Elke zondag een persoonlijk weekoverzicht, elke dinsdag wat goed nieuws met een paar katten, elke woensdag een overweging en elke vrijdag een verhaaltje.
Mijn verhalenbundels zijn te koop via Bol.com én via Lulu.com!
Als u mijn stukjes de moeite waard vindt, kunt u een blogdonatie verrichten. Elke bijdrage is welkom!
Wat een avontuur! Uitgerekend hij was gekozen voor deze bijzondere missie. Maar zo'n grote verrassing was dat eigenlijk helemaal niet. Sowieso was hij maar één van de acht mensen die fysiek waren gekwalificeerd en bovendien had hij de meeste uren doorgebracht in de simulator. Dat zijn oom leiding gaf aan het team dat deze revolutionaire aandrijving had bedacht had hoegenaamd niets te maken met zijn uitverkiezing. Hoopte hij.
Het afscheid van alles dat en iedereen die hij ooit gekend had ging hem makkelijker af dan hij had verwacht. Als hij terugkwam ('als' hij terugkwam) zou zijn man al jaren dood zijn. Hij zou geen enkel gebouw meer herkennen en misschien zou er wel een compleet nieuwe regeringsvorm zijn ontstaan! Er kan een hoop veranderen in 5000 jaar en zijn psychologen hadden hem daar zo goed mogelijk op voorbereid. Maar wat een kans! Hij mocht de weg plaveien voor een uittocht van de mensheid naar de sterren!
De route was berekend en straks zou hij als eerste mens ervaren hoe het heelal vóór hem zich dubbel vouwde zodat hij vrijwel onmiddellijk op de plaats van bestemming zou uitkomen: de planeet die door de media 'Paradijs' was gedoopt.
Voor hem enkele uren maar voor zijn thuisplaneet enkele eeuwen later zette hij zijn sloep voorzichtig neer op buitenaardse bodem en daalde de korte trap af naar het oppervlak. Hij schrok even toen zijn voet wegzakte in de grond maar wist zich al snel te herpakken. De omgeving zag er vreemd bekend uit. Met de nadruk op 'vreemd'. Hij voelde een soort van teleurstelling. Waar was de pers? De muziek? Waar waren de felicitaties? Zou iemand weten dat hij de eerste mens was op deze planeet? Zou er nog iemand leven die wist wie hij was? Somber stelde hij zijn apparatuur op; er moest gewerkt worden!
Tijdens het eten bedacht hij zijn volgende stap: inmiddels was duidelijk dat de wetenschappers gelijk hadden gehad en de atmosfeer hier niet veel verschilde van die van de Aarde. Hij miste de planeet. Nu al. Maar dit was zijn nieuwe thuis. Straks uitgebreid - en voorlopig nog even met pak aan en helm op! - de omgeving verkennen en dan een signaal versturen naar huis: wel of niet meer mensen sturen om de eerste kolonie buiten het zonnestelsel te stichten?
Hij kon niet met zichzelf overeen komen wat de kleur van haar huid was en besloot de kleur 'bloen' te noemen omdat het vaag leek op een mix van blauw en groen. 'Turquoise' heeft hij nooit kunnen spellen dus 'bloen' kwam in zijn dagboek. Kleurenblind zijn heeft nadelen en dat de zon op deze planeet zaken anders kleurde dan hij gewend was hielp óók al niet. Over de kleur van haar ogen deed hij maar helemaal niet moeilijk: die waren onbestemd van kleur en prachtig! Er leken zich complete goudkleurige sterrenstelsels schuil te houden in haar irissen. En misschien was dat ook wel zo. Zij bleef maar naar hem glimlachen maar dat kon net zo makkelijk een teken van vijandigheid zijn. Hij besloot voorzichtig te blijven. Niet door het wezen dood te schieten zoals in vroeger tijden met mogelijke bedreigingen werd omgegaan, maar door haar (het wezen leek borsten te hebben maar wat zegt dat?) zijn handpalmen te laten zien.
Het duurde even voor hij besefte dat hij in slaap was gevallen en van het wezen had gedroomd. Maar het voelde zo echt!
De ervaring deed vreemde dingen met zijn psyche. Daar was hij voor gewaarschuwd. Maar niemand waarschuwde hem voor de klop op de deur van zijn sloep.
Gek eigenlijk: ik uit mijn mening en meteen worden mensen boos omdat ik een jodenhater zou zijn. Alleen maar omdat ik de vraag stelde: wie gaf Israëlische soldaten het recht Palestijnse kinderen te vermoorden?
Ik zou natuurlijk het onderwerp kunnen laten rusten en alleen nog maar grappige katten filmpjes kunnen posten. Maar dan stoot ik hondenliefhebbers tegen het hoofd.
Het spijt mij voor de mensen die graag zouden zien dat alleen hún mening wordt geuit maar ik zal mij nooit laten intimideren. Natuurlijk mag u het niet met mij eens zijn. Graag zelfs want als u goede argumenten aanvoert leer ik daarvan en ik leer graag. Maar geen scheldpartijen graag, geen intimidatie en geen leugens. Kunnen wij het daarover eens zijn? Fijn!
Nee, dan Spinoza. De grote filosoof was ervan overtuigd dat er geen goed en kwaad bestaat maar alleen maar leven. Is het vreselijk wanneer een leeuw een konijn vermoord? Het konijn zal dat vinden. De jongen van de leeuw hebben nu te eten dus zullen het dode konijn niet als moord zien maar als lunch. Wel gaf Spinoza aan dat sommige mensen slecht zijn voor het algemeen welzijn. Daarom stelde hij een overheid voor die uitsluitend regels oplegt en handhaaft waarmee mensen de vrijheid van anderen niet mogen beknotten. Niet vanuit liberaal of socialistisch oogpunt of zo maar gewoon omdat dat praktisch is. Waarschijnlijk was het die houding waardoor hij uit de Joodse gemeenschap was verstoten. Hij vond namelijk niet dat maar één groep mensen altijd gelijk kon hebben. En vond het onzin dat gelijk te baseren op een zelfgeschreven Heilig Boek.
.
Waarom vielen de Arabische staten Israël aan? Omdat de Israëliërs in 1948 besloten een deel van het door Engeland aan hen gegeven gebied 'Israël' te noemen en dat niet te willen delen met Arabieren. In het kort. Althans, dat is de meest gangbare mening. Hier het volledige verhaal: http://www.quest.nl/artikel/hoe-is-het-conflict-tussen-israel-en-de-palestijnen-ontstaan Ik noem het volk overigens Palestijnen omdat zij zichzelf zo noemen. Zo noem ik de Inuït geen Eskimo omdat ik hen daarmee zou beledigen.
Al die pro-Israël mensen, hebben die wel eens gesproken met een Palestijn? Nee? Raar. Zij vinden zelf toch altijd dat er twee kanten zijn aan een verhaal? En dat je beide kanten moet kennen voordat je je een mening mag vormen?
Stel dat...
Stelt u zich eens voor dat de VN besluit een half miljoen Syrische vluchtelingen (voornamelijk moslims) in Nederland te plaatsen omdat zij in eigen land worden vervolgd en vermoord. Zonder overleg met de al zittende bevolking en zonder elementaire zaken als huisvesting te regelen. Wij Nederlanders zouden in opstand komen omdat de nieuwkomers gebruik maken van onze faciliteiten, de weinige banen die er nog zijn inpikken en voor de rest gebruik maken van ons sociale stelsel. Dat toch al sterk onder druk staat. De opstand wordt hardhandig neergeslagen door de VN maar landen als België, Duitsland en Denemarken komen ons te hulp. Zo ontstaat een scheuring binnen de VN. Terwijl de nieuwe staat -laten wij die even 'Isecht' noemen - binnen de onze militaire steun krijgt van landen die sterker en machtiger zijn dan België, Duitsland en Denemarken. Onder militaire dwang moet de oorspronkelijke bevolking steeds meer land en privileges inleveren en krijgen de nieuwkomers steeds meer macht en voorrechten. Sommige oorspronkelijke bewoners pikken dat niet en worden opstandig. Het begint met protesten en blokkades maar nadat bij het neerslaan van een protest tientallen mensen - waaronder vrouwen en kinderen- zijn omgekomen, wordt de sfeer allengs grimmiger. Tot een getergde Nederlander een jonge vrouwelijke Isechter verkracht en haar broer vermoord. De publieke opinie richt zich nu tegen de Nederlanders en zelfs de vroegere bondgenoten krijgen hun twijfels over het steunen van een volk 'dat nieuwkomers te pas en te onpas verkracht en vermoord.'
Kwaad doen
Geen enkele reden is een goede reden om een ander kwaad aan te doen maar als u een zinnige - en met feiten en argumenten onderbouwde - reden voor mij heeft waarom Hamas Israëlische burgers mag terroriseren en met raketten bestoken en Israëlische soldaten huizen van Palestijnen mag platgooien met soms de bewoners daar nog in, dan lees ik dat graag. 'Het was helemaal onze bedoeling niet om die kinderen te vermoorden maar om hun huizen plat te bombarderen!' O, dan is het goed. 'Ik wilde een statement maken door in een druk winkelcentrum met een mes te zwaaien. Niet mijn schuld dat vier burgers toevallig recht in de punt renden!' O, dan is het goed.
Nee, dat is het niet. En zal het nooit zijn. Nogmaals: noem mij één valide argument waarom kinderen nu moeten boeten voor wat hun opa's misschien gedaan hebben. Dank u.
Reactie
Hier de reactie van een zeer gewaardeerd collega weblogger op mijn stukje over de toestand in Palestina. Een zeer begrijpelijke reactie. Vanuit zijn oogpunt. Hoewel ik eerlijk gezegd vermoed dat zijn visie van het verhaal een tikje eenzijdig is. Zo denk ik niet dat hij ooit een Palestijn gesproken heeft. Als dat wél zo is en hij heeft inderdaad meerdere mensen gesproken aan beide kanten om het verhaal zo goed mogelijk objectief te kunnen vertellen, mijn excuses. Dat gebeurt vaker, dat mensen zich een mening vormen zonder beide zijden van het argument te kennen. Zelf - en vaste lezers weten dat - heb ik daar ook wel eens last van, dat bevooroordeeld zijn.
Als jij elke dag gebombardeerd zou worden. Zou jij dan ook lijdzaam toekijken hoe jouw land, jouw huis of jouw gezin vernietigd wordt. Waarschijnlijk zal je antwoord nee zijn. Er zijn trouwens geen bevolking van Palestina, ze leven in de Gazastrook. Land wat ze bezet houden wat toebehoort aan Egypte en ze leven in de Jordaanoever. Land wat ze bezet houden wat toebehoort aan Jordanië. Iemand anders gaf hem in het reageerblok het voordeel van de twijfel: 'In elk geval belicht hij de zaak van meerdere kanten.' Klopt. Van die van de Joden en de Israëliërs (Dat is dus maar één kant!). Maar niet die van de Palestijnen (die door Joden consequent 'Arabieren' worden genoemd.) Naar aanleiding van deze reactie en uit puur respect voor de schrijver van de reactie ben ik gaan speuren naar feiten die het verhaal dat het allemaal de schuld is van de Palestijnen onderbouwen. Die blijken erg moeilijk te vinden. Net als onbevooroordeelde verhalen over het conflict. Ook is het blijkbaar niet toegestaan om te vinden dat beiden kanten schuldig of beide kanten onschuldig zijn. Beide kanten lijken te eisen dat anderen een zijde kiezen. Heel irritant.
Palestijnse Arabieren de agressor?
Zoals gezegd: het is mij niet tot nauwelijks gelukt om bewijzen te vinden voor het feit dat de Arabieren die de meeste mensen 'Palestijnen' noemen de agressor zouden zijn in dit verhaal. Daarom doe ik een beroep op mijn lezers: heeft iemand voor mij een onafhankelijke bron die dit aantoont? Heel graag!
Waarom heeft men een hekel aan Israël?
Hier een Joodse meneer die zich afvraagt waarom de Palestijnen toch zo'n hekel hebben aan de Israëliërs. Het is de oorspronkelijke bevolking immers toegestaan te blijven leven op een miniem klein stukje van hun oorspronkelijke eigen land? En natuurlijk had Israël geen andere keus dan Egypte en Syrië aan te vallen want het voelde zich bedreigd. Bovendien was het zo vriendelijk om Jordanië niet aan te vallen. Aardig toch?
Hier een iets minder gekleurd filmpje. Eentje met feiten in plaats van ongefundeerde beschuldigingen.
Hier het verslag van een Amerikaanse mevrouw die eerst pro Israël was en later ontdekte dat er meer was aan het verhaal. Gewoon, door goed diverse nieuwsbronnen te raadplegen en...zelf naar het gebied te gaan en te ontdekken wat er écht aan de hand is. Overigens heb ik zelf vrienden in Israël wonen die het ook niet uitmaakt wie er begonnen is: als er maar een einde aan komt. Ik denk dat aan beide zijden de meesten er zo over denken. Alleen wapenhandelaren zullen voorstander zijn van meer geweld. En een handvol idioten. Zoals enkele politici en/of fanatici. Wat denkt u?
Een vraagje aan u: zijn deze kinderen criminelen?
Speciaal voor dat deel van mijn lezers dat Engels lastig vindt te volgen hier een Nederlandstalig feitenrelaas. Zonder een beschuldigende vinger uit te steken naar welke kant dan ook.
Helaas zijn er bronnen die er baat bij hebben het conflict aan te wakkeren. Hier de 'onafhankelijke' Amerikaanse nieuwszender ABC die doodleuk verklaart dat de slachtoffers in het filmpje bij het verhaal Israëliërs zijn die door gemene Palestijnen hun huizen uit gebombardeerd zijn. In werkelijkheid was het omgekeerd.
In werkelijkheid laat het filmpje Palestijnen en hun door Israëli's verwoeste huizen zien. Toen het ontdekt werd bood ABC netjes excuses aan. Dat gelukkig dan wel. Helaas kon men niet zeggen waarom men zo glashard had gelogen.
Hier een korte mogelijke verklaring waarom de Palestijnen zo boos zijn:
Als tegenwicht hier een aangrijpend filmpje over Israëlische slachtoffers van Palestijnse aanvallen.
Verschrikkelijk! Maar even een vraagje: als iemand mij of mijn kinderen wat aandoet, geeft mij dat dan volkomen automatisch het recht de kleinkinderen van de kinderen van diens buurman te vermoorden? (die vraag geldt voor beide kampen natuurlijk want beide zijden doen verschrikkelijke dingen. En praten dat goed om de verkeerde redenen. Vind ik.)
Nog één filmpje dan over de verschrikkingen aan beide kanten:
Hamas stuurde vier raketten die alle vier werden onderschept en Israël sloeg terug. Hard.
Aan Palestijnse kant stierven 150 mensen. In Israël raakten 12 mensen gewond. Vanwaar dat gigantische verschil in slachtoffers? Simpel: Israël wordt militair gesteund door de grootmacht Amerika.
Gelukkig zijn er een heleboel mensen die zonder - al dan niet gefundeerde en/of aangeleerde - haatgevoelens zitten en vinden dat mensen best in vrede kunnen samenleven.
En hier het relaas van een Israëlische soldaat die niet langer zijn mond kon houden over de verschrikkingen die hij en zijn collega's moesten uitvoeren.
Eerlijk gezegd maakt het mij geen barst uit wie er begonnen is of waarom. Zijn Israëlische soldaten schuldig aan moord op Palestijnse kinderen? Ja. Aan de andere kant: zijn leden van Hamas en de PLO schuldig aan de moord op onschuldige Israëlische burgers? Ja. Is het conflict de schuld van die kinderen en burgers? Nee. Daarom moet het ophouden. Ongeacht wie er begonnen is of waarom. Vind ik. U misschien niet. Maar ja, u vindt misschien dat de kinderen van Arnold Schwarzenegger vermoord mogen worden omdat de vader van 'Terminator' een Oostenrijkse nazi was. Tja, eigen schuld. Moet je natuurlijk maar niet het kleinkind van een engerd zijn.
Maar nu wat gezelligers: Koffie
Het zal vast heel lekker zijn, zo'n Natte Machiastrella met een scheutje amandelmelk uit een pak dat naast een fles ammoniak heeft gestaan in een schuur waar de temperatuur op een constante 17,2 graden Celsius wordt gehouden en waar jarenlang vegetarische varkens werden gehouden en dat wordt gelardeerd met een paar fijne korrels (biologische! Alsof er ook chemische bestaat...) cacao bovenop de net niet voldoende opgeklopte warme melk. Maar als ik koffie bestel wil ik gewoon koffie. Nog liever dan een paar keer per week een fijn bakje koffie drinken doe ik dat met vrienden.
Zelfmoord
In de loop der jaren (enkele decennia, hoor!) hebben zeven vrienden van mij zelfmoord gepleegd. In enkele gevallen betrof het euthanasie als uitvloeisel van kanker. Maar toch. Dat verlies doet wat met je. Met de ene klikte het wat beter dan met de ander maar stuk voor stuk waren het mensen bij wie ik altijd welkom was. En omgekeerd ook: zij konden 3 uur's nachts mij wakker bellen met de voordeurbel en ik zou ze binnenlaten en een luisterend oor bieden. Dat.
Drie uur 's nachts
Gelukkig zijn er nog steeds ook levende mensen die ik 'vriend' mag noemen en daar prijs ik mij gelukkig mee. Naar het schijnt gaan steeds meer mensen door het leven zonder vrienden. Eenzaamheid is een verschrikking, lijkt mij. Je hoeft niet dagelijks te bellen of de deur bij elkaar plat te lopen om elkaar 'vriend' te mogen noemen. Sterker nog: sommige van mijn vrienden heb ik nog nooit ontmoet maar ook online kun je een hechte vriendschap opbouwen. Al is knuffelen (wat ik heel graag doe) dan wat lastig.
Problemen
Gewoon het idee dat er mensen zijn bij wie je terecht kunt, die oprecht naar je luisteren, je helpen wanneer je het moeilijk hebt. Zelfs wanneer je de problemen in kwestie zelf hebt veroorzaakt. Voor mij zijn dat vrienden.
Hoe is dat voor u? Wat is uw definitie van 'vriend'?
Hier is Joe Cocker met 'With a little help from my friends'.
Posts
