Folders

Een heerlijke dag gisteren. Eerst een klant geholpen, toen een uurtje Pilates met en bij vriendin Eva en daarna m'n zoon zien rennen die zijn klas vertegenwoordigde op het onderdeel Estafette als onderdeel van het grote klassetoernooi. Een andere toeschouwer was een bekende van mij: een jongeman die ik onder mijn hoede mocht hebben toen ik nog werkte als groepsleider naschoolse opvang. Gisteren was de Ferman aanwezig bij het onderdeel Eloquentia waarbij de vertegenwoordiger van zijn klas als derde eindigde. In het school-schaaktoernooi ging de eerste plaats naar een klasgenoot.

Wanneer je niet afgaat op de valse sentimenten die ons worden voorgelegd door de diverse media met Het Journaal voorop en 3 minuten (Okee, misschien een kwartiertje) tijd neemt om onderzoek te doen kom je tot de volgende conclusie: De Criminaltiteit-cijfers zijn gedaald sinds 2005. Althans volgens het CBS. Zélfs volgens de Telegraaf.

De media vertellen ons ook dat de proef met de OV-chip in Rotterdam zeer sucesvol is; Bij maar 3 procent gaat het mis met uitchecken...Voor een school, de landmacht of een ziekenhuis zijn dat schrikbarende cijfers:"Slegs 1 op de 33 leerlingen is onhandelbaar; slegs 1 op de 33 soldaten wordt doodgeschoten; slegs bij 1 op de 33 patiënten mislukt de operatie.

Klagen over dit soort zaken heeft weinig zin.

Klagen bij netwerksites, bivoorbeeld over auteursrecht-zendingen werkt misschien wel té goed. Doodsbang als de mensen achter Hyves, mySpace en dergelijk zijn voor rechtzaken verwijdert men klakkeloos complete accounts wanneer iemand een klacht heeft over de inhoud. Je hoeft in je mailtje maar te beweren dat je advocaat bent en Hup! daar verdwijnt het complete profiel van je ex. In de meeste gevallen kan de verloren data (krabbels, foto's) niet meer worden teruggehaald. Dat is makkelijk!

Voor de een of andere fietsendief bleek het ook makkelijk om vandaag in Amsterdam, vlakbij het Leidseplein een tweetal fietsen te stelen. Eén daarvan was van een klasgenoot van m'n zoon en die andere was van m'n zoon zelf. Op Twitter zijn we al een Lance Armstrong-actie begonnen om de verblijfplaats van de fiets te achterhalen. Hier nog even een foto van het vervoermiddel van m'n arme zoon

en hier de link naar een Youtube-filmpje -met daarin een prominente rol voor de gestolen fiets- geschoten op dezelfde mooie dag) die nu z'n folderwijk loopt met een boodschappenwagentje gevuld met honderden folders.

De link van vandaag (via -en met dank aan- Sargasso) zal hopelijk politici aansporen wat meer naar de burgers te luisteren want vragen van burgers én de antwoorden van de politici staan hierop gepubliceerd. Iets wat ik al langere tijd op persoonlijke basis doe via http://vragen.blogspot.com

Integriteit

Het stukje werd langer dan gepland. Gebruik van bijvoorbeeld Zapreader wordt aanbevolen...

Ze moeten het ook niet overdrijven met die geweldsincidenten tegen conducteurs. Vandaag was het wéér raak: Op station Almere werd een conducteur geduwd en een ander geslagen. Dit is misschien al het dérde incident van dit jaar! Het is toch verschrikkelijk: bijna elke maand wordt er ergens in Nederland een buschauffeur of NS-conducteur geslagen. Nou, nou, nou. Poe hé!

Natuurlijk moeten passagiers gewoon voor een kaartje betalen en netjes boete doen wanneer zij worden betrapt op zwartrijden. Natuurlijk mogen passagiers niet mentaal het hoofd van hun ex projecteren op de neus van een conducteur en vervolgens slaan. Natuurlijk moeten passagiers zich gedragen.

Natuurlijk moet de NS niet overdrijven. Neem nu het geweld dat is gebruikt tegen een NS-conducteur na afloop van de voetbalwedstijd Nederland-Schotland. Ja, het was in de trein en ja, de man die gebroken botten opliep was een conducteur. Maar nu komt er even informatie voor mensen die niet meer hebben gelezen dan de koppen in De Telegraaf: De goede man was als privé-persoon naar de wedstrijd geweest. In zijn "Hoera, ik hou van Oranje!"-outfit was hij met andere supporters in de trein gaan zitten. Toen één van hen geen zit had te wachten tot het toilet vrij was en dus de volle blaas maar op het balkon ledigde (niet in de coupé, dat is toch al heel netjes...) zei de conducteur in kwestie er wat van en kreeg vervolgens klappen. Hier het oorspronkelijke bericht in "kwaliteitskrant" NRC.

Het bericht had ook kunnen luiden:

"Conducteur moet niet zeiken"

Amstersfoort, 29 maart 2009.

Door onze redacteur

Na afloop van de voetbalwedstrijd Nederland-Schotland wilde een groepje Oranje-supporters in duidelijk uitgelaten stemming (Oranje had immers de wedstrijd overtuigend gewonnen) met de trein huiswaarts keren. In het verleden hadden zij al goede resultaten geboekt met dit vervoermiddel en aangezien zij direct na de wedstrijd eerst en vooral de lokale horeca waren wezen steunen leek het hen verstandig de auto's te laten staan en de trein te nemen.

Zo kon het voorkomen dat al zittend in de trein en nagenietend van het fantastische resultaat de een na de ander moest voldoen aan de roep van Moeder Natuur. Spijtig genoeg had de NS in een bezuinigingsronde die diende ter loonsverhoging van het management besloten het aantal toiletten op de treinen sterk te reduceren. Dit nadat het reizigersorganisaties was gelukt om het geheel afschaffen van toiletten in de trein tegen te gaan. Zodoende was er slechts één toilet beschikbaar voor de grote groep keurige jongeheren die hadden genoten van een dagje uit in de grote stad. Eén van hen kon het niet laten een daad van kattekwaad te combineren met het ledigen van hoge nood en besloot -onder aanmoediging van zijn makkers- te urineren op het balkon.

Een spion van de NS, voor de gelegenheid uitgedost als Oranje-supporter, voelde een andere dringende behoefte. Namelijk om het feestje des heren die met hun zuurverdiende spaarcentjes een voetbalmatch hadden betaald moedwillig te versjteren. Hij wees de urinerende man -die zich niet kon verdedigen aangezien hij zijn handen vol had aan zijn jongeheer- op het feit dat zijn aktie niet is toegestaan. Die wilde daarop de lachers op zijn hand krijgen door te zeggen:"Ach man, zeik toch niet zo!"

In plaats van te lachen om deze door velen als hilarisch opgevatte opmerking begon de door de Spoorwegen ingehuurde spion een duw- en trekpartij waarbij hij uiteindelijk zelf het onderspit delfde. De wildplasser en een compaan mochten de nacht doorbrengen in een kille politiecel terwijl de aanstichter van het incident in de watten werd gelegd in een warm ziekenhuisbed.

Diezelfde nacht vond er in Tilburg een incident plaats waarbij een agent handtastelijk werd bij een meningsverschil tussen een aantal dames. Een oplettend heerschap kon voorkomen dat de agent de dame in kwestie van haar eer beroofde door petmans letterlijk in het nekvel te grijpen. Een omstander riep tegen de diender "Val toch dood man!". Deze uitroep van verontwaardiging werd door een aantal collega-agenten -die overigens den gehele tijd op veilige afstand bleven en pas in aktie kwamen toen het oploopje nagenoeg voorbij was- later tegenover de politierechter uitgelegd als een doodsbedreiging aan het adres van hun collega.

Einde berichtgeving

Natuurlijk is het erg voor de slachtoffers van geweld. Maar was het indertijd dan niet zielig voor mijn zoon toen een buschauffeur van het GVB Amsterdam besloot dat ik niet snel genoeg uitstapte met de buggy waar mijn nog zeer jonge zoon in zat? Om mij af te straffen deed hij maar vast de deuren dicht waardoor de buggy bekneld en zelfs behoorlijk beschadigd raakte. Gelukkig was het een vrij stevig karretje en sliep m'n zoon rustig door. Het karretje was total-loss, de chauffeur grijnsde in zijn achteruitkijkspiegel en riep:"Ja, eigen schuld. Moet je maar opschieten hè!?" Nadat wij bij het vervoerbedrijf dreigden met ons verhaal naar de pers te stappen kregen wij een nieuwe kinderwagen vergoed.

Vreemd genoeg krijgen zulke verhalen bijzonder weinig persaandacht. Wat is het probleem, jongens en meisjes van de sensatiepers: als je niet meedoet met de hype kun je niet scoren? Ooit wel eens aan gedacht om daadwerkelijk iets te doen met je journalistenopleiding? Of nee, die hebben jullie natuurlijk niet. Anders zou je wel de betekenis van dat ene woordje weten: integriteit.

Vandaag staan wij stil bij de slachtoffers van de aardbeving bij L'Aquilla, Italië