De kopbal van Zidane
Ferdinand's favoriete muzikanten van tegenwoordig: Belle et Sebastian en Bob Dylan. Het blijft toch ook een typisch joch...;-)
Dat was ook dit weekend weer duidelijk. Alweer presenteerde hij zich als de bijna perfecte Grote Broer, Zoon en Kleinzoon. Nagenoeg zelden slecht geluimd gidste hij zowel zijn vader alsook zijn zusje én zijn oma door soms lastige situaties. Daardoor was hij mede oorzaak van een fantastisch weekend dat begon met het ophalen van zijn zusje, gevolgd door het lunchen bij oma en het gezellig samen eten. Oma bleef logeren omdat deze jongen zo nodig wat oude bekenden wilde zien op een Gothic feestje (ging vroeger naar gothic-feestjes toen de muziekstijl nog "New Wave" heette...). Inderdaad liep ik daar een aantal oude bekenden tegen het lijf. Sterker nog: vanavond zag ik een aantal daarvan wéér tijdens het traditionele kaartavondje (waarop overigens lang niet altijd gekaart wordt).
Collega Georges was blijven pitten en kon zodoende vanmorgen meehelpen met wat klusjes in huis waarbij veelvuldig een beroep werd gedaan op zijn langere gestalte. Terwijl m'n moeder in het logeerbed sliep, haar kleinkinderen Eva en Ferdinand den gehele nacht door in een tent in de binnentuin, tot hilariteit ende vermaeck van ondermeer buren Debbie & Billy en Hetty & Vincent.
Een andere Vincent kwamen wij tegen in het museum: van Gogh. Op aanspraak van Eva kwamen wij daar diverse kunstschatten bewonderen en zij antwoordde netjes op mijn vragen zoals: "Op hoeveel van zijn portretten staat Vincent van Gogh afgebeeld met een pijp?" en "Wanneer denk je dat dit schilderij is gemaakt: in de zomer, de winter, de lente of de herfst?" Allemaal vragen die te begrijpen zijn door een meisje van vijf en vrij eenvoudig te beantwoorden voor een jongen van tien. Eva glunderde van trots en plezier toen papa haar vertelde dat zij de vragen goed had beantwoord. Zo makkelijk kan het zijn om een klein meisje, haar broer en hun vader blij te maken...;-)
Blij werden wij ook met het door de kinderen geïnitieerde bezoekje aan het zwembad. Heerlijk gesparteld en geluierd en mooi op tijd thuis voor Harrie en het avondeten. Vlak voor bedtijd gaf m'n zoon nog wat tijd en aandacht aan de dinsdag te volgen topografie-toets over Noord-Brabant. Die over Groningen van vorige week restulteerde in het cijfer 9. Goed, niet?
Ook goed vond ik de opmerking van een journalis, laatst:"Vroeger vielen er tijdens een WK-wedstrijd meer doelpunten dan rode kaarten en tegenwoordig is dat omgekeerd."
Zojuist nog even meegekregen dat de ploeg van Italië wereldkampioen voetbal is geworden. Volkomen terecht in mijn ogen aangezien het doel van het spelletje is dat je de bal vaker het netje in krijgt dan de tegenpartij en dat exact hetgeen is geweest dat de Azuri hebben gedaan. Jammer dat het voetbalfeestje enigszins overschaduwd werd door de kopbal (met het hoofd beukte hij bewust een tegenstander omver!) van Zidane.
Het verraad van de Jordaan op nr 1 in Apple Podcasts
5 minuten geleden