Elke zondag een persoonlijk weekoverzicht, elke dinsdag wat goed nieuws met een paar katten, elke woensdag een overweging en elke vrijdag een verhaaltje.
Mijn verhalenbundels zijn te koop via Bol.com én via Lulu.com!
Als u mijn stukjes de moeite waard vindt, kunt u een blogdonatie verrichten. Elke bijdrage is welkom!
'Iedereen die slecht Nederlands praat moet oprotten!'
-'Daarmee bedoel jij iedereen die de betekenis van veel gebruikte Nederlandse woorden niet kent?'
'Ja. Allemaal opzouten als je geen Nederlands kent!'
-'Wat betekent dualisme?'
'Eh... nou... eh... dat is wanneer eh... als... '
-'Wanneer vertrek je?'
====================
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/
Maandag werd ik nog vrij beroerd wakker maar een buurvrouw was zo lief om langs te komen met een beker thee-met-honing en twee paracetamolletjes ('Het leeft onder de grond en heeft nooit hoofdpijn? Een paracetamol!') De dag kwam ik door dankzij de Pomodoro-techniek: geconcentreerd werken in blokken van 20 minuten. De techniek is vernoemd naar de 'pomodore', die ooit zo populaire kookwekker in de vorm van een tomaat, een 'pomodore' in het Italiaans. Handig! Op de mobiel gebruik ik daar het appje 'Forest' voor: druk op 'start' en 20 minuten lang kun je de mobiel niet gebruiken. Althans, dat kan wel maar dan sterft je boompje. Hou je het goed vol, dan zie je op gegeven moment een bos vol mooie bomen op je schermpje. Leuk! Sinds kort nemen de makers donaties aan waarmee écht bomen worden geplant. Een bijzonder initiatief.
Ik las dat de regering Den Uyl met minister van Agt indertijd keihard de opdracht gaf aan Nederlandse militairen om geen enkele Molukse treinkaper in leven te laten bij het ontzetten van de trein bij De Punt. Volgens internationaal recht is het verboden om mensen zonder vorm van rechtspraak te executeren. Uiteraard zal ons rechtssysteem nu in werking treden en de schuldigen keihard straffen. Toch?
Dinsdag miste ik het geluid van de wekker en was dientengevolge een uurtje later op het werk dan normaal. Maar niet voor ik deze foto maakte van mijn huis:
Een bijzonder prettige werkdag met veel lachen, hard werken en op het einde een welverdiend biertje. Iemand moet het bier toch testen voor de lading naar de klant gaat, toch?
Geen energie meer dus blij dat een collega mij naar huis bracht met de auto en een uurtje na het eten mijn bed in. Alleen maar de kookplaat schoongemaakt!
Woensdag vroeg (maar nog steeds erg moe) wakker. De tijd genomen om de badkamer onder handen te nemen, lopen opruimen in verband met naderende visite en mij uitgebreid geschoren. Mijn takenlijstje iets ingekort.
Een vriendin kwam op visite, ik zorgde voor koffie en wentelteefjes en wij speelden wat:
Na haar bezoek deed ik een broodnodig dutje. Uitgeput.
Op doktersadvies doe ik het rustig aan. Nog maar één boek tegelijk lezen. In plaats van drie. Of acht. Nog maar twee of drie Facebook berichten per dag plaatsen in plaats van vijf tot acht. Mijn takenlijst-voor-één-dag verspreiden over een week en stoppen met mensen gratis en ongevraagd te helpen. De eerste confrontatie heeft dat al opgeleverd: 'Waarom help jij mij niet meer? Nu moet ik een ander om hulp vragen of het allemaal zelf doen!' -'Maar jij had toch altijd kritiek op mijn hulp en vertelt mensen toch zo graag dat je zo zielig bent omdat je alles alleen moet doen? Nu hoef je niet meer te liegen! Fijn toch?' Dat was blijkbaar niet de bedoeling. Jammer.
Verder woensdag wat (vooral zelfbedachte) grappen verzameld voor mijn theaterstuk en 's avonds een vergadering van de Bewonerscommissie afgezegd. Nadat ik 's middags al de podoposturaal therapeut had gemist.
Blijkbaar had ik ook nog een eetafspraak staan maar dat kon ik mij niet herinneren. Stond ook niet in de agenda. Oeps!
Opvallend aan ziek zijn vind ik dat mensen van wie je het niet verwacht bellen om te vragen hoe het gaat en mensen van wie je dat eigenlijk wél verwacht dat juist niet doen. Best interessant.
De anonieme meneer of mevrouw is 'vergeten' dat indertijd met name (de voorloper van) de VVD tienduizenden moslims met premies naar Nederland haalde om onze rotzooi op te ruimen. Raar, dat selectief geheugen van racisten.
Ooit ging ik nog wel eens in discussie met die laffe anonieme tiepjes maar besloot daar mee te stoppen. Het heeft namelijk geen enkele zin omdat zij verschrikkelijk halsstarrig zijn. Al noemen zij zichzelf liever 'standvastig'. Maar wie nooit van mening verandert na het verkrijgen van nieuwe informatie die de oude weerlegt is gewoon halsstarrig. (Voor meelezende PVV-stemmers: Sorry, moeilijk woord.)
I will no longer interact with people who don't know facts from fears. Ik discussieer niet meer met hen die feiten met angsten verwarren.
(Ik nodig mensen die hun angsten kunnen onderbouwen met werkelijke cijfers van harte uit dat te doen in mijn commentaar sectie. Of een link te plaatsen naar een stuk dat zij zelf over het onderwerp schreven. Of zo.)
Donderdag was een beetje rare werkdag. Vind ik dan. Vreemde sfeer maar niet onplezierig. Tegenslag maar ook 'mazzeltjes'. En leuke collega's.
Dat helpt altijd. Bij het verlaten van het pand schoot ik deze foto:
Vrijdag toch weer verschrikkelijk moe wakker geworden. Wat is dat toch? Toch maar gaan stofzuigen, een paar mailtjes verstuurd, een borrel georganiseerd, een paar stukjes geschreven, mijn oefeningen gedaan en een hoesje gemaakt voor mijn nieuwe mobiel. Van een oude weessok en een elastiekje.
's Avonds danste ik op het ADE: het Amsterdam Dance Event. Krijg je energie van, dansen.
Maar momenteel kost het mij meer energie dan het oplevert. Misschien dus beter even niet meer doen.
(Per abuis te vroeg op de 'publiceren' knop gedrukt dus sommigen hebben dit stuk alleen maar tot hier gelezen. Excuus.)
Zaterdag was ik op het werk. Wat!? Op zaterdag? Jazeker. Niet alleen om onderweg deze foto te maken
Maar voor een proeverij. Een kleine delegatie van mijn maandagavond clubje was bij elkaar gekomen om wat bieren te proeven. Erg gezellig!
Hier een andere groep mensen op de foto maar dan heeft u een idee van hoe het er aan toe gaat:
Daarna naar mijn vriendin voor kaasfondue.
Zondagmorgen bij haar thuis nog even de stofzuiger gehanteerd voor ik naar huis ging. Voor een dutje. Want ik was moe. Veters strikken is momenteel al een behoorlijke inspanning. Laat staan discussiëren met mensen die graag roepen: 'Jij denkt steeds dat je gelijk hebt!' Nee hoor, ik denk voortdurend dat mijn mening absoluut niet klopt...natúúrlijk denk ik steeds dat ik gelijk heb. U niet dan?
Deze week staan wij stil bij het overlijden van Mieke Telkamp
Het liedje van deze week heeft betrekking op de Amerikaanse verkiezingen. Mocht Donald Trump die winnen dan zal er binnen een jaar een noodkreet aan de rest van de wereld worden verzonden: 'Don't cry for me America'. Hier is het origineel van Julie Covington:
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/
Posts
