Supermarkt

Een rose stuk rubber dat ooit dienst deed als rode skippybal, een nooit gebruikte wegwerp-barbecueset die zó oud was dat hooguit een antiquair er nog geld voor overheeft, een tennisbal met een touwtje eraan en een strandsetje voor 4-jarige kinderen terwijl m'n jongste inmiddels tien is. Ja, je vindt nog'ns wat bij het uitruimen van een tuinopbergmeubel! Niet in de laatste plaats een hoop stof en dode spinnen die niet allemaal dood blijken te zijn. Maar goed, we hebben veel weg kunnen gooien, de tas met spullen voor de rommelmarkt verder gevuld en wat dingetjes opzij gelegd waar m'n nichtjes wellicht blij van worden. Waar ik minder blij van word is al dat slechte nieuws van de laatste weken: bosbranden, een veerbootramp en zelfs een schietpartij in een bioscoop! Hoe vreselijk ook: ik blijf mijzelf voorhouden dat dagelijks zo'n 35000 mensen sterven van de honger en dat daar nauwelijks iemand om maalt. Liever maakt men zich druk om 'die arme circusdieren' terwijl men tegelijkertijd geniet van een mals stukje plofkip. Het grootste deel van vandaag brachten wij door op het strand van Zandvoort en 's avonds gingen wij naar het circus. Inderdaad, zo eentje met (al dan niet wilde) dieren. Hoewel ik bijvoorbeeld tijgers liever in de vrije natuur zie denk ik dat circusdieren beter af zijn dan de dieren die eindigen in stukjes cellofaan in de supermarkt.

Snackbar

De aangifte omzetbelasting is gedaan, er is gewerkt voor Stichting HIOB, het zaadje is gelegd voor mogelijk toekomstige opdrachten en een paar facturen zijn verzonden. Tijd voor een hapje eten en een avondwandeling! Zullen wij bekenden tegenkomen op het strand?

Dat was allemaal gisteren. Vandaag gingen wij naar de film: The Dark Knight Rises, de nieuwste Batman-film. In de bioscoop kwamen wij geen bekenden tegen.

Glazenwasser Arjan, buurvrouwen Irene, Angela en een buurvrouw van wie mij steeds weer de naam ontglipt ontmoette ik in de afgelopen paar dagen. Tijdens een avondwandeling ook nog een bevriende fotograaf en vandaag een paar mensen die onderdeel uitmaakten van de groep vakantiegangers naar Tsjechië, afgelopen skivakantie.

Op het werk kwam ik ook nog wat bekenden tegen: vriendin Sharon met haar kinderen, de eigenaar van een entertainmentbureau, een (ook voor mij) bekende Nederlander en nog zo wat mensen. Behalve een hele hoop wild uitgedoste mensen kom je op zo'n zomerfestival ook heel wat reclame-uitingen tegen. Zelfs zonder dat je daar om vraagt.

Is het een optie om reclames af te schaffen? De bedragen die reclamebureaus ontvangen zijn samen een veelvoud van wat het Koninklijk Huis ontvangt. Persoonlijk zit ik liever zonder reclame dan zonder Koningin. Het geld dat alle commerciële bedrijven gezamenlijk overhouden is meer dan voldoende om de crisis te bestrijden!

Over geld en diefstal gesproken: op het festival waarvan ik hierboven spreek waagde men het 3,75 te vragen voor een patatje met en 10 hele euro's voor een crêpe! Ja, u leest het goed: 10 euro voor een dunne pannekoek met een laagje chocolade/hazelnootpasta....En mensen betalen die bedragen gewoon. Dus hoezo crisis?

Nog een voorbeeld van gerommel met geld:

50 Cent moest ik bijbetalen bovenop de prijs voor een kaartje voor een evenement. Volgens de omschrijving ging het om 'betalingskosten'. Ik vind het vreemd dat je tegenwoordig steeds vaker moet betalen om te mogen betalen. Bij de bank betalen we een paar euro per maand om onze rekening te mogen hebben en bij de bioscoop betaal je 'servicekosten' voor de eer die je wordt gegund om geld af te staan voor het bekijken van een bioscoopfilm.

Nog even en dan betalen we bij de bakker 20 cent extra omdat hij ons behalve brood ook nog z'n meest aimabele glimlach schenkt. In veel landen telt ketchup als serviceprodukt; bijna alleen in Nederland (in welk land nog meer? Iemand?) dient er 50 cent te worden betaald voor een paar gram ketchup bij de snackbar.