Vind blogstukjes van mij op onderwerp:

Elke zondag een persoonlijk weekoverzicht, elke dinsdag wat goed nieuws met een paar katten, elke woensdag een overweging en elke vrijdag een verhaaltje.

Mijn verhalenbundels zijn te koop via Bol.com én via Lulu.com!

Als u mijn stukjes de moeite waard vindt, kunt u een blogdonatie
verrichten. Elke bijdrage is welkom!

woensdag, januari 07, 2015

Zijn idealen nuttig?

En dan opeens krijg je een telefoontje en ben je blij dat je zit op het moment van aannemen: een vriend van ons maakte bewust de overstap 'naar gene zijde', gisteravond. Wij zouden vanavond bij hem en zijn vrouw eten maar dat etentje gaat dus niet door. Ik had voor vandaag een paar dingen op mijn takenlijstje staan onder het kopje 'belangrijk' maar opeens is dat allemaal zo belangrijk niet meer...:-(

De afgelopen paar dagen deed ik het weer rustig aan: nagels knippen, een congres over duurzaamheid bijwonen
, stofzuigen en zwabberen, een shiatsu massage ondergaan in Utrecht, e-mails beantwoorden, pisang goreng maken voor een buurvrouw, inkomen regelen, scheren, financiën bijwerken, een potje darten, afspraak maken met de tandarts en de fysiotherapeut, papieren uitzoeken, filmkaartjes kopen, schrijven, naar de stomerij,...Eigenlijk is het allemaal gewoon een kwestie van niet over nadenken maar doen. Om dat te leren hoef je niet naar school.

Tegenwoordig is het op scholen een probleem dat jongelui hun mobieltje meenemen de klas in. In het begin kon een leraar die drie of vier leerlingen die er één hadden nog wel vragen het ding in zijn laatje te stoppen maar daar passen er geen 27 in. Laat staan 80. Zelf nam ik indertijd mijn telefoon echt nooit mee naar school. Het snoer was te kort.

Een school in China bedacht de volgende oplossing:

Het abonnement dat bij mijn mobieltje zat loopt bijna af maar ik neem geen nieuw mobieltje want mijn trouwe Sony Xperia S doet het nog prima! Ik ga dus voor een zogeheten Sim Only abonnement. Dat houdt in dat ik meer kan internetten, bellen en sms'en voor een lager maandbedrag omdat ik nu geen 'gratis' telefoon heb voor 'maar 20 euro per maand, twee jaar lang.' En zo bespaar ik toch weer wat!

Heel veel geld heb ik niet maar ik ben redelijk gezond en weet dat er mensen zijn die van mij houden. Mijn hele werkzame leven ben ik trouw geweest aan mijn idealen in plaats van aan geld. En waarom? Omdat ik mijzelf in de spiegel durf aan te kijken en goed slaap. Ja, natuurlijk had ik mijn mond kunnen houden toen ik onrecht tegenkwam bij dat ene bedrijf of bij dat andere. Maar het lukt mij gewoon niet te doen alsof een probleem niet bestaat. Die eigenschap heeft mijn carrière wel eens in de weg gestaan.

Is het verstandig om naar je idealen te leven of is het gewoon erg onhandig? Hoe dan ook: het is gewoon hoe en wie ik ben.

Luister eens naar deze man:


Het pleonasme van de dag is: een luie kat.

En als cadeautje een fraaie uitvoering van een bekend liedje:


Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Bas K en de twaalf doden bij de aanslag op het kantoor van satirisch tijdschrift Charlie Hebdo in Parijs, vanmorgen.

maandag, januari 05, 2015

Tegenstrijdige opdrachten

Voor al die idioten die het ook afgelopen Oud & Nieuw leuk vonden om vuurwerk naar katten te gooien: ga eens lekker op een strijker zitten, sukkel!

Mensen denken vaak dat vuurwerk de oorzaak is van veel ongelukken en dus verboden moet worden. Onzin natuurlijk want de echte oorzaak van ongelukken met wat dan ook zijn onvoorzichtige gebruikers. 'Ja maar als je vuurwerk verbiedt zijn er nooit meer ongelukken meer mee!' Klopt. En als je Boeing verbiedt ooit nog vliegtuigen te bouwen kan er nooit meer eentje neerstorten.

Er is een relatief onbekende groep mensen die het óók zwaar had op Oudejaarsavond: minnaressen. Er zijn namelijk mannen die het hele door hun echtgenote ontrouw kunnen zijn maar de overgang naar het nieuwe jaar het liefst doorbrengen bij en met hun gezin. En over vreemdgaan gesproken: wist u dat dankzij de emancipatie tegenwoordig meer vrouwen dan mannen hun partner bedriegen?

Vrijdagavond was mijn oudste dochter erbij toen mijn vriendin en ik met een etentje (dochter kreeg ook wat te eten, hoor!)
vierden dat wij drie jaar en een maand samen zijn en daarna liepen wij gezamenlijk de wandelroute van het Amsterdam Light Festival.



Vrijdagmiddag kocht ik samen met mijn zoon en oudste dochter nieuwe tandenborstels en Nieuwjaarsnacht vierden wij de overgang naar 2015 met diverse buren annex vrienden.
1 Januari maakte ik met mijn vriendin een strandwandeling. Een korte want het was koud.

Zondag stonden wij op de eerste duurzame markt van dit jaar

en zaterdag lunchten wij bij mijn moeder. 's Avonds zou ik eigenlijk nog naar een verjaardag gaan maar mijn lichaam dacht anders over dat plan. Misschien maar goed ook want dat 's avonds feesten en dan de volgende morgen vroeg op om te werken moest ik misschien maar aan jeugdigen overlaten...;-)

Vanmorgen was ik heel vroeg op om mijn moeder te begeleiden naar het ziekenhuis voor onderzoek en vanmiddag onderging ik een shiatsu massage.

U leest het al: mijn goede voornemen is om het dit jaar lekker rustig aan te doen met lekker weinig afspraken en zo.

Oud & Nieuw begonnen wij bij mijn moeder. Met rolstoel en al zat zij buiten op straat te genieten van wat vuurwerk.

Een buurvrouw kwam naar buiten. In eerste instantie om te klagen: 'Ik heb een hekel aan die rook, de kruitdampen en de herrie! Ik vroeg haar waarom zij dan niet binnenshuis bleef met de jaarwisseling en zij antwoordde doodleuk: 'Nu ja, het is toch eigenlijk ook best wel leuk.' Mensen zijn raar.

Zo heb ik PVV-stemmers domme blanke Hollanders niet horen klagen over de ongelukken met vuurwerk en de illegale opslag. Misschien omdat moslims niet aangewezen konden worden als daders? Het waren namelijk toch echt voornamelijk blanke christelijke jongeren die - doorgaans stomdronken - de ongelukken veroorzaakten met het illegale vuurwerk dat door hun ouders (oudere blanke christenen) was opgeslagen. Bijvoorbeeld in Barneveld.

Mensen - en dan met name ouders - zijn wreed; krijgt een kind bij de slager een stukje worst en steekt het dat in de mond, zegt mama: 'En nou moet je dankjewel zeggen!' Als het kind dat doet zegt mama: 'Je mag niet met volle mond praten!' Geen wonder dat zovelen - en niet alleen kinderen - gefrustreerd raken. Vanaf onze vroege jeugd worden wij lastig gevallen met tegenstrijdige opdrachten en opgevoed met het idee dat het goed is om er een dubbele moraal op na te houden.

Ook de overheid heeft er een handje van om mensen een dubbele boodschap te geven. Zoals met de massale inenting tegen de Mexicaanse griep: 'Vermijdt plekken van samenkomst en meldt u massaal in sporthallen voor een inenting.'

Ook wil de overheid bezuinigen op daklozen opvang. Tegelijkertijd wordt een werkloze die een dakloze vriend gratis onderdak biedt gekort op zijn werkloosheidsuitkering of raakt hij een belastingvoordeel kwijt.

Maar ja, 'wij' hebben zelf deze overheid gekozen. Op puur democratische wijze. Mensen vinden dat in een democratie altijd de mening van de meerderheid voorrang moet hebben boven die van de minderheid. Behalve wanneer zij het niet eens zijn met die meerderheid. Mensen zijn dus hypocriet.

Enerzijds zwemmen wij graag en anderzijds hebben wij een hekel aan nat worden. Een beetje als deze pinguïns: