Vind blogstukjes van mij op onderwerp:

Elke zondag een persoonlijk weekoverzicht, elke dinsdag wat goed nieuws met een paar katten, elke woensdag een overweging en elke vrijdag een verhaaltje.

Mijn verhalenbundels zijn te koop via Bol.com én via Lulu.com!

Als u mijn stukjes de moeite waard vindt, kunt u een blogdonatie
verrichten. Elke bijdrage is welkom!

maandag, augustus 24, 2009

Niet

Wij hadden een relaxte dag: M'n zoon haalde z'n boeken op van school en fietste later z'n folderwijk en ik verrichte wat huishoudelijke taken zoals planten watergeven en een was draaien en dergelijke. Verder kwamen er twee buurvrouwen (niet tegelijk) op visite en verliep de dag zonder noemenswaardige incidenten.

Eén incident op één strandfeest en meteen gaan er stemmen op om alle strandfeesten te verbieden. Typisch Nederlands, zo'n reactie. In Brazilië denkt men er gelukkig anders over. Anders zou het eerste carnaval in Rio de Janeiro meteen het laatste zijn geweest nadat er in het feestgedruis mensen waren omgebracht. Het is nu eenmaal een feit: overal waar veel mensen op een kluitje staan zijn er mensen die agressief worden. In het geval van Hoek van Holland richtte die agressie -gevoed door alcohol, moedwil en warm weer- zich tegen een handvol gewapende agenten. Die raakten uitiendelijk in paniek, losten waarschuwingsschoten en vuurden uiteindelijk met scherp. Ik kan ze dat niet kwalijk nemen; als ik ergens met een groepje van 5 vrienden of collega's sta en een paar honderd agressieve dronkelappen maken duidelijk dat zij mij levend willen villen gebruik ik elk wapen dat ik in handen kan krijgen. Natuurlijk.

Hoe erg dit ook allemaal is voor ooggetuigen en met name voor de nabestaanden van de 19-jarige jongeman die omkwam doordat er een groep mensen op uit was om heibel te schoppen op Sunset Grooves maar ook in mijn ogen heeft de politie correct gehandeld en zijn het met name de agenten die hulp nodig hebben.

Ook zeezeilster Laura Dekker heeft hulp nodig. Prima dat de Raad voor de Kinderbescherming naar voren treedt als "De Grote Kinderbeschermer" maar ik vraag mij serieus af of Laura beter af is als de Raad haar ouders van haar afneemt. Is de Raad er oprecht op uit om Laura te helpen of is het weinig meer dan een kwestie van image-building?

Heb ik een idee voor een oplossing? Wat dacht U van deze: De Kinderbescherming huurt een bekende zeezeiler in om langszij met Laura mee te varen om zo een oogje in het zeil te kunnen houden. Tegelijkertijd kan hij (of zij) natuurlijk de jongedame wat huiswerk-ondersteuning bieden via mega-, tele- of semafoon. Dankzij een wereldwijd netwerk van satellieten kan Laura gewoon les krijgen en huiswerk maken via internet. Zoals ook kinderen die langdurig in een ziekenhuis verblijven dat ondervinden. Het reilen en zeilen (pun intended!) aan boord van haar boot kan aan de 13-jarige avonturierster zélf worden overgelaten.

Overigens: Haar ouders hebben wel degelijk hun dochter ontraden de gevaarlijke tocht te ondernemen maar anderszijds zijn er ook ouders die hun kind ontraden alcohol, tabak of andere drugs te gebruiken. Maar als het jongmens het toch per sé wil, dan hou je dat echt niet tegen. Als ouders kun je weinig meer doen dan je kinderen wijzen op de gevaren van bepaalde acties want van verbieden is nooit iemand iets wijzer geworden. Is U door Uw ouders wel eens iets verboden? En, hielp dat?

Onlangs las ik een interessant artikel dat verklaarde dat mensen lui worden van hulp krijgen. Zo kunnen veel gehandicapten veel meer zelfstandig doen dan mensen in hun omgeving vaak denken. Gun ze dan ook die eigenwaarde en laat ze die dingen lekker zelf doen! Hetzelfde gaat op voor ontwikkelingshulp. Zeg nu eerlijk: Als U kon kiezen tussen maanden lang 12 uren per dag zwoegen in de brandende zon voor een opbrengt van 5 kilo graan of anderzijds een paar weken wachten in de schaduw van je hut tot er een zak van 20 kilo graan uit de lucht komt vallen...wat zou U dan kiezen?

Sterker nog: Het is een nobel idee om mugggen-netten te verschepen naar Afrika als voorzorgsmaatregel tegen malaria. Maar daarmee maak je de lokale netten-maker werkloos en bovendien -als de netten over een paar jaar aan vervanging toe zijn- blijven de inwoners van het land in kwestie afhankelijk van buitenlandse hulp. Mogelijke oplossing: het verstrekken van een micro-krediet aan de lokale nettenmaker zodat die zijn zaak kan uitbreiden, meer netten kan facriceren, meer lokale nettenvlechters kan aannemen, een bakfiets kan kopen, meer netten aan meer mensen kan verkopen waardoor minder mensen sterven na een beet van de malariamug en de netten-maker kan verder binnen een paar jaar de lening volledig kan aflossen. Iedereen blij. Toch?

Nou nee. Niet de mensen die willen dat de ontwikkelingslanden afhankelijk blijven van westerse hulp in bijvoorbeeld de vorm van tractoren, geld en voedsel. En niet te vergeten: wapens. Arme mensen zijn nu eenmaal eerder geneigd geweld te gebruiken om uit hun situatie te ontsnappen. Zodra mensen voldoende eten hebben en redelijk gezond zijn zijn ze tevreden en willen ze niet meer anderen doodschieten om aan meer eten te komen. Simpel, niet?

De link van vandaag is naar de plek op het web waar een bevriende fotograaf foto's heeft geplaatst van het Burlesque Freakout "It's circustime!" feestje van afgelopen zaterdag in het Rozentheater in Amsterdam. Ondergetekende is gespot in maar liefst 7 plaatjes op de betreffende pagina. Ontdekt U mij in meer of minder foto's?

zondag, augustus 23, 2009

Samenwerken

Had gisteren een bijzonder leuke dag. Eerst mocht ik een vers bruidspaar in de maling nemen en daarna met diverse acts optreden tijdens een Burlesque-feest in het Rozentheater in Amsterdam met als thema "It's circustime!" Gewoon een avond (en nacht) onvervalste pret en plezier in het gezelschap van bijzonder fijne mensen. Urenlang geen ellende aan het hoofd is wel eens lekker maar toch kan niet ontkent worden dat er helaas veel ellende is in de wereld.

Elk jaar komen ongeveer 100 jongelui van onder de 19 om in het verkeer, doorgaans bij het fietsen van of naar school. En hoeveel kinderen sterven elk jaar tijdens een solo-zeiltocht om de wereld? Precies nul. Eigenlijk zouden alle ouders die hun kind met de fiets of brommer naar school laten gaan vervolgd moeten worden want deelnemen aan het verkeer blijkt levensgevaarlijk!

Toch wil de Raad voor de Kinderbescherming de ouders van de 13-jarige Laura uit de ouderlijke macht laten zetten omdat zij hun dochter steunen in haar plan om de jongste solo-rond-de-wereld-zeilster te worden.

Natuurlijk is in je eentje rond de wereld zeilen gevaarlijk maar zeker niet gevaarlijker dan het hebben van bijvoorbeeld een als agressief bekend staande stiefvader en labiele moeder.

Indertijd wist diezelfde Raad van de Kinderbescherming van de gevaarlijke situatie in het gezin van Rowena Rikkers maar besloot de zaak "nog even aan te zien". Het resultaat? Rowena raakte bekend als "Het meisje van Nulde" en haar vier-jarige lichaampje werd in delen teruggevonden op verschillende locaties in den lande. De Kinderbescherming kon officieel niets worden verweten.

Natuurlijk moet Laura de reis om de wereld worden ontraden en lekker eerst haar school afmaken. Maar kan de ouders worden verweten dat zij voor het geluk van hun dochter gaan? Er zijn voldoende mogelijkheden voor onderwijs aan boord (Het zogeheten "e-learning" bijvoorbeeld) en als Laura én haar ouders vooral ervan overtuigd zijn dat zij de tocht -op basis van haar kennis en ervaring- aankan dan zegt dat mij voldoende.

Ouders die willens en wetens hun kinderen stuk zien gaan aan alcohol-gebruik mogen van mij uit de ouderlijke macht worden gezet. Ouders die uit liefde voor hun kind haar iets laten doen waar zij gelukkig van wordt niet.

Helaas zijn de rechterlijke instanties in ons land bijzonder hypocriet.

Een beetje als de moeder die werd gevraagd wat zij ervan vindt dat mensen zomaar hun auto even op straat stilzetten om hun kind naar school te kunnen brengen:"Ik vindt dat het verboden moet worden dat mensen bij de school voor de deur stoppen om hun kind af te leveren." -"Maar mevrouw, U deed dat net zelf!"-"Ja, maar dat was maar eventjes en soms breng ik haar met de fiets." Gewoon hypocriet, mevrouw!

De overheid is ook lekker hypocriet: Ons handgel laten kopen en daarbij Rita Verdonk boos maken door mensen te adviseren elkaar geen hand meer te geven. Dat zou goed zijn tegen het verspreiden van de Mexicaanse griep die eerder dit jaar ontstond. Een mondkapje, een slaal en handschoenen dragen werkt ook prima tegen verspreiding van de reguliere griep die elk jaar honderden slachtoffers maakt in Nederland alleen al.

Het aantal doden ten gevolge van de Mexicaanse griep is in luttele weken verdubbeld en met honderd procent gestegen! Er zijn nu in totaal twee doden te betreuren...Tijd voor radicaal overheidsingrijpen.

Gelukkig lagen de foldertjes "Wat te doen bij een griep-pandemie" al klaar. Die zijn gedrukt in 2007. Teglijkertijd zijn er dozen vol zakdoekjes gratis verspreid onder (semi-) overheidsambtenaren zodat die in het zakdoekje kunnen niezen in plaats van de bacteriën vrij te verspreiden via het lokale luchtcirculatie-systeem op kantoor. Met dank aan een vriend die mij hierop wees. Handig hoor, dat overheden én medicijn-fabrikanten in 2007 al wisten dat er in het najaar van 2009 een grieppandemie zou ontstaan! Je zou bijna denken dat die samenspannen samenwerken.