Dat verklaart mijn liefde voor het voortdurend te berde brengen van feiten en cijfers. Die soms nergens op slaan, zelden nuttig zijn maar af en toe vermakelijk. Natuurlijk speelde ik wel eens buiten met vriendjes van vlees en bloed. Maar niet na het eten 'want dan is het donker en dat is gevaarlijk'.
Thuis was ik stil want ik was in feite alleen: mijn moeder werkte overdag als ambtenaar, werkte voor de kerk en ging uit. Diverse mannen noemde ik 'oom' en/of bij hun voornaam. Oma werkte ook en had 's avonds haar rust nodig. Net als haar zus. Mijn acht jaar oudere broer had andere interesses dan ik (logisch, toch?) en 'geen tijd' voor zijn kleine broertje. Ik was dus stil want had niemand om mee te praten.
Later in mijn leven had ik dus een hoofd vol met feiten waar ik zelf verhalen omheen verzonnen had. Maar voor mij was dat normaal want ook mijn moeder verzon verhalen om feiten heen. Wie die nieuwe meneer was bijvoorbeeld. of waarom zij geen tijd voor mij had. Later ontdekte ik dat ik zelf (of mijn hersenen zo u wilt) een beeld van mijn vader had opgebouwd uit de verschillende verhalen en mannen uit het leven van mijn moeder. Die verhalen van mij wilden naar buiten. Daarom klets ik nu zoveel. Want mijn beste vriendje was een boek.
=================================================
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/
Posts
