Vind blogstukjes van mij op onderwerp:

Elke zondag een persoonlijk weekoverzicht, elke dinsdag wat goed nieuws met een paar katten, elke woensdag een overweging en elke vrijdag een verhaaltje.

Mijn verhalenbundels zijn te koop via Bol.com én via Lulu.com!

Als u mijn stukjes de moeite waard vindt, kunt u een blogdonatie
verrichten. Elke bijdrage is welkom!

zondag, november 07, 2004

IJsje



Googlewhack:

abdominizer oefeningen




"Wie ben jij en wat doe je tegenwoordig?"
-"Ik heet Simon en ik ben taxichauffeur."
"Je gezicht komt mij niet bekend voor. Heb je eigenlijk wel met mij in 5 VWO gezeten zo'n 22 jaar geleden?"
-"Lijkt me sterk, mevrouw. Ik ben 28."
"O".


Da's toch ook wel een lollig reünie-verhaal. Niet? En het is nog niet eens afgelopen.
Sta ik mij vanmiddag keurig met mezelf en m'n kinderen te bemoeien zie ik een gezicht uit dezelfde tijdsperiode en groep. Inmiddels vader van twee kinderen waarvan Ferdinand er eentje bleek te kennen omdat zij samen met hem indertijd op zwemles zat. Hoe klein is toch de wereld...
Helaas hoor je tijdens zo'n bijeenkomst ook minder prettige berichten: zo is de leraar Engels overleden die ook al m'n acht jaar oudere broer lesgaf en zich onsterfelijk maakte met de woorden:"Ik maak van jullie allemaal lijkjes des doods!" En onze bijzonder relaxte tekenleraar die had leren relativeren tijdens zijn werk aan de Birma-spoorlijn:
Zijn woede en frustratie kwam alleen tot uiting in zijn vaak bijzonder macabere schilderijen...Dhr. Vogelezang en Theo (Hij wilde geen "meneer" zijn) Forrer zullen niet licht worden vergeten...


Vanmorgen was Ferdinand even een blokje om gegaan met zijn biologische moeder, buurvrouw Johanna, terwijl Eva zich vermaakte met het kijkschijfje van Brum Brum. Zo had ik even de handen vrij voor wat huishoudelijke karweitjes als de afwas doen, een wasje draaien, de kookplaat achrobben en de keukenvloer dweilen. Rond noen vertrokken wij richting zwembad om daar te genieten van het drijfvermogen van onze lichamen (al dan niet met hulp van"vlindertjes") en elkaars gezelschap. Zo genoten wij ondermeer van een kort verblijf in een stoomcabine. In het bubbelbad plaatste Eva nog een sterke opmerking:"Kijk'ns wat een grote bubbel, pap! O nee, dat is geen bubbel: dat is m'n broer!"


Zojuist is zij door buurvrouw Miriam en haar zusje Dayna opgehaald na een paar bijzonder leuke dagen. Volgende week zie ik haar weer!



Ik zei het al in m'n reaktie-paneeltje: Dat één groepje moslims een walgelijke daad uitvoert houdt niet in dat ALLE moslims daar achter staan. Zo kan ik mij niet herinneren dat toen de Branch Davidians onder de bezielende leiding van David Koresh zich schuldig maakten aan het gebruik van excessief geweld in Waco naar ALLE Christenen werd gewezen met een beschuldigend vingertje:"Zie je wel: ze zijn allemaal zo!"
Excuses overigens aan Mohamed Bouker die ik er abusievelijk van verdacht de door de pers aangewezen "Mohamed B." te zijn: de verschillende bronnen die ik had geraadpleegd hadden het allen bij het verkeerde eind.
En ik dus ook. Nog steeds vind ik dat "vrijheid van meningsuiting" danwel onvoorwaardelijk voor iedereen moet gelden, danwel aan (fatsoens)regels moet worden gebonden. Waarom kan een cabaretier wél ongestraft roepen "Bush is een moordenaar" en wordt een parlementariër die datzelfde doet ervoor gearresteerd? Dat is namelijk wat indertijd gebeurde met Dries van Vugt. Waarom mag Verdonk wél roepen:"Alle Turken het land uit." (maar dan iets netter verwoord) en ben ik een racist als ik datzelfde zou doen? Wie bepaalt er eigenlijk voor wie welke regels al dan niet gelden en waarom gelden zij niet simpelweg voor iedereen? Wie mij dat overtuigend en goed beargumenteerd kan uitleggen krijgt een ijsje van me...


zaterdag, november 06, 2004

Lang geleden




Googlewhack:


link:SsW6gMzXI-cJ:www.0x1fe.org/




Gisteren had ik het zijdelings al even over de Edmund Burke Stichting door haar directeur te noemen. Vandaag vertel ik U over een paar ideetjes van hen.
Zo wil de stichting fraude met subsidies tegengaan. Een nobel streven.
Als het aan hen ligt zal subsidie-fraude zelfs niet meer voorkomen!
En hoe wil men dat bereiken? Welnu: je schaft subsidie-regelingen gewoon af. Als instellingen en personen bestaansrecht hebben bewijzen zij dat zelf wel. De overheid moet zich daar niet mee bemoeien. Een stichting moet zelfbedruipend zijn of haar geld uit rechtse kringen in Amerika verkrijgen, zoals voornoemde stichting.



Ook schermt de Edmund Burke Stichting graag met de toverformule "Vrije Marktwerking". Zoals die ook geldt voor de platen-industrie en in de bouw. Daar werkt't al jaren fantastisch, die vrije marktwerking.
Als je tenminste aan het hoofd staat van een platenlabel of bouwbedrijf. Het is dan ook niet verwonderlijk dat diverse leden van de Edmund Burkestichting, nu deze in één adem wordt genoemd met het extreem rechtse gedachtegoed, hun lidmaatschap hebben opgezegd.
Eén van de blijverds is oud-premier Dries van Agt.




Leest U ook eens wat PVDA-man Bart Tromp schreef over Bart Jan Spruyt en "demonisering"(kent U dat woord nog?).






Mohammed Bouker (als dat inderdaad de juiste Mohamed B. is...), de moordenaar van Theo van Gogh, was enigszins politiek actief. Op twee fronten, naar onlangs bleek...




Gelukkig maar dat de heren Donner, Verdonk en Remkes dé oplossing hebben gevonden tegen moslim-extremisme: iemand die Moslim is én zich bezighoudt met extremist zijn én een dubbele nationaliteit heeft, waaronder het Nederlanderschap, ontneem je het Nederlands Staatsburgerschap. Dat is pas een goeie straf: Wie uit geloofsovertuiging geweld gebruikt mag geen Nederlander meer zijn.
Dat zal ze leren!





Met m'n zoon gisteren een spelletje gespeeld met zijn op de opvang zelf gefabriekte spel: een ganzenbord-variatie maar dan wat leuker.
Baie nie-warm! De nieuwe Toy 'R Us-vestiging (In Amsterdam-Osdorp) viel een beetje tegen, vanmorgen. Toch waren wij (Buurvrouw Miriam, Eva, Dayna, Ferdinand en ik) daar redelijk geslaagd. Thuisgekomen scheidden zich onze wegen waarna ik met m'n zoon en z'n zus de eerste oliebol van dit seizoen verorberde en de bibliotheek bezocht.
Na een korte wijle thuis te hebben doorgebracht was het tijd om ons te vervoegen in het café-restaurant waar enige tientallen tijdgenoten van de middelbare school-periode van rond 1985 hadden afgesproken elkaar weer te zien.
Jammer dat ik vanwege kinderbedtijd enigsins vroeg in de avond het gezelschap moest verlaten want ik had graag nog meer anecdotes aangehoord en namen en gezichten gecombineerd. De een is wat "beter"
terechtgekomen dan de ander. De een heeft een schare kinderen bij elkaar gekweekt en de ander heeft nog geen partner gevonden. De een is blijven hangen in de eighties en de ander kijkt alleen maar vooruit.
De een is een jongetje gebleven en de ander is al een heuse mevrouw. Wellicht dat ik tenminste één van hen kan verleiden tot een reaktie op dit stukje...;-)
Het leven is leuk en gaat voorlopig nog wel een tijdje door...



Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Donald Jones.