Wadden



Dat is ook wat: stuur je een vraag naar Boris Dittrich,
komt er een antwoord van Boris van der Ham én Boris Dittrich!



Dank voor uw mail.




D66 is voor de Waddenzee. Het is een uniek natuurgebied dat onze volle aandacht moet hebben. Maar het wordt al jaren bedreigd: door kokkelvissers die de bodem leegschrapen, door militaire oefeningen, door tankers die langs de zee varen en door een gebrek aan investeringen. En daarnaast speelt ook al jaren de discussie over gaswinnen onder de Waddenzee. Daarover mailde u ons.




Bij twijfel geen gaswinnen. Dat is al jaren het standpunt van D66 over nieuwe gaswinning onder de Waddenzee. De afgelopen maanden is er gediscussieerd over de vraag hoe groot de twijfel nu nog is, of de oude en ook nieuwe onderzoeken naar gaswinnen voldoende aantonen dat er geen onoverkomelijke bezwaren zijn tegen winning.


De discussie over gaswinnen is al zo’n twintig jaar bezig. Er waren een aantal grote bezwaren: de zichthinder van boortorens en de risico’s van bodemdaling. D66 vindt beide bezwaren belangrijk bij het beoordelen van het wel of niet winnen naar gas. Het eerste bezwaar werd al een aantal jaar geleden weggenomen, omdat bij eventuele winning niet –in- de waddenzee zou worden geboord, maar –schuin- vanaf de kant. Daardoor wordt het zicht in het waddengebied niet gehinderd door een boortoren. Dat probleem is opgelost.


Het tweede bezwaar ligt ingewikkelder. Gaswinning veroorzaakt namelijk bodemdaling, en loopt het waddengebied daardoor niet onoverkomelijke risico’s? Voor het beoordelen van dit risico is het belangrijk te weten dat er al veel langer gas wordt gewonnen onder de Waddenzee. Namelijk in Ameland en op de locatie Zuidwal. Op Ameland zijn ze al midden jarig tachtig begonnen met gaswinning en hebben ze exacte gegevens over de gevolgen van het winnen van gas. En wat blijkt: de kleine bodemdaling (soms maar enkele centimeters) wordt tenietgedaan door extra zand uit de Noordzee dat de bodemdaling compenseerd


In 1999 was deze kennis al aanwezig, maak dacht de politiek (inclusief D66) dat het het meest verstandig was om niets met het waddengas te doen. Hoewel onderzoeken aangaven dat er geen ecologische bezwaren waren, vond D66 toen dat het beste voor de Waddenzee was om er met de handen af te blijven.




Nu vijf jaar later moeten we constateren dat het slecht gaat met de Waddenzee. Omdat niemand zich er aan durft te wagen, holt het gebied ecologisch achteruit. Kokkelvissers ploegen de bodem om, zeetankers scheuren langs het gebied en er wordt niet geïnvesteerd in het gebied. Achtereenvolgende PvdA-ministers Alders, De Boer en Pronk hebben geen cent uitgetrokken voor het gebied. Helaas heeft het ‘handen af’ credo slecht gewerkt voor het gebied. De commissie Meijer heeft hier onlangs een rapport over uitgebracht en brengt zeer goed in kaart hoe het gebrek aan visie op de Waddenzee negatief heeft uitgewerkt op het gebied. D66 vindt dat dit moet veranderen en er eindelijk geïnvesteerd moet worden in het gebied.




Maar als je een discussie start over de Waddenzee, dan gaat het natuurlijk ook al snel over het waddengas.




De commissie Meijer herhaalt in hun rapport de feiten uit 1999 dat er geen ecologische bezwaren zijn tegen nieuwe gaswinningen. Maar daarnaast maakte ze gebruik van ook nieuwe rapporten. Zo blijkt uit de bodemstudies van Ameland dat er ook na 1999 geen ecologische bezwaren zijn gerezen bij het winnen naar gas. Bij Ameland heeft het recente onderzoek eerdere analyses bevestigd: de geringe bodemdaling wordt langs natuurlijke weg gecompenseerd. Er vindt zandtoevoer vanuit de Noordzee plaats. Ook bij Ameland is er praktisch geen bodemdaling waarneembaar geweest. Ook zijn er nieuwe cijfers van de bodem rond de locatie Zuidwal. Daar blijkt dat er zelfs dat door de zandtoevoer uit de Noordzee de bodem iets omhoog is gekomen! Daar waar in 1999 nog twijfel zou kunnen bestaan, wordt nu in recente onderzoeken de analyses en conclusies van 1999 verder bevestigd.




D66 heeft besloten op een open wijze het debat over het waddengas aan te gaan, en ons niet alleen te laten leiden door conclusies van de commissie Meijer. Daarom hebben we de afgelopen weken een werkbezoek aan het gebied en twee discussiebijeenkomsten georganiseerd met deskundigen, belangengroepen en natuurlijk D66-leden en niet-leden. De oproep voor het werkbezoek en deze debatten is gedaan via onze website en alle D66-mailinglijsten. Naast de NAM (het gasbedrijf) hebben we ook de Waddenvereniging uitgenodigd en tal van onafhankelijke onderzoekers. De onderzoekers, die soms al jaren onderzoek hebben gedaan naar het gebied, waren het er allemaal over eens: vanuit de praktijkervaringen beredeneerd zijn er geen ecologische bezwaren tegen winning. Opvallend daarbij was trouwens dat deze wetenschappers vertelden dat D66 de eerste politieke partij was die hen überhaupt ooit had uitgenodigd. Gek, als je bedenkt dat dit bij uitstek de deskundigen zijn op dit onderwerp.




Tenslotte: D66 heeft altijd gezegd: bij twijfel niet winnen. Maar nu er zo weinig twijfel over het winnen meer over is moet je ook bereid zijn om daar conclusies aan te verbinden. Gaswinning komt zelfs in de top 10 van schadelijke activiteiten in de Waddenzee niet voor. Het zou verkeerd zijn om oogkleppen op te houden en te denken dat een verbod op gaswinnen per definitie het beste zou zijn voor de Waddenzee en dat je daarmee ‘groen’ en ‘milieuvriendelijk’ zou zijn. Sterker nog: Nu blijkt dat gaswinning ecologisch geen bewaar is, wil D66 zich hard maken om de gasbaten in te zetten om de echte problemen van het wad aan te pakken. Zo vindt D66 dat de kokkelvissers zo snel mogelijk moeten verdwijnen en dat er fors moet worden geïnvesteerd in het gebied om bijvoorbeeld de kwelders te beschermen. De commissie Meijer heeft voorgesteld een bedrag van 800 miljoen gulden te steken in de natuur en in de kennis van het Waddengebied. D66 vindt dat dit minstens de inzet moet zijn. Wij vinden dat er nu een uitgelezen kans ligt om de impasse te doorbreken en eindelijk iets positiefs te doen voor de wadden.




Ik hoop dat u met deze uiteenzetting meer begrip heeft gekregen voor het standpunt van de D66-fractie.




Met vriendelijke groet,




Boris van der Ham en Boris Dittrich




Toch bleef ik nog met een vraagje zitten:


Geachte heren,


Allereerst mijn hartelijke dank voor Uw snelle en uitvoerige reaktie.
Toch wens ik nog een kant-tekening te plaatsen:

Het D66 standpunt was altijd: Bij twijfel niet winnen.
Zegt U nu.
Maar volgens mij (en ook volgens het bericht dat wordt weergegeven
via de internetverwijzing http://www.nu.nl/news.jsp?n=148880&c=11)
gold als officieel standpunt juist: "een hard verbod op boringen in de waddenzee."


Naar mijn mening riekt het naar kiezersbedrog als zo'n harde mening al zo snel radicaal wordt bijgesteld en het argument "Ja maar, vanaf de kant schuin boren telt niet als boren in de waddenzee."
klinkt ongeveer als "Ik haalde weliswaar de trekker over maar ik heb'm niet vermoord: dat deed de kogel."
Ik geef toe, een ietwat aangedikte vergelijking maar nietemin zal U duidelijk zijn wat ik hiermee bedoel. Persoonlijk denk ik niet dat de meeste kiezers het zullen accepteren als juist één van de belangrijkste argumenten waarom zij op een partij hebben gestemd door diezelfde partij onderuit wordt gehaald.


En wat denkt U?

Veel succes met de te voeren campagne!


Vriendelijke groeten,



Zp. Nu hullie weer...

Zwartgallig



Minder dan een jaar geleden was D66 voor "een hard verbod op gasboringen in de Waddenzee".
Hoeveel mensen houden er vertrouwen in een bewindspersoon die binnen een tijdsbestek van twaalf maanden 180 graden van mening verandert?
Ik ben benieuwd naar het antwoord van De heer Dittrich op mijn mailtje van gisteren.


Het heb effe geduurd maar het is dan eindelijk gebeurd:
Een Nederlandse militair is omgekomen in Irak tijdens het uitoefenen
van zijn functie. Balkenende spreekt er uiteraard schande van en de publieke opinie? Die zal omslaan. Wat ik je brom. De mensen worden dusdanig geïndoctrineerd dat zij het nu rechtvaardig zullen vinden als "Nederland" in Irak blijft om "die terroristen" (Pardon hoor, maar wie is hier ook alweer de indringer?) een lesje te leren.
Dat wordt dan een lesje in strategisch terugtrekken aangezien "wij" alleen maar achteraf helden zijn. Kijk maar'ns naar WO II. Achteraf waren er duizenden meer helden dan er in die paar jaren van bezetting hadden gepast. En elk jaar komen er, tegen alle natuurwetten in, meer bij...

En hoe zit dat met die onthoofde Amerikaan? Zou die dood zijn?
Excuseer mijn zwartgalligheid maar dat is wat de toestand in de wereld momenteel met mij doet. Ik zal U met een tweetal voorbeelden lastigvallen. Vanmorgen kwamen de steigerbouwers hun produkten weghalen die al een tweetal weken ongebruikt stonden te wezen.
Het afbreken ging gepaard met het luidruchtig op de hoogte stellen van hun aanwezigheid. Degeen die klaarblijkelijk het meest om aandacht verlegen zat wist zelfs een redelijke imitatie van een geit in bronsttijd ten gehore te brengen. Enkele tientallen malen.
Ik besloot hem de aandacht te geven waar hij zo naar verlangde door om en nabij vier minuten lang niets anders te doen dan met mijn ogen zijn verrichtingen (en niets anders) te volgen. Vanaf dat moment vertoonde hij trekjes van nervositeit, begon daadwerkelijk met de uitvoering van zijn eigenlijke werkzaamheden én hield op met zijn provocatieve gedrag. Missie volbracht en op naar de volgende:
Niet lang na voorgaand incident belde ik de afdeling WW van het CWI. In eerste instantie duurde het al ongeveer een uur voordat er daadwerkelijk iemand de moeite nam de hoorn van de haak te tillen en "Hallo?" te mompelen.
Vervolgens zegt dezelfde stem "Momentje" en lig ik vervolgens anderhalf uur in de wacht. Lig, inderdaad, want ik heb't mijzelve gemakkelijk gemaakt met een goed boek. Als uiteindelijk mij de gelegenheid wordt geboden mijn vraag te stellen meld ik dat ik graag een bepaald formulier van hen zou ontvangen dat ik, volgens mijn gegevens én die van de Sociale Dienst al een paar weken in mijn bezit zou moeten hebben. Als antwoord krijg ik een vraag:"Waarom heeft U dat formulier niet ontvangen?"
Soms is het jammer dat er wetten in dit land van kracht zijn die het gebruik van geweld niet toestaan. En soms is dat maar beter ook...

In ieder geval bij wijze van werk weer lekker in het park zitten luieren, wederom wat klusjes in huis verricht en buurvrouw Angélique op de koffie gehad.