Haar avonturen waren episch genoeg
om ooit te worden opgenomen in heldendichten.
Zij was moe maar met ferme tred,
een glimlach en een halfvolle maag
liep zij in de richting van een warm onthaal.
Na maanden van reizen verheugde zij zich erop haar vrouw weer te zien
maar op de plek waar ooit hun huis stond
trof zij nu alleen maar gras en koeien.
=======================
Meer lezen? bravenewbooks.nl/terrenceweijnschenk
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/
Voila vuilpost
1 uur geleden
Dat is sneu werk. Zo was ik ooit eens op een plek waar een camping geweest zou moeten zijn, in Denemarken.
BeantwoordenVerwijderenGoede morgen lieve Terrebel. Dit is weer maar eens een knap geschreven verhaal met een wel heel onverwacht einde... top hoor!
BeantwoordenVerwijderenMet een zucht sloeg ze aan het melken zodat haar maag een beetje gevuld kon worden......
BeantwoordenVerwijderenEn zo liet mijn opa mij ooit zien waar de boerderij heeft gestaan waar hij was geboren en opgegroeid in Friesland, bomen, weiland, en de koeien stonden nu net binnen...
BeantwoordenVerwijderenX