Vind blogstukjes van mij op onderwerp:

Elke zondag een persoonlijk weekoverzicht, elke dinsdag wat goed nieuws met een paar katten, elke woensdag een overweging en elke vrijdag een verhaaltje.

Mijn verhalenbundels zijn te koop via Bol.com én via Lulu.com!

Als u mijn stukjes de moeite waard vindt, kunt u een blogdonatie
verrichten. Elke bijdrage is welkom!

vrijdag, februari 28, 2014

Opa vertelt: autorijden (Een verhaaltje)

'Zal ik mama verrassen door haar gordijnen
weer op te hangen nu ze zijn gewassen?'
-'Maar opa, dat moet worden gedaan door een expert
want elk jaar gaan meer dan dertig mensen dood
omdat zij zelf zo nodig de gordijnen moeten ophangen
en hun nek breken wanneer zij van de keukentrap vallen.
Niet zelf doen hoor, dat is verboden!'
'Is al goed, jongen. Dan doe ik dat gewoon niet.
Geen paniek, hoor! En waar wij het vanmorgen over hadden,
waarom is dat eigenlijk verboden?

-'Maar opa toch! Het is levensgevaarlijk
als iedere burger dat zo maar mag doen.
Dat weet toch iedereen!? Het is slecht voor het milieu
en de meesten weten er niet mee om te gaan.
Het levert gewonde en zelfs dode dieren op,
honden worden er bang van
en zelfs mensen raken er door gewond of gaan er aan dood.

Daarom mogen tegenwoordig alleen nog maar professionals autorijden.'
=================================
Meer lezen? http://www.lulu.com/spotlight/Terrebel

woensdag, februari 26, 2014

Niet alles wat gedrukt staat is waar

Vandaag hield ik mij onder meer ledig met het oefenen van liedjes voor een komende voorstelling en was het weer een prachtige lentedag! De tijdsperiode dat wij dit seizoen met echt winterweer te maken hebben gehad kan worden geteld in uren...Heerlijk toch? Al mis ik sneeuw en ijs wel een beetje. Als ik dan beelden van sneeuwpret zie krijg ik toch een beetje de kriebels.

Soms krijg ik echt de kriebels van reclameboodschappen. Zoals de aankondiging van een nieuwe bioscoopfilm die tegenwoordig vrijwel altijd gepaard gaat met de boodschap: 'Donderdag in de bioscoop!' 'Jammer dat ik dan niet kan', denk ik dan.
'Win kaartjes voor Beyoncé!'  Waarom zou ik? Volgens mij is zij rijk genoeg om zelf kaartjes te kunnen kopen.
Ook in een reclame: 'Wij zijn uitgeroepen als beste uit de test!' De uitdrukking luidt 'uitgeroepen zijn TOT', beste reclame mensen. Ik weet niet hoeveel jullie betaald krijgen om met goede Nederlandse teksten te komen maar als ik jullie opdrachtgever was zou ik mijn geld terugvragen. Ook zo bij de bedenker van deze krantenkop:
Alleen TBS voor moeder die zoon doodde
Dus TBS is voortaan voor geen enkele andere misdaad nog een straf?

Mijn kinderen en ik ervaren de huidige voorjaarsvakantie zeker niet als straf. Het geeft je tijd om die dingen te doen waar je anders niet aan toe komt. Zoals samen de bioscoop bezoeken of de badkamer uitruimen en schoonmaken.
Maandagmorgen werd onze keukengeiser schoongemaakt en 's middags spraken wij met het behandelteam van mijn zoon's biologische moeder. Tijdens een groepsgesprek waar ik 's avonds bij was kwam er een citaat voorbij van Alexander Smit: 'Wie twijfelt weet zeker dat hij iets niet zeker weet.' Ja, het was een interessante avond.

Dinsdag was ik vooral bezig met het nummeren en inplakken en inscannen van bonnetjes ten behoeve van mijn nieuwe boekhouder die mijn papieren graag digitaal aangeleverd krijgt. Als afleiding tussendoor schoonde ik onze boekenkast op terwijl mijn zoon rijst met biefstuk kookte.  En ook die dag las ik weer een paar hoofdstukken. Gewoon omdat ik het fijn vind om te lezen; het maakt het hoofd even leeg en verzorgt wat afleiding, bijvoorbeeld van het horen van slecht nieuws.

'Daar is hij weer' van Timur Vermes is boek nummer vijf  van dit jaar en bespreekt de (hypothetische?) situatie dat Adolf Hitler helemaal niet is gestorven indertijd maar door een speling van het lot (en een klap op zijn hoofd) in het Duitsland van 2009 ontwaakt. De gevolgen zijn ernstig. Ernstig lachwekkend met name. En diverse huidige politici zouden zich mogen schamen.
Over het tijdschrift 'Bild' constateert de hoofdfiguur: 'Het blad diende een aangenaam mengsel op van volkswoede en hatelijkheden. Wat mij sterk aansprak.' Verder roept hij er zijn verbazing over uit dat het voor politici nu heel normaal is om tegen buitenlanders te zijn maar tegelijkertijd je was te laten doen door een Turk en je huis te laten verbouwen door een Pool. In Hitler's eigen tijd waren er mensen die je dan nog gewoon voor 'racist' uitmaakten. Het idee van een verenigd Europa met één munt hebben 'ze' van hem gestolen.
Natuurlijk willen wij de werkgelegenheid in Europa behouden voor de Europeanen en daarom zijn wij tegen fabricage van onze gebruiksartikelen in Azië en het voormalig Oostblok! En natuurlijk willen wij geen 800 euro betalen voor een eenvoudige e-reader dus daarom zijn wij voor fabricage van onze gebruiksartikelen in Azië en het voormalig Oostblok!
Vraagje aan mijn zeer gewaardeerde lezers: ziet u toevallig waar het mis gaat in de redenering?
Ontzettend jammer dat mensen geen tijd meer hebben om te lezen en geen tijd meer hebben om zelfstandig na te denken. Daarom gaan zij klakkeloos uit van de 'feiten' in artikelen als die op de website Das Kapital, een broertje van GeenStijl die een volledige dochter is van De Telegraaf. Beweren dat mensen in de bijstand het best fijn hebben kan makkelijk als je de illusie wekt dat je grondig onderzoek hebt gedaan. Terwijl de 'journalisten' in kwestie niets anders hebben gedaan dan interessant uitziende tabellen kopiëren en daar aanmatigende praatjes bij hebben verzonnen. Kijkt u zelf maar even: http://daskapital.nl/2013/12/die_3255_voor_het_bijstandsgez.html
Ze 'vergeten' gemakshalve dat zij excessen als voorbeeld nemen en niet met gemiddelden komen en schreeuwen lekker hard: 'En dan krijgen ze óók nog zorg- en huursubsidie en kinderbijslag!' Zij 'vergeten' dan vervolgens te melden dat ook mensen die géén bijstand ontvangen die 'gratis extraatjes' ontvangen.
Natuurlijk wil de directie van De Telegraaf veel kranten verkopen. En dat gaat het makkelijkst door bevolkingsgroepen tegen elkaar op te hitsen. Beide partijen zullen je blad kopen omdat zij voortdurend willen weten wat de andere partij denkt. Dat de krant het niet zo nauw neemt met journalistieke integriteit (het is wel voorgekomen dat er een interview met iemand in de krant stond terwijl die persoon niet was geïnterviewd. En vaak worden doelbewust feiten achtergehouden die een controversieel Telegraaf-standpunt kunnen weerleggen. Zie: http://nl.wikipedia.org/wiki/De_Telegraaf (Recente controverses).
Ik wil u natuurlijk niets aanpraten en als u deze krant graag wil lezen, gaat u vooral uw gang. Ik wil u echter wél oproepen de artikelen te lezen met een kritische inslag: waar komen de cijfers vandaan? Waar staat het weerwoord? Gaat het wel om een recent onderzoek of is een onderzoek van decennia geleden uit de kast gehaald omdat men even geen echt nieuws kon vinden?
De onjuiste aanname van vandaag is: 'IJsland heet zo omdat daar veel ijs ligt.' Helaas. 'IJs' is een verbastering van 'Isu', oud-Iers voor 'Jezus'. De Ierse monniken die de Vikingen daar indertijd aantroffen hadden het land 'Land van Jezus' genoemd.

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Max Weijnschenk en Paco de Lucia

maandag, februari 24, 2014

Een beter milieu begint bij vrouwen

Donderdag wandelde ik een flink stuk en gebruikte ik de lunch bij en met buurvrouw Angélique. Vrijdag waren mijn vriendin en ik op de borrel bij een vriend.

Zaterdag haalden wij mijn dochter op, gingen wij met haar even de stad in, aten rendang, maakten een wandeling in het park om de hoek

en speelden Yahtzee nadat wij genoten van de prestaties van Nederlandse schaatsenrijders die tezamen het recordaantal van 24 medailles tijdens één Olympische Winterspelen wisten binnen te halen. Wordt dit overtroffen in Korea over vier jaar?

Zondag bakten en aten wij kue pandan (sponscake), maakten wij een strandwandeling

en overhoorden wij mijn dochter haar huiswerk op het gebied van Frans, Biologie en Wiskunde

en 's avonds gingen wij even langs bij een verjaarsfeestje. Het was erg gezellig, dit (voor ons) rustige weekendje!

Ondanks dat mensen weten dat ik kinderen heb, een meer dan volledig huishouden voer, mijn vriendin help met haar bedrijf en geld binnenhaal met mijn eigen bedrijf terwijl ik uitkeringsinstanties van mijn nek probeer te houden en tussendoor een roman, columns en verhalenbundels schrijf blijven zij mij vragen of ik 'even' een Bekende Nederlander wil benaderen voor een interview, dat interview wil voorbereiden en afnemen en mij vervolgens wil bezighouden met het bewerken van de uiteindelijke video. Dat geheel uiteraard geheel onbezoldigd (Voor meelezende PVV-stemmers: dat betekent 'gratis') en het heeft geen haast, als het over tien dagen maar af is. Dan heb je al meerdere malen 'nee' gezegd tegen dat soort opdrachten maar men blijft het halsstarrig proberen. Ja, soms heb ik de neiging uit te zoeken wat een huurmoordenaar kost (In Nederland 800 euro. Voor 1200 kan men het op een ongeluk laten lijken ('Lijken'...snapt u'em?)

Boek nummer vier van dit jaar is Schoonmaaktips van een Huurmoordenaar. Een heerlijke zwarte komedie van Halgrímur Helgason. Aanrader! Je vraagt je bijna af of de schrijver de ervaringen van zijn hoofdfiguur met vrouwen al dan niet zelf heeft ondervonden...;-)

Dat het slechter gaat met het milieu komt vooral door vrouwen. Huh? Maar die zitten toch - ondanks diverse golven van feminisme - toch vooral thuis dus hoe kunnen zij nu het milieu belasten? Als ze met de bakfiets boodschappen doen en de kinderen van school halen? Nee hoor, door te winkelen. Dat doen zij namelijk massaal online. Huh? Vreet internet zoveel stroom dan? Dat valt op zich best mee. Het grootste probleem is dat vrouwen ontdekt hebben dat de meeste online kledingwinkels geen kosten in rekening brengen bij retourzendingen. Wat mensen (en dan toch echt vooral vrouwen. Sorry dames, maar het is gewoon zo. Ontkennen heeft geen zin...;-)) in 60 procent van de online bestellingen doen is bijvoorbeeld vijf jurkjes kopen in drie verschillende kleuren en nadat zij hebben ontdekt welke het leukste staat de rest terug sturen. 
Al die pakjes die bezorgd en terugbezorgd (ziet u het leger bestelbusjes voor u?) worden leveren een enorme belasting op voor het milieu. Binnenkort is er gelukkig de 3D paspop zodat men op de computer al kan zien hoe een jurkje staat op een lichaam. Klein probleem daarbij is dat vrouwen eerst moet worden overgehaald tot het eerlijk zijn in het opgeven van hun kledingmaat. ;-)
Ja maar, al die bestellingen zijn toch goed voor de economie? Extra werk voor die Indiase kindjes die voor twee dollar per dag 14 uren per dag onze jurkjes in elkaar naaien, de illegale Roemenen die in de loodsen van het postorderbedrijf de dozen vullen, de chauffeurs van bestelbusjes...Leuk geprobeerd maar met dat argument is criminaliteit nóg beter voor de economie dan jurkjes bestellen.
Ja maar, Zalando gaat er dan toch op vooruit. Nee hoor, niet Zalando zelf maar de mensen áchter deze witwasserij  dit uit de kluiten gewassen investeringsobject.  Zalando maakt namelijk al jaren verlies (Vooral door die gratis retourzendingen) met als doel de kleinere concurrenten uit te schakelen. Zalando is namelijk in handen van diverse buitenlandse investeringsmaatschappijen. 
Dus bij deze roep ik met name PVV-stemmers op: u wilt dat er geen Nederlands geld meer gaat naar het buitenland? Koop dan niet meer bij Zalando! (Of bijvoorbeeld bij Het Kruidvat. Dat is tegenwoordig in handen van een Chinees conglomeraat.)

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Alice Herz-Sommer en Leo Vroman

vrijdag, februari 21, 2014

Poëzie (Een verhaaltje)

Misschien was zij niet de mooiste vrouw ter wereld
en misschien vonden de meesten haar lichaamsgeur niet aantrekkelijk.
Zij flirtte nooit, lachte zelden en uit haar ogen
sprak een diepe droefheid.

Zij deed geen enkele poging om 'mooi' gevonden te worden
en volgens bevestigde geruchten was zij van de damesliefde.

Maar dat maakte hem allemaal niet uit.
Voor hem was zij één van de mooiste wezens
die ooit op aarde hadden rondgelopen
want haar hart en ziel bleken gevuld
met de prachtigste poëzie.

=====================================
Meer lezen? http://www.lulu.com/spotlight/Terrebel

woensdag, februari 19, 2014

Ik werk niet graag onbetaald.

Scheren, kostuums uitzoeken, afspraak met SBO, een sollicitatiebrief schrijven, diverse e-mails versturen, een fotoshoot doen, nagels knippen, Nederland twee medailles zien winnen en een werkoverleg via Skype. Dat was mijn eenvoudige lijstje voor vandaag. Maar de dag is nog niet om.

Maandagavond stelde iemand een lollige vraag: 'Wat is eigenlijk het verschil tussen de Vrijmetselarij en een therapiegroep?' Dinsdag haalde ik een fotoshoot binnen, regelde wat vanuit mijn functie als penningmeester van de Bewonerscommissie, stuurde ik nog een sollicitatiebrief de deur uit, werkte ik mijn kasboek bij, ruimde een la leeg, ging met mijn vriendin en mijn moeder naar de Indische toko en keek naar de 10 kilometer schaatsen voor heren op de Olympische Winterspelen. 

Wat ik jammer vind is dat mensen de prestaties van de Nederlandse schaatsers zo bagatelliseren: 'Kunst, om medailles te winnen in een sport waar je goed in bent. Dat kan ik ook!' Maar je kunt nu eenmaal geen plakken winnen in een sport waar je níet goed in bent. Zelfs de coach van Jorien ter Mors doet mee aan het neerhalen van prestaties: 'Leuk dat je goud hebt op de 1500 meter lange baan, Jorien. Maar brons in het shorttrack is pas écht knap!' Helaas leven wij in een land dat mensen aanmoedigt om de kop boven het maaiveld uit te steken. Maar dat is alleen maar omdat die kop dan makkelijker valt af te hakken. Of schuilt er een geheim plan achter deze houding?

De leider van de Amsterdamse afdeling van de VVD, Eric van der Burg, sprak in 2010 in het geheim iets af met zijn coalitiepartners Maarten van Poelgeest van GroenLinks en Carolien Gehrels van de PvdA: als het bestuur van een stadsdeel de parkeertarieven zou verhogen zouden zij niet protesteren. De reden van deze deal? De VVD zou de meeste stemmen trekken met de belofte: 'Als u op ons stemt zorgen wij ervoor dat de parkeertarieven niet worden verhoogd.' Eric van der Burg loog dus glashard toen hij die belofte deed en de heer van Poelgeest en mevrouw Gehrels hielden hem een hand boven het hoofd. Gewoon, bij wijze van vriendendienst. Zie Twitter:
Helaas heeft de VVD 'geen tijd' om in te gaan op beschuldigingen. En al helemaal niet als die niet kunnen worden weerlegd...http://www.parool.nl/parool/nl/5/POLITIEK/article/detail/3583793/2014/01/25/College-maakte-geheime-afspraak-over-parkeervergunningen.dhtml
Hoe graag ik ook werk 'als vriendendienstje', ik kan er niet van leven. Stel u bent loodgieter. Zou u dan voortdurend leidingen repareren in ruil voor reiskosten en consumptiebonnen en af en toe een fles wijn of een paar tientjes? Als u dat voortdurend deed, waar zou u dan uw maandelijkse lasten van betalen? Geeft u de hypotheekbank of de woningbouwvereniging dan een fles wijn en een boekenbon of willen die geld zien?
Toch gebeurt het nog massaal dat mensen denken dat ik wel voor een paar tientjes wil werken 'want je vindt het toch leuk om te doen en je vindt mij toch aardig?' Dan zeg ik: 'Als jij mij aardig vindt, dan betaal je gewoon de normale prijs.' Opeens vinden mensen mij dan niet meer aardig.
Het is absoluut een goede manier om er achter te komen wie je vrienden zijn en wie zich alleen maar zo noemen. Voorbeeldje van prijzen: een feestavond laten presenteren kost normaliter 500 euro: 100 euro voor het bemiddelingsbureau en 400 euro voor een relatief onbekende presentator. Wil je als presentator een ventje van 21 die drie jaar geleden als melkmuil een gastrolletje had in een aflevering van de soap Goede Tijden, Slechte Tijden, dan betaal je al gauw 1200 euro: 200 voor het bureau en 1000 voor de presentator. Wil je een échte Bekende Nederlander als Umberto Tan of Mart Smeets of zo dan gaan de kosten al snel naar de 15000 euro. En nee, dat is geen tikfout; er staan echt drie nullen...
Als ik dus 300 euro vraag is dat echt niet veel. Maar als vriendendienst wil ik best werken voor minder dan vijf tientjes per uur (ja, een avond presenteren dient ook te worden voorbereid; het is niet 'op het toneel gaan staan en zomaar een beetje gezellig kletsen.' Je moet het bedrijf in kwestie dan wel de jarige leren kennen; het feestprogramma van de hele avond uit het hoofd weten, onderzoeken wat voor gasten er komen zodat je daar op kunt inspelen, improviseren wanneer de drummer van de coverband jou belt met het bericht dat hij nog in de file staat en een half uur later komt en - vooral - zorgen dat het publiek (én de opdrachtgever!) zich niet verveelt. En dan zijn er nog de administratie en de smoesjes: 'Sorry, ik weet dat we 200 euro hadden afgesproken maar de bar omzet viel tegen dus hier heb je vijf tientjes. Maar je vond het wel leuk, toch?'
Veel van mijn opdrachten krijg ik inmiddels binnen via sociale media. Daarom ben ik daar ook zo actief; als mensen je niet kennen zullen ze je namelijk niet boeken.
Een veelgehoorde klacht over sociale media als Facebook, Twitter en weblogs is dat de meeste mensen zich via die media beter voordoen dan ze zijn. Ze zeggen helemaal niet wat hen écht mankeert of hoe zij écht denken over hun partner!
Natuurlijk...en vroeger was dat héél anders! Toch? Wanneer je in de tijd voor internet iemand op straat na een paar weken tegenkwam en je vroeg:'Hé, hoe is het!?' dan zei diegene altijd heel eerlijk: 'Ik baal er nog steeds van werkloos te zijn, de rekeningen stapelen zich op, de wasmachine is stuk en de kat heeft nierstenen maar ik kan de dierenarts niet betalen. En o ja: psychologisch begin ik de echtscheiding te verwerken maar ik vind het wel vervelend dat mijn ex behalve mijn beste vriend ook mijn kinderen heeft meegenomen en mij een brief stuurt van een advocaat waarin zij de rest van mijn leven 15 procent van mijn inkomsten eist. En waarschijnlijk gaat haar dat nog lukken ook want wij hebben [CENSUUR] wetten in dit land.'
Toch? Of is het van alle tijden dat mensen hun eigen situatie rooskleurig voorstellen naar anderen toe om maar niet als 'mislukt' over te komen? Zou het niet fijn zijn als mensen zouden stoppen met het de schuld geven aan Facebook en Twitter van de oppervlakkigheid van mensen? De meeste mensen zijn nu eenmaal vaak - in elk geval naar buiten toe - oppervlakkig. Of loopt u graag te koop met uw problemen?

Het pleonasme van de dag is: weer prolongeren

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Ferry Hoogendijk en Christopher Malcolm

maandag, februari 17, 2014

Werklozen zijn goedkoper dan illegale Roemenen

Ik ben weer erg benieuwd wie er zoal op de informatieavond van de Vrijmetselarij zullen verschijnen vanavond!

Vandaag deed ik het rustig aan: wat administratie, een paar sollicitaties versturen en schrijven. Maar geen huishouden! Omdat mijn zoon die taak (voor twee weken. Om te proberen.) op zich heeft genomen houd ik mij in wanneer ik een sok op de grond zie liggen of dagenlange vuile vaat op het aanrecht. Of was die al vijf dagen aan het droogrek hangt zonder dat er wat mee gebeurt. Behalve dat de kat het heel fijn vindt om er onder te liggen.

Het was een interessante thema-avond (over de BasisGGZ) die ik mocht presenteren donderdag! Vrijdag maakte ik kennis met mijn pas ingehuurde boekhoud(st)er, spraken mijn wederhelft en ik mijn dochter in de buurt van haar school waar ik haar een cadeautje gaf dat zij aan haar jarige zus kon overhandigen, lunchte ik daar vlakbij samen met mijn vriendin om die avond te genieten van een Valentijnsdiner in Bussum.

Zaterdag haalden wij een bankje op in Hoogeveen bij een dame die ik al jaren alleen virtueel kende via elkaars weblog terwijl mijn vriendin haar kende via andere wegen. Een erg leuke kennismaking tijdens de lunch! Ook met haar man. Omdat we toch in 'Het Noorden' waren (wij wonen zelf in Amsterdam) zijn wij meteen maar even vrienden gaan opzoeken in Kollum. Een fijn weerzien en wij eerden en bedankten een dier door dat lekker op te eten...;-) Even na middernacht zetten wij met mijn zoon's hulp het nieuwe bankje op de plek van de oude.

Zondag reisden wij naar Nijmegen voor een werkbespreking waar onder meer de vraag rees: 'Wat is eigenlijk nostalgie?' Voordat wij huiswaarts vertrokken genoten wij van een beetje extra gastvrijheid omdat de gastheer - net als wij - graag live wilde zien hoe de Nederlandse dames het zouden doen op de 1500 meter schaatsen op de lange baan. Welnu, het werden niet podium-plaatsen 1, 2 en 3 zoals met name de concurrentie had verwacht op basis van de prestaties van de heren. Nope; de Nederlandse vrouwen legden beslag op de plaatsen 1, 2, 3 én 4! Ongekend natuurlijk en - even vergetend hoe homoseksuelen worden behandeld in Rusland (Niet veel slechter dan in het Amerikaanse leger, op straat in Mali, in nachtclubs in Urk en zelfs in Schotland mogen homo's pas sinds vorige week (Toeval?) trouwen waarmee een aanzet is gegeven tot echte gelijke behandeling) - togen wij met blij gemoed naar huis. Ook in het besef dat het een fijn overleg was met fijne mensen.

Met al dat reizen was het handig dat ik mijn e-reader mee had en dus onderweg wat kon lezen. Toch maar weer eens rijlessen nemen opdat ik bij tijd en wijle mijn vriendin kan aflossen!

Boek nummer drie van dit jaar is 'Stralend Falen', een verzameling blogstukjes van Mariëlle Koks-Wolters. Herkenbare stukjes over het leven van een moeder die haar tijd probeert te verdelen tussen haar werk en haar gezin. 
Zij is een goed voorbeeld van een vrouw die probeert het inkomen van haar man aan te vullen door geld te verdienen met een eigen bedrijf. Iets wat steeds vaker voorkomt. Net als het verschijnsel 'Hybride ZZP'er': mensen die te weinig verdienen met hun eigen bedrijf (bijvoorbeeld omdat zij te veel opdrachten doen als een vriendendienst en er dus te weinig geld voor vragen) en dus ander werk er in deeltijd bij nemen. Voor de wet zijn die mensen gedeeltelijk werkloos terwijl zij in de praktijk vaak (maar niet altijd natuurlijk!) harder werken dan mensen die vijf dagen per week op kantoor zitten.
Binnenkort zullen mensen die werkloos thuis zitten mogen worden gedwongen gratis te werken 'om iets terug te doen voor de maatschappij'.

Zij zullen te werk gesteld worden in bedrijven die eigendom zijn van wethouders en familieleden en vrienden daarvan. Officieel om die werklozen 'te helpen' maar feitelijk omdat de zwager van de wethouder zelfs illegale Roemenen te duur vindt om in zijn kassen te werken. Maar sorry, dat is mijn cynisme. De werkelijkheid is natuurlijk héél anders. Toch? (Ik hoop van wel!)
Vanuit buurthuizen door het hele land heen zullen protestdemonstraties worden georganiseerd want mensen voor niets laten werken staat gelijk aan slavernij en is niet alleen in strijd met de Conventie van Genève maar ook met het Nederlands Wetboek van Strafrecht en diverse Europese regels, waaronder die over oneerlijke concurrentie en aanbesteding. Op het einde van de dag zal het management van het buurthuis bij de wethouder een petitie indienen. En meteen even vragen - voorzichtig, tussen neus en lippen door - of ook hun buurthuis in aanmerking komt voor zo'n fijne onbetaalde kracht voor achter de bar of om op de kinderen te letten bij het speeltuintje voor de deur op de woensdagmiddag. 
Want van diezelfde wethouder moet het buurthuis bezuinigen en de enige manier waarop dat nog kan is door de enige betaalde kracht die er is (naast het management natuurlijk want het is een universeel gegeven dat managers onaantastbaar zijn) te ontslaan.
Of ben ik nu iets te cynisch?

Even een optimistisch filmpje over een onwaarschijnlijke winnaar op de Olympische Spelen:


Het pleonasme van de dag is: een domme PVV-stemmer


zaterdag, februari 15, 2014

vrijdag, februari 14, 2014

Mestkever (Een verhaaltje)

Hij had een briljant idee. Echt geniabel, al zei die het zelf.
Binnen een paar weken zou honger de wereld uit zijn,
werd er volledig voorzien in de mondiale energiebehoefte
en zou men geen oorlog meer willen voeren.

Eigenlijk hoefde hij zijn idee alleen maar kenbaar te maken
bij diverse media en overheden. Dan zou het balletje vanzelf gaan rollen.

En over balletje rollen gesproken:
zijn ideeën zou hij nooit naar buiten kunnen brengen
vanwege zijn dagelijks werk.

Hij was een mestkever.

================

Meer lezen? http://www.lulu.com/spotlight/Terrebel



woensdag, februari 12, 2014

Weg met kinderporno!

Vanavond mag ik werken in een nachtclub in Amsterdam. Voor mij een thuiswedstrijd dus. En dat is ook wel eens fijn. Het werk bestaat er uit dat ik met twee collega's het dansend publiek laat kennis maken met een nieuw drankje. Dus als u mij aan het werk wilt zien, haast u naar Club Air en zie mij in het goud! Hoewel het brons van Margot Boer mij vast ook heel goed zou staan...;-) Dit klusje is heel wat anders dan het werk dat ik morgen mag doen: het presenteren van een thema-avond in de psychiatrie. Het thema van deze donderdag is de Basis GGZ. Meer informatie vindt u hier: http://www.noordiszogeknogniet.nl/index.php?page=psychiatrie-cafe-noord 

Vanmorgen had ik een bestuursvergadering met: http://www.strikingly.com/hiob en vanmiddag sprak ik tijdens de lunch samen met de mensen van http://www.theaterquatsch.nl/Home.html met http://www.stef-arntz.nl/ En natuurlijk genoot ik van de gouden race van Stefan Groothuis later vanmiddag!

Gisteren hield ik mij bezig met diverse achterstallige klussen. Van die klussen waar je pas aan toe komt als een andere klus niet doorgaat, u kent dat wel. Eigenlijk had ik de dinsdag bestemd voor mijn belastingaangifte maar door een achterstand bij de belastingdienst kunnen de aangiftes pas vanaf maandag worden ingediend.

Afgelopen maandag begonnen wij een experiment: twee weken lang zal mijn zoon het huishouden doen. Wassen, koken, strijken, boodschappen doen, de badkamer schoonmaken...ik ben benieuwd!

Maandag was ik ook bij een reünie van een vroegere baan: die van acteur bij The Amsterdam Dungeon. Normaliter (als ik niet hoef te werken) ben ik op maandagavond naar een vrijmetselaarsloge. Ik vind dat leuker dan een avondje tv-kijken. Wie iets meer wil weten van vrijmetselarij nodig ik bij deze van harte uit om langs te komen op de avond voor belangstellenden, volgende week maandag in Amsterdam. Meer informatie: http://www.lacharite.nl/ Zijn vrouwen inderdaad niet welkom bij de vrijmetselarij? Ach, in 1905 werd de eerste 'gemengde' loge opgericht in Nederland en in 1946 ontstond de eerste vrijmetselaarsloge waar alleen vrouwen lid van kunnen worden. Zullen er die avond kleine kinderen worden geslacht en geofferd? Nee, natuurlijk niet. Al is het maar omdat ook vrijmetselaars zich aan de wetten van een land dienen te houden (en dat zelfs plechtig beloven bij hun inwijding).

In Nederland (en volgens mij zelfs in heel Europa) is het verboden om afbeeldingen van seks met kinderen te laten zien. Foto's, schilderijen, tekeningen en zelfs verhalen over kinderporno...allemaal verboden! Ik begrijp dat mensen daar aanstoot aan nemen en zou het zelf ook vreselijk vinden om te zien. Maar het argument van de overheid luidt: 'Wat mensen zien gaan ze ook doen!'
Is dat echt zo? Waarom mogen er dan wel foto's worden verspreid van copulerende ezels en eenden? Wij krijgen dan - volgens de overheid - toch massaal de neiging om ons te vergrijpen aan dieren? En waarom vindt de overheid het goed dat de film 'Rambo' een paar keer per jaar op televisie is? Wij krijgen dan toch massaal de neiging om mensen die wij niet aardig vinden op de neus te timmeren en de gebouwen waar die mensen in wonen op te blazen?
Eerder schreef ik over 'die domme Amerikanen' (de overheid en veel burgers dan want veel Amerikanen kunnen - gelukkig maar!  - prima zelfstandig nadenken.) die weigeren kinderen op school seksuele voorlichting te geven 'want iets zien leidt tot het doen'.
Men is het - in het geval van tienerzwangerschappen - veelal met mij eens. Maar waarom zou dat anders zijn met kinderporno? En ja, het is wellicht een wat harde stelling en natuurlijk ben ik tegen seks met kinderen omdat zij zelf nog niet goed kunnen bepalen wat zij wel en niet willen maar als in de praktijk al blijkt dat het toestaan van getekende kinderporno het aantal daadwerkelijke aanrandingen drastisch vermindert, waarom weigeren wij en overheden dat dan te geloven? Zie: http://www.refdag.nl/nieuws/binnenland/seksuologen_legaliseer_virtuele_kinderporno_1_686780

De aanname van de dag is: 'Napoleon was klein'. Dat is gewoonweg niet waar. Zie: http://www.isgeschiedenis.nl/historisch-misverstand/kleine-generaal-napoleon-was-niet-klein/

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Els Borst en Shirley Temple

Extraatje vandaag is een filmpje uit 1987: 16.000 mensen zingen uit volle borst het Russisch volkslied. Weliswaar met de vernieuwende tekst 'la, la, la, la' maar de kersverse wereldkampioen Victor Gulyayev is er zeer van onder de indruk. 'Rare jongens, die Hollanders', zal hij gedacht hebben. 'Versla ik hun landgenoten, gaan zij mij toejuichen!' Tsja, zo kan het ook.

maandag, februari 10, 2014

Wij laten ons leiden door sentiment

Vandaag was voor administratieve klussen en het ophalen van een verse voorraad contactlenzen. En van het drie Nederlanders de plakken goud, zilver en brons zien verdelen op de 500 meter schaatssprint in Sotsji. Natuurlijk kan ik 'Sotsji' boycotten omdat Poetin tegen homo's is. Zo kan ik ook weigeren bij McDonalds te eten omdat Amerika weigert Guantanamo Bay te sluiten of weigeren naar Frankrijk op vakantie te gaan omdat in opdracht van de Franse regering ooit een schip van Greenpeace is opgeblazen waarbij een Nederlandse journalist omkwam. Maar ik kan ook gewoon genieten van (Nederlandse) sportprestaties. En straks ga ik naar een reünie.

Donderdag spraken mijn vriendin en ik met de mentor van mijn oudste dochter. Om kennis te maken maar vooral om Eva beter te kunnen steunen met haar prestaties op school. Lijkt mij niet meer dan normaal. Ook maakte ik een lunchafspraak met een heuse agent die mij als artiest wellicht in zijn stal wil opnemen opdat ik meer opdrachten krijg! En intussen gaat mijn vriendin lekker met haar bedrijf en is haar webwinkel al online: http://www.rataplandesign.com/nl/

Zondag begonnen wij met het opknappen van de logeerkamer, zagen wij hoe Ireen Wüst een gouden plak won op de 3000 meter hardrijden op de schaats in Sotsji en hadden wij mijn schoonvader en diens gade op de thee. Zaterdag zagen wij Nederlandse schaatsers de plekken één, twee én drie veroveren op de 5 kilometer en bezochten wij mijn schoonmoeder op diens verjaarsfeestje.

Vrijdag was ik met mijn vriendin naar de film: Venus in Fur van Roman Polanski. Een heerlijk romantisch drama met prachtig acteerwerk! Met onder meer de thema's onderdrukking en racisme...

Er was weer veel ophef over de vraag of men racisten een podium mag geven. Een zanger mocht niet zingen omdat hij iets tegen homo's heeft en een komiek mocht geen grappen maken omdat hij tegen Joden is. En het gaat verder: Haribo moest snoepjes uit de handel halen omdat de dropjes de verschillende volken op aarde uitbeelden en dús onderscheid maakte tussen rassen. Dat is dus racisme. Zo waren er gele, rode, bruine en zwarte dropjes.  Het spijt mij zeer maar in mijn ogen zijn wij volkomen doorgeslagen.

Daarom pleit ik ervoor om Diodonné M'Bala M'Bala en Sizzla gewoon te laten optreden. Je ontneemt eenvoudigweg iedereen die een kaartje koopt het stemrecht. Officieel vanwege het hebben van een te laag IQ. Dat schijnt te kunnen want ook iemand die de hele dag alleen maar loopt te kwijlen en papieren vliegtuigjes vouwt mag niet stemmen en dat zou natuurlijk ook kunnen gelden voor mensen die lachen om 'grapjes' als 'Van mij mag die meneer ter plekke dood neervallen want hij is een homoseksuele Jood.' 
De media was blij met de controverse want er waren even geen natuurrampen of terroristische aanslagen. Er zijn maar weinig kranten en TV-stations die nieuws brengen zonder zich af te vragen of het onderwerp 'hip' of 'waarheidsgetrouw' is. Zo komt het dat vooral sentiment wordt aangewakkerd. Dat verkoopt namelijk advertentieruimte kranten. Helaas is het zo dat de meeste mensen een krant niet kopen vanwege de goede artikelen maar omdat zij gesterkt willen worden in hun eigen denkbeelden. Die worden gevoed door diezelfde kranten. Zo is het cirkeltje rond en krijgen wij 'Amerikaanse toestanden'.
In Amerika worden kinderen voorbereid op schietpartijen op school. Met regelmatig oefenen leren peuters zich te verschuilen achter een boekenkast en oudere kinderen leren om het licht in het klaslokaal uit te doen en de deur te barricaderen terwijl de juf in het donker op zoek gaat naar de pepperspray in haar handtasje. Want je weet maar nooit: misschien komt juist déze school op een dag in het nieuws omdat een zeer ontevreden (ex-) leerling een automatisch geweer van de ouders steelt en in plaats van een boze brief te sturen over zijn onterechte nablijven gewoon maar even wat kinderen overhoop schiet. Dat gebeurt toch wel twee keer per vijf jaar of zo. Terwijl er dagelijks kinderen sterven door het onjuist gebruik van goedgekeurde medicijnen. En elk jaar sterven ongeveer 33.000 mensen in Amerika bij auto-ongelukken. Maar kinderen wordt niet geleerd om de gebruiksaanwijzing te lezen bij een potje pillen of hoe zich te gedragen in het verkeer. Maar dat is niet erg. Toch?

Tsja, dat krijg je als mensen zich laten leiden door de media sentiment.

Het pleonasme van de dag is: 'Ander alternatief'.

Het toetje van vandaag is een filmpje waarin wij de ooit beroemde schaatser Antonio Gomez Fernandez (kortweg: 'Gomez') aan het schaatsen zien. De bedenker van de staande start (die later echt beter bleek te werken dan de start in gebukte houding!) liet zien dat je niet de beste hoeft te zijn in je sport om er met volle teugen van te genieten. En dat plezier aan anderen over te brengen. Zijn dochter zou het later behoorlijk goed doen als schaatster tijdens internationale toernooien.


vrijdag, februari 07, 2014

Woow! (Een verhaaltje: opa vertelt)

'Zullen we een potje Scrabbelen, opa? Ik pak m'n iPad 36 wel even!'
-'Gezellig, jongen! Weet je dat wij vroeger Scrabble speelden
met een kartonnen bord en houten plankjes en letters?
Misschien heb ik mijn setje nog wel ergens liggen!'

'Nu hebben we alleen maar een tablet nodig, opa.
Was dat niet heel duur, al die verschillende spullen voor één spelletje?'
-'Dat viel wel mee hoor, lieverd. Het kostte maar een paar tientjes allemaal bij elkaar.'
'Wat!? Maar een paar tientjes per maand. Wat weinig, zeg!'

-'Nee, sterker nog: als je een paar tientjes had betaald mocht je het spel houden!'
'Huh? Dus je betaalde geen maandbedrag voor een verbinding met The Grid?'
-'Nee, dat klopt. En je hoefde het spel ook niet te upgraden
als er een nieuwe versie uitkwam van je palmtablet!
En je was ook niet al je scores kwijt bij een update
want je schreef de scores met een pen op een stukje papier.
En weet je wat wij deden als de stroom uitviel?'
'Nou, opa?'
-'Dan speelden wij gewoon verder maar dan bij kaarslicht!'
'Kaarslicht? O, u bedoelt echt vuur en zo. Maar dat is toch heel erg gevaarlijk?'
-'Dat viel wel mee hoor, jongen. En in opa's tijd mochten mensen nog voor een groot deel
zelf bepalen wat zij zelf al dan niet gevaarlijk vonden.'

'Woow!'

=====================
Meer lezen? http://www.lulu.com/spotlight/Terrebel

woensdag, februari 05, 2014

Wat doet u in de wachtkamer?

Vandaag hield ik mij vooral bezig met het huishouden en mijn belastingpapieren. Maar ook namen wij de tijd voor een wandelingetje omdat het zulk prachtig weer was!

Gisteravond was ik voor de afwisseling (na zondag en maandag) te gast bij een etentje. Ditmaal vanuit mijn functie van mede-organisator van thema-avonden rond het centrale thema 'psychiatrie'. Heerlijk gegeten maar niet te veel En geen alcohol bij de maaltijd genuttigd. Is ook niet altijd nodig, toch? Ik ben niet zo iemand die alleen maar alcohol drinkt wanneer het gezellig is 'en toevallig vind ik het altijd gezellig!'. Nee, soms heb ik zin in een glaasje alcohol en soms niet. En van andere harddrugs moet ik gewoon niets hebben. En ja, alcohol is een harddrug want het goedje is zowel fysiek alsook mentaal verslavend.

Wanneer een junk overlijdt aan een overdosis drank of harddrugs (aan een overdosis wiet is - voor zover bekend - nog nooit iemand overleden) haalt men doorgaans de schouders op en zegt: 'Ach, niets aan verloren. Eigen schuld, wie aan drugs doet hoeft van mij geen medelijden te verwachten. En bovendien: het was maar een junk.'  Maar kon de junk in kwestie toevallig goed zingen (Amy Winehouse) of acteren (Philip Seymour Hoffman en Paul Walker) dan roept men ach en wee en: 'Och, de arme ziel kon de druk van het beroemd zijn niet aan en probeerde met drugs de harde werkelijkheid te ontvluchten!' Maar moeten niet alle verslaafden hetzelfde worden behandeld? Ofwel: waarom wordt Charlie Sheen niet gewoon de gevangenis ingesmeten voor drugsbezit? Om te weten dat deze miljonair acteur drugs gebruikt hoef je echt zijn Burger Service nummer te weten. Laat staan zijn verzekeringsnummer.

Toen ik mij aan de balie meldde in het ziekenhuis wist men al mijn nieuwe verzekeringsnummer. Toen ik bij de fysiotherapeut kwam wist men al mijn nieuwe verzekeringsnummer. Toen ik mij kenbaar maakte bij de receptioniste van het medisch centrum wist men al mijn nieuwe verzekeringsnummer. Maar zelf had ik mijn nieuwe verzekeringspasje nog niet eens! Eigenlijk vind ik het een beetje eng dat wildvreemden dingen van mij weten die ik zelf nog niet eens weet. Maar dat zal de moderne tijd wel zijn.

Wanneer je in de wachtkamer zit is het toch fijn wanneer je je kunt beraden op een volgende zet in een schaakpartij, foto's kunt sorteren of bijvoorbeeld een boek kunt lezen. En dat allemaal dankzij het mobieltje! Je kunt er natuurlijk ook mee bellen maar met onbekende om mij heen zie ik dat als een inbreuk op hun leefwereld (en een aantasting van mijn eigen privacy) Maar je kunt natuurlijk ook gezellig kletsen met mede-wachtenden...
Schaken vind ik zó leuk dat ik ook wel eens tegen de computer speel of zelfs tegen mijzelf. Voordeel daarvan is dat je dan altijd wint. Hoewel er ook mensen zijn die vinden dat zij dan altijd verliezen...
Het pleonasme van de dag is 'zachtjes fluisteren'

maandag, februari 03, 2014

Voelt u uw partner feilloos aan?

'Dank u wel voor het repareren van mijn waterleiding, meneer de loodgieter. Maar helaas zit ik wat krap momenteel dus ik betaal u over ongeveer zes weken. Goed?' -'Graag gedaan, mevrouwtje! En wat fijn dat u mij nu vlak na de klus mededeelt dat u mij eigenlijk helemaal niet kan betalen! Met uw welnemen bel ik nu meteen even de huurbaas om te vertellen dat hij voorlopig geen huurgeld van mij hoeft te verwachten en meteen er achteraan bel ik mijn schoonmoeder om haar te vertellen dat ik de komende maand geen geld heb voor boodschappen en dus een paar weken lang elke dag bij haar zal komen eten. Hartstikke gezellig!' 'Nou, als u dat wilt doen...heel fijn! Komt u volgende keer weer voor mij werken terwijl u weet dat u ook dan voorlopig geen betaling ontvangt?' -'Maar natuurlijk mevrouwtje!'
U raadt het al: deze entertainer was vanmorgen weer gezellig bezig met debiteurenbeheer...:-( Natuurlijk vallen onze alledaagse problemen als 'O hemel, wij hebben net te weinig geld voor een leuk weekendje weg! ' in het niet bij de problemen van de slachtoffers van vulkaan Sinabung op Sumatra, Indonesië. Maar elk leed is leed. Zelfs als het niet levensbedreigend is.


Mijn persoonlijke leed trainde ik er lekker uit vanmiddag en vanavond mag ik weer - samen met mijn vriendin - eten op de jaarlijkse 'avond met de partners' van mijn vrijmetselaars-loge. Gezellig!

Gisteren mocht ik 's ochtends mijn vriendin helpen met het opbouwen van haar marktkraam en daarna naar Dordrecht voor de jaarlijkse algemene ledenvergadering van de Rocky Horror Fanclub Nederland waarna ik door een familielid werd getrakteerd op een heerlijk etentje. Hij en ik hebben elkaar ooit ontmoet via Hyves (kent u dat nog?) en versterkten onze familieband via Facebook. Gisteren zagen wij elkaar voor het eerst in het echie!

Toch een beetje anders dan het spelen van het strategische kaartspel Magic: the Gathering wat ik vorige week zondagavond met een paar vrienden speelde.

Zaterdag waren mijn zoon en ik op visite bij zijn moeder in de instelling waar zij heden ten dage verblijft. Zij voelde zich wat angstig dus wij bleven niet lang.

Vrijdag was ik naar de huisarts voor een kleine test naar aanleiding van mijn dagenlange buikpijn van enkele dagen eerder; ik heb geen nierstenen, mijn blindedarm mag blijven en ik heb geen blaasontsteking. Houzee! Als cadeautje naar u, mijn waarde lezers, bij deze de verwijzingen naar mijn online foto-albums over het festival Carnivale waar ik mocht werken en van ons bezoek aan de tentoonstelling: Nasa; a Human Adventure. Tijdens het opruimen en roman redigeren vrijdagavond keek ik de film The A-Team, gebaseerd op de wereldberoemde actieserie. Leuk vond ik dat in de film een film werd vertoond. Althans, alleen de eerst paar seconden daarvan. Voldoende om te zien dat de hoofdrol werd vertolkt door ene Reginald Barclay. Het 'toeval' wil dat het A-Team karakter Murdock werd gespeeld door Dwight Schultz, een acteur die in de serie Star Trek: The Next generation een karakter speelde met de naam...Reginald Barclay!

Donderdag liet ik mij doormeten via een methode die oude oosterse ideeën over gezondheid combineert met moderne westerse methoden van het meten van lichaamsenergie. Conclusie: ik moet gezonder gaan eten en zal voortaan mijn modem (minder van een meter bij mijn bed vandaan) uitschakelen wanneer ik naar bed ga. Ja, soms laat ik mij wel degelijk wat zeggen door vrouwen...;-)

Nog steeds zijn er mensen vrouwen die vinden dat hun man hen moet aanvoelen. Als zij zegt: 'Er is niets.' moet hij zijn arm om haar heen slaan en zeggen: 'Je kunt het mij wel vertellen hoor, schat.' Tenzij zij even niet aangeraakt wil worden. En ook dat moet hij maar aanvoelen. Duidelijk. 

Anderzijds is zij verontwaardigd wanneer hij boos opstapt en naar de buren gaat om daar zijn wekelijkse potje voetbal te kijken (terwijl alle andere dagen van de week de televisie aanstaat op programma's die zíj leuk vindt). Zij begrijpt er niets van want zij wilde alleen maar een half uurtje met hem praten over wat zij mee moeten nemen naar het etentje bij Jaap en Tine volgende week en welke jurk zij dan aanmoet. Wat is een half uurtje nou? En waarom zegt hij niet gewoon dat hij even ongestoord voetballen wil kijken?

En waarom vindt je dat hij jou moet aanvoelen en zeg jij zelf niet gewoon wat er aan de hand is? 'Nou...eh...'

De gratis Tip van Ter is vandaag: 'Als je bang bent dat je mobieltje in de toiletpot verdwijnt, neem het mobieltje dan niet mee naar het toilet!'

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Maximilian Schell en Philip Seymour Hoffman