Vind blogstukjes van mij op onderwerp:

Elke zondag een persoonlijk weekoverzicht, elke dinsdag wat goed nieuws met een paar katten, elke woensdag een overweging en elke vrijdag een verhaaltje.

Mijn verhalenbundels zijn te koop via Bol.com én via Lulu.com!

Als u mijn stukjes de moeite waard vindt, kunt u een blogdonatie
verrichten. Elke bijdrage is welkom!

dinsdag, oktober 10, 2006

Youtube

Youtube

Stond na een bezoek aan de lokale buurtsuper nog even te kletsen met de dakloze meneer die daar vlakbij op z'n gitaar zat te tokkelen en het viel mij op hoe hij een vriendelijk woord had voor elke voorbijganger:"Wat een leuk bloesje heb je aan!" "Wat fijn om iemand te zien lachen." "Wat zien julle er lief uit samen!" Daarbij viel het mij op dat verreweg de meesten hem ofwel negeerden danwel meewarig het hoofd schudden alsof zij een of andere gek zagen. Maar vertel nu eens: is het echt zo gek om vriendelijk te zijn zonder een tegenprestatie te verlangen?

Omdat ik bij m'n zoon moest zijn ben ik niet bij de deelraadsvergadering van vanavond. Misschien kan ik weer'ns vroeg gaan slapen en genieten van de rust waar ik al zo lang naar verlang.

Door slaaptekort en andere oorzaken van vermoeidheid waren m'n zoon en ik beiden wat chagrijnig vanmorgen. Gelukkig bracht een opborrelend filosofisch vraagstuk soelaas en vergaten we gewoonweg chagrijnig te zijn bij het beantwoorden van de vraag:"Kan iets wat bezig is met worden tegelijkertjd zijn?"

Op school aangekomen bleek nog steeds dat m'n zoon liever in bed was gebleven dus kwam ik met de preek:"'s Avonds een man, 's ochtends een man." Tsja, ook een jongen van bijna 11 moet leren dat het soms handiger is om te slapen in plaats van aangenaam te verpozen met de oppas...;-)

Nog een paar jaar verder en dan kan ik op m'n mobiel zien of hij al slaapt. Het begint met het impanteren van een RFID-chip bij TBS'ers (kan men zien waar ze zijn wanneer de TBS'er ontsnapt) en het gaat via kinderen (kan men zien of het kind daadwerkelijk onderweg is van de opvang naar huis) via dementerende bejaarden ("loopt mevr. de Vries met haar rollator over de snelweg? Het is maar goed dat in haar chip ook haar bloedgroep zit verwerkt.") om uiteindelijk bij U en mij en babies ("Handig toch? Stel je voor dat het later een TBS'er, kind of bejaarde wordt?") terecht te komen. Hitler lacht in z'n graf.

Kinderen zullen vooral een stuk veiliger zijn wanneer zij niet meer worden gemolesteerd door hun (stief)ouders.
Kent U No Kidding? Deze organisatie probeert mensen bewust te maken dat kindermishandeling (ook in Nederland!) een dagelijkse realiteit is. De immer leuke en betroken Janice Pierre heeft er (niet in haar eentje natuurlijk) een filmpje over gemaakt dat vanaf heden is te bekijken op YouTube...

maandag, oktober 09, 2006

Nonsens!

Nonsens!

"Verdorie! Was eerst Roodkapje verdwenen uit het Sprookjesbos, is het nu de beurt aan mariniers om gestolen te worden." Althans, dat dacht ik even toen ik de kop las op Nu.nl:
"Defensie onderzoekt mogelijke diefstal mariniers"

Die bleken niet gestolen te zijn uit Kamp Holland in Afghanistan maar juist te zijn beschuldigd van diefstal. In Kamp Holland zijn "onze jongens" wél beschoten. Met "gewone" raketten en niet met kernwapens. Dat scheelt.

Je zou overigens toch denken dat men inmiddels weet dat kernwapens "BOEM!" doen en vervolgens een hoop straling afgeven. Blijkbaar wist men dat in Noord-Korea nog niet en deed men daarom een kernproef. Die slaagde want de bom deed "BOEM!" en gaf een hoop straling af...verrassing!

Nu is ondermeer de regering van de VS boos want alleen zij en hun vriendjes mogen boem-dingen hebben omdat...eh...eh...omdat...eh, nou ja...dat is gewoon zo. Neem dat nu maar aan.

Binnenkort kan de bevolking van Noord-Korea dus verwachten "bevrijd" te worden van het juk van hun regering. Ben benieuwd wat de nieuw benoemde VN-chef Ban Ki-Moon daarop te zeggen heeft...

Buurvrouw Wynona had ook een en ander te zeggen tijdens het ontbijt vanmorgen waarop zij trakteerde nadat ik bij school was geweest. Zij was net weg toen nieuwe buurvrouw Linda kwam kennismaken. Nog geen half uur daarna zat ik te lunchen bij buurvrouw Angélique. Ertussen en eromheen verrichtte ik wat raads- en huishoudelijk werk. Op gegeven moment was het tijd om mijn zoon op te halen van school waarbij ik in gesprek raakte met achtereenvolgens buurvrouwen Suzanne en Ingrid. Toch nog op tijd om van Ferd te horen dat hij helemaal geen gezellig middagje met z'n vader wou doorbrengen maar liever met z'n vrienden naar het buurthuis ging. Lekker dan.

Niet dat ik mij verveelde zonder hem want er moest het een en ander in diverse winkels geregeld worden voordat ik mij meldde op het stadsdeelkantoor voor de cursus NewVote, het omgaan met de stemcomputers in aanloop naar de verkiezingen van 22 november. Het werd een leerzame sessie. Ook voor de cursusleider...;-)

M'n zoon en ik waren vrijwel gelijktijdig thuis en konden zodoende nog een potje darten voordat oppas Wieteke kwam om Superfer naar karateles te begeleiden opdat deze jongen de jaarlijkse ouderavond kon bijwonen. Het werd een prettige bijeenkomst waarbij ondermeer duidelijk werd dat niet alle kinderen alles wat op school gebeurt thuis doorvertellen...

Ook werd duidelijk dat de overheid een steviger grip probeert te krijgen op het reilen en zeilen van de school én de individuele leerlingen. In vervolg op het invoeren van het Burger Service Nummer (BSN) per 1 januari 2007 is de school verplicht het opleidingsniveau van de ouders door te spelen aan de overheid. Daar hangt dan weer vanaf hoeveel subsidie een school krijgt. Alsof bijvoorbeeld een kind dat ouders heeft met "slegs" een basis-opleiding automatisch meer begeleiding nodig heeft. Wat een klinkklare nonsens!