Op zijn aanraking veranderde de grond langzaam van kleur.
De staf in zijn linkerhand gloeide even op en trilde zachtjes.
Kleine wezens zochten schichtig een veilig heenkomen
achter rotsen, struikjes en tussen de ruïnes van de eens zo trotse stad.
Wolken leken zich bewust samen te pakken boven de plek die nu sidderde van magie.
Hij mompelde een spreuk en een verwensing toen er niet gebeurde wat hij verwachtte.
Waar hij liep vielen ratten spontaan dood neer
dus toen hij zijn zin niet kreeg veranderde er iets in zijn houding.
=====================
Meer lezen?
Hier is
mijn auteurspagina.