Overtuigen
"Zal ik dan maar vast gaan koken?"
Wat een antwoord van een jongen die telefonisch verneemt dat zijn vader onderweg is naar huis maar slegs een kwartiertje thuis kan zijn voordat hij doorreist naar een vergaderruimte waar hij tot de ontdekking kwam dat hij door de spoed niet alle stukjes huid van schmink heeft ontdaan. Volgens mij is Ferdinand redelijk zelfstandig voor een kind van tien. Hoe hard ik ook probeer om zijn alleen thuis-zijn te beperken tot één avond per week, het lukt niet altijd. Vanaf januari hoop ik in rustiger vaarwater te verkeren zodat er wat meer tijd vrijkomt om de Ferman te ondersteunen in zijn voortgang naar volwassenheid. Tegelijkertijd wil ik hem meer nog kind laten zijn.
(Zijn er meelezende ouders die dit dilemma herkennen?) Wat dat betreft is het maar goed dat er morgenavond niet vergaderd hoeft te worden: hij zal dan graag aan zijn vader verhalen spuien over zijn verjaarsfeestje-met-vrienden van die middag...Dat ik hem aantrof in mijn bed in plaats van in zijn eigen zegt ook al het een en ander, natuurlijk. Morgen hoor ik of zijn moeder nog langs is geweest.
De wereld staat af en toe écht op z'n kop...Kwam eerder GroenLinks met het doorgaans als "Rechts" bestempelde plan om het recht op een WW-uitkering te verkorten tot een jaar (met dien verstande dat de periodieke bijdrage wordt verhoogd); treedt tegenwoordig de VVD naar buiten met het idee om alle musea in Nederland altijd gratis toegankelijk te maken. Een van oudsher "Linkse" gedachtegang. Het moet niet veel gekker worden.
In Nieuw Zeeland blijkt bijvoorbeeld dat vliegmaatschappijen Air New Zealand en Quantas eenvoudigweg de anti-discriminatiewetgeving aan de laars mogen lappen: zij voeren namelijk bewust het beleid dat alleenreizende kinderen niet naast mannen mogen zitten in het vliegtuig. Weer een tegenvaller in de strijd tegen discriminatie wereldwijd. Maar wat doe je eraan? Simpel: probeer regelmatig mensen te overtuigen van het nut van Artikel 1 en langzamerhand bereik je de voltallige wereldbevolking. Al kan dat wel effe duren...
Vandaag staan wij stil bij het overlijden van David di Tommaso.
Vind blogstukjes van mij op onderwerp:
Elke zondag een persoonlijk weekoverzicht, elke dinsdag wat goed nieuws met een paar katten, elke woensdag een overweging en elke vrijdag een verhaaltje.
Mijn verhalenbundels zijn te koop via Bol.com én via Lulu.com!
Als u mijn stukjes de moeite waard vindt, kunt u een blogdonatie verrichten. Elke bijdrage is welkom!
Mijn verhalenbundels zijn te koop via Bol.com én via Lulu.com!
Als u mijn stukjes de moeite waard vindt, kunt u een blogdonatie verrichten. Elke bijdrage is welkom!
dinsdag, november 29, 2005
maandag, november 28, 2005
Verantwoordelijkheid
Verantwoordelijkheid
Ondanks het feit dat het eigenlijk niet zijn taak was heeft collega Mike de acteurs van The Amsterdam Dungeon vandaag flink uit de brand geholpen. Niet alleen heeft hij ter plekke een vers werkrooster uit de grond gestampt maar heeft hij zelfs één van de acteursrollen voor zijn rekening genomen. Een gouwe gast, die Mike. Niet voor niets vindt de oplettende lezer heden ten dage een link naar zijn site in de kolom ter linkerzijde van de lappen tekst die ik U met regelmaat presenteer.
Met regelmaat is ook de SF-serie Battlestar Galactica weer op televisie. En wel op de TV-zender Veronica des zaterdagavonds. Niet alleen leuk voor de fans van weleer maar ook interessant voor kijkers van de nieuwere generatie. Nadeeltje bij TV-kijken: dat kan alleen wanneer er stroom op het toestel staat...
Wat is dat toch met de energievoorziening tegenwoordig? Kan mij van vroeger niet herinneren dat die stagneerde na een beetje sneeuwval en een paar rukwinden. Gedupeerde bedrijven moeten maar vertrouwen op eigen noodvoorzieningen: de energiebedrijven voelen zich niet verantwoordelijk "Eigen verantwoordelijkheid"...daar gaan we weer met het stokpaardje van de Bush-volgelingen.
M'n zoon, dat is pas iemand die zijn verantwoordelijkheden kent en ook neemt. Zo had hij vandaag zijn sleutels op school laten liggen. Gaat hij huilend bij de pakken neerzetten? Vergeet't! Hij belt aan bij verschillende buren totdat er eentje open doet. Vanaf dat adres belt hij zijn vader op het werk om te vertellen waar hij zit en zodoende trof ik hem op de bank bij buurvrouw Margot die als bedankje een vrijkaartje voor m'n werk ontving.
Hij was wat snotterig en voelde zich niet zo lekker en daarom belde hij zelf karate-les voor vanavond af.
Menig volwassene (en niet uitsluitend kabinetsleden die Veerman heten en graag het beleid van hun collega's onderuit halen) kan een voorbeeld nemen aan het gedrag van mijn Superfer...
Ondanks het feit dat het eigenlijk niet zijn taak was heeft collega Mike de acteurs van The Amsterdam Dungeon vandaag flink uit de brand geholpen. Niet alleen heeft hij ter plekke een vers werkrooster uit de grond gestampt maar heeft hij zelfs één van de acteursrollen voor zijn rekening genomen. Een gouwe gast, die Mike. Niet voor niets vindt de oplettende lezer heden ten dage een link naar zijn site in de kolom ter linkerzijde van de lappen tekst die ik U met regelmaat presenteer.
Met regelmaat is ook de SF-serie Battlestar Galactica weer op televisie. En wel op de TV-zender Veronica des zaterdagavonds. Niet alleen leuk voor de fans van weleer maar ook interessant voor kijkers van de nieuwere generatie. Nadeeltje bij TV-kijken: dat kan alleen wanneer er stroom op het toestel staat...
Wat is dat toch met de energievoorziening tegenwoordig? Kan mij van vroeger niet herinneren dat die stagneerde na een beetje sneeuwval en een paar rukwinden. Gedupeerde bedrijven moeten maar vertrouwen op eigen noodvoorzieningen: de energiebedrijven voelen zich niet verantwoordelijk "Eigen verantwoordelijkheid"...daar gaan we weer met het stokpaardje van de Bush-volgelingen.
M'n zoon, dat is pas iemand die zijn verantwoordelijkheden kent en ook neemt. Zo had hij vandaag zijn sleutels op school laten liggen. Gaat hij huilend bij de pakken neerzetten? Vergeet't! Hij belt aan bij verschillende buren totdat er eentje open doet. Vanaf dat adres belt hij zijn vader op het werk om te vertellen waar hij zit en zodoende trof ik hem op de bank bij buurvrouw Margot die als bedankje een vrijkaartje voor m'n werk ontving.
Hij was wat snotterig en voelde zich niet zo lekker en daarom belde hij zelf karate-les voor vanavond af.
Menig volwassene (en niet uitsluitend kabinetsleden die Veerman heten en graag het beleid van hun collega's onderuit halen) kan een voorbeeld nemen aan het gedrag van mijn Superfer...
Abonneren op:
Posts (Atom)
Populaire berichten
-
Het gaat zó goed in Nederland dat wij bijna geen fysieke arbeid meer hoeven te verrichten om te kunnen eten. Wij eten zelfs zó veel dat wij ...
-
"Ik heb een bloedhekel aan discriminatie!" "Vertelde je daarom dat jij op lange, donkere mannen valt?" "Hoe bedoel...
-
Zij vertelde hem dat zij van hem hield. Dat zij genoot van zijn muzieksmaak. Maar niet altijd. Dat zij genoot van hun samenzijn. Maar soms l...
-
Bezuinigen klinkt op zich prima. Dan geef je minder geld uit en hou je meer over voor leuke dingen. Dat is erg simplistisch gedacht. En past...