk omleggen van burgers. Met name een bepaalde groep burgers. Want dat zijn Untermenschen die volkomen terecht door fascisten worden uitgeroeid. Een actie die je geen genocide mag noemen. Want dat is 'woke', net als de nieuwe Superman film. Daarin spreekt de Man van Krypton zich uit tegen genocide. Waarop zionisten zich voelden aangesproken: "Hij vindt dat wat wij doen een genocide is en is dus een antisemiet!". Terwijl Israël helemaal niet genoemd wordt in de film.
Maar wie de schoen past trekke 'm aan. Dus hou ik het maar netjes bij de term 'etnische zuivering': het tegen hun wil in uitdunnen van een volk en hen dwingen tot verplaatsing.
Mensen zeggen dat zij een fijne douche krijgen zodat zij zich vrijwillig laten vergassen is niet heel anders dan mensen voedsel beloven zodat zij vrijwillig naar de plek lopen waar zij worden doodgeschoten. Aardig weetje: een aantal van de mensen die betrokken zijn bij het plan van de Boston Consultancy Group die Gaza willen veranderen in een toeristische trekpleister, zitten óók in het bestuur van het GHF, de Amerikaans/Israëlische 'hulp'organisatie die burgers nu dwingt zich samen te pakken in een gigantisch tentenkamp in het zuiden van Gaza. Een kamp waarin tienduizenden mensen worden geconcentreerd dus. Wat je uiteraard geen concentratiekamp mag noemen.
Om het etnisch zuiveren wat makkelijker te maken: zij mogen 'vrijwillig' vertrekken of worden beschouwd als 'terroristen' en dus proberen bommen terug te koppen en kogels te vangen.
Zoals een Israëlische soldaat zei na het vermoorden van Palestijnse burgers: "Opeens besefte ik dat wij de nazi's zijn en zij de Joden".
Niet alleen voor de Palestijnen, ook voor de Oeigoeren, de Druzen, Oekraïners en tientallen andere groepen mensen ziet de nabije toekomst er niet prettig uit. Jezelf inlezen over de situatie waarin zij verkeren is niet prettig voor je zielenheil. Maar wel noodzakelijk. Want op een dag staan mannen met bruine laarzen van de (Duitse) Gestapo, het (Israëlische) IDF, het (Amerikaanse) ICE of bijvoorbeeld van het (Chinese) MSS bij jou op de stoep. Dan mag je hopen dat de mensen die jij niet hielp jou wèl zullen helpen.
Volgens Netanyahu had hij zijn troepen opdracht gegeven Syrië te bestoken vanuit de goedheid van zijn hart, namelijk om een religieuze minderheid, de Druzen, te helpen. Niet veel later vertelde hij zijn ware intenties, wetend dat hij zonder negatieve consequenties kan doen wat hij wil:
"Israël wil meer Lebensraum en zal daarom uitbreiden met het innemen van Zuid-Syrië."
Zelf had ik meer ruimte in mijn hoofd nodig want dat was vol en moe. Misschien had ik gewoon over te veel ellende gelezen of misschien was de zoveelste afwijzing in een paar maanden tijd de spreekwoordelijke druppel die de emmer deed overlopen maar ik moest er even uit.
Uiteraard kwam ik bij de wandeling een bekende tegen. Ditmaal de vriend van een buurvrouw. Maar, hoewel ik blij was met de onverwachte interactie, mijn gemoedstoestand werd er niet beter op. Een half uurtje in het gras liggen met het mooie weer dan maar en proberen mijn geest te klaren?
Mhwaw, dat hielp een beetje. Met opzet fijne herinneringen aan fijne mensen terughalen en glimlachend aan hen denken? Leuk geprobeerd maar dat 'triggerde' tevens gedachten aan overleden geliefden, liefdespartners die er vandoor gingen met een ander en andere ellende.
Blijkbaar is er niet veel te doen aan een sombere gemoedstoestand. Niet veel meer dan wachten tot die vanzelf wegtrekt, als donkere wolken boven de stad.
Hoe gaat u om met een sombere gemoedstoestand?
Die van mij zorgde in elk geval voor voldoende inspiratie om weer een zaterdags stuk proza te produceren.
Die avond keek ik een aflevering van een favoriete serie om even mijn hoofd af te leiden van mijn sombere gedachten. Dus misschien niet zo'n goed idee om een aflevering van Star Trek: Brave New Worlds te kijken die ging over een man die zijn grote liefde er vandoor ziet gaan met een ander.
Zondag hoopte ik wakker te worden met een iets vrolijker gemoed. Helaas. Dat de bovenbuurman deze ochtend My Way (over een man die terugkijkt op zijn leven) speelde op de piano hielp niet echt. Dat hij daarbij probeerde te zingen nog minder.
In elk geval had ik het beter dan mensen die verdwenen in het puin van wat ooit een appartementengebouw was in Zuid-Afrika. Inmiddels een jaar geleden maar het onderzoek naar de toedracht is onlangs afgerond: ondeugdelijk materiaal, waarschuwingen genegeerd, bouwvakkers kregen tijdens de bouw opdracht om ontstane scheuren maar gewoon dicht te smeren...Een ramp die 34 mensen het leven kostte en makkelijk voorkomen had kunnen worden als niet een handvol mensen hebzuchtig was.
Hebzucht is één van de Zeven Hoofdzonden. Om te onthouden wat die allemaal zijn, hoef je alleen maar aan de meest oranje president van Amerika ooit te denken: Hoogmoed, hebzucht, lust, jaloezie, gulzigheid, woede en gemakzucht.
Misschien dat evangelisten dáárom zo dol zijn op hun Dear Leader? Omdat hij hen voortdurend voorhoudt hoe je als goed Christen absoluut niet moet leven?
"Ja, maar mijn Grote Leider houdt van kinderen!", proberen fans zijn gedrag nog te verdedigen. Sorry, maar seks hebben met een kind van 13 die je goede vriend Jeffrey samen met zijn vriendin Ghislaine voor je geregeld heeft, geldt niet als 'van kinderen houden'.
Ik houd van mijn vrienden dus toen een bevriende buurvrouw aangaf hulp nodig te hebben, bood ik die. Haar toilet was verstopt maar zij had een afspraak. Dus zat ik in haar woning te wachten op de mensen van de ontstoppingsdienst. Met haar kat.
Had mijn mobiel mee dus kon een paar e-mail- en andere berichten beantwoorden. Voor het verrichten van andere administratieve klussen wachtte ik tot ik weer thuis was.
Vanwaar ik na het avondeten naar de kroeg ging waar ik had afgesproken met een vriend. Wij kennen elkaar sinds 1989. Voor mensen van onder de 30: dat is lang geleden. Er bleek een comedynight te zijn met een internationale line-up. Ook de collega-bezoekers kwamen uit diverse uithoeken van de wereld: Engeland, Wales, Frankrijk...en zelfs iemand helemaal uit Rotterdam!
O, en de presentator speelde een gevoelig liedje op de harp.
Mijn maat en een dame uit het publiek gingen nog even op zoek naar een kroeg die nog open was terwijl ik de hele drie minuten naar huis in mijn eentje liep. Een Franse les via Duolingo
(Franstaligen gebruiken blijkbaar zeven woorden om te zeggen: Is het zijde?)
beëindigde de week voor mij.
De muziek van deze week is Milk Boy van King Hannah. Hier in een live-registratie:
Deze week staan wij stil bij het overlijden van Muhammadu Buhari, Felix Baumgartner en Connie Francis
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Een reactie wordt zeer op prijs gesteld. Mits die netjes blijft. Dus zonder beledigingen en scheldpartijen en zo. Bedankt!