Op het station speelt een jochie piano op de vleugel in de stationshal.
En hij zingt daarbij. Technisch niet perfect
want vanwege zijn jonge leeftijd slaat meermaals zijn stem over
en een enkele keer slaat hij een toets teveel of te weinig aan.
Maar hij speelt vol overgave en zijn enthousiasme mondt uit
in een applaus van de toehoorders.
Een staande ovatie want niemand heeft een zitplaats.
=================================
Meer lezen? Mijn auteurspagina.
Elke zondag een persoonlijk weekoverzicht, elke dinsdag wat goed nieuws met een paar katten, elke woensdag een overweging en elke vrijdag een verhaaltje.
Mijn verhalenbundels zijn te koop via Bol.com én via Lulu.com!
Als u mijn stukjes de moeite waard vindt, kunt u een blogdonatie verrichten. Elke bijdrage is welkom!
Mijn verhalenbundels zijn te koop via Bol.com én via Lulu.com!
Als u mijn stukjes de moeite waard vindt, kunt u een blogdonatie verrichten. Elke bijdrage is welkom!

Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
De beste plek om een staande ovatie af te dwingen dus;-)
BeantwoordenVerwijderenJongen kinderen mogen van mij altijd zingen... Ik trouwens van mijn jonge kinderen nooit..
BeantwoordenVerwijderenLove As Always
Di Mario
Passie in wat je doet is everything :D
BeantwoordenVerwijderenX
Zo'n mooie verhaal, maar jij kon het niet laten hé er een grappig einde aan te breien hihi.
BeantwoordenVerwijderen