Vind blogstukjes van mij op onderwerp:

Elke zondag een persoonlijk weekoverzicht, elke dinsdag wat goed nieuws met een paar katten, elke woensdag een overweging en elke vrijdag een verhaaltje.

Mijn verhalenbundels zijn te koop via Bol.com én via Lulu.com!

Als u mijn stukjes de moeite waard vindt, kunt u een blogdonatie
verrichten. Elke bijdrage is welkom!

vrijdag, juli 03, 2009

Toekomst

Overheidsdienaren behoren de burgers het goede voorbeeld te geven en zich niet als kleine kinderen te gedragen. Tenminste dan toch in het openbaar maar juist in het openaar zitten zij elkaar vaak af te katten en zichzelf op te hemelen terwijl zij op vaak zeer kleinzielige wijze collega-politici neerhalen. Daarom ook zal ik er geen traan om laten dat Sarah Palin deze maand nog aftreed als Gouverneur van Alaska om de komende drie jaar een boek te schrijven over haar avonturen als Running Mate van John McCain. Het is echt leuk om deze Amerikaanse term naar serieus Engels te vertalen: je beziet de relatie tussen John McCain en Sarah Palin dan opeens heel anders...Zij heeft nu een kleine drie jaar de tijd om spraaklessen te nemen en haar kapsel op orde te brengen voor de presidentsverkiezingen van 2012. Misschien een beetje flauwe en zelfs ietwat kinderachtige opmerking van mij maar ik vind die vrouw nu eenmaal een "joke", zeg maar "een aanfluiting".

Wij verlangen van onze kinderen dat zij ons netjes dingen vragen zoals:"Mag ik van tafel?" of "Mag ik alsjeblieft een broodje?" of "Wil je mij met m'n huiswerk helpen?" Ik vraag mij af waarom velen niet het goede voorbeeld geven. Zij bevelen hun kinderen vaak letterlijk:"Ik wil dat je nu je speelgoed opruimt!"en "Moet dat nou, die herrie?". Wat is er mis met:"Wil je je speelgoed opruimen?" en "Mag die radio alsjeblieft wat zachter?"

Onlangs was er weer zo'n fraai voorbeeld in Supernanny. Een moeder achtte het nodig haar kinderen te slaan en zeep te laten eten wanneer zij ongehoorzaam waren. Het uurtje per dag dat vader er was deed hij weinig meer dan hen commanderen én hun kamer opruimen nadat zijn vrouw uren bezig geweest was om dat nu juist door de kinderen te laten doen. Binnen een week leerde Supernanny het gezin om elkaar regelmatig te knuffelen én om iets netjes te vragen én om dingen te doen wanneer je dat netjes gevraagd was om te doen.

Toevallig had buurvrouw Angélique, die vandaag bij ons op visite was terwijl toevallig ook buurvrouw Winonah er was, dezelfde aflevering gezien. Vanuit haar werk-oogpunt kon zij beamen dat Supernanny goed bezig was.

Eerder op de dag hadden wij ook al visite gehad: twee schoolkameraden van Superfer kwamen vertellen dat zij ervan baalden dat hun klasgenoot niet over was naar het volgend jaar. Wij zagen de bui al langere tijd aankomen en dus was het voor onszelf geen verrassing. Sterker nog: wij hadden min of meer al besloten dat het gezien zijn persoonlijke ontwikkeling voor m'n zoon beter was wanneer hij nog een jaartje langer zou werken aan zijn basis voor een vruchtbaar (studie-sociaal en werk)leven.

De eerste paar maanden middelbare school waren zwaar voor hem: Wij woonden na de brand van vorig jaar nog in een wisselwoning waar zijn bureau bestond uit een kleedje op de grond en daarnaast waren er ondermeer verwikkelingen rond zijn biologische moeder die haar zoon alleen nog maar van een foto herkende maar niet meer in levende lijve. Stabiliteit in zijn leven was toen ver te zoeken maar we zijn een eind gekomen en vertrouwen op een mooie toekomst.

De link van vandaag is voor hen die af en toe te maken hebben met buitenlandse geld-transacties en steeds maar die vermaledijde IBAN-code niet kunnen vinden.

donderdag, juli 02, 2009

Meer

Minder dan twee procent van alle auto-ongelukken wordt veroorzaakt door mobiel bellen. Veel meer ongelukken worden veroorzaakt door automobilisten die eten of drinken achter het stuur. Toch is het niet verboden om koffie te drinken ("Auw! Heeeeet!!! SHIT..oh, oh, *KABOEM!*) of een broodje te eten tijdens het rijden.

Gelukkig is het ook nog steeds niet verboden om je met je eigen naam te melden op profielsites. Mij ontgaat de logica wanneer mensen zeggen:"Ik ben gesteld op mijn privacy en daarom sta ik niet met mijn echte naam op Hyves en zo."

Gisteravond ontmoette ik -op afspraak (en via een profielsite!)- een oud-klasgenoot van de HEAO. Wij hadden elkaar zo'n 20 jaar niet gesproken. Ook hij blijkt te zijn aangekomen in de volgende fase: eerst heb je nog je jeugdige idealen, wil je de wereld verbeteren en ben je er nog van overtuigd dat een handjevol mensen die klus samen kan klaren. Vervolgens kom je erachter dat het allemaal wat tegenvalt en ga je voor persoonlijk geluk, vaak in de vorm van "Het Grote Geld." Nog wat later ontdek je dat er iets in je zit dat "meer" wil en bedenk je dat je ondanks het bezit van die coole auto, die fraaie stereo-installatie en die minstens zo mooie vriendin niet gelukkig bent. Dan pas ga je écht nadenken en zoeken naar die ultieme levensvervulling.

Neem bijvoorbeeld deze vraag die mij regelmatig bezighoudt:
Wie zijn toch die vaste bezoek(st)ers uit Louth, Ierland en San Antonio, Texas? Maak jezelf bekend alsjeblieft! Ik hou't bijna niet meer..

Het filmpje van vandaag is van een Ufo-melding in Winschoten. (Renesmurf?)


Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Karl Malden, Molly Sugden en Wim Kouwenhoven