De kracht van herhaling

De gemiddelde 18-jarige heeft in de schooljaren vrijwel net zoveel jaren in de schoolbanken gezeten als achter de (spel)computer. Inderdaad: onze jeugd leert net zoveel van online gamen als van alle reguliere schoolvakken samen!

Is dat slecht? Niet per se. In veel van de spellen draait het allemaal om samenwerken, opofferen en elkaar vertrouwen. Niet alles wat kinderen doen is slecht en niet elke volwassene heeft de waarheid in pacht.

'Kijk mama, een kleine meneer!'
-'Ssst, dat mag je niet zeggen! Dat is een liliputter.'

Leer je je kind nu al dat het uiten van je mening slecht is en liegen de norm? Je kind heeft gewoon gelijk, verdorie! Ik ben namelijk een meneer en ik ben klein. Jij kunt beter leren van je kind dan omgekeerd. Zo weten kinderen al sinds mensenheugenis dat spelen goed is voor de ontwikkeling. Rollenspellen zorgen voor het ontwikkelen van het empathisch vermogen van jongelui. Dus waarom volwassen vinden dat volwassen niet horen te spelen? Tja...

Vorige week donderdag waren mijn vriendin en ik te gast bij een lezing van professor Jelle Jolles, een deskundige op het gebied van tienerhersenen. Hoe komt het bijvoorbeeld dat een tiener roept: 'Ik zei toch dat ik mijn kamer zou opruimen!' maar dat vervolgens niet doet? Heel simpel: de verbindingen tussen 'zeggen' en 'doen' in de hersenen bestaan nog niet!

De oplossing: heel veel herhalen en hopen dat de paden snel ontstaan. Tot die tijd: heb geduld. Kwaad worden heeft absoluut geen zin en is alleen maar vermoeiend. Het komt goed. En verder: geef kinderen de ruimte om hun eigen fouten te maken, stimuleer een brede interesse en jongens zijn anders dan meiden zoals alle jongelui individuen zijn en als zodanig behandelt dienen te worden.

Wanneer ouders of overheden ons iets willen vertellen en zij willen dat wij dat onthouden, dan gebruiken zij de kracht van herhaling. Simpel gezegd: hoe vaker ons iets wordt verteld, hoe eerder wij zijn geneigd dat te geloven. Zelf geloof ik in de boodschap in het nu volgende filmpje:

Handig hoor, die participatiewet!

Gisteravond ging ik niet de deur uit en ook mijn afspraken vandaag zegde ik af. Dit in verband met een vervelend koutje. Nee, niet zo'n beestje met vleugels maar een verkoudheid. Niet dat ik mij verveelde. Integendeel! Ik benutte mijn tijd thuis met het schoonmaken van de wastafel, thee drinken met de buurvrouw en een akkefietje met een factuur.

Natuurlijk keek ik ook gisteren een stukje van de herdenking van 'MH17', het door Russen of Oekraïners neergehaalde passagiersvliegtuig met bijna 300 mensen aan boord. Erg indrukwekkend en als mensen vertellen over hun geliefde overledene komt het meteen een stuk dichterbij. De schuldige zullen nooit worden gestraft en daar zou je zomaar chagrijnig van kunnen worden.

De laatste paar jaren lijken mensen chagrijniger geworden. Er wordt minder gegroet en men lijkt elkaar steeds vaker te negeren. Is dat alleen een probleem in de grote stad? Helaas niet. Voor mijn werk (ja, ik blijf werken, al moet ik elk bedrag tot op de laatste cent inleveren want op die manier wil de overheid mensen die in de bijstand zitten stimuleren aan het werk te gaan) kom ik ook in kleinere gemeentes en ook daar word je steeds vaker raar aangekeken als je
zomaar een praatje begint met iemand op straat. Helaas. Is dat de schuld van de burgers? Ten dele.

Het is - volgens mij - vooral de overheid die mensen omlaag praat door te doen alsof zij helemaal niets voorstellen en helemaal nergens verstand van hebben. Door verder te bezuinigen op onderwijs zorgt de overheid er - met opzet? - voor dat mensen steeds minder makkelijk zelfstandig kunnen nadenken.

Misschien moet ik maar leraar worden en mensen opnieuw leren hoe zij
zelf kunnen nadenken! Kan ik daar een eigen bedrijf mee beginnen?

Stel dat u een bedrijf heeft en moet bezuinigen maar heeft toch nieuw
personeel nodig; plaatst u dan een advertentie waarin u een oproep
doet aan vakkundige en gemotiveerde werknemers met hart voor de zaak
die u goede arbeidsomstandigheden en een navenant salaris belooft of
belt u de gemeente om te zeggen dat u ook wel zo'n niet-gemotiveerde
maar gratis arbeidskracht wil via de Participatiewet?

Op Sargasso stond een goede uiteenzetting over het idee van basisinkomen: http://sargasso.nl/politiek-kwartier-een-agenda-richting-basisinkomen/#more-233902

Ja, de DWI is een grote, logge organisatie waar mensen werken die steeds minder gemotiveerd zijn omdat ook dáár op personeel wordt bezuinigd. Er ontstaan dan excessen waarbij een uitkering wordt opgeschort omdat iemand voor 12 euro iets via Marktplaats verkoopt en de DWI dat ziet als 'regelmatig inkomen uit handel'. Als de dienst contact had opgenomen met de mevrouw in kwestie was er niets aan de hand geweest. Maar ja, contact onderhouden met de cliënten is onderdeel van het werk en voor werken heeft men geen tijd meer. Wat men dan wél doet op kantoor? U mag het zeggen. http://www.gelderlander.nl/algemeen/binnenland/bijstand-kwijt-om-kleine-verkoop-via-marktplaats-1.4471672

Straks is elke burger werkloos én elke burger gratis tewerkgesteld in het kader van de Arbeitsteinsatz participatiewet. Nóg minder mensen kunnen dan geld uitgeven en dus kunnen nóg minder mensen voortaan geld verdienen. En zo verder. Dit wordt dan onze toekomst: