Elke zondag een persoonlijk weekoverzicht, elke dinsdag wat goed nieuws met een paar katten, elke woensdag een overweging en elke vrijdag een verhaaltje.
Mijn verhalenbundels zijn te koop via Bol.com én via Lulu.com!
Als u mijn stukjes de moeite waard vindt, kunt u een blogdonatie verrichten. Elke bijdrage is welkom!
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/
Goed nieuws vind ik dat de jonge mensen van de TU Delft bezig zijn onze toekomst aangenamer te maken. Niet alleen voor ons maar ook voor de planeet. En dat zeg ik niet alleen omdat mijn zoon er studeert.
Neem bijvoorbeeld dit staaltje van vernuft waardoor eerdaags vliegtuigen én meer passagiers per apparaat kunnen vervoeren maar ook nog eens veel minder brandstof zullen gebruiken:
Van Billy de Kat mocht ik het raam niet open schuiven:
De lolcat van deze week gaat over mensen die - bijvoorbeeld - muziek niet mooi vinden met als enige reden 'dat staat in de Top 40 en is dus populair!'
'Iets niet doen, alleen maar omdat dat populair is? Da's wel een erg populaire gedachte, hoor!'
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/ ========================================
Tijdens mijn afgelopen vakantie hield ik mij vooral bezig met nietsdoen. Toch vielen mij een paar dingen op. Zo was er een 'complotgekkie' die mijn nepbericht over Bill Gates, 5G en mondkapjes deelde. Vind ik vermakelijk. Kostelijk zelfs! Iemand die heel hard roept dat je zelf goed onderzoek moet doen en niet zomaar klakkeloos moet aannemen wat je op internet tegenkomt die dan doodleuk een artikel verspreidt zonder het eerst zelf te lezen. Laat staan te controleren of het wel klopt wat er in staat.
Voelde ook wat leedvermaak toen ik las over de aparte groep mensen die zich in Berlijn afzette tegen de diverse Corona-maatregelen. De organisatie verwachtte 'enkele miljoenen!' mensen en het werden er uiteindelijk zo'n 20.000. Op Facebook vond ik een kleine opsomming. Behalve een aantal fans van Willem Engel (volgens wie iedereen welkom was 'behalve neo-communisten' (onduidelijk is wie hij bedoelde. Waarschijnlijk gewoon iedereen die het niet met hem eens is.) waren dat:
De extreem-rechtse AfD, de Nationaldemokratische Partei Deutschlands (NPD) en zogeheten Reichsbürger: Duitsers die terugverlangen naar het Duitse Rijk van voor 1945.
De wegens moord veroordeelde rechtsextremist Rüdiger Hoffmann.Björn Höcke, de Identitaire Beweging en de twee extreemrechtse splinterpartijen NPD en Dritter Weg.
Attila Hildman, de geradicaliseerde veganistische sterrenkok, die sinds het begin van de pandemie al meerdere keren werd opgepakt vanwege het aanzetten tot geweld.
De aanwezigheid van neonazi’s bij de demonstratie is volgens Willem Engel geen probleem: “Vroeger stond extreemrechts nog voor kale koppen en rellen. Nu wordt er vooral liefde gepredikt.”
Volgens 'de Gele Hesjes' zou zelfs een beroemde (en tevens dode) Amerikaan komen spreken:
Ik ben best bereid geloof te hechten aan verhalen over een leven na de dood maar dit leek mij toch wat onwaarschijnlijk. Maar soit: in een wereld waar feiten er niet toe doen mag dit ook gewoon. Robert F. Kennedy (de man die er daadwerkelijk bij was in Berlijn) kondigde aan trots te zijn dat hij mocht spreken waar zijn beroemde oom (tevens vader van de man die volgens De Gele Hesjes zou komen spreken) ooit sprak: 'Ich bin ein Berliner!' (zelf niet wetende dat dat een soort oliebol is en niet een inwoner van Berlijn), namelijk bij de Brandenburger Tor. Dat de vermoordde president die beroemde speech gaf bij Rathaus Schöneberg doet uiteraard niet ter zake 'want dat is maar een feit'. Oké.
Nog zo'n zelfverzonnen feit: tanks onderweg naar de demonstratie in Berlijn 'om een einde te maken aan de democratie!' of zo. Echt feit (verifieerbaar dus en niet verzonnen door een onruststoker) is dat het gaat om beelden van een troepenverplaatsing uit 2010. Maar ja, ik ben dan ook geen 'echte Nederlander' want ik probeer niet mijn mening kracht bij te zetten door doelbewust leugens te verspreiden. Zoals deze meneer:
(Om te voorkomen dat zijn account zou worden opgeschort bood hij een dag later zijn excuses aan voor het meerdere malen opzettelijk verspreiden van leugens. Goh.)
'Complotwappies' zijn niet de enigen die zich dienen te verantwoorden voor hun gedrag, vind ik. Ook politici mogen hun hypocriete gedrag verklaren. Ik heb het nu natuurlijk over Ferd Grapperhaus, de 'baas' die ons de overheidsregels oplegt. Maar zelf het niet zo nauw neemt met diezelfde regels.
'Iedereen moet zich altijd aan de regels houden! Op straffe van een geldboete is men verplicht een mondkapje te dragen en minstens anderhalve meter afstand te houden van anderen.' Hij en zijn kersverse echtgenote betaalden beide een zelfopgelegde boete van €390 voor overtreding van de 1,5m-regel. Opvallend was dat hij op een later uitgelekte foto zijn schoonmoeder een knuffel geeft. Welke volwassen kerel knuffelt er nu zijn schoonmoeder!?
Maandag was ik nog even bezig met nagenieten van de vakantie die ik samen met mijn vriendin in een heerlijk huisje in Groningen doorbracht. Ik sprak daarover met een buurvrouw die even op de thee was waarna ik aan het werk ging voor een vriend: vanaf mijn huis hem helpen met het minder traag krijgen van zijn computer. Voelde mij erg mannelijk omdat ik deze dag ook mijn vriendin wist te helpen met een computer-probleem (nu ja, een smartphone is toch eigenlijk ook een computer?) nadat ik een dag eerder voor haar een spin ving en netjes liet verder spelen in de tuin. Mocht ook een buurvrouw helpen met een probleem met haar smartphone en overwoog bijna er mijn beroep van te maken want - terwijl een en ander voor anderen blijkbaar erg lastig kan zijn - heb ik er plezier in uit te zoeken wat het probleem is en er dan verrassend vaak ook een oplossing voor te vinden. Kunt u een naam bedenken voor mijn digitale hulp-bureautje in wording?
Verder vermaakte ik mij met een avondwandeling, sociale media en wat dies meer zij.
Dinsdag was de eerste reguliere (thuis)werkdag sinds mijn vakantie. Even wennen dus en even zuchtend aankijken tegen een achterstand. Ik ben namelijk in mijn eentje de afdeling financiële administratie dus als ik iets niet doe in de administratie wordt het eenvoudigweg niet gedaan. In mijn koffiepauze sprak ik in de binnentuin even met een buurvrouw en ik ontdekte iets leuks:
De bedenker en uitgever van De Andere Krant beschuldigde mij van stemmingmakerij! Hilarisch! Stemmingmakerij=het opjutten van een groepering met een bepaald doel.
De reden? Ik gaf hem onderbouwd kritiek op een paar onjuistheden in zijn publicatie en hij kon er geen weerwoord op bedenken. Wel gaf hij (begin augustus) aan een compleet onjuist cijfer ('Mortaliteit 0.02%' schreef hij en gaf later toe dat dat eigenlijk 2% moet zijn. Best een aanzienlijk verschil. Het scheelt nogal of 2 op de tienduizend mensen die COVID-19 oplopen door het virus sterven of 2 op de honderd. Maar zijn lezers (naar verluidt zijn er bijna een half miljoen exemplaren van De Andere Krant verspreidt. Het aantal volgers op Facebook en van de website nog niet meegeteld) geloven sowieso alles wat hij schrijft dus dat is niet zo handig.) te gaan rectificeren. Wat hij niet heeft gedaan.
In één dag een achterstand van ruim een week inlopen gaat natuurlijk niet en bovendien speelde in mijn achterhoofd mee dat mijn moeder zaliger deze dag 85 geworden zou zijn en dus beheerste ik mijn impuls om al te hard te werken. Een dame kwam langs om een ladenkastje op te halen dat ik niet meer gebruikte. Zij was er blij mee en ik heb meer ruimte in huis!
In mijn lunchpauze deed ik boodschappen en in mijn theepauze kon ik een buurvrouw helpen en hadden wij een gezellige babbel.
Om een uurtje of zes vond ik het wel welletjes en hield ik mij verder met andere zaken dan werk bezig. Met solliciteren bijvoorbeeld. Huh? Maar je hebt toch werk? Jazeker. Maar dat is maar voor drie dagen per week en ik ontvang daar €900/maand voor. Exclusief reiskosten. Gelukkig ontvang ik als (hopelijk tijdelijk) werkloze entertainer €120 per maand aan tegemoetkoming en een vriend geeft mij af en toe €50 en dat is hartstikke lief en welkom maar liever werk ik voor mijn geld. Dus ik zoek een (bij)baan. Liefst een waarbij ik vanuit huis kan werken. Maar op een niet al te druk kantoor kan ook.
Kwam een aardige vacature tegen: zorgen dat een kantoor draaiend gehouden wordt, veel contact met anderen (met name schriftelijk en telefonisch en dan nog voor een goed doel ook! Bovendien mag ik dan fulltime werken in een leuk team én de betaalde krachten aanstu...wachtuseffe! Dit bedrijf zoekt dus iemand die onbezoldigd voor hen werkt. 'Ja maar je kunt op je CV zetten dat je voor hen hebt gewerkt. Mooi toch? Ja, net zo mooi als 'dakloos' invullen achter 'adres' op mijn CV. Hoe denken mensen dat mensen die niet betaald krijgen voor fulltime werken hun vaste lasten betalen? Laat staan kunnen helpen de economie draaiende te houden? Met name bij overheidsinstellingen vind je veel vacatures voor werk dat je mag uitvoeren 'in ruil voor gratis werkervaring'. In maart ga ik stemmen op een politieke partij die vindt dat iedereen die werkt daar op z'n minst een redelijk salaris voor moet ontvangen. Partijen die vinden dat mensen onbetaald moeten werken zijn feitelijk voorstander van het instorten van de economie.
's Avonds een beetje gitaar gepingeld en op tijd naar bed. Best vermoeiend, zo'n eerste werkdag na de vakantie.
Woensdag bereikte mij het bericht dat een collega voor 10 dagen in quarantaine gaat nadat een huisgenoot positief werd bevonden na afname van een Coronatest. Duimen dat dat goed afloopt natuurlijk! Intussen is een bekende van mij nog dood- en doodziek na het oplopen van het virus. Dat echt veel meer is dan 'maar een griepje'. Misschien niet gezien het aantal overledenen maar wel qua impact op de gezondheid. Steeds meer mensen beginnen dat te beseffen gelukkig en doen daarom aan afstand houden, geen handen schudden en mondkapjes dragen. Eentje tegelijk dan. Meestal. Ik heb een prima mondkapje maar ben ook wel in voor een geintje op z'n tijd dus vroeg deze voor mijn komende verjaardag:
Zeker weten dat mensen dan vanzelf minstens anderhalve meter bij je vandaan blijven! Denk ik.
Tegen de ochtend bracht mijn vriendin een bliksembezoek aan mijn stede. Altijd welkom! 's Middags toog ik met een buurvrouw naar het lokale voedsel uitdeelpunt om ons wekelijkse pakket op te halen. Zo kom ik nog eens aan mijn groente en fruit!
Samen een kopje thee en eten wisselen ('Oh, ben jij daar allergisch voor? Geef maar aan mij!') en verder met werken. Nog steeds niet mijn achterstand van ruim een week ingelopen uiteraard maar niettemin tevreden het boekhoudprogramma en het werkmail-programma afgesloten om een uurtje of half zes.
Uiteraard sprak ik tijdens een wandeling tussendoor diverse buurtgenoten (keurig op gepaste afstand uiteraard) want zo gaat dat. Heeft u dat eigenlijk ook, gezellige kletspraatjes met buurtgenoten? Op dagelijkse basis?
Van een vriend hadden mijn vriendin en ik keiharde pecunia ontvangen met de bedoeling ons te goed te doen aan een gezellig etentje. Lief, niet? En zo geschiedde. Met de bakfiets onderweg naar een Ethiopisch restaurant voor heerlijk eten en een kopje koffie toe. En een (kokos-)biertje erbij. Lekker!
Onderweg erheen ontmoetten wij een vriend van mij en een vriend van haar. Want zo gaan die dingen.
Donderdag een beetje uitgeslapen en wakker gemaakt door mijn vriendin. Aan de slag in huis, met mijn nieuwe verhalenbundel na wat laatste opmerkingen van een proeflezer, met de ledenadministratie van de Geheime Jongensclub, het schoonmaken van de koelkast en nog zo wat van dat soort klussen. 's Avonds kwam een vriend eten en mijn vriendin at een hapje (lasagne) mee. Koffie en fijne gesprekken en voor je het goed en wel beseft is het elf uur. Tijd voor bed want de volgende dag vroeg op. Maar niet voor ik nog even grinnikte om deze limerick die de vriend zich wist te herinneren:
Vrijdag was ik vroeg op omdat ik deze dag niet thuis werkte maar fysiek op het kantoor van de brouwerij.
Tegenover de overstap halte waar ik wachtte op de volgende bus woont een vriend bij wie ik wel eens koffie drink als ik net de bus gemist heb en een half uur moet wachten op de volgende. De voordeur van het trappenhuis ging open en half en half verwachtte ik de vriend naar buiten zien komen. Maar het was een dame. Die met grote ogen naar mij keek en ik retourneerde een soortgelijke blik want zij bleek een buurvrouw. 'Wat doe jij hier?'
Fijn om een bekend gebouw te zien:
Het was ook fijn enkele collega's weer te zien en in enkele gevallen is het toch handiger om fysiek op kantoor te zijn. Al is het maar zodat je een collega kunt vragen wat hij voor de zaak bij Ikea heeft gekocht en op de bon omschreven wordt als 'Alkalisk en Hallbar'. Wat is het? En dient het geboekt op 'Kleine inventaris'? 'Schoonmaak'? 'Onderhoud machines'? 'Kantoorartikelen'?
Dat je nooit iets mag inboeken zonder te beschikken over de bijbehorende papieren blijkt bijvoorbeeld uit de rekening van een garage. Boekhoudsystemen doen veel geautomatiseerd maar zijn niet alwetend. Volgens de A.I. betrof de rekening 'onderhoud machines'. Maar die grootboekrekening is gereserveerd voor de brouwketels en afvulmachine e.d. van de brouwerij. Terwijl het hier ging om het onderhoud aan de bestelbus. Dus al is een algoritme nog zo snel, de boekhouder achterhaalt'em wel. Of zo. Met de externe boekhouder en een man die ons tijdelijk helpt met de bedrijfsvoering het een en ander bekeken op administratief gebied. Erg nuttig en ik voelde mij gewaardeerd.
Hoe dan ook: prettig (samen)gewerkt en tegen het einde van de werkdag kwam mijn vriendin om samen met mij wat te drinken (even kennis te maken met een paar van mijn collega's ook) en samen gingen wij even langs bij een buurvrouw van de brouwerij. Toevallig ook de vriendin van wie wij het vakantiehuisje in Groningen ruim een week lang mochten gebruiken. Fijn ende gezellig!
Het weekend was voor samenzijn met mijn gade. Samen slapen, samen eten, samen op de bank hangen, samen Teen Wolf kijken (nog maar één seizoen te gaan!), beetje wandelen,
samen een vriendin op visite hebben, samen goede gesprekken voeren en wat dies meer zij.
Zondag wandelde ik tevreden terug naar mijn eigen woning.
Kwam langs een gracht en langs een gratis bibliotheek.
Normaliter een vrij klein kastje op straat
maar zoiets had ik nog niet aanschouwd:
Onderweg mocht ik van diens baasje even met een leuke hond spelen in een nabijgelegen stadspark.
Tussen de bedrijven door kon ik het niet laten af en toe even rond te dolen op sociale media. Daar kwam ik dit juweeltje aan informatie tegen: Wist u dat IG Farben niet alleen de Europese Unie heeft opgericht maar ook de Eerste (en Tweede) wereldoorlog was begonnen om Europa te domineren?
Dat betekent dat IG Farben beschikt over een tijdmachine want het bedrijf werd opgericht in december 1925. Tijdreizen bestaat dus, beste lezers en lezerinnen! En het stond op Facebook dus het is echt waar!
's Avonds nog even genoten van The Voice Senior via Uitzending Gemist. Waat!? Kijk jij 'The Voice'? Tja, normaliter niet maar als je via de groepsapp met daarin medewerkers van een musical waar je in meespeelde erop geattendeerd wordt dat de producent van voornoemde musical meedingt naar de prijzen kun je het niet laten even te kijken, toch? Verrassend om mijzelf even te zien in het voorstellings-clipje.
Ik ben maar even in beeld met mijn musical-collega's dus niet teveel met de ogen knipperen wanneer u toevallig kijkt, oké? O ja, Heddy Lester - de zus van onze regisseur/producent - zingt live haar grote songfestivalhit 'De Malle Molen'.