Kattenlog

Vrijdag waren wij bij de expositie 'Pixar'. Erg inspirerend om te zien wat er met een bedrijf gebeurd als men rekening houdt met de werknemers en zorgt voor een adequate langetermijnvisie! Was net op tijd thuis om een timmerman te woord te staan. Die had net een nieuw hangsluitwerk op mijn zolderingang gemonteerd omdat mijn berging weer eens was opengebroken. Woningcorporatie Ymere vindt nu eenmaal dat het brandgevaarlijk is om een slot te plaatsen op de algemene toegangsdeur...

Zaterdag waren wij naar een verjaardag en zondag stonden wij op de markt met de spullen van Rataplan Design. Via Facebook en Twitter riepen wij mensen op gezellig langs te komen.

Naar aanleiding van mijn oproep om een open dag van de vrijmetselarij te bezoeken ontving ik diverse reacties; van vol interesse tot vol vooroordelen; van 'Lijkt mij interessant!' tot 'Ik heb geen behoefte om bekeerd te worden tot een sekte!' Eén van die vooroordelen is dat vrijmetselaars een hekel zouden hebben aan vrouwen. Immers vrouwen kunnen geen lid worden van de meeste loges. Op mijn wedervraag 'Waarom mogen er geen mannen naar binnen in vrouwencafé's? Betekent dat dat alle vrouwen die daar zitten een hekel hebben aan alle mannen?' krijg ik de antwoorden 'Ja maar, dat is heel wat anders!' en 'Ja maar, soms hebben vrouwen de behoefte om met elkaar te praten zonder mannen erbij.' Dan vraag ik: 'Waarom denk jij dat mannen niet soms de behoefte hebben met elkaar te praten zonder vrouwen erbij?' Dan is het opeens stil aan de andere kant van de discussielijn.

Punt is natuurlijk dat mensen bang zijn voor wie of wat zij niet kennen. Dat waren wij 100.000 jaar geleden al en dat zijn wij nog steeds. Niets mis mee. Bang zijn voor iets dat je niet kent kan makkelijk worden verholpen: maak er kennis mee! Dus praat met je buren, praat met 'sekteleiders', praat met die hangjongeren in het parkje om de hoek en praat met die dame bij jou in de rij in de supermarkt. Voordeel: veel mensen zijn eenzaam en zo zijn zij dat een beetje minder...

Om eenzaamheid te verdrijven is er nóg een optie: neem een huisdier. Niet alleen door er mee rond te lopen komt men in contact met anderen maar ook het beestje zelf kan eenzaamheid aanmerkelijk verminderen.

Kijk, hier is een foto van onze (twee jaar oude) nieuwe kat Billy. Nog wat angstig maar dag voor dag kruipt hij verder uit zijn schulp. Zijn voedsel staan inmiddels in de keuken en mijn zoon (die dit weekend zijn moeder én zijn oma bezocht) mocht hem al een paar keer aaien.

Reageren met 'O, wat schattig!' en zo is toegestaan...;-) En nee, dit wordt geen kattenlog. 

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Tim Sittrop en John de Mol senior

Zijn Vriendin (Een verhaaltje)

Nog geen kwartier bevonden zij zich in dezelfde ruimte maar nu al had hij een hekel aan de zelfverzekerde jonge Zweed. Vanmiddag was officieel bekend geworden dat die voor ettelijke miljoenen bij een andere voetbalclub zou gaan spelen en te oordelen naar diens arrogante grijns zou een aanzienlijk deel daarvan op zijn eigen rekening terecht komen. Geen wonder ook dat de vrouwen om hem heen zwermden als vliegen om een dode gans. O, wat zou hij genieten als hij morgenochtend het gezicht zou kunnen zien van Jens Pedersen, hét voetbaltalent van het jaar! De zure champagne die hij nipte smaakte als nectar bij het idee dat de kersverse miljonair morgen zou merken dat hij zijn meest geliefde trofee kwijt was.

Vaak hield hij van zijn baan en meestal liet hij zich goed betalen om de klussen uit te voeren waar anderen te schijterig voor waren en bijna had hij aangeboden om dit keer gratis te werken. Bijna.

Hij knikte vriendelijk terwijl hij hier en daar een kort praatje aanknoopte en liep intussen langzaam in de richting van zijn doel.

Even dacht hij dat de Zweed doorhad wat hij van plan was maar het bleek vals alarm. Hij hief zijn glas naar hem op in een proostend gebaar, nam voor de zekerheid iets gas terug maar bleef ondertussen zijn trukendoos gebruiken. Ook dit keer werkte zijn opzet en slaagde hij erin zijn opdracht uit te voeren.

Jens Pedersen zou de eerste paar weken nauwelijks presteren bij zijn nieuwe club want hij zou totaal van slag zijn vanwege het missen van zijn kostbaarste bezit: zijn vriendin.
=============
Meer lezen? http://www.lulu.com/spotlight/Terrebel

Juist wel

Verschrikkelijk natuurlijk wat er in Nairobi is gebeurd maar - in tegenstelling tot wat sommigen roepen is het niet de schuld van de Islam dat tientallen mensen zijn omgekomen toen terroristen het vuur openden op mensen in een winkelcentrum. Ik vraag mij af: als de 'heren' niet de Koran maar de Bijbel op hun nachtkastje hadden liggen, zou de media dan spreken van 'Gemene Christenen vermoordden onschuldige mensen!' Ik denk van niet.

Intussen heb ik mijn eigen beslommeringen:

Vanmorgen eerst even een fotoshoot

en daarna een paar uurtjes op kantoor gezeten. Gisteren kwam ik op kantoor helaas tijd te kort om de dingen te doen die ik mij voorgenomen had om te doen maar dat heb je soms. Ooit maakte ik mij daar druk over maar die tijden zijn voorbij. De woorden van mijn oma zaliger indachtig: 'As niet, dan niehiet.' (Stelt u zich een schattig Javaans accent voor.)

Maandag was een dag vol besprekingen. Eentje rond de lunch, eentje op het einde van de middag en eentje 's avonds. Maar het hoort er allemaal bij. Gevolg is wel dat het af en toe omloopt in mijn hoofd en als ik dan gebeld wordt met de een of andere trivialiteit heb ik de neiging kortaf te doen. Natuurlijk, soms is even bellen makkelijker maar zelf vind ik het vervelend mensen zomaar lastig te vallen. Daarom stuur ik liever even een sms-bericht of een e-mail. Dan kan de ontvanger zelf bepalen wanneer hij of zij bet bericht leest en wanneer hij of zij antwoord geeft. Ook kun je bijvoorbeeld een sms'je sturen met het bericht: 'Schikt het dat ik jou zo even bel?' Er bestaan inmiddels zoveel interessante manieren om elkaar het leven wat makkelijk te maken; waarom die niet gebruiken?

Bijvoorbeeld om makkelijker te kunnen discussiëren over wat 'leven' eigenlijk is.

Een definitie van leven is: 'Datgene dat organisch is, zich voortplant en zuurstof en voedsel gebruikt om te groeien'. Een krop sla leeft dus ook. Zouden vegetariërs en boeddhisten dat wel weten? Een paar weken geleden stelde ik die vraag aan Marianne Thieme van de Partij voor de Dieren. Daar kwam een alleraardigste discussie op Twitter uit voort. Maar ik blijf met een paar vragen zitten.

Bijvoorbeeld: als mensen zo voor diversiteit in het dierenrijk zijn, waarom hebben zij dan iets tegen muggen, schorpioenen en spinnen? Pandaberen en zeehondjes moeten behouden blijven 'want het dierenrijk moet uit zoveel mogelijk soorten blijven bestaan want dat is goed voor de ecologie.' Maar ja, als de dinosauriërs niet waren uitgestorven had de mens waarschijnlijk geen enkele kans van overleven gehad en konden wij niet de vraag stellen: waarom heeft een leeuw geen medelijden met een gnoe? Afijn: over een paar miljard jaar (of eerder, als het aan opportunistische militair ingestelde machthebbers ligt) zal de mensheid zijn uitgestorven en is er geen haan die er naar kraait. Of juist wel.

Avond voor Belangstellenden

Mensen vinden het steeds moeilijker om zelf na te denken, gewend als zij zijn aan krantenberichten als: 'Drie ongure types - vermoedelijk Roemenen - overvallen met bruut geweld een zielig oud vrouwtje en stelen haar AOW-centjes.'

Natuurlijk is het makkelijk dat als je een nieuwsbericht leest meteen je mening erbij staat. Dan hoef je niet meer na te denken want nadenken is vermoeiend. Toch doe ik dat graag. Over mijn eigen vooringenomenheid bijvoorbeeld. Zo ga ik er vaak van uit dat wanneer ik iets weet dat een ander dat ook wel zal weten. Hoe je een oud e-mailbericht terugvindt bijvoorbeeld. Maar het is helemaal niet zo vanzelfsprekend om te weten hoe dat moet. Anderen hebben andere interesses dan ik of zijn anders opgeleid of denken gewoon op een andere manier. Dat betekent uiteraard niet dat de ene manier beter of slechter is. Alleen maar anders.

Zo was ik altijd van mening dat mensen die Wilders stemmen anders zijn. Nu bleek wel uit onderzoek dat mensen die PVV stemmen gemiddeld 10 punten lager scoren op IQ-testen dan mensen die de ideeën van de heer Wilders verwerpelijk en hemzelf hypocriet vinden. Maar toch zijn er wel degelijk intelligente mensen die ook vinden dat buitenlanders moeten integreren én oprotten; dat er geen geld meer moet worden gestoken in cultuur én dat er geld moet worden gestoken in het behoud van de Nederlandse cultuur...enzovoorts. Graag ga ik met die mensen in discussie maar helaas: intelligente PVV-stemmers komen niet graag uit voor hun stemgedrag en de minder intelligente PVV-stemmers denken dat discussiëren betekent dat je heel hard moet roepen wat hun Grote Leider in twitterberichtjes meldt.

Omdat ik graag praat over denken ben ik indertijd lid geworden van de Vrijmetselarij. Op de bijeenkomsten komen zeer diverse onderwerpen aan de orde en regelmatig wordt er gesproken over God. Gisteren nog toen een man vertelde dat Mozes gehoor gaf aan een innerlijke stem die zijn volk door de woestijn naar het Beloofde Land leidde. Om één of andere reden is later besloten die stem 'God' te noemen. Dezelfde man - ik mag hem 'Broeder' noemen - wees ons er ook op dat mensen abusievelijk aannemen dat God de wereld schiep 'want dat staat zo in de Bijbel.' Nou, dat is dus helemaal niet waar. Er staat dat de Aarde bestond uit duisternis en woestenij en dat God daar licht en orde bracht. Dat is toch meteen een heel ander verhaal dan 'God creëerde de wereld.'

Ja, er wordt van mannen die (willen) toetreden verwacht dat zij zinsnedes vatten als 'vormende oorzakelijkheid' maar wie bereid is te luisteren en zijn steentje bij te dragen is van harte welkom! Natuurlijk zult u ook willen vragen waarom vrouwen geen lid mogen worden. Welnu, die vraag en andere vragen zullen aan de orde komen in Amsterdam op maandag 30 september tijdens de Avond voor Belangstellenden (Klik de link voor meer informatie en eventueel aanmelden).

Plezanter

Mij verheugend op een rustige zondagavond kan ik u melden dat wij vandaag een bezoek brachten aan een Zweeds woonwarenhuis nadat wij mijn moeder een stuk taart hadden gebracht die over was van mijn verjaarsviering, gisteravond. Alsof de duvel er mee speelde was er - net als met mijn eigenlijke verjaardag vorige week - wéér vuurwerk! Maar nu dus vlak bij huis en niet aan het Zilvermeer! Bij de cadeautjes die ik mocht ontvangen zaten een fles Berenburg, een USB-stick met 8 gigabite aan volslagen legaal gedownloade boeken, koekjesvormen die ik samen met mijn dochter uitprobeerde

, een boekenbon, flessen drank, een reep chocola, nog meer drank en een stel prachtige manchetknopen.

Vrijdagmorgen kwam er een vriend op de koffie en daarna ging ik niet naar het wekelijkse aquajoggen maar naar de auditie voor een reclamefilmpje. Het begint al routine te worden! ;-) Zaterdagmiddag kocht ik van wat verjaardagsgeld een fijne paarse laptoptas. Erg praktisch! Dat kon niet gezegd worden van alle spullen die de outdoors-winkel in kwestie verkocht. Voor meer dan een tientje kon je er een buisje kopen waarin je lucifers waterdicht kunt opbergen. Of je stopt het luciferdoosje in een boterhamzakje. Voor ongeveer een tientje kan men er een spiegeltje aan een touwtje kopen. Erg handig voor solozeilers die tijdens een zware storm even hun mascara willen bijwerken! Maar goed, er zal wel een markt voor zijn. 

Donderdagavond onderweg naar mijn vriendin kwam mij op de stoep een brommer tegemoet. Met vrij hoge snelheid. De berijder verwachte misschien dat ik opzij zou springen maar ik hield hem staande en vroeg hem waarom hij het nodig vond de wet te overtreden. 'Ik heb haast want ik moet naar een klant toe!', antwoordde de pizzakoerier. 'Denk je dat je op tijd komt als je onderweg eerst even een kind doodrijd dat elk moment uit één van de voordeuren waar jij achteloos aan voorbijrijd tevoorschijn kan komen? En wat denk je dat de ouders van een door jou doodgereden kind zullen zeggen? 'Geeft niet hoor dat je ons kind hebt doodgereden! We maken er gewoon nog eentje, nietwaar schat? Maar zullen wij het wasmiddel betalen om die bloedvlekken van je mooie brommertje af te halen? Dat is toch wel het minste dat wij voor jou kunnen doen!'  Ik gebruikte iets andere woorden maar daar kwam het op neer. Uiteindelijk zei het jongmens: 'U hebt gelijk, meneer!' Nadat hij van zijn brommertje was afgestapt en weggelopen draaide hij zich nog even om om te roepen: 'Maar jij moet mij met respect behandelen!' Jammer dat veel mensen dat woord alleen maar kennen uit geschiedenisboekjes en geen idee hebben van de betekenis.

Later die avond hebben wij (via Twitter) Patrick Stewart gevraagd ons te trouwen:

Question for @SirPatStew : would you be willing to marry me and my girl @Ratopreis in Amsterdam in june 2015? All expenses paid! Please?
— Terrence Weynschenk (@Terrebelius) September 19, 2013

Dat in het kader van: 'Wie niets probeert zal niets bereiken'. Daarom stopte ik indertijd met kantoorwerk. Om mij te richten op wat ik leuk vind te doen: mensen blij maken. Zo kwam ik in een magazine terecht met een fotoshoot. Op de dag zelf liep er een jongeman rond die zijn nieuwe filmcamera wilde testen en mij vroeg voor een paar korte filmpjes. Ik help mensen graag dus zei ja. Een paar weken later werd ik attent gemaakt op het bestaan van een videoclip waar ik blijkbaar in mee deed. Ik was dus gewoon belazerd, belde het castingbureau dat de opdracht had geregeld en eiste geld. Na lang aandringen nam men eindelijk contact op met de opdrachtgever die uiteindelijk betaalde. Het castingbureau vond dat ik niet zo moeilijk moest doen en zei dat het heel normaal is om regelmatig gratis te werken. Ik vroeg of de castingagent het leuk zou vinden om én belazerd te worden én gratis te werken. 'Natúúrlijk niet!' was het antwoord. Duidelijk. Voor dat bureau werk ik dus niet meer. Maar het is niet louter kommer ende kwel in het wereldje van entertainment, acteren en modellenwerk.

Voordat er een voorstelling begon begaf ik mij altijd even buiten om het wachtende publiek warm te maken voor 'De Sterkste Man ter Wereld'. Zo raakte ik in België in gesprek met een mevrouw die zei: 'Eigenlijk is het te zot! Ik werk uitsluitend om de crêche te kunnen betalen die ik nie nodig zou hebben indien ik nie zou werken. Mijn man werkt vooral om de auto en de vakantie te kunnen betalen. Die hij nie nodig zou hebben indien hij nie zou werken. Als wij allemaal zouden doen wat wij leuk vinden in plaats van doen wat wij moeten om dingen te kopen die wij niet nodig hebben was het leven veel plezanter!'

Ondergoed (Een verhaaltje)

Op een zwoele zomeravond voelde hij de druk van een naderende onweersbui.
Maar dat het zou gaan regenen vond hij niet erg.
En trouwens: over enkele minuten zou hij aankomen bij de vrouw van zijn dromen.

Onderweg ontmoette hij verschillende mensen, de ene in een wat beter humeur dan de andere.
Hij passeerde een groepje skaters waarvan sommigen niet doorhadden dat zij hun fluitje
alleen in geval van nood mochten gebruiken.

Wegwerkers repareerden een gat in de weg en automobilisten
beklaagden zich er luidkeels over dat zij om moesten rijden.
Anderen passeerden hem al bellend en glimlachend
terwijl anderen de blik op de stoep gericht hielden alsof zij zelf niet gezien wilden worden.

Vlak bij zijn bestemming kwam hij een vrolijke man tegen die twee hondjes uitliet.

Gezien diens wankele passen had de man ofwel zojuist een kleine hersenbloeding gehad
ofwel iets te diep in het glaasje gekeken. Vermoedelijk dat laatste want hij liep over straat gekleed
in niets anders dan zijn ondergoed.

=========================

Meer lezen? http://www.lulu.com/spotlight/Terrebel

Loopbaan

Vanmorgen heeft de podoposturaal therapeut mij voorzien van iets hogere inlegzooltjes. Dit om mijn bekken en ruggengraat weer wat stabieler en rechter te krijgen nadat ik jarenlang mank liep in verband met een niet gediagnosticeerde versleten heup. Daarna weer een paar hectische uren op kantoor mogen beleven. 'Hoe kun je tegen al die troep op kantoor!? roepen mensen wel eens. Welnu: ik geniet van opruimen en orde scheppen uit chaos. Dus eigenlijk zou ik het stokje moeten overpakken na Jan Peter Balkenende en Mark Rutte...;-)

Terwijl de Nederlandse regering 'sorry' zegt tegen de nabestaanden voor de moordpartijen in Zuid-Sulawesi die indertijd in opdracht van en met medeweten van de toenmalige regering werden uitgevoerd blijft men bakkeleien over de aanschaf van de JSF. Maar nu is het dan eindelijk definief zeker dat die misschien wordt aangeschaft! Als de betrokken partijen het tenminste met elkaar eens worden. Maar met al die ego's bij elkaar kan dat nog wel even duren.

Samen leven is niet altijd makkelijk. Niet als volkeren, niet als familie of collega's en zelfs niet als partners of buren. De mens is nu eenmaal van nature egocentrisch. Dat hoort gewoon bij overleven. Het kenmerk van een beschaving is dat je je over dat instinct heen zet en rekening houdt met anderen. Al is het maar af en toe. In het kader daarvan heb ik mijn buren verzocht de tijd te nemen om de zogeheten tochtdeur in de centrale entree achter zich te sluiten. Voor de bewoners van de benedenwoningen scheelt dat aanzienlijk in niet alleen tochtvlagen maar ook in omgevingslawaai. Ik vroeg het hen tijdens een burenbijeenkomst en middels een briefje op de deur. Maar helaas; hoewel het minder dan drie seconden tijd kost is er vrijwel niemand die de moeite neemt de deur achter zich te sluiten. Misschien moet ik een beloning of straf in het vooruitzicht stellen?

De meeste mensen - zo schijnt het - leren hun kinderen dingen aan of af door hen dingen te verbieden. Dat geeft vaak strijd en ellende. Maar kan het ook anders? Nou en of: gewoon door het geven van het goede voorbeeld!

Vandaag in de serie Onbekende Helden: Steven Bradbury. Veel tegenslag overwonnen en door volhouden en hard werken dit bereiken in de nadagen van zijn sportieve loopbaan:



Het Pleonasme van de dag is: extra bonus

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Johannes van Dam en Gerrie Mühren

Nuttig

Niets mis met 'niets' doen! 'Nuttig zijn' wordt zwaar overschat. 'Niets doen' kan ook zeer nuttig zijn. In het Nederlands is daar zelfs een woord voor tegenwoordig: 'Onthaasten'. Alsof het benoemen van 'niets doen' het opeens een nuttige bezigheid maakt...;-)

Vandaag beleefde ik een hectische kantoor dag na een bezoekje aan de huisarts (poliepje in de neus; niets ernstigs) en gisteren was ik vooral bezig met zwabberen, strijken en wat dies meer zij. Ik was dus 'nuttig'.

Maandagavond heb ik met een paar vrienden zitten praten over de zin van het leven en zitten filosoferen over de vraag: Als God bestaat en zo vol liefde zit en alles kan, waarom laat hij dan wantoestanden zoals die in Syrië toe?  Natuurlijk is zo'n vraag niet met een uurtje discussiëren te beantwoorden maar het is fijn om daar met anderen over te communiceren. Er zijn er die communiceren niet 'nuttig' vinden.

Soms lijkt het wel alsof mensen nog nauwelijks communiceren. Sterker nog: men heeft ontzettend veel moeite om 'communiceren' te spellen. Zijn mensen lui geworden? Stelt het onderwijs niets meer voor? Vinden ouders dat alleen de school hun kinderen moet opvoeden? Is de overheid bewust bezig om mensen dom te houden?

Als voorbeeld een e-mail van iemand die zich net inschrijft bij een castingbureau:

Beste DC ik kan geef filmpie uploaden van me tel op jullie pagina dus ik nodig uw uit om een kijke je te nemen op mijn fb, als je wat meer wil zien, tell me. dan maak ik wel snell en promo

Inderdaad, slechte spelling, slecht gebruik van leestekens en bovendien een verwijzing naar een niet-openbare Facebook-pagina. En dan boos worden dat het castingbureau niet onmiddellijk en uiterst positief reageert!

Mensen reageren op mijn werk als acteur en entertainer nog steeds alsof het een hobby van mij is. Alsof een voorwaarde voor serieus genomen worden is dat je je werk niet leuk mag vinden. Wat een onzin! Ook werk dat je toevallig leuk vindt kan werk zijn; het is immers datgene dat je doet waar je geld voor krijgt en de rekeningen van kunt betalen. Waarom zou alleen een voor velen saaie kantoorbaan als 'serieus' werk gelden? Ik denk dat het misschien wel jaloezie is; stiekem willen die kantoormensen dat zij het lef hadden om hun ontslag in te dienen en voortaan geld te verdienen met wat zij écht leuk vinden om te doen.

Hoewel kaarten uit bakken halen en ze weer terug stoppen best leuke kanten heeft (Heb ik drie jaar lang gedaan). Om nog maar te zwijgen over voor de derde keer in een week potloden tellen in het magazijn omdat je eigenlijke werk er op zit (Heb ik zes maanden lang gedaan). Of lunch bestellen voor je collega's (Heb ik twee dagen lang gedaan). Of cijfers op te tellen en dan de betreffende bestanden in een archief op te bergen waarna niemand er meer naar om kijkt (Heb ik 15 jaar lang gedaan). Maar serieus: veel kantoorwerk is natuurlijk best 'nuttig' maar waarom zou mensen blij maken dat niet zijn? Oftewel: waarom is wat de één doet wél en wat de ander doet níet nuttig?

Prinsjesdag

Het overgrote deel van de bevolking heeft er absoluut geen vertrouwen in dat het huidige kabinet onder aanvoering van de heren Rutte en Samsom de Nederlandse economie uit het slop zal trekken. Sterker nog: ongeveer 12 procent van de ondervraagden stelt nog vertrouwen in de premier en het vertrouwen in zijn PvdA-partner zal eerdaags onder het nulpunt zakken maar staat vooralsnog op twee procent.

Vandaag is het Prinsjesdag. Koning Willem-Alexander vertelde ons dat wij bezuinigingen tegemoet moeten zien. Uiteraard bezuinigt hij zelf óók. Of nee, toch maar niet. Prinsjesdag is nog niet voorbij of enkele vandaag aangekondigde plannen zijn al overboord gezet. De zogeheten nullijn voor ambtenaren is van de baan. En ook na (6, 8, 14?) jaren gesteggel is het laatste woord nog niet gezegd over de JSF.

Eigenlijk hebben wij daar het geld niet voor maar zo'n glimmend nieuw vliegtuig is toch wel heel erg lekker! Als u iets lekkers wilt kopen maar u heeft eigenlijk het geld er niet voor, leent u dan een tientje van uw buurvrouw? Natuurlijk niet! Toch zijn er velen die doodleuk 1000 euro lenen van een onbekende zodat zij een nieuwe televisie kunnen kopen.

Sterker nog: mensen lenen (nog stééds!) gerust twee ton van een bank die al bewezen heeft te sjoemelen met geld van klanten en bovendien met belastinggeld gered moest worden van het eigen wanbeheer! Maar ja, ook al kun je het nooit betalen, je wilt toch graag wonen in koophuis. Omdat verreweg de meeste mensen moeite hebben om het geld bij elkaar te brengen voor iets dat zij eigenlijk niet nodig hebben (ook in een huurhuis valt prima te wonen) is ooit de Hypotheekrente Aftrek bedacht. Vooral banken schijnen erg blij te zijn met dit systeem en aangezien de banken en niet onze ministers het voor het zeggen hebben in Nederland zal de HRA nooit worden afgeschaft. Al kost deze subsidie voor huizenbezitters ons als belastingbetalers 14 miljard euro per jaar.

De mens is van nature geneigd te kijken naar effecten op korte termijn; veel mensen malen er niet om wat voor wereld zij achterlaten aan hun (klein) kinderen over zestig jaar. Logisch, want de holenmens had zelden een toekomst over dertig jaar.

Zo komt het dus dat velen niet weten wat zij op een dag aan pensioen zullen ontvangen maar wel weten wat die nieuwe televisie kost die zij volgende maand willen kopen.

Men vertrouwt op de Staat als het gaat om de oudedagsvoorziening maar sparen voor het eigen pensioen is geen gewoonte onder burgers. Toegegeven: steeds meer mensen houden na aftrek van vaste lasten en boodschappengeld geen geld over om opzij te leggen voor later.

Maar goed, wij zullen wel weer aanmodderen tot volgend jaar Prinsjesdag.

Mummie

Vrijdag kwam Billy bij ons, helemaal vanuit Duitsland. Billy komt bij ons wonen. Billy is een kat.

Zaterdag vierde ik mijn verjaardag in Mol, België. Daar werkte ik op het Trezart-festival met de act 'De Sterkste Man ter Wereld'. Altijd weer een genoegen om samen te werken met Wout Zijlstra!

Mijn vriendin was gezellig mee en hielp met de techniek, catering en morele ondersteuning. Nadat de organisatie van het festival speciaal voor mij vuurwerk ontstak dronken wij in onze vakantiebungalow een glaasje Beerenburg op mijn nieuwe levensjaar. Een vollediger verslag van het weekend volgt nog.

Donderdagavond mocht ik een interessante thema-avond leiden: psychiatrie toen en nu. Toevallig is een vriend van ons pas sinds enkele weken aan het werk als psychiater en kende een collega een psychiater die in de jaren '80 aan de slag ging. Het publiek kwam met enkele goedgerichte vragen en ook de twee gastsprekers lieten zich niet onbetuigd in de discussie.
De avonden zijn vooral bedoeld voor (voormalig) psychiatrisch patiënten en hulpverleners maar natuurlijk is iedereen welkom, al zijn er altijd verdacht veel chronisch zieken bij: http://www.noordiszogeknogniet

Chronisch zieken gaan er met de huidige kabinetsplannen tot 13,4% op achteruit op hun netto maandinkomen. Dat heeft het NIBUD (door velen als een betrouwbare en onafhankelijke instelling gezien) berekend. Het CDA spreekt er schande van en wil opeens iets gaan doen voor deze bevolkingsgroep. Vreemd, want diverse kabinetten lang - onder leiding van premier Balkenende (kent u die nog?) heeft het CDA er hoogst persoonlijk voor gezorgd dat het nu zo slecht gaat met chronisch zieken en gehandicapten. Maar in het zicht van lokale verkiezingen hoort men opeens weer muziek in het 'helpen' van de zwakkeren in de maatschappij.

Blip.fm is een online dienst die te vergelijken is met Twitter. Maar dan voor muziek. Je zoekt een liedje op (de database is ongeveer 80% van die van YouTube), klikt op 'blip' en luistert naar dat liedje. En anderen luisteren mee! Als je denkt 'Hé, die DJ plaatst leuke liedjes!' dan voeg je die eenvoudig toe aan je lijst van favoriete DJ's. Je kunt ook liedjes van anderen 'reblippen' en elkaars liedjes (net alsof je op Facebook zit!) 'liken'. Normaliter speel je alleen maar liedjes af die je al kent maar door ook naar volslagen vreemde 'DJ's' te luisteren ontwikkel je een bredere smaak en kun je soms zomaar over vooroordelen heenstappen. Zo had ik vooroordelen over dubstep. Tot ik deze dame hoorde spelen:



Mijn eigenschap om iets minder vooringenomen te zijn en dingen te onderzoeken en nooit uit te gaan van een vaststaande conclusie heb ik vooral te danken aan mijn opleiding.

Ik pleit voor beter onderwijs. Het is natuurlijk niet dat mensen met een lagere opleiding per definitie dom zijn (en 'dom' is ook maar een relatief begrip) maar wat zou het een prachtige wereld worden als iedereen al op de basisschool werd aangeleerd om zelfstandig na te denken en fatsoenlijk taalonderwijs zou ontvangen! Denkt u niet?

Zo staat er op een bordje bij het zwembad te lezen: 'Te koop: Diversen Haar Bandjes'. Het betreft weliswaar een meervoud maar er hoort geen n op het einde van Diverse. En hoezo 'haar bandjes'? Ik vind dat discriminatie van 'zijn bandjes'!

Terugkomend op dat 'links' zijn van mij:

In een artikel in The Economist wordt verklaard waarom 'rechts' meestal meer stemmen krijgt van het 'gewone' volk: ze gebruiken eenvoudiger woorden. Waar 'links' (Democrats) het heeft over 'opbrengsten gebruiken voor investeringen', praat 'rechts' (Republicans) liever van 'ons belastinggeld voor linkse hobbiy's!!' Oftewel: het is duidelijk waarom mensen als de heer Wilders niet willen dat er wordt geïnvesteerd in goed onderwijs. Bovendien geeft het een verklaring voor het feit dat aanhangers van racistische idioten met een grote mond doorgaans niet tot slecht zijn opgeleid: 'moeilijke woorden' vinden zij met hun vaak simpele achtergrond gewoonweg te ingewikkeld. Net als die grap van die mummie.

Vandaag ook nog even een eerbetoon aan een paar jaar geleden overleden toetsenist.


En als u dat al emotioneel vond, probeer hier maar eens droge ogen bij te houden:


Het pleonasme van de dag is: lokaal streekgerecht

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Ray Dolby

Metaal (Een verhaaltje)

Natuurlijk was hij het eens met de activisten:
olie als motor van de wereld had z'n beste tijd gehad
en de toekomst lag in alternatieve brandstoffen
als wind, zon, water en varkenspoep.
Maar ja, hij werkte nu eenmaal op een olie boorplatform
en zonder werk had hij geen inkomen en zonder inkomsten
hadden zijn kinderen geen eten.

Maar hij sympathiseerde met de milieubeweging
en daarom liet hij 's nachts een touwladder zakken
zodat men een spandoek kon ophangen.

Helaas hadden een paar actievoerders andere ideeën
over wereldvrede en plaatsten zij explosieven.
Dat was jammer want hun spion binnen de poorten
kreeg zojuist een briljant idee maar het laatste wat door zijn hoofd ging
was een stuk metaal.

============
Meer lezen? http://www.lulu.com/spotlight/Terrebel

Imiteren

Gisteren ging ik na het (vrijwilligers)werk bij mijn moeder langs om vanaf haar naar mijn oudtante te gaan waar even later ook mijn vriendin aanschoof voor een heerlijke avondmaaltijd. Daarna gingen wij naar de film. Voor mijn moeder was het haar eerste bioscoopbezoek sinds zij met een collega naar The Blue Lagoon ging. En dat was lang geleden. De film van gisteren heet 'Behind the Candalabra'; een bijzondere film over een bijzondere man: Liberace. Op de weg terug naar huis stonden wij even stil bij een fontijn:

Gisteren was het ook 11 september. In Amerika bekend als '9/11'. Op die dag in 2001 verloren ongeveer 3000 mensen het leven toen diverse gekaapte vliegtuigen zich in diverse gebouwen in Amerika boorden. Het was de eerste keer dat de Verenigde Staten werden aangevallen op eigen bodem. Ooit kocht ik in het souvenirwinkeltje van het World Trade Center een button met de tekst 'I refuse to grow up'. Dat kan ik nooit meer doen want het winkeltje bestaat niet meer. Tienduizenden mensen hoeven jarenlang geen honger te lijden voor het bedrag dat op de plek komt van het ingestortte WTC. Het gaat om enkele miljarden.

11,3 Miljard euro. Zo veel geld hebben de gezamenlijke zorgverzekeraars en -aanbieders in reserve op de bank staan. Met dat geld zou bijna twee keer het totale Nederlandse begrotingstekort kunnen worden gedicht maar de instellingen geven desgevraagd aan dat zij het geld liever achterhouden 'voor slechte tijden'. Alsof wij nu in goede tijden leven! Het kabinet claimt niets te kunnen beginnen tegen dit oppotten van de zorgpremies die u en ik steeds maar weer moeten ophoesten en waarvoor wij steeds minder zorg ontvangen. Soms begrijp ik politici niet...

De heer Maxime Verhagen was als politicus onder meer minister van Economische Zaken. In die hoedanigheid heeft hij in zijn laatste jaar als politicus geregeld dat NedCars door Mitsubishi aan VDLGroep in Eindhoven werd verkocht. Raad eens welke ex-politicus nog geen jaar later als adviseur in dienst trad bij dat bedrijf? Uiteraard is er nooit enige sprake geweest van belangensverstrengeling!

Mijn mening is vooral 'links geörienteerd'. Dat betekent dat ik vooroordelen heb over mensen en bedrijven die (veel) geld verdienen met wat zij doen. Vaak heb ik daar kritiek op en vaak is die kritiek terecht. Vind ik. Maar soms denk ik later: 'Ja maar, wacht es even! Misschien heb ik wel ongelijk! Dan ga ik verder nadenken en informatie verzamelen. Zo vond ik een artikel dat voor- én nadelen opsomt van gentechvoedsel. Afijn: leest u het het zelf maar even:
http://www.kijkmagazine.nl/artikel/gentechvoedsel/

En nee, dat had ik in eerste instantie niet van internet maar - heel ouderwets - uit een tijdschrift.

Gaat het echt zo slecht met Nederland en Amerika dat wij de genetische manipulatie van Monsanto nodig hebben om meer voedsel te produceren? Nou nee, niet echt. Ook zonder Monsanto is er sprake van een enorm overschot. Als de distributie werd geregeld op basis van wie voedsel nodig heeft in plaats van op basis van wie er nog meer geld denkt nodig te hebben dan was er wereldwijd geen tekort meer. Zo simpel is het. Het argument:  'Ja maar bedrijven als Monsanto zorgen ervoor dat wi ook in de toekomst voedsel hebben!' , slaat nergens op om verschillende redenen:

-Er is  (gelukkig) maar één bedrijf als Monsanto;
-De technieken van Monsanto zorgen voor snellere uitputting van de aarde;
-Bijen vinden de producten van Monsanto niet fijn en zonder bijen is het snel voorbij voor de planeet;
-Als overheden boeren zouden steunen in plaats van geld te geven aan het bestuur van Monsanto, zouden boeren meer kunnen produceren.

Ofwel: ik hoop van ganser harte dat mensen zelf blijven nadenken in plaats van klakkeloos de overheden en de media te imiteren!

Voorkomen

Gisteren was een prachtige herfstdag! Lekker veel regen en wind, zoals het hoort...En ik genoot er met volle teugen van onderweg naar en van een bewonersoverleg. Ook deze vergadering bleek dat wij als burgers eigenlijk niet eens zo heel veel te klagen hebben. Ja, door de mondiale crisis gaan ook wij er op achteruit en ja, ook ónze regering haalt het geld het liefst weg bij hen die  het eigenlijk niet kunnen missen. Logisch ook want ministers en hoge ambtenaren zitten zelf in de inkomensgroep die - wonder boven wonder - het minst hoeft in te leveren. Kortom: eigenlijk mogen wij best gelukkig zijn.

Nederlanders staan op plek vier van de gelukkigste volkeren ter wereld. En klagen massaal dat ze niet nummer één staan. Jammer dat 'wij' niet tevreden kunnen zijn met een plek in de top tien. Ja, er is altijd ruimte voor verbetering. Nee, klagen is lang niet altijd nodig. Natuurlijk klagen wij allemaal wel eens maar opvallend vaak zijn het de mensen met de meeste redenen tot klagen die dat het minste doen.

Jarenlang liep ik met een versleten heup voordat ik zelf besloot röntgenfoto's te laten maken. Ik wist namelijk niet dat ik een versleten heup had. Ja, ik liep wat moeilijk en op gegeven moment begon het steeds meer pijn te doen. Maar mensen in mijn omgeving, inclusief ikzelf, weten dat aan een sportblessure. 'Spiertje verrekt of zo.' Artsen gingen er van uit dat ik moeilijk liep als onderdeel van mijn 'handicap': het Russel Silver syndroom waardoor ik maar 1.40m ben. Vreemd eigenlijk dat men nooit heeft onderzocht of die hypothese wel correct was. Zo was ik ook altijd onhandig en duurde het jaren voor ik ontdekte dat ik één slecht oog heb waardoor ik geen diepte zie en dus iets vaker  dan anderen struikel of misgrijp. De aanschaf van een contactlens loste het probleem op. Maar intussen dachten dus hele volksstammen dat ik onhandig was als gevolg van mijn gebrek aan lengte.

Het is een beetje als de psychiatrisch patiënt die naar de dokter gaat met klachten over pijn in de zij. Vanwege de medische geschiedenis van de patiënt zal de arts al snel geneigd zijn om te zeggen: 'O, dat zul je je wel inbeelden;  het is vast iets psychisch.' Met als gevolg dat iemand maanden rondloopt met een gekneusde rib. Natuurlijk, artsen zijn ook maar mensen en moeten vaak presteren onder grote werkdruk. Maar een stukje voorlichting en een beetje nadenken kan geen kwaad, denk ik. Sterker nog: ik denk dat dat veel ellende kan voorkomen.

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Forrest Thomas

Overheidssteun

Er gaan stemmen op om mensen die zich aan kinderen hebben vergrepen te markeren met een aantekening in het paspoort. Ik kan daar uitgebreid op in gaan maar zal volstaan met de mededeling dat ik een Davidsster toch echt mooier vind dan een grote gele P.

Even een paar facturen de deur uit gedaan, mijn kasboek bijgewerkt, reacties gelezen op mijn verse stukje op Amsterdam Centraal en koffie gedronken bij buurvrouw Angélique en nog zo wat in en om het huis. Lekker rustig.

De afgelopen paar weken deed ik het lekker rustig aan: huishoudelijke klusjes opknappen, de aantekeningen in diverse schriftjes verwerken en met mijn zoon naar de film. Wij gingen naar Elysium: een vrij dun verhaal, overdreven special effects, veel testosteron en Jodie Foster ging dood. Dus ja, wij hebben ons kostelijk geamuseerd! Bovendien kom ik in een bioscoop altijd weer even tot rust.

Met onder meer bezoekjes aan een  psycholoog (inmiddels afgelopen) en gesprekken met mijn aanstaande echtgenote probeer ik mijn hoofd wat rust te geven. Lastig want ik blijf mij dingen afvragen als 'Hoe heette het elektriciteitsbotje voordat elektriciteit was ontdekt?' En 'Hoe zouden mensen bij de buurvrouw van drie-hoog op visite gaan als de lift en de trap nooit waren uitgevonden?' Er zijn er die roepen: 'Waar maak jij je druk om? Dat is toch nutteloze informatie!?' Klopt, de informatie die ik zoek is net zo nuttig als antwoord zoeken op de vraag: 'Wie is de Mol?' of '9 Horizontaal, zes letters, tweede letter is een e.' Oftewel: iedereen heeft zo zijn of haar hobby's; laten wij ophouden met klagen dat onze eigen hobby's nuttig zijn en die van anderen niet.

Nu al klagen mensen dat de huurprijzen van woningen flink zullen stijgen nu het voorstel dienaangaande is aangenomen. Met name de media smult van het woord 'Huurexplosies'. Dat klinkt lekker dramatisch. Ja, nu het voorstel is aangenomen zullen veel mensen meer geld aan huur kwijt zijn en velen zullen de nieuwe huurprijs niet kunnen betalen.  Maar zelfs nu het voorstel er doorgekomen is kan een volgend kabinet het doodleuk terugdraaien. Het is dus praktischer om energie te steken in zaken waar wij wél wat aan kunnen doen. De NS een brief sturen over hun slechte service en te hoge tarieven, bijvoorbeeld. Maar wij kunnen ook de hand in eigen boezem steken want hoeveel van mijn lezers waren zelf wel eens te laat op het station om een trein te kunnen halen? Maar van die trein verwachten wij dat die altijd op tijd is...Is dat eigenlijk wel eerlijk?

Dat gold ook voor voetbalclub SC Veendam. Supporters konden de schulden van deze club niet voldoen en daarom is het faillissement aangevraagd. De club kreeg - al dan niet terecht - geen overheidssteun. Dit alles in het kader van zelfredzaamheid.

Volgens de overheid moeten wij burgers niet zoveel zeuren en meer in eigen hand nemen. 'Zelfredzaamheid' noemt men dat. Dat betekent dat mensen met een laag inkomen maar gewoon harder moeten werken, dat theaters meer geld moeten vragen voor een kaartje en dat schrijvers er een kantoorbaantje bij moeten nemen. De regel: 'Iedereen moet zijn eigen broek ophouden' geldt echter niet voor financiële instellingen. Die krijgen gewoon een paar miljard overheidssteun als het even wat slechter gaat. Al is dat door eigen schuld. De regel geldt ook niet voor voetbalclub PSV die niet alleen zwaar gesponsord wordt door Philips ('Philips Sport Vereniging'. Hallo!) maar die ook door de gemeente Eindhoven de hand boven het hoofd wordt gehouden. Onlangs nog toen de gemeente voor vele miljoenen de grond onder het PSV-stadion kocht. Geld dat men uit 'Brussel' had gekregen om de leefbaarheid in Eindhoven te verbeteren.

Er wordt dus duidelijk met twee maten gemeten in dit land: elke persoon en instelling moet zichzelf kunnen bedruipen behalve de personen en instellingen die eh...eh...ja, welke personen en instellingen mogen tot in den treure rekenen op overheidssteun?

Roger Waters

Vrijdag voor het eerst na de zomervakantie gaan aquajoggen. De instructeur bleek geen sikkepit veranderd. Nog steeds heeft hij moeite met tellen: 'Nog acht keer met de dumbells onder water van voor naar achter. En 7...6...5...4...waar was ik nou gebleven? Nou ja, dan maar opnieuw: nog 8...7...'

's Middags genoten wij van de laatste openingsdag van het lokale zwembad. Lekker met een boek in het gras aan de kant liggen, frietjes eten en nat worden. Helaas niet door zwemwater maar door regen. Die avond deden wij het rustig aan door te genieten van nieuwe afleveringen van The Big Bang Theory en Top Gear. O ja, en tussendoor een sollicitatiebrief geschreven en aan mijn boek gewerkt.

Zaterdag mocht ik aantreden op het verkleedfeest dat bekendstaat als Valtifest en daar zagen mijn collega's en ik er zo uit:

Een paar uur later stond ik op een ander feest en werd deze foto van ons gemaakt:

Zondagmorgen haalde ik nog even snel de resten mascara rond mijn ogen weg voordat wij mijn dochter gingen ophalen voor een verjaardagsfeest in Bussum.
Eigenlijk wilden wij daarna gaan kanovaren maar de beheerder van de buurtboot had zijn pols gekneusd en dus was de verhuur gesloten. Dan maar lekker een tosti gaan eten bij de buurtboerderij...óók gezellig!

Mijn dochter ging veilig met de tram terug naar haar moeder en haar zusje en wij dronken een drankje en aten een hapje met vriend Edgar voordat wij naar stadion de ArenA gingen om Roger Waters aan het werk te zien met The Wall (Klik voor recensie). Mijn vriendin was erbij in het publiek toen het spektakelstuk werd opgevoerd bij de Muur in Berlijn in 1990 en laat geen mogelijkheid onbenut mij dat feit in te wrijven en inmiddels is de grote meester van Pink Floyd 70 jaren jong maar gitaarspelen en zingen kan hij nog als de beste! Hij trakteerde ons zelfs op een mopje trompetmuziek!

Zijn boodschap is helaas actueler dan ooit; overheden zijn niet te vertrouwen en wij verspillen meer geld aan wapentuig dan dat wij uitgeven aan het voeden van hongerende kinderen. Hij bracht die boodschap overigens in het Nederlands. Zonder autocue.

Gevraagd (Een verhaaltje)

'Ik ga nu. Als ik over vijf dagen nog niet terug ben bel je m'n moeder. Hoor je?'
Dat was de laatste keer dat ik mijn vader zag.
Die avond brak er een enorm noodweer uit waardoor ik niet kon slapen
maar dat zal in mijn verbeelding zijn geweest want op het weerbericht
werd er met geen woord over gerept.

De volgende dag vroeg ik mama waar papa naar toe was
maar zij gaf geen antwoord. Het enige dat zij deed was vasthouden
aan haar koffiekopje alsof dat een laatste strohalm was.
Ik was nog maar tien dus ging gewoon netjes naar school,
zorgde voor het eten voor mama en mijzelf
en belde na vijf dagen met oma.
Ik vertelde haar precies wat papa mij verteld had en even bleef het stil.
Toen zei zij: 'Hij heeft het dus toch gedaan. Ik had gehoopt
dat hij het vanwege jou nooit zou doen.'
Natuurlijk wist ik niet wat zij bedoelde en toen na twee dagen
een voor mij vreemde man bij ons kwam en mama hem omhelsde
alsof hij papa was die na zes jaar oorlog heelhuids terugkwam
heb ik er nooit meer naar gevraagd.

================
Meer lezen? http://www.lulu.com/spotlight/Terrebel

Kunst

Het blijft even wennen om na bijna twee maanden terug te zijn op kantoor. En zeker met het huidige heerlijke zomerweer (voor het eerst sinds 1991 boven de 30 graden in september!)  is dat geen lolletje! Maar ja, ook vrijwilligerswerk is werk en iemand moet het doen. Zou ook de voormalig Nummer Twee van de PVV dat hebben gedacht: 'Iemand moet het doen.'?

Hero Brinkman is terug bij de hoofdstedelijke politie waar hij vroeger als politieman werkte. In het kader van openheid willen zowel hij alsook zijn nieuwe oude baas niet vertellen in welke functie hij is teruggekeerd. Wie weet? Misschien wel als verkeersregelaar. Gewoon als taakstraf nadat uitkwam dat hij - terwijl hij nog agent was! - in zwaar beschonken toestand en veel te hard met opzettelijk gedoofde verlichting een politiefuik voorbij raasde. Of misschien wel omdat hij een aannemer met een bijl te lijf ging en zich erover beklaagde dat je niet eens het recht in eigen hand mag nemen wanneer je vermoedt opgelicht te worden. Of omdat hij - zoals hij breeduit lachend toegaf tijdens een televisie-interview - een mogelijke verdachte met opzet en zonder noodzaak veel te hard sloeg met een wapenstok 'want het was toch maar een hippie!'. Misschien dacht men bij de politie wel: 'Om boeven te vangen is het handig om iemand bij je te hebben die weet hoe een boef denkt!'

In beschaafde landen wordt men na zo'n incident ontslagen en in de cel geworpen als de agressieve delinquent die je dus blijkbaar bent. Maar in Nederland niet. Daar maken ze je dan politicus. Momenteel loopt er een antecedentenonderzoek in verband met zijn aanstelling bij de hoofdstedelijke recherche.

Volgens onderzoek heeft bijna een derde van alle jonge vrouwen in Nederland een schuld van minstens 20.000 euro, hypotheken uiteraard niet meegerekend 'want een hypotheekschuld is geen schuld maar een hypotheek'. Geen idee hoe dat met u zit, maar ik vind dat veel. Persoonlijk maak ik mij al zorgen wanneer ik 200 euro rood sta bij de bank maar sommigen interesseert het blijkbaar niet dat zij geld uitgeven dat zij eigenlijk niet hebben. Zij blijven dus maar lenen om kleding te kopen, een nieuwe televisie en een nieuw mobieltje 'want die vorige is al ruim een jaar oud!' Maar ja, zoals iedereen weet die in de tweede klas van de middelbare school Economie les heeft gehad: op een gegeven moment komt er een grens aan wat je kunt lenen en gaat men aflossing van de schulden verlangen. Maar ja, mensen hebben 'geen geld' om die schulden af te lossen. Ik vraag mij dan af hoe zij dan toch weer aan geld komen om dingen te kopen die zij niet nodig hebben. Hippe jurkjes en dito drankjes bijvoorbeeld.

Natuurlijk laat u zich leiden door uw eigen gedachten en niet door invloeden van buitenaf. Toch? U vindt Jillz gewoon oprecht een lekker drankje en zou het ook hebben gekocht als het níet in een televisiespotje werd aangeprezen door vier halfnaakte mannen. Toch?

Maar feit is dat u het zonder hulp van de reclame niet herkend zou hebben en dus niet zou hebben gekocht. Want wat wij niet (her) kennen dat willen wij niet. En dat is volkomen natuurlijk. Net als geld willen verdienen met een commercieel bedrijf.

Webwinkel Zalando speelt eigenlijk oneerlijk. Men verkoopt schoenen, tassen en aanverwanten namelijk al jarenlang met verlies door geen verzendkosten te rekenen en consumenten de mogelijkheid te geven om iets dat zij achteraf minder leuk vinden dan de foto op het computerscherm aangaf gratis te laten terugsturen. Kleinere online verkopers van kleding en accessoires maken zo geen enkele kans en zijn vaak binnen twee jaar na de start failliet. Hoe komt het dat Zalando zo lang met verlies kan verkopen? Simpel: het bedrijf wordt zwaar gesteund door diverse grote investeringsmaatschappijen. Kunst.

Evolutieleer

Ook afgelopen week kwam ik de nodige bekenden tegen: Jade van mijn zoon's oude naschoolse opvang, opdrachtgever Marco en buurvrouwen Ingrid en Rinie. Vandaag was het prachtig weer en ik zat op kantoor. Nadat de stichting dicht was vanwege de zomervakantie was er flink wat achterstand. Maar je doet wat je kan doen en hoopt de achterstand snel te hebben weggewerkt.

Eén van de dingen die werden geregeld is dat de stichting is overgegaan op een eigen telecomprovider na jarenlang een gemeenschappelijke te hebben gebruikt met andere stichtingen in hetzelfde pand. Met een beetje geluk heb ik eerdaags op kantoor gratis Wi-Fi...

In Japan heeft men sinds kort 'Wi Fi Free kampen'. Let wel: niet 'Free Wi Fi', ofwel een gratis draadloze internetservice. Neen, het gaat om zomer vakantiekampen waar het gebruik van internet eenvoudigweg verboden is. Met name voor grote delen van de Japanse schooljeugd is het noodzakelijk om af te kicken van het gebruik van internet en te ontdekken dat 'offline' spelen minstens net zo leuk kan zijn 'online' spelen. Triest dat dat nodig is, zegt u? Maar u kunt natuurlijk zelf makkelijk een week zonder internet. Als u een woord moet opzoeken pakt u gewoon een woordenboek en als u naar een adres toe moet dat u niet kent dan pakt u het telefoonboek en een plattegrond. Toch? En als u een telefoonnummer nodig heeft dan belt u die persoon gewoon even op om zijn of haar nummer te vragen...of nee, wacht! Dat gaat natuurlijk niet...

Ja, wij zijn met zijn allen internet verslaafd. En veel te dik. Daarom zijn er al jarenlang afval zomer kampen in Amerika; vakantiekampen waar kinderen verplicht worden om te sporten (alsof het daardoor leuk wordt) en waar er geen McDonalds in de buurt is. Voor veel kinderen is het dreigen met zo'n kamp al voldoende om ze te laten stoppen met snoepen en vettigheid eten!

Ja, wij weten onze kinderen goed op te voeden! Nou, blijkbaar niet dus want anders zouden dat soort kampen helemaal niet nodig zijn. 3000 Jaar geleden verzuchtte men al dat 'die jeugd van tegenwoordig' dom werd gemaakt. Je hoofd gebruiken en je geheugen trainen was helemaal niet meer nodig want de een of andere onverlaat had het schrift uitgevonden! Tsja, als mensen dingen kunnen opzoeken en nalezen, waarom zouden zij dan nog moeite doen om iets te onthouden?

Inmiddels zijn wij een paar stappen verder en weten wij vrijwel niets meer uit het hoofd. Behalve dan de dingen die wij hebben gelezen. In boeken, op het schoolbord of online.  Hoeveel mensen denken nog zelfstandig na? Hoeveel mensen bezitten nog kennis die zij niet uit boeken hebben maar geleerd van iemand die er persoonlijk veel verstand van heeft zoals een vader of een oma? Hoeveel mensen plegen nog zelfstandig onderzoek?

Stelt u zich eens voor dat Darwin niet nieuwsgierig was en zijn kennis uitsluitend uit boeken had getrokken? Waarschijnlijk zouden wij dan nog geloven dat wij met zijn allen afstammen van Adam en Eva en dus niet geloven in de evolutieleer.

Russische kerel

Even een verhaal geschreven (van maar liefst 800 woorden. Voor mij een lang verhaal dus) voor een verhalenwedstrijd maar omdat het weer de eerste maandag van de maand was hield ik mij gisteren vooral bezig met de administratie. Zowel die van mijn bedrijf als die van mij persoonlijk. Ja, ik houd al jaren een kasboek bij. Ik vind dat nuttig. Zo hoef ik mijzelf nooit af te vragen waar mijn geld nu weer aan is opgegaan en kan ik mijn kinderen eenvoudig laten zien wat dingen zoal kosten. Zo betaalde ik nog maar 20 jaar geleden ongeveer 37 gulden aan ziekenfondspremie. Volgens de huidige koers ongeveer 15 euro en rekening houdend met inflatie zou dat nu ongeveer 50 euro moeten zijn. Toch vraagt de ziektekostenverzekeraar ruim 170 euro van mij om mij voor minder ziektekosten te verzekeren dan 20 jaar geleden. Ergens ging er iets mis. Het feit dat de salarissen van bestuursleden exorbitant zijn gestegen heeft er misschien iets mee te maken...

Het bestuur van KWF kankerbestrijding eist geld terug dat zij hebben gegeven aan Inspire2live omdat de bestuursleden van dat fonds van de vijf miljoen euro die zij via collectes ontvingen slechts 200.000 euro daadwerkelijk hebben besteed aan onderzoek naar het bestrijden van kanker. 1, 2 Miljoen euro ging al op aan 'Management fees', waarvan 200.000 voor 'diverse onkosten' van één enkele manager. Die is bekend van de wielerkoers Alpe D'huZes. Mensen die geld hebben gedoneerd aan kankerbestrijding voelen zich bedrogen want hen was niet verteld dat hun geld bedoeld was voor vakantiereizen van een paar bobo's.  Helaas is ook kankerbestrijding gewoon verworden tot zakendoen. En wel via het nieuwe adagium: de tactiek van de verschroeide aarde. Dat wil zeggen: zoveel mogelijk en zo snel mogelijk winst binnen halen zonder je te bekommeren om wat je uiteindelijk stuk maakt. Dat vindt men een probleem voor toekomstige generaties.

Kijk maar naar pensioenfondsen: mensen betalen jarenlang in totaal voor 20.000 aan premies en krijgen uiteindelijk 12.000 euro uitgekeerd. Had men de maandelijkse inleg op een reguliere spaarrekening gestort dan was men veel beter uit geweest. Maar ja, om zichzelf te verrijken hebben de topmanagers van de pensioenfondsen zichzelf diverse 'management fees' toebedeeld. Dat vanwege hun vijfde vakantievilla duizenden mensen nauwelijks pensioen ontvangen is hun zorg niet. Vinden zij. Persoonlijk vind ik het niet raar dat dat soort psychopaten (mensen zonder enige empathie) nauwelijks echte vrienden hebben.

Vriendschappen kunnen heel hecht zijn. En ja, dat geldt ook voor virtuele vriendschappen. Het gaat namelijk om de emotionele band die je met iemand hebt en niet zozeer om de fysieke. Vind ik. Daarom is internet voor velen een uitkomst. Wachtte je vroeger soms maanden op een brief van je penvriend uit Venezuela, nu kijk je gewoon even op zijn weblog en schrijft een krabbeltje naar aanleiding van zijn laatste overpeinzingen. Via 'chatten' kan dat nóg sneller.

Natuurlijk heb ik het wel eens geprobeerd, dat online 'chatten'. Maar ik vond het helemaal niets. Ik lees liever wat langere stukken om iemand een beetje te leren kennen.  Al is dat wat tegenstrijdig voor iemand die regelmatig op Twitter te vinden is... Al die verschillende manieren van chatten hebben één groot nadeel: Je kunt iemand niet aankijken en geen stembuigingen horen. Zo kun je geen droefheid in iemands ogen bespeuren of door een hikje in de lach horen dat er een grapje werd gemaakt.

Complimentjes geven wordt ook lastig, tenzij je komt met vondsten als: 'Goh, wat een interessante spelfout maakte je net. Doe je dat wel eens vaker?' Een veelgehoorde klacht over met name online daten is dat mensen de neiging hebben tot liegen. Maar waarom is dat een verrassing? Is het dan zo dat mensen die in het café iemand proberen te versieren altijd de waarheid vertellen? 'Tsja, en vlak nadat mijn vader overleed aan acute alcoholvergiftiging ontdekte ik dat ik HIV-positief ben. Maar vertel eens: kom jij hier wel vaker?' Voor mij is de conclusie duidelijk: ook al hoef ik niet meer 'op jacht te gaan' (ik heb er eentje gevonden waar een ring omheen gaat!), ik spreek liever in het echt af. Al is het maar om niet te hoeven ontdekken dat die ontzettend leuke Roemeense dame die ik via een datingsite heb leren kennen niet meer is dan een ontzettend lelijke Russische kerel.

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van David Frost en Frederik Pohl

Weekend

Donderdag gingen wij 's avonds even een drankje doen aan een stadsstrand dat wij per veerpont bereikten. Spijtig genoeg had men daar geen bitterballen. Daar komen wij dus niet meer terug.

Maar dit was ons uitzicht vanaf de strandstoelen:

 De volgende morgen was het wat heiïg:

 Zaterdag reden wij naar Naarden voor een verjaardag:

 Er stond daar een kerk. En waarschijnlijk nog steeds:

 Een heerlijke nazomermiddag:

 De jarige opa (89! En hij rijdt en woont nog zelfstandig) en zijn kleindochter:

 Hier zijn dochters:

 Onderweg naar huis even boodschappen doen. Het zonnetje scheen fel op de huizen aan de overkant van de supermarkt:

 Zondag stond Rataplan Design op de Sunday Market in Westerpark: 

 Ook mijn oudtantes waren bij de verjaardag van mijn moeder, zondag:

 En natuurlijk mijn zoon, haar kleindochter en diens moeder waren er:

 En haar andere zoon. Mijn broer dus:

Ja, het was weer een fijn weekend!

Foto's bewerken

Dit weekend is het eventjes hectisch met diverse verjaardagen en zo dus u moet het even doen met deze 'ervoor' en 'erna' foto's vanuit mijn nieuwe hobby: foto's bewerken. (Geen heftig gedoe hoor maar maximaal twee minuten per foto via diverse mobiele en een enkele computer-applicatie)

Het origineel:

 Het resultaat:

 Het origineel:

 Een bewerking:

En nog twee bewerkingen van dezelfde foto:

Hetzelfde maar dan met foto's van mijn vriendin, tevens aanstaande echtgenote: