Vanmorgen was ik aanwezig op een netwerkochtend op een locatie in de buurt: https://www.facebook.com/TipsyAmsterdam Altijd inspirerend om nieuwe mensen te ontmoeten! Nadat de meesten weg waren was het tijd om te gaan werken. Lekker rustig en ongestoord en niet afgeleid door goudvissen, buurvrouwen of strijkgoed. Wat ook hielp: mijn nieuwe appje als hulp om geconcentreerd bezig te blijven: http://www.forestapp.cc/ Elke keer dat het je lukt om een half uur lang niet je mobiel te pakken om 'even' op Facebook te kijken of een spelletje te spelen krijg je als beloning een - virtuele - boom. Na een tijdje heb je een heel bos! Laat je je per ongeluk tóch afleiden dan sterft het boompje dat op dat moment groeit...
Vanavond zou ik kunnen oppassen op het dochtertje van vrienden maar de avond is al gereserveerd voor een overleg met de lokale bewonerscommissie.
Maandag ontving ik mijn eerste sessie HAT-therapie. Het was even zwaar emotioneel maar ik heb de indruk dat het voor mij goed werkt. Met name om traumatische zaken uit het verleden 'een plekje te geven'. Het viel de psychologe dinsdag meteen op dat ik veel beter in mijn vel zit en een stuk positiever denk dan toen zij mij enige maanden terug leerde kennen.
Gistermiddag sprak ik met een vriend in een café om de hoek en maandagavond deed ik mee met de naborrel met vrienden bij mijn vriendin. Maar pas na een avond op 'de club'.
In 'mijn' vrijmetselaarsloge leer ik van anderen dat zelf nadenken en twijfelen een groot goed is. Niet zomaar aannemen wat anderen zeggen. Zelfs niet wanneer het een groot mediaconcern is als Fox News of De Telegraaf. Zelfs niet wanneer iets je verteld wordt door een landelijk bekende psychiater. Of je moeder. Daarom: lees, begrijp wat je leest en doe vervolgens iets met die kennis.
Wie zich afvraagt waarom ik mij zo thuis voel in de Vrijmetselarij: maandag 6 oktober is er een (gratis) informatie avond in Amsterdam. Via deze link kunt u zich aanmelden. En ja, vrouwen zijn ook welkom als Vrijmetselaar; er zijn - behalve de bekende loges voor mannen - ook loges voor alleen maar vrouwen en een paar gemengde loges.
Mensen lezen vaak niet tot slecht. U en ik natuurlijk uitgezonderd. Zij lezen graag 'moslims zijn gewelddadig' maar een brief van ruim honderd moslim-organisaties die de acties van IS veroordelen lezen zij niet. Onder het mom 'daar heb ik geen tijd voor' lezen zij alleen die stukken die hun vooroordelen bevestigen. Voor zelfstandig nadenken heeft menigeen geen tijd. Jammer. Voor hen die wél zelfstandig willen nadenken kwam De Correspondent met dit stuk: https://decorrespondent.nl/1836/Een-stille-revolutie-in-de-islam/47056680-f5de12c4 Inderdaad: wat IS doet heeft hoegenaamd niets met Islam te maken!
Als u dit blog leest via de internet-functie van uw Smart TV dan weet Samsung of LG dat u dat doet. Zoals de TV-giganten ook weten naar welke zender u kijkt en hoe laat. Het stukje uit 1984 waarin George Orwell beweert dat 'Big Brother' (de overheid) met u meekijkt via uw televisietoestel komt dus akelig dicht bij de waarheid in het hier en nu! U gelooft mij niet? Leest u de Algemene Voorwaarden maar eens die u moest goedkeuren toen u uw nieuwe televisie installeerde. Of heeft u daar geen tijd voor, druk als u bent met geld uitgeven? ;-)
Natuurlijk is het goed wanneer mensen geld geven aan goede doelen maar wat ik niet begrijp is die blijkbaar dringende behoefte van veel mensen om aan duizenden wildvreemden te laten zien dat zij een goed mens zijn. Bijvoorbeeld door een filmpje van zichzelf te plaatsen waarop zij worden overgoten met een emmer ijskoud water en zo laten zien (hoe dan?) dat zij zich zorgen maken over mensen die lijden aan de spierziekte ALS: http://en.wikipedia.org/wiki/Ice_Bucket_Challenge Wie is uitgedaagd en zichzelf met ijswater overgiet committeert zichzelf tot het doneren van tien dollar. Wie de uitdaging weigert moet 100 dollar overmaken.
Op die manier is er alleen al in Nederland maar liefst één miljoen euro binnengehaald! Wauw, joepie ende hoera en zo. Excuseer mijn sarcasme maar dat bedrag is minder dan een derde van wat wij jaarlijks uitgeven aan het mobiele spelletje Candy Crush. Ja, u leest het goed: met zijn allen (u natuurlijk niet) betalen Nederlanders jaarlijks ruim 3 miljoen euro aan virtuele muntjes om naar het volgende niveau in een spelletje te komen. Echt waar. Maar goed, ik dwaal af...
Als ik aan een goed doel wil geven dan doe ik dat. Punt. Daar hoef ik geen emmer ijskoud water voor over mijn eigen hoofd te gieten en dan aan duizenden mensen te laten weten dat ik dat liever doe dan geld doneren. En eigenlijk is het best raar: prima drinkwater verspillen, wetende dat er dagelijks mensen omkomen van de dorst. Alleen maar omdat je geen geld wilt geven aan een goed doel...
Patrick Stewart nam - naar mijn bescheiden mening - de zogeheten Icebucket Challenge het beste op:
Ja, ijs hoort in een drankje en wanneer je geniet geniet je meer wanneer je eerst iets goeds hebt gedaan: geld overgemaakt voor een goede zaak.
Wat ik mij afvraag - hoewel ALS een bijzonder nare ziekte is (van elke 100.000 doden sterven er twee aan deze spierziekte) - waarom wordt er nauwelijks actie ondernomen tegen de dodelijkste ziekte ter wereld waar dagelijks (...) ongeveer 35.000 mensen aan overlijden? Dus: waarom doet bijna niemand iets tegen honger? Is het misschien omdat er geen bekende mensen aan lijden en wij in ons leven nooit persoonlijk iemand zullen kennen die er aan sterft? Honger ligt ver bij ons vandaan. En daar mogen wij ons gelukkig mee prijzen.
Goed beschouwd zouden goede doelen helemaal niet nodig moeten zijn: de Voedselbank in Nederland zou niet nodig zijn als gemeentes en andere bedrijven bijvoorbeeld werknemers een normaal salaris zouden bieden in plaats van 'gratis werkervaringsplekken'; als de diverse regeringen minder aan vriendjespolitiek deden en meer voor de bevolking zou er geen geld te hoeven worden opgehaald voor voedsel in Afrika; als overheden zouden investeren in dijken in plaats van in bommenwerpers zou er geen geld hoeven te worden ingezameld voor de slachtoffers van overstromingen...en zo verder.
Natuurlijk hoop ook ik dat mijn toekomstige kleinkinderen in een betere wereld komen te leven dan waar ik nu in leef maar voorlopig houd ik mijn wensen net zo realistisch als bijvoorbeeld kunstenaar Theo Jansen ('Ik wil zelfstandige mechanische beesten creëren die langs het strand lopen en mensen amuseren.') of de bandleden van Will and the People ('We want to make music and travel the world.').
En ik? Ik wens net zo goed te kunnen zingen als deze jongeman:
Een hoopvol nieuwsbericht
19 minuten geleden