Boos worden op iemand omdat je je ergert aan bepaald gedrag van die persoon is eigenlijk best raar. Irritatie ligt puur bij jezelf want mensen doen nu eenmaal wat zij doen en iedereen heeft andere gewoontes. Waardoor er irritaties ontstaan. Dat is heel normaal. Onlangs leerde ik dat ik mijn irritaties onder ogen kan komen zonder boos te worden op de oorzaak. Accepteren dat de irritatie er is (bijvoorbeeld door die uit te spreken), schouders ophalen en doorgaan waar je mee bezig was.
Hoe lost u irritaties op?
=====================================================================
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/ ====================================================================
Maandag bracht mijn vriendin mij koffie op bed. Zij moest iets eerder op dan ik. Zodoende. Lief, niet? En dat na een avondje samen bankhangen waarbij Billy de Kat met ons meedeed. Dat je dan niet wil opstaan om naar het toilet te gaan om de slapende kat niet te wekken, kent u dat? Wij keken The Queen's Gambit, een prachtig verhaal dat ook nog eens prachtig gefilmd is over een mevrouw die absurd goed kan schaken. Dan wil ik zelf ook meteen weer een potje schaken want zo werkt dat. Bij mij althans. Bij u ook?
Op mijn sociale media kanalen (bijna iedereen heeft een eigen 'bubbel', zo ook ik. Best leuk om af en toe met opzet buiten die bubbel te treden. Aanrader!) las ik dat een paar honderd mensen protesteerden 'tegen pedofilie'. Erg vreemd. Protesteren tegen kindermisbruik (alsof misbruik van volwassen niet erg zou zijn) kan ik nog begrijpen maar protesteren tegen pedofilie is als demonstreren tegen homoseksualiteit, tegen slecht weer, tegen heteroseksualiteit of tegen de opponeerbare duim, ex-partners of zwaartekracht? Dat heeft geen enkele zin want het bestaat gewoon, of je het leuk vindt of niet. Interessant was de samenstelling van de groep demonstranten: niet alleen de Proud Boys waren er maar er was ook een motorclub met - je moet voorzichtig zijn deze dagen dus je omslachtig uitdrukken - een paar racistische leden. Ook waren er mensen die met bordjes liepen waarop zij leden van het kabinet bedreigden en beledigden. Gezellig clubje mensen! Maar dan niet.
Had een afspraak met een collega-entertainer en die duurde een uurtje of wat. Erg leuk om samen te brainstormen over mogelijkheden en niet over problemen!
Voor de lunch was er pizza,
waarna ik het een en ander in huis deed en nog even op het einde van de middag een paar buurvrouwen sprak terwijl ik een rondje liep:
Begin van de avond 'mocht' ik helaas weer een ambulance bellen voor de buurman. Hij had weer een 'hypo'. Een buurvrouw was zo lief hem bij te staan terwijl ik een vergadering in ging van de Geheime Jongensclub. Er kwam een interessante vraag voorbij: Is succes niet de verwezenlijking van de verbeelding? Een groot deel van de avond spraken wij over beslissingen: neemt u uw beslissingen vooral op basis van de ratio of liever op gevoel? En het was volle bak met maar liefst 22 deelnemers in de Zoom-sessie, waaronder een man die er in eerste instantie de toegevoegde waarde niet van inzag maar nu aan vrijwel elke online vergadering enthousiast deelneemt. Soms moet je even een mentale drempel over stappen voordat je kunt genieten. Elkaar op een beeldscherm zien haalt het natuurlijk niet bij fysieke interactie maar het beeldbel-contact is zo veel beter dan een compleet ontberen van contact. Aanrader derhalve! Hoe heeft u tegenwoordig vooral contact met collega's, familieleden en vrienden?
Direct na de vergadering even gebeeldbeld met een vriendin. Hadden dat een tijdje niet gedaan en was fijn. Via mijn camera zag zij mijn vriendin mijn woning binnentreden.
Dinsdag tijdig aan het werk. Een half uurtje eerder begonnen dan gebruikelijk, anticiperend op tijdverlies, later op de dag. Mijn broer en zijn vrouw haalden mij op om - voor het eerst in ons bestaan, voor zover wij konden nagaan in onze aftakelende geheugenbanken - samen te gaan winkelen. Zij zijn op de hoogte van mijn financiële situatie en besloten dat ik goede schoenen nodig had. Dus. Fijn!
Even ingelopen door op een bankje te gaan zitten (...) en naar de bakker te wandelen. Treurig om onderweg te zien dat steeds meer kleine eet- en drinkgelegenheden voorgoed hun deuren sluiten:
Terwijl mijn vriendin bezig was met haar eigen bezigheden toog ik weer aan het werk: er was weer meer dan voldoende te doen in de boekhouding van de kleine brouwerij waar ik voor werk.
Het staat u trouwens nog steeds vrij om bijvoorbeeld een
bier- en kaaspakket te bestellen. Waarmee u dan ook de kaaswinkel van de buren steunt. En bovendien - niet geheel onbelangrijk - zelf in bezit komt van een paar fijne bieren en een heerlijk stuk kaas. Met nootjes ook nog!
's Avonds had ik het gezellig met mijn vriendin. Die mij lief wist te steunen toen mijn heup 'op slot' ging. Een pijnlijke aangelegenheid.
Woensdag gewekt door mijn nieuwe wekker: een heuse 'wake-up' light! Niet die dure van Philips maar een goedkopere (en kleinere) variant maar hij (zij?) werkt prima. Maakte later op de dag even een foto van het apparaat. Speciaal voor jullie, waarde lezers en lezerinnen.
Zat te werken voor de brouwerij en ontving regelmatig berichten. Allemaal lief en aardig maar het leidt nogal af van het werk. 'Nou, dan zet je je telefoon toch gewoon uit?' Nee, dat doe ik niet. Heb namelijk kinderen en daarnaast kan ik worden gebeld met de mededeling dat er een ziekenhuisbed en operatiekamer beschikbaar is voor mijn heupoperatie dus dien ik stand-by te zijn.
Op 'de socials' las ik dat de voorman van D66,
Rob Jetten thuis was lastig gevallen door boeren van Farmers Defense Force. U weet wel: dat zijn die aardige mensen die met trekkers de deuren van stadhuizen vernielen en opkomen voor de Nederlandse taal (en dan meet je jezelf een Engels naam aan. Ik begrijp dat echt niet.) en de Nederlandse 'normen en waarden' en vinden dat intimidatie blijkbaar een typische norm (of waarde want zij weten het verschil niet tussen een norm en een waarde) is. Ook kwam ik er dit juweeltje tegen:
Waaruit blijkt dat de beheersing van de Engelse taal van 'Wappies' zo mogelijk slechter is dan de beheersing van het Nederlands. Tenzij 'obay' niet 'obey' had moeten spellen maar voor complotdenkers de eigen versie is van het Amerikaanse eBay. Waarop - zo stel ik mij voor - gesigneerde boeken van complotdenkers als Désirée Rövers en haarlokken van Willem Engel op te koop worden aangeboden.
Deze dag reageerde ik op een stuk of vijf blogstukjes van blog-collega's. Zou er graag meer willen lezen maar heb blijkbaar andere prioriteiten. Soms best jammer want mijn blog-collega's hebben vaak leuke, interessante, indringende stukjes aan de interwebs toevertrouwd.
Hier heeft u er een paar bij elkaar.
's Avond kwam een vriend bij mij eten: een goede maaltijd met als basis een aantal van de (onverpakte!) verse voedselproducten die eerder die dag mijn keuken hadden bereikt.
Het werd gezellig. En laat. Of vroeg.
Donderdag dus rustig aan gedaan. Keurig negen uren geslapen en mij vooral gewijd aan mijn gezondheid: extra vitamine D genomen (zoals vrijwel dagelijks tegenwoordig), rek- en strekoefeningen gedaan maar ook een was en een handwas gedaan en 's avonds een potje gestreken. Natuurlijk ook wat e-mails beantwoord, met de kat gespeeld en wat dies meer zij. Telefoon opschonen bijvoorbeeld: zo'n anderhalve gigabyte aan mislukte foto's, ongebruikte apps en cachegeheugen verwijderd. Heerlijk!
Via social media las ik
dit Engelstalig stuk over hoe en waarom het mis ging met het beheersen van het coronavirus in Nederland. Kort gezegd:
het poldermodel werkt uitstekend voor dagelijkse bestuurlijke zaken maar is totaal ongeschikt in het geval van een crisis. Nederland was absoluut niet voorbereid. Nu maar hopen dat men hier lering uit trekt. Beetje jammer wel van de duizenden die onnodig stierven en de tienduizenden die levenslang gehandicapt zullen blijven. Over 'slecht voor de economie' gesproken.
Twitter vind ik - als je een beetje oplet en het kaf van het koren weet te scheiden - een prima nieuwsbron. Zo las ik van de geslaagde poging
gruis van een asteroïde te verzamelen voor onderzoek. Een prestatie van formaat!
's Avonds keek ik de laatste aflevering van een favoriete serie: Daredevil. Knap gedaan en aardig trouw gebleven aan de betreffende comics.
Vrijdag vroeg uit de veren om te werken voor de brouwerij. Onderbroken voor een tochtje met de tram naar een kantoor waar ik - als het betreffende sollicitatiegesprek gunstig uitpakt - binnenkort zal komen te werken. Naast mijn werk voor de brouwerij. Want met €900 per maand aan inkomen red ik het gewoon niet en ik wil niet afhankelijk zijn van de ToZo (tegemoetkoming zelfstandigen) dat ik ontvang (en waardoor ik in elk geval een totaal inkomen heb dat gelijk staat aan Bijstand) zo lang de wereld van de entertainment op z'n gat ligt. Duimen jullie voor mij?
Bij thuiskomst nog een paar uren doorgewerkt. Eigenlijk tot mijn vriendin arriveerde en ik leuke dingen met haar ging doen. Doordat mijn pijnlijke been niet meewerkte konden wij helaas niet alles doen wat wij wilden: een lekker stukje wandelen bijvoorbeeld. Of een potje hinkelen op de lokale kinderspeelplaats.
Zaterdag heerlijk uitgeslapen en op een lieve manier gewekt door de dame die naast mij lag. Beetje met de kat gespeeld, een half uurtje rondgehangen op sociale media en mij afgevraagd hoe de tijdlijnen van Facebook en Twitter er uit zouden zien als mensen niets meer zouden plaatsen als zij emotioneel, dronken of verveeld zouden zijn. Interessant gedachtenspel! Dat ik invulling gaf door berichten van een aantal mensen voortaan te blokkeren.
Terwijl Rutte en De Jonge nog liever een paar maanden lang vergaderen over hoe de regering zich het beste kan opstellen tegenover het Coronavirus weet de Belgische overheid wél met
harde maatregelen te komen. Daar doet men niet aan 'polderen'. Dat werkt prima bij de dagelijkse gang van zaken maar blijkt een waardeloos systeem wanneer er sprake is van een crisis.
Mee eens of niet: heeft u liever een overheid die een afwachtende houding aanneemt terwijl burgers zijn aangewezen op hun 'eigen verantwoordelijkheid' of heeft u liever een overheid die stelling durft te nemen?
Heb al een week of last van wat branderige ogen dus het dichtnaaien van een scheur in een dekbedovertrek was geen sinecure. Vooral dat deel waarbij een draadje door het oog van een naald moeten worden geleid. Maar het is redelijk gelukt. Net als een paar andere klussen in huis die op mijn takenlijstje stonden.
In de loop van de middag was ik er even uit om te genieten van het mooie weer.
Helaas geen wandeling van een uur of zo, zoals ik een tijd lang gewend was want dat gaat niet meer. Toch was het fijn er even uit te zijn.
Bij thuiskomst nog even Karper de Goudvis en Billy de Kat verzorgd om mij daarna mentaal voor te bereiden op een live optreden van Rapalje,
gevolgd door een Rock'n Roll Halloween feestje.
Beide online want zo gaat dat tegenwoordig.
's Avonds lekker onderuit gezakt op de bank de nieuwste aflevering van Star Trek: Discovery gekeken. De aflevering ging over twee groepen mensen die zich volledig lieten leiden door vooroordelen waarmee zij niets anders deden dan polarisatie versterken en een steeds grotere hekel aan elkaar kregen. Tot zij gedwongen werden met elkaar te praten en vanwege een gemeenschappelijk doel hun geschillen even vergaten.
Tijdens het kijken nam ik een stapel papieren onder handen. Beroepsmatig weet ik het aardig bij te houden en de juiste papieren steeds op te bergen in de juiste mappen en zo maar privé mis ik blijkbaar de discipline. Maar soit. Dit kon allemaal weg. de papierbak in vooral.
Lag net in bed (want na gedane arbeid is het goed rusten) toen mijn vriendin thuis kwam.
Zondag wakker geworden door mijn nieuwe wekker. 'Huh? Ik had het alarm toch zodanig geprogrammeerd dat-ie alleen van maandag tot en met vrijdag afgaat?' Klopt. Maar de interne klok gaf 2019 aan als jaar waarin wij leven. Dus. Oepsjes! Het tweede wat ik deze dag deed (naast mijn vriendin een goedemorgen-kusje geven uiteraard) was de interne klok van mijn wekker laten weten dat wij in 2020 leven. Weet u nog hoe uw dag begon?
Ik kreeg van mijn gade een heerlijke grapefruit als ontbijt
en had voor haar ook een cadeautje: een LP van The Nits.
Zij heeft weliswaar geen platenspeler maar dat is maar een detail dat vreugde niet in de weg hoeft te staan.
In het commentaar op het nieuwsbericht dat Boris Johnson is gestopt met (het gevaar van) het coronavirus te bagatelliseren ('Geen premier kan dit nog ontkennen', zei de premier van het land dat dankzij Brexit economisch in een afgrond glijdt. Onlangs Baudet, Wilders of hun aanhang nog gehoord over dat een Nexit zo geweldig zou zijn? Opvallend, niet?) kwam ik dit juweeltje tegen:
Behalve compleet ongefundeerd en vol onjuistheden is deze reactie ook nog eens een regelrechte aanslag. Op de Nederlandse taal.
Doe mij maar een Vlaams tijdschrift. Zoals
dit. Dát is smullen van de inhoud én van het taalgebruik.
Wat zou het taalgebruik zijn van de twee jongens die werden
betrapt op het lidmaatschap van recht-extremistische groeperingen en het bewaren van Nazi-parafernalia? Aardig dat zij exact voldoen aan het vooroordeel dat ik over dit soort types beschreef in
Wappiepedia bij het lemma 'Kale Wappies'.
Het weer was niet geweldig maar toch liep ik even een blokje om. Het is duidelijk herfst, lieve lezers ende lezerinnen!
Onderweg kletste ik even met een buurvrouw van een stukje verderop. Technisch dus geen buurvrouw maar 'buurtvrouw' klinkt wat...eh...apart. Waar denkt u aan bij het woord 'buurtvrouw'?
Had via Marktplaats met een mevrouw afgesproken dat die mijn voor mij onbruikbare crosstrainer zou komen ophalen maar zij was er helaas niet op de afgesproken tijd, noch op een niet-afgesproken tijd. Beetje jammer. Ook jammer dat het steeds meer moeite kost om mijn teennagels te knippen vanwege mijn slechte heup.
Even een vergadering voorbereid en een paar stuks strijkgoed gladgestreken terwijl ik een aflevering keek van Teen Wolf om bij te blijven bij mijn vriendin die een paar afleveringen verder is dan ik. Binge-watchen is niet echt mijn ding. Doorgaans kijk ik één aflevering van één serie voor ik weer iets anders ga doen. Hoe zit dat met u? Doet u aan 'binge-watchen'?
's Avonds deed ik iets leuks met mijn vriendin: mijn collectie kaarten van het wereldvermaarde kaartspel Magic: the Gathering sorteren. En hopen dat wij daarbij
een van deze tegenkomen. Sommige kaarten leveren goed geld op. Best wel fijn soms, een beetje geld tot je beschikking hebben.
Zo kun je als je er veel van hebt advertentieruimte mee kopen of zelfs politici en campagne voeren om mee te doen aan de Amerikaanse presidentsverkiezingen.
De wereld van entertainment - waarin ik pré corona bijverdiende bovenop mijn maandelijks salaris van €900 - ligt plat.
Behalve door een boekje van mij te kopen (zie daartoe de kolom ter rechterzijde van dit blog) kunt u mij ook een beetje sponsoren
door te klikken op onderstaand betaalverzoek, vermomd als foto:
Posts
