Stel: het is Halloween (of Sint Maarten).
U heeft een kleine winkel in een drukke buurt en verwacht honderd verklede kinderen aan de deur. Daarom heeft u duizend lollies in huis gehaald (want ze waren in de aanbieding). Het eerste kind dat aan de deur komt geeft u alle duizend lollies en u rekent er op dat hij zijn buit netjes verdeeld over het totaal van 100 kinderen. Elk kind - inclusief het eerste jongetje - heeft dan tien lollies. Toch? Nou, nee, niet echt.
Als het eerste jongetje een normaal jongetje is waarvan er zo veel zijn, zal hij zoveel mogelijk lollies zelf houden. Het jongetje dat zijn zware zak met lollies draagt mag er twee hebben voor de moeite. Net als het jongetje dat op een briefje bijhoudt welke kinderen hoeveel lollies hebben gehad. Een paar jongetjes die heel goed kunnen slijmen krijgen een lolly ('O, wat kan jij toch goed likken, zeg!'), net als de kindertjes die andere kindertjes die klagen dat zij geen lolly krijgen in elkaar slaan ('Die lollies zijn van de baas! Dat jij geen lollies hebt is jouw eigen schuld!').
In totaal krijgen een stuk of 20 kinderen elk een paar lollies. Het eerste jongetje houdt vast aan een stuk of 700 lollies. 79 Kindertjes wíllen een lolly maar krijgen niets. Deze vorm van economie heet 'trickle down' en mensen als Donald Trump zijn er groot fan van 'want rijke mensen geven geld aan arme mensen en het enige wat die ervoor hoeven te doen is slijmen of hard werken. Dat is toch eerlijk?' De man die Donald Trump de 1000 'lollies' gaf (ruim 40 miljoen dollar. In de jaren zeventig) heette Fred, was zijn vader en zoon van een Duitse immigrant. Inderdaad: Trump's eigen opa was 'zo'n vuile immigrant die baantjes inpikt van goudeerlijke Amerikanen!')
''Trickle down': het principe dat de armen, die leven van kruimels, het beste worden geholpen door de rijken grotere maaltijden te geven.' - William Blum
Een andere methode dan: alle 100 kindertjes die aan de deur komen krijgen acht lollies. Iedereen heeft meer dan voldoende lollies om blij huppelend hun weg in het leven te vervolgen. Een aantal kinderen vindt vijf lollies voldoende en geeft drie lollies aan andere kindertjes. En u houdt lekker 200 lollies voor uzelf. Of om aan andere kindertjes te geven. Kindertjes die niet langs konden komen. Bijvoorbeeld omdat zij aan beademingsapparatuur hangen. Of in Aleppo wonen. Deze vorm van economie heet 'trickle up'.
Welke vorm is - volgens u - het beste voor de economie én voor de meeste mensen? Kortom: de meest eerlijke verdeling. Graag uw onderbouwde commentaar!
=============================================
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/
Kerstgroet
1 uur geleden
Dat is niet zo moeilijk natuurlijk. Het meest eerlijke is natuurlijk dat laatste. Laten we eerlijk zijn, vijf lolly's zijn al heel veel. Er is genoeg voor iedereen, als je maar eerlijk deelt.
BeantwoordenVerwijderenLove As Always
Di Mario
Wow, dat heb je goed en heel duidelijk uitgelegd. Er is inderdaad genoeg voor iedereen maar de hebzucht hé, de hebzucht... Je kan van alles uitroeien, van ziekte tot oorlogen, maar de hebzucht krijg je er niet uit. En niet alleen de machtshebbers zijn in dat bedje ziek, wij allemaal!
BeantwoordenVerwijderen