Wat kost de bestrijding van terrorisme?

Vanmorgen was ik op gesprek bij de CV dokter van de DWI die mij hielp een overzichtelijker Curriculum Vitae in elkaar te zetten en omdat het kantoor vlakbij het ziekenhuis was kon ik meteen even wat schoon ondergoed bij mijn moeder afgeven. Handig! Vanavond mag ik met mijn vriendin een college bijwonen over Biomechanica. En het is gratis want de kaartjes heb ik gewonnen!

Gisteren deed ik het rustig aan: ik maakte een overzicht van mijn sollicitaties voor de DWI (52 stuks, verspreid over iets meer dan twee maanden), streek een overhemd in verband met een feestje binnenkort, (nadat ik die nare vlekken uit de kraag had verwijderd. En nee, niet met een schaar.), schreef een paar verhaaltjes, bouwde een website en digitaliseerde een paar oude videobanden. En daarnaast was er het reguliere huishouden natuurlijk nog. Gelukkig waren de aardappelen in de aanbieding want vooraf geschilde en gekookte aardappelen zijn mij te duur. ik vind het ook onzin, trouwens want hoeveel tijd kost dat nu helemaal, een paar aardappelen schillen en die in een pannetje water werpen? Het feit dat supermarkten die gemaksproducten meer verkopen dan verse bewijst voor mij dat wij Nederlanders een bijzonder lui volk zijn geworden. In vergelijking met onze opa's en oma's hebben wij zeeën van vrije tijd. En wat doen wij met die tijd? In elk geval niet opa en oma bellen in het verzorgingshuis want - en nu komt het - daar hebben wij geen tijd voor...

Terwijl het zo makkelijk is om eenzaamheid te bestrijden: gewoon even bellen met oma!

Het bestrijden van terrorisme kost ongeveer een miljard euro per jaar. Alleen al in Nederland. Dat is een 1 met 9 nullen. 1000 maal een miljoen. Dat is heel veel. Wereldwijd bedragen de uitgaven aan het bestrijden van terrorisme ongeveer (veel landen houden die uitgaven geheim) 5 biljoen euro. Dat is een 5 met 12 nullen. 5 Maal een miljoen maal een miljoen. Dat is heel veel. Het grootste deel van dat geld gaat naar het bestrijden van terroristische (moslim) groeperingen in landen waarvan wij de naam van de hoofdstad niet uit ons hoofd weten.

Hoeveel bedraagt het tekort in de zorg in Nederland ook alweer?

Bezuinigingen in de zorg zouden niet nodig zijn als wij met zijn allen niet zo doodsbenauwd zouden zijn (gemaakt) voor terroristen die misschien wel ons mooie clubhuis in Tytsjerksteradiel willen opblazen. Zonder ons af te vragen of een eventuele terrorist die plaatsnaam kan uitspreken of een reden kan hebben om te weten waar dat ligt en dan ook nog een reden nodig heeft om geld uit te geven aan explosieven om voornoemd clubhuis op te blazen. Waarom dan geld wordt uitgegeven om met cameratoezicht en zo het pand te 'beschermen' vraagt blijkbaar niemand zich af.

Intussen worden met allerlei 'anti-terrorisme' maatregelen ons onze vrijheden afgenomen.

'Waarom nemen jullie ons onze vrijheid af, geachte overheid?' - 'Om jullie te beschermen, beste burgers!' - 'Tegen wie of wat dan?' - 'Tegen mensen die jullie je vrijheid willen ontnemen!'

Daarom gaan er Nederlandse soldaten naar Afghanistan en zo...En dat kost behalve mensenleven ook nog eens klauwen met geld.

'Geen cent meer naar het buitenland!' was het devies toch, meelezende PVV-stemmers? Of is terrorismebestrijding opeens een 'linkse hobby'?

Behalve geld kost het ons (ja, u en mij dus want waar haalt de overheid al dat geld vandaan?) ook onze privacy. Zo mag de binnenlandse veiligheidsdienst AIVD alle deelnemers aan een forum over (bijvoorbeeld) paardrijden onderzoeken wanneer men vermoedt dat een mogelijke terrorist zich eventueel misschien via dat forum zou kunnen uiten over wat dan ook. (Bron: http://www.nrc.nl/nieuws/2014/09/04/ctivd-aivd-schond-privacyregels-bij-onderzoek-op-sociale-media/)

Is het bestrijden van terrorisme dat verlies van geld en privacy ook waard?

Terroristische aanslagen kostten in 2011 ongeveer 7500 mensen het leven. De bestrijders van terrorisme (van die groepjes soldaten die Bin Laden hebben gevonden, veroordeeld, berecht en geëxecuteerd. Want dat mogen die soldaten blijkbaar, bekend als JSOC) vermoorden per jaar ongeveer 10.000 mensen waarvan zij vermoeden dat het terroristen zijn. Geen rechter die daar aan te pas komt dankzij 'wetten' als de Patriot Act en soortgelijke vrijbrieven om ongebreideld geweld te gebruiken.

Het nadeel van dit systeem is dat er ook heel veel onschuldige mensen om het leven komen. Bijvoorbeeld wanneer soldaten voor het gemak een bom gooien op een huis waar mogelijk een terrorist in zit en daarbij - 'O, sorry, ik wist niet dat zijn vrouw net was bevallen en er dus ook 6 onschuldige kinderen en buurvrouwen en zo bedolven zouden raken onder het puin!' - niet alleen de vermoedelijke terrorist doden. De nabestaanden van de mensen die 'per ongeluk' worden omgebracht schrijven natuurlijk een pittige ingezonden brief aan de lokale krant. Nou, nee. Zij pakken de wapens op en worden (ook) een terrorist die er vooral op uit is Amerikanen - en alles wat daar op lijkt - te vermoorden. Kunt u zich dat voorstellen of zou u - wanneer uw broer zojuist is opgeblazen door een drone omdat hij zonder zijn bril op toevallig lijkt op iemand die een terrorist zou kunnen zijn - de schouders ophalen, uw duim opsteken naar de luitenant die het lijk van uw familielid komt onderzoeken en zeggen: 'Ach joh, foutje. Kan gebeuren hoor!' en glimlachend weer aan het werk gaan? Eerlijk zeggen.

Er stonden in 2001, vlak na de aanslagen die bekend raakten als '9/11' welgeteld 10 terroristen op de 'Most wanted' lijst van de inlichtingendiensten en zijn dat er inmiddels ruim 10.000.

In het meest gunstige geval voorkomt die 5 biljoen euro per jaar (een 5 maal een miljoen maal een miljoen, weet u nog?) dat ongeveer 10.000 mensen omkomen door terroristisch geweld. Elk mensenleven is natuurlijk onbetaalbaar maar in geld uitgedrukt betekent dat dat het voorkomen van één dode de maatschappij 500.000.000 (500 miljoen) euro. kost. Ik hoop maar dat ik een rekenfout heb gemaakt want met datzelfde geld zou je ook mensen te eten kunnen geven (Jaarlijks gaan ongeveer 14 miljoen mensen dood aan voedselgebrek. Dat is bijna de hele bevolking van Nederland. Elk jaar weer), luchtvervuiling kunnen aanpakken (jaarlijks 2 miljoen doden), geld steken in onderzoek naar de behandeling van kanker (jaarlijks ruim 7 miljoen doden), verkeersveiligheid (jaarlijks sterven ruim een miljoen mensen door een verkeersongeluk), voorkomen van zelfmoord (jaarlijks ongeveer 800.000 slachtoffers) en zo verder. (Bronnen: http://www.helloaquarius.org/dirty-wars-dirty-peace/ 

http://www.elsevier.nl/Nederland/achtergrond/2006/6/Kosten-aanpak-terrorisme-exploderen-ELSEVIER081235W/

Feitelijk gezien (maar ja, wie kijkt er naar feiten als-ie bang is?) kost eten meer slachtoffers dan terroristische aanslagen: Amerikanen hebben meer kans om te komen door voedselvergiftiging dan door terrorisme. 110 Maal zo veel zelfs. (Bron: http://www.gedachtenvoer.nl/page/sterven-door-voeding-of-terrorisme.html). Elk jaar sterven maar liefst 30.000 Amerikanen omdat zij zo dom zijn onbeschermd sex te hebben en bij die handeling een dodelijke geslachtsziekte oplopen. En gemiddeld 75 Amerikanen sterven jaarlijks door het eten van een pinda. Echt waar. (Bron: https://www.security.nl/posting/24802/Pinda's+veel+gevaarlijker+dan+terroristen)

U hoeft mij natuurlijk niet op mijn woord te geloven maar mag ik van u vragen na te denken voordat u weer klakkeloos roept dat 'die terroristen!' moeten worden aangepakt?

Aangezien er vele malen meer mensen omkomen door zelfmoord dan door terrorisme, waarom zijn wij dan niet bang voor onszelf?

Nu wil ik terrorisme niet bagatelliseren maar laten wij onze angsten in 's hemelsnaam rationaliseren.

Heeft u dat wel nodig?

Vandaag: mijzelf opgegeven voor een etentje, een mogelijke auditie en een kennismakingsavond uit hoofde van mijn functie als penningmeester van een bewonerscommissie; gepoogd een oude videorecorder aan de praat te krijgen (mislukt) om oude filmpjes van mij te digitaliseren ten behoeve van een zogeheten showreel; een vriend per e-mail kunnen helpen, muziek geluisterd (Black Sabbath, Joe Jackson en The Police met name), naar mijn moeders fysiotherapeut geweest om hem te vertellen dat zij voorlopig even niet komt; in haar huis de plantjes water gegeven en wat spulletjes verzameld om haar vanavond te brengen; een nieuw mobieltje voor haar gekocht; vier sollicitaties verricht en mijn CV aangepast; een stukje geschreven voor een opiniewebsite, de meterstanden opgenomen, boodschappen gedaan, papieren gezocht (en gevonden) ten behoeve van mijn alimentatie-(her)berekening (omdat ik nu in de bijstand zit zal dat bedrag noodgedwongen naar omlaag moeten worden bijgesteld) en onderzoek gedaan naar het starten van een webwinkel om zo mijn eigen boeken te verkopen. Een mens moet toch wat met zijn vrije tijd want er zijn nog steeds mensen die er van overtuigd zijn dat ik mij te pletter verveel. Echt waar.

Een koorddanser oefende zijn kunsten en een jongleur de zijne; mensen speelden cricket en kubb en het zonnetje scheen alsof het hoogzomer was. Zo was het in het park waar ik gisteren doorheen liep terwijl ik mijn oudste dochter naar de tramhalte begeleidde. Wij hadden zojuist de film Oorlogsgeheimen gezien, een aangrijpende film over vriendschap, vertrouwen, verraad en verliefdheid, gericht op jonge tieners zoals mijn dochters. Daarvoor (en ik daarna ook nog) hielpen wij mijn vriendin op de Sunday Market.

Vrijdagnacht werd ik ruw uit mijn slaap gehaald: mijn moeder was opgenomen in het ziekenhuis met hartklachten. Ik kon toen niets doen maar de volgende ochtend ging ik langs met mijn oudste dochter. En chocolaatjes. En 's middags weer maar dat maal met haar favoriete hoofdkussen en ondergoed en zo. 's Avonds speelden wij een paar potjes Yahtzee en mocht ik mijn dochter helpen met het leren van Franse en Engelse woorden. Ik weet dat daar tegenwoordig 'apps' voor zijn maar geef toch de voorkeur aan de ouderwetse methode. En dan bedoel ik niet: 'Ga naar je kamer en kom er pas weer uit als je het kent' maar daadwerkelijke steun en begeleiding. Ach, noem mij maar ouderwets...

Ik kom uit de tijd dat als er een knoop van je jas was, je dan een nieuwe knoop kocht en geen nieuwe jas. Een beetje achterhaald concept misschien maar voor mij werkt het. Stiekem ben ik er misschien wel blij mee dat mensen hun kleding naar de kringloopwinkel brengen 'omdat er een knoopje af is' of  'omdat de kleur niet goed past in dit seizoen.' Een deel van mijn kleding is namelijk tweedehands en een ander deel komt nog uit mijn middelbare school tijd of van vlak daarna.

De jongelui die de filmpjes bekijken van Volg de Baas op YouTube vinden het raar dat ik tweedehands kleding draag. Maar ja, zij krijgen hun kleertjes van pappie of mammie en anderen moeten er zélf voor werken...;-)

Noodgedwongen let ik op mijn uitgaven. Toch vraag ik mij wel eens af: als ik rijk was (en met 1500 euro netto per maand zou ik mij al bijzonder rijk voelen!), zou ik dan nog steeds zuinig doen of zou ik dan - net als de meeste andere mensen - veel meer kopen wat ik niet absoluut nodig had?

Zelf hoop ik dat ik verstandig genoeg zal zijn om te sparen voor later, mocht ik eerdaags weer een redelijk inkomen hebben. En u: bent u verstandig of koopt u wel eens in een impuls iets waarvan u achteraf denkt 'Heb ik dat eigenlijk wel nodig?'

Misschien heeft u wel eens overwogen een onnodig artikel in huis weg te gooien: de Rubik's Cube. Niet doen! Hier is de oplossing van de puzzel die wellicht sinds 1987 ergens in een hoek van uw woning stof ligt te vangen:

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Gerrit Kouwenaar en Joan Rivers