Hoe betrouwbaar is het bericht dat Anders Moberg 50.000 euro heeft ontvangen
bij wijze van inburgeringsgeld? Mijn bron is Jan Mulder dus eigenlijk moet de vraag luiden: hoe betrouwbaar is Jan Mulder?




Nu we het toch over supermarkten hebben...het schijnt dat er een prijzenoorlog is uitgebroken en de directie-piepeltjes bij Albert Heijn hebben bedacht dat je klanten voor je kunt winnen als je weer redelijke prijzen gaat berekenen in plaats van tonnen uitgeven aan accountants die moeten berekenen hoe Moberg alsnog zijn miljoenen krijgt nu het onder publieke druk niet meer via direkte bonussen kan.


Zijn we dan al die tijd besodemieterd? Want de prijzen gaan omlaag en nog immer maakt men winst. Heeft men onderling afgesproken het grote publiek (U en ik en nog en paar miljoen anderen) te belazeren? Als dat wordt bewezen: welke straf gaat het Nederlands juridisch apparaat hen dan opleggen: een limiet stellen aan de inkomsten van topmanagers?





Gisterochtend bijna ouderwets met Aoife staan kletsen op het schoolplein.
Alsof ik maar een week was weggeweest...


Even bij buurvrouw Miriam langsgeweest om voor Eva een jurkje en voor haar en haar zusje samen een doe-boekje van The Fimbles af te geven.
M'n dochter bleek meer geïnteresseerd in het bijgeleverde schaartje en de stickers dan in haar nieuwe geëpauleerde vlinder-jurkje.
Heerlijk met ze gespeeld met het keukentje en diverse poppen terwijl ik eea besprak met hun moeder.




Bij het ophalen van Fer van de opvang nog staan babbelen met buurvrouw Irene, ooit een goede vriendin van buurvrouw Johanna. Thuisgekomen ging Ferdinand meteen met zijn nieuwe Playstation-spel aan de gang: Op Victoria Station lag "Beyblades"
op ons te wachten in de gebruikte spelletjes-bak. Dat kun je niet laten liggen...


Hij was nog volop aan het spelen toen eerst Stefan en daarna ook Claudia arriveerde.
Nadat ik hen had verteld waar het eten stond zodat zij zichzelve konden voeden liep ik met m'n zoon ons wekelijkse stukje naar het buurthuis waar de karate-meester zijn dojo heeft. Volgens de meester is hij één van de besten uit zijn groep. Goed he?




Thuisgekomen bleek dat m'n gasten Lola Rennt zaten te kijken, een fantastische film.
Ondertussen konden Fer en ik eten van de voor dat doel in de pan gelaten restanten
van hun avondmaal. De film zat in het laatste stadium toen buurvrouw Angèlique langskwam. Onder geheimzinnig gefluister nam zij de Ferman mee naar haar huis om een kwartiertje later terug te komen met een enorme doos vol Ministeck. Vroeger zat ik daar met mijn oma mee te spelen tijdens de kerstvakanties. De geschiedenis kan zich herhalen...

Voor mij had buuv A nieuwe platen schuimrubber vloerbedekking. Cijfers. Goed passend bij de letters die er al lagen.
Voor haar had ik een zak salt & vinegar chips en een paar fluffy sokken met aparte tenen en genoot van de manier waarop zij masserend de spierknopen uit mijn rug en schouders kneep terwijl ik maar niet kon afblijven van haar nu nog zachtere voeten...




Superfer mocht nog even achter de computer terwijl ik mij ledig hield met een aantal huishoudelijke klusjes, Steef en Clau alvast hun bedscène oefenden en buuv A daarvan een telefonisch live-verslag bracht aan Daniëlle.

Het is maandag en het leven herneemt z'n gewone gang. Na een geweldige nachtrust verzorgd door m'n moeder zit Ferdinand vol van verhalen in z'n schoolbank. In Swansea ervoer hij hoe het is om een eigen kamer te hebben. Ik vertrouwde hem voldoende om hem die avond alleen te laten met de badkuip, de TV en een reisspelletje. Zo kon ik nog even naar de lokale pub met Hotlips. Haar mobiele nummer lieten wij achter bij de eigenaar van het guesthouse "just in case". Ik werd niet teleurgesteld: Bij terugkomst vond ik hem in diepe rust. Al werd ik om drie uur 's nachts gewekt door een timide stemmetje dat mij door de deur heen vroeg of ik er was...


Eerder op de avond verraste ik Kevin Johns, dominee benevens stadion-omroeper en ex-collega door te verschijnen op een benefiet-avond waar hij optrad als veilingmeester. Daarnaast nog een aantal mensen meer ontmoet uit de tijd dat ik daar twee maanden lang woonde. Bij ons vertrek hadden Hotlips en haar zoon (die ondanks zijn doofheid onwaarschijnlijk leuk speelde en communiceerde met z'n leeftijdgenoot Ferdinand) onze bus gemist. Ze zijn'm echter gevolgd in hun auto en op een gegeven moment zag onze chauffeur kans om de bus tijdelijk te parkeren zodat wij nog met een flinke knuffel fatsoenlijk afscheid konden nemen. Lief he?




In Londen logeerden wij bij Tim. Met een vriendin van hem, Patricia, kon Fer het errug goed vinden. Binnen een half uur na aankomst had hij al een "geheime hut" in hun tuin gecreëerd. Het was ook goed om Ishpal weer te zien, een vriend en collega van Tim en zijn vriendin Mariann die er helaas niet was. Wel was de Hippies From Hell sweater er nog die ik daar tweeëneenhalf jaar terug had laten liggen toen ik daar was
voor de begrafenis van Viking Raider. Met Fer, Black Panther en Goth nog naar z'n graf geweest in Grove Park Cemetery. Sinds kort heeft hij een steen. Alleen staat daar een roos in gegraveerd. We gaan regelen dat er een vikingschip of een zwaard of zo bij komt.


M'n zoon vond Camden Market niet zo bijzonder als ik. Toch bleef hij geweldig. Niet om aandacht vragend speelde hij bij Sebastian thuis met haar hond: verstoppertje rond de pooltafel in de keuken...


Ter afsluiting van ons avontuur zijn Fer en ik "The London Eye" in geweest: het (nu nog maar als het aan de Chinezen ligt niet lang meer) grootste reuzenrad ter wereld. Een geweldige ervaring! (Als ik ervan had geweten had ik nog even gekeken of ik de Amerikaanse illusionist David Blaine had zien hangen in zijn glazen kooi boven de Thames.)




Nu zijn we weer terug in Nederland. Het land waar je moet betalen voor de ketchup
bij je patat. Waar de buschaufeur niet wacht met optrekken totdat het oude vrouwtje zit. Waar een wisseling binnen de Rocky Horror-cast heeft plaatsgehad zodat ik weer met m'n "oude" Janet mag verder repeteren. Waar AH een aantal prijzen heeft verlaagd en KPN de bonussen voor topmanagers heeft afgeroomd. Waar mensen de gedenktegel van de vermoorde Anja Joos hebben gejat...




Op m'n Engelstalige log een iets ander verhaaltje over onze reis...